Nýtt S.O.S. - 01.02.1961, Blaðsíða 34

þriðja ári styrjaldarinnar, hefnr blaðið að vísu
snúizt við, Japanir hafa ekki lengur frumkvæð-
ið í loftinu og ekki heldur yfirburði á hafinu
og sumum vígstöðvum sínum á landi liafa þeir
tapað. Styrjöldin við þá, sem þið hafið flestir
tekið þátt í allan tímann, hefur enn sem kom-
ið er einkum beinzt að því, að hrekja þá úr
þeim vígstöðvum, sem þeir höfðu náð á sitt
vald. Heima í Washington eru menn þeirrar
skoðunar, að nú sé tími til kominn, að taka
japönsku heimaeyjarnar með tangarsókn, ef
svo mætti segja. Þetta verður þó ekki og get-
ur ekki orðið höfuðverkefni okkar, sem stjóm-
um aðgerðum venjulegra herskipa. Og þér, yf-
irmenn kafbátaflotans, vitið allra manna bezt,
að þessar aðgerðir ern nú í fullum gangi. Hver
árangurinn verður, veltur fyrst og fremst á kaf-
bátunum okkar. Þeirra verkefni er, að einangra
japanska herinn á eyjunum frá meginlandinu".
Nimitz flotaforingi dró nú með priki sínu
hring um japönsku aðaleyjarnar. Og þá langt
strik meðfram kínversku ströndinni.
„Til þess að ná þessu marki, verðum við að
komast inn í japanska hafið.“
Hann lét pripið falla harkalega á hafsvæðið
milli Kína og Japans, senr leit út eins og inn-
haf á þessu stóra korti.
„Já, við verðum að ryðjast inn á Japanshaf.
Sennilega verður spurningin um það, hvort okk-
ur tekst að reka fleyg milli japönsku eyjanna
og meginlandsins, það sem ræður úrslitum í
þessari styrjöld. Það lilýtur að ráða miklu um,
hversu lengi hún stendur enn og því, hver end-
ir hennar verður.
Þetta er ástæðan til þess, að ég hef beðið
ykkur að koma á minn fund í dag, því hingað
til hefur okkur ekki heppnazt þetta. Kafbátar
okkar hefja aðgerðir úti fyrir austurströnd Jap-
ans og verða þá raunar í vegi fyrir liðsflutning-
um frá Japan til eyjanna, sem óvinurinn hefur
nú á valdi sínu. F.n þeir verða hinsvegar ekki í
vegi fyrir liðsflutningum óvinanna frá megin-
landinu til eyjanna.
Og nú mun Lockwood flotaforingi kynna fyr-
ir yður öll helztu atriði þessarar áætlunar.“
Enn einu sinni spurði Hickok sjálfan sig
þeirrar spurningar, hvaða erindi hann ætti hing-
að. Þetta sýndist þó vera umræðuefni fyrir kaf-
NÝTT SOS
bátaforingjana eina, ekkert annað. Voru þetta
kannske einhver mistök eða öllu heldur hreinn
og klár misskilningur? Það gat samt varla átt
sér stað. Að minnsta kosti hefði Arvil Stones,
sem nú sat við hlið Nimitz flotaforingja, átt
að vita, ef svo hefði verið. Nei, þetta gátu
varla verið nristök? Þá var bara spurningin
þessi: Hvaða erindi átti hann hingað?
Hann varð liálf leiður á þessu öllu, en þó
talsvert spenntur, er enn var breitt út kortið á
borðið. Að þessu sinni breiddi hann út kort af
Japanshafi. Hann tók prikið í Iiönd sér og benti
á kortið.
Hér var leiðin inn í Japanska-hafið, sem lá
þarna eins og risastór pollur. Þarna gat jap-
anski flotinn athafnað sig óhindraður, og birgða
skipin sigldu örugg um eftir fréttum njósna-
skipa og kafbáta.
„Bæði Soya-sund í norðri,“ sagði Lockwood
aðmíráll, ,, Tsugaru-sundið hérna milli Hokkai-
to og Hondo, liafa reynzt ófarandi. Það er bara
Tsushima-sundið, sem er eitt eftir sem hugsan-
leg leið, en það er yfir hundrað sjómílur á
breidd.“
Lockwood gerði hlé á ræðu sinni, og Jam.es
Hickok hafði það á tilfinnjnunni, að hann
þagnaði til að líta á lrvern og einn þessara kaf-
bátaforingja, sem þarna voru staddir, — alvar-
legur og áhrifamikill á svipinn.
„Við höfum komist að þeirri niðurstöðu,“
hélt aðmírállinn áfram, að við verðum að byrja
hér. Við höfum fundið það út fyrir heilu ári!
Ýmsir yðar voru við, þegar umræður um þetta
fóru þá fram. Við höfum reynt þetta á þessu
ári! Við höfunr reynt það dag eftir dag, viku
eftir viku, mánuð eftir mánuð. Árangurinn
hefur verið sá, að við höfum misst átján skip.
Og það er eiginlega ástæðan til þess að við nú
komum hér saman í dag: átján skip, herrar mín-
ir, og ekki eitt einasta hefur komizt í gegn.
Eftir fréttunr njósnaþjónustu okkar og jap-
önskum tilkynningum, lrafa aðeins tvö af þess-
unr átján skipunr verið eyðilögð af ofansjávar-
hersveitum japanska hersins, öðru þeirra var
sökkt af japönskum flugvélum. Yfir endalokum
lrinna skipanna, sextán, hvílir fullkomin leynd.
Sú leynd má ekki vara áfram, ef við ættlum
að framkvæma okkar setta verkefni, þ. e.. ef
34