Nýtt S.O.S. - 01.10.1957, Blaðsíða 33

----:— Nýtt S. O. S. 33
koma þessi vottur um þann alþýðleika,
sem Frohmari sýndi.
í klela sínum rétt hjá efndu hjón, sem
áttu ekki heima í leikhúsveröldinni, til
hátíðarhalds. Charles Plamondon og kona
hans, frá Chicago, minntust 36 ára brúð-
kaupsafmælis síns með því að opna nokkr-
ar kampavínsflöskur. Plamondon skrifaði
í dagbók sína:
Fiwnntudagurinn fi. maí, um borð í
Lusitaniu, 4(18 mílur: Dásamlegt veður,
sólskin allan daginn. Kvöldhljómleikar
til stuðnings sjómannaheimilinu.
Margir af gestum Frohmans voru kyrrir
fram yfir kviildverðartíma þetta kvöld, en
Turner, skipherra, var kvaddur hurtu
snemma. Sendisveinn rétti honum loft-
skeyti, sem borizt hafði frá brezka flota-
málaráðuneytinu.
„Kafbátar að slörfmn undan suður-
strönd írlands
Turner hcifðu engar aðvaranir horizt
fyr en nú, og þetta skeyti gerði aðeins að
rugla liann enn meira í ríminu, vegna
þess hve stutt það var. Hann hripaði nokkr
ar línur á blað og bað um, að þaö yrði
endurtekið, og hélt svo rakleitt á stjórn-
pall.
Klukkan 7,56 síðdegis sendi Stetvart
Hutchinson, loltskeytamaður, fyrirspurn
með alþjóða morse-merkjum. Loftskeyta-
stöð flotans við Landsenda, sem nú var
aðeins 375 mílur í burtu, mundi ná henni
á næstu sekúndu.
Fáeinum mínútum síðar barst Turner
skipherra svar aftur. Skeytið var orðað
alveg eins og hið fyrra.
Hann var á stjórnpalli fram í myrknr,
og Lusitania skundaði áfram. Vindurinn
strauk blíðlega vanga hans, og hann fann
á sér, svo sem að eðlisávísun gamals sæ-
garps, að land var ekki langt undan. Hann
fann að vísu ekki ilminn af því ennþá,
en hann mundi brátt gera vart við sig.
jafnvel að næturlagi nmndi sjcirinn fá
ajlt annan blæ, eftir því sem botninn færð-
ist ofar, nær skipinu, unz komið var upp
í Mersey, þar sem varla var nægilega
djúpt fyrir skip hans, sem risti 3614 fet.
Klukkan 8,30 barst loftskeytamannin-
um annað skeyti, greinarbetra, frá flota-
málaráðuneytinu:
Til allra brezkra skipa kl. 0005:
Tnkið hafnsögumann við IJverpool-
g)'ynningarnar og forðist nesin. Siglið
á fullri ferð fram hjá höfnum. Stýrið
upp miti sundið. Kafbátar við Fastnet.
Lusitania staðfesti móttöku þess og
skeytamaðurinn á I.andsenda skráði það
í dagbók sína.
Turner rædcli við yfirvélstjórann á ný
.... skrúfurnar fjórar snérust enn á há-
markshraða fyrir því afli, sem fyrir hendi
var, og skipið ætti að fara 21 mílu næst,
þegar hraðamælirinn væri athugaður, ef
þoka, sem oft lá við írlandsstrendur, skylli
ekki yfir |)á. „Kafbálar við Fastnet".
Lífbátunum hafði verið sveiflað út fyrir.
X'atnsþéttu skilrúmunum hafði verið lok-
að að unclanskildum þeim, þar sem voru
stigar, leiðslur, vélbúnaður og önnur nauð-
synleg stjórntæki. I>eim mátti skejla aftuT
á síðustu stundu, og þegar það hafði ver-
ið gert, þá þýddi það, að sigling skipsins
hefði verið stöðvuð.
Vélstjórarnir gengu úr skugga um, að
|>essar varúðarráðstafanir hefðu verið gerð-
ar, en yfirmenn á þilfari gættu að varð-
stöðvunum. Varðgæz.lan hafði verið tvö-
fcilduð, er leið á daginn. Nú voru tveir
menn í mastursbyrginu, þar sem venja
var að hafa aðeins einn, og tveir voru
frarn á stefni. Þeir voru „augu“ skipsins.
fafnan voru tveir yfirmenn á stjórnpalli