Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 19

Nýtt' S. O. S. 19
Trygg fylgir birgðaskipinu nieðan leið-
in liggur í gegnum skerjagarðinn. Fyrir
utan skerjagarðinn koma menn nú auga
á mörg íiskiskip sem eru að síldveiðum.
Á milli nokkurra þessara skipa lieldur nú
hið þýzka birgðaskip, bægt áfram ferð
sinni, og hinn 15. febrúar er það komið
að liinum breiða Sognfirði.
Þar kemur tundurskeytabáturinn Snögg
á móti þeim. Norskur sjóliðsforingi, yfir-
maður tundurskeytabátsins, kemur nú aft-
ur um borð, og segist, samkvæmt ótvíræðri
skipun, verða að hefja rannsókn á skipinu.
Dau skipstjóri lætur í ljósi vanþóknun
sína á þessu. Það eru hér um bil sömu
orðin seni fara á milli þeirra og í fyrra
skiptið þegar Trygg kom. En þessi sjó-
liðsforingi yfirgefur einnig Þjóðverjana
eftir nokkurn tíma, án þess að hafa valdið
örðugleikum. En Tank-Nielsen aðmíráll
lætur sér ekki þetta nægja. Hann veit af
föngunum um borð í Altmark og hefur
ásett sér að liindra það að jreir komist til
Þýzkalands, enda þótt hann hafi engan
lagalegan rétt til þess, þar sem Altmark
hefur ekki framið neitt brot á alþjóðleg-
um reglum. Hann fer nú í „eigin per-
sónu“ um borð í tundurbátinn Garm til
að elta Altmark og nær skipinu sunnar-
lega í mynni Sognfjarðarins þegar það er
í þann veginn að stefna á haf út. Enn
einu sinni verður Dan skipstjóri að láta
stöðva vélarnar. Hann er nú orðinn gram-
ur. ,
Áður en norski tundurbáturinn hefur
náð þeim sendir hann skeyti til Jjýzka
sendiráðsins í Osló og biður það að láta
norsku stjórnina vita um hvað hér sé að
skc.
Fram hjá I5ergen er einungis hægt að
sigla að degi til og næstu nótt yrði hann
að fara yfir Skagerak, eftir að tungl væri
af lofti. Ef hann yrði stöðvaður ennþá
eir.u sinni, þýddi jrað 24 klukkutíma töf
sem gæti orðið örlagarík. í þriðja skipti
kemur sjóliðsforingi um borð í Altmark.
Hann er strangari en hinir og krefst þess
að fá að sjá hvað skipið hefur að geyma.
„Mér þykir það mjög miður!“ svarar
Dau skipstjóri. Altmark siglir, eins og
J)ér \ itið, undir ríkisfána Þýzkalands og
ég get Jíess vegna ekki af góðum og gildum
ástæðum leyft yður að rannsaka skipið. Ég
býst einnig við' að það sé mest áríðandi
fyrir yður að fá að vita, hvort skipið sé
vopnað eða ekki. Ég skal leyfa yður að
fullvissa yður um að skipið er ekki vopn-
að.“
Eéttu vélbyssurnar höfðu báðar verið
teknar niður áður en komið var að Nor-
egsströndum og látna niður í lest. Fæturn-
ir sem J)ær höfðu staðið á voru aðeins
eftir. En liðsforinginn vill ekki skilja
þetta. Hann fieldur fast við það að fá að
leita í skipinu og bendir Dau skipstjóra á,
að hann hafi í leyfisleysi sent frá sér loft-
skeyti.
„Þér eruð hér í norskri landhelgi, og
Jrar eru allar loftskeytasendingar bannað-
ar,“ sagði hann. í þetta skipti er það Dau
skipstjóri, sem verður að biðjast afsökun-