Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.05.1940, Blaðsíða 24
20
b J Ó Ð I N
Bjarni Benediktsson:
Breyting á Alþýðusambandinu skilyrði
einingar í verkalýðssamtökunum.
Þegar málfundafélagið Óðinn var
stofnað, héldu bæði kommúnistar
og Alþýðuflokksmenn því fram,
að með þessu væri verið að stofna
til klofnings í verkalýðsfélögunum.
Því fór fjarri, að þetta væri rétt.
Viðurkenningin á nauðsyn verka-
lýðsfélaganna og einingu þeirra er
einmitt forsenda fyrir stofnun Óð-
ins og annara málfundafélaga Sjálf-
stæðisverkamanna. Með stofnun
þessara félaga var beinlínis verið
að hindra, að verkalýðssamtökin
liðuðust í sundur, og að árangur sá,
sem þrátt fyrir allt hafði orðið af
starfi þeirra til góðs fyrir verkalýð-
inn, yrði að engu.
Sök á sundrungarhættunni í
verkalýðsfélagsskapnum eiga aðrir
en Sjálfstæðismenn. Hana eiga fyrst
og fremst þeir, sem ráðið liafa því
skipulagi félaganna, er eðli sínu
samkvæmt fyrr eða síðar hlaut að
leiða til sundrungar og klofnings.
Verkalýðsfélögin og' samhand
þeirra eiga, ef rétl er að farið, ein-
ungis að vera samtök verkalýðsins
til haráttu fyrir hagsmunum hans.
Samtök, sem séu utan við alla póli-
tískra flokka, og geti unnið með öll-
um þeim flokkum, er hverju sinni
vilja heita sér fyrir málefnum verka-
manna.
f stað þessa var samband verka-
lýðsfélaganna, Alþýðusambandið,
tengt við einn ákveðinn, pólitískan
flokk, Alþýðuflokkinn, með þeim
hætti, að hvorttveggja var í raun og
veru eitt og liið sama.
Sömu lögin gilda enn fyrir hvort-
tveggja, enda heita þau lög Alþýðu-
sambands fslands og Alþýðuflokks-
ins. Eftir lögum þessum er það hlut-
verk sambandsins, að vinna með
það takmark fyrir augum, að skipu-
lagi jafnaðarstefnunnar (socialism-
ans) verði komið á hér á landi, og
skal öll starfsemi og harátta sam-
handsins háð í samræmi við stefnu-
skrá Alþýðuflokksins. Enda á sam-
bandið að gangast fyrir stofnun
stjórnmálafélaga, sem starfi sam-
kvæmt stefnu þess flokks, og stuðla
að því, að til opinberra starfa verði
aðeins kosnir þeir menn, sem eru
Alþýðuflokksmenn.
Ffokksfélög Alþýðuflokksins eru,
þó að í þeim sé ekki einn einasti
verkamaður, samhdndsfélög í Al-
þýðusambandinu, ekki síður en
verkalýðs'félög. Enda er þing Al-
þýðusambandsins jafnframt flokks-
þing Alþýðuflokksins, og á sam-
bandsþing og í aðrar trúnaðarstöð-
ur sambandsins eru kjörgengir þeir
menn einir, sem eru Alþýðuflokks-
menn og ekki eru í neinum öðrum
stjórnmálaflokki. Fer sambands-