Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 14
4 Nýtt S. O. S.
púnsi var það eina, sem var öðruvísi en
vant var. A jóladaginn var etin jólakaka
■og til kvöldverðar sauðasteik. Fangarnir
fengu einnig þennan mat. Englendingar
eru ekki vanir að halda eins til jólanna
og Þjóðverjar, og negrarnir og Indverjarn-
ir láta sig jólin engu skipta. Dau skipstjóri
lét nú festa upp í íbúðir fanganna eftirfar-
-andi auglýsingu:
,,Það er nú orðið kunnugt í Englandi,
-að öllum skipshöfnum af skipum þeim,
-sem Admiral Graf Spee hefur sökkt þar
til í lok nóvember-mánaðar, hefur verið
bjargað, þar með talin skipin „Doric star“
-og Tairoa". Nú sjá fangarnir, að vanda-
menn Jseirra á Englandi vita, að þeim
hefur verið bjargað og Jseir munu ein-
livern tímann fá að sjá heimili sín aftur.
Eyrst um sinn verða þeir samt að sætta
sig við að vera fangar um borð í Altmark
einhvers staðar langt suður á hjara verald-
ar, Jiar sem albatrossfuglinn og kuldinn
ríkja og Jsar sem stormar og snjóbyljir eru
<laglegt brauð. Fyrst verður að líða langur
tími og eftirtekt óvinanna á Jsessum at-
burðum verður að dvína, áður en birgða-
skipið Jsorir að leggja í sína löngu ferð
heimleiðis. Þennan tíma notar áhöfn skips-
ins, og Jaá sérstaklega vélamennirnir til að
yfirfara vélar skipsins að svo miklu leyti,
_sem Jjetta er mögulegt úti á rúmsjó oft
í miklum sjógangi. Dau skipstjóri lætur
.sér þess vegna annt um að láta Altmark
fara sem bezt í sjó svo hreyfingar skipsins
verði sem minnstar. Þó er ekki hægt að
koma í veg fyrir, að stórir brotsjóir skolist
við og við yfir þilfar skipsins og í einum
slíkum sjó losnaði um vélarhólk, sem bú-
ið var að taka úr vélinni, svo að hann
rann til og einn vélamaður fótbrotnaði
fyrir neðan hné. Þessu verki er lokið eft-
ir hálfan mánuð. Að þeim tíma loknum
eru allar vélar aftur í bezta lagi og til-
búnar á stund hættunnar að láta sitt ekki
eftir liggja. Það kemur að því að nota þarf
afl jieirra á fremsta lilunn, þegar brjótast
verður í gegnum girðingar óvinanna. At-
liugun á matvælum í skipinu leiðir í ljós,
að Jjau muni geta enzt fram í marz, þó
þartnig að draga verður lítið eitt úr
skammtinum þangað til. Af niðursoðnum
ávöxtum er nóg til um borð. Þrisvar sinn-
um í viku fær skipshöfnin og fangarnir
niðursoðna ávexti á máltíðum sínum til
Jjess að vinna á móti skyrbjúg. Þessi veiki
\ar algeng áður fyrr í hinum löngu ferð-
um seglskipanna, og Jjótti mörgum vond,
og losnuðu þá oft tennur f mönnum á
sársaukafullan hátt.
Loks rann upp Jjað augnablik, að Dau
skipstjóri skýrði mönnum sínum frá, að
byrjun heimferðarinnar skyldi hafin. „Eg
vona, að hamingjan verði með okkur, svo
að \ið getum koinizt óþekktir gegnum
girðingar óvinanna!" sagði hann við menn
sína, sem safnazt höfðu um hann. „En
gæfan fylgir oftast þeim, sent ekki æðr-
ast og gerir skyldu sína.“
Allir vita nú vel, að allt er undir Jjví
komið, að eftirtekt allrar skipshafnarinnar
bregðist ekki. Jafnvel hlutlaus skip mega
ekki koma auga á Altmark. Hið einkenni-
lega byggingarlag skipsins mundi fljótt
vekja grun, hvar sem Jjað sæist. Og fljótt
mundu Englendingar frétta um ferðir slíks
skips.
Það má nefnilega með fullum sanni
segja, að heiður Bretíands sem flotatæld-
is sé í vegi, ef ekki n;est í þetta skip. Eng-
lendingar munu eiga erfitt með að sætta
sig við það, að þessu skipi, sem stóð f
svona nánu sambandi við Admiral Graf
Spee megi takast óhindrað að flytja meira
en 300 brezka fanga til Þýzkalands — yfir