Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.05.1940, Blaðsíða 29
Þ J Ó Ð I N
25
verkamannastétt landsins, þar sem
eru stór líkindi til að verklegar
framkvæmdir stórum minnki. Ég
vil nefna sem dæmi, ef svo að segja
öll byggingarvinna hættir, öll vinna
við saltfiskverkun fellur niður, upp-
skipunarvinna hafnarverkamanna
minnkar stórum sökum siglingaerf-
iðleika til landsins, og síðast og ekki
sízt, ef svo skvldi nú fara, sem allt
bendir til, að virkjun heita vatns-
ins stöðvist, einmitt vinna sú, er
reykvískir verkamenn Iiafa byggt
alla framtíðar afkomu sína á í ár.
Fari svo, að hitaveitan stöðvist,
sökum þess að aðflutningar teppist
á efni því, sem þarf til virkjunar-
innar, væri ekki úr vegi, að reyk-
vískir verkamenn og aðrir horgarar
þessa hæjar íhuguðu það gaum-
gæfilega, hvort þeim tima, sem
Framsóknarflokkurinn og Alþýðu-
flokkurinn í sameiningu vörðu í
það, að tefja fyrir framkvæmdum
þessa nauðsynjaverks, sem hafði þá
aðalkosti, að sjiara þjóðinni millj-
ónir 1 gjaldeyri og bæta úr hrýn-
ustu atvinnuþörf verkamanna, liefði
ekki verið hetur varið á einhvern
annan hátt. Að minnsta kosti er
það mín sannfæring, að þessum
flokkum muni reynast erfitt að fá
menn til að trúa þvi, að með því
hafi þeir verið að vinna að hags-
munum reykvískra verkamanna.
Þegar við í dag, 1. maí, á hátiðis-
degi vei’kamanna, lítum fram á veg-
inn, sem þeir eiga að ganga þetta
árið, sýnist okkur brautin grýtt og
margar torfærur á leiðinni, og væri
sízt að undra, þó að þeir væru ekki
í hátíðaskapi. En hreysti og þraut-
seigja íslenzku verkamannanna hef-
ur verið og er viðurkennd, og enn-
þá munu þeir lialda áfram að vera
íslenzku þjóðinni til sóma, með því
að herjast af sömu hreysti fyrir
sjálfstæði sínu og lífsafkomu og
hvergi hopa, þó að leiðin sé ógreið
yfirferðar.
En krafa þeirra hlýtur að verða
sú, að þeir, sem stjórna riki og hæ,
séu samhuga og samtaka um að
finna þeim einhver verkefni til að
vinna, sem verða megi þjóðinni til
hjargar og blessunar. Þá munu ís-
lenzkir verkamenn ekki liika við að
leggja fram alla þá krafta, sem þeir
hafa j’fir að ráða, til að sigrast á
örðugleikunum.
Gerfiefni í Ameríku.
Bandarikjamenn eru farnir að óttast
skort ýmsra hráefna sem afleiðingu ófrið-
arins, og eru því aS undirbúa framleiðslu
ýmsra gerfiefna, líkt og Þjóðverjar. —-
Standard, Oil er t. d. að reisa verksmiðju,
sem á að geta framleitt 2000 smál. af gerfi-
gúmmíi árlega.
HvaS varð af skipshöfninni?
í janúar síðastl. fór bresk, þrímöstruð
skonnorta, „Gloria Colita“, frá Bandarikj-
unum áleiðis til Suður-Ameríku með timb-
urfarm. Þrem vikum síðar var skipið
dregið i höfn, með seglin rifin í tætlur
og mjög brotið ofan þilfars, en skips-
höfnin var horfin. Er lialdið, að skipið
hafi skyndilega lent í hvirfilbyl og skips-
höfninni skolað fyrir borð, er liún var
að reyna að hjarga seglunum.