Félagsbréf - 01.10.1958, Page 22

A. JASH IN
LYFTISTENCUR
A. JASHIN er ungur rússneskur rithöfundur. Smásaga hans Lyfti-
stengur, sem birtist í Literaturnaja Moskva, 2. hefti 1956, er
ávöxtur þess skammvinna „frjálslyndis“ í rússneskri ritskoSun,
sem átti sér stað eftir hina frœgu rœSu Krústjoffs á tuttugasta
flokksþinginu. Smásaga þessi varö álíka frœg austur þar og skáld-
saga Dudintseffs, Ekki af einu saman brauði, sem verSur bók
mánaSarins lijá AB í desember. Höfundar beggja þessara sagna
voru sakaSir um „flokksfjandsamlegan níhilisma“ og fáránlegar
frelsishugmyndir. Nú eru báSar sögurnar bannaSar í Sovétríkjunum.
Ritstj.
olíulampa í stjórnarlierbergi samyrkjubúsins eins og
venja var til a kvöldin.
Það voru brestir og smellir í útvarpstækinu, svo að marsinn, sem
verið var að leika, beyrðist mjög ógreinilega.
Umliverfis ferkantað borð úr furu sátu fjórir menn. Það var reykj-
arsvæla í lierberginu, svo að ljóstýran lýsti illa, og mönnum fannst
einhvern veginn að stybban í herberginu vlli skarkalanum í útvarp-
inu. Á borðinu stóð sneisafull krukka af sígarettustubbum. Þegar
nýjum stubbi var fleygt í liana, lagði Zípýshev fjósameistari brot af
glerplötunni, sem verið hafði á borðinu, yfir liana. I livert sinn sem
bann gerði það, sagði einhver hinna: — Gættu þín, fjósamaður. Ef
þú svíður af þér skeggið, fara kýrnar að gera sér dælt við þig.
Zípýsliev svaraði alltaf því sama til: — Skiptir engu. Hætti þær
að hafa beyg af mér, þá hækkar kannski í þeim nytin. Og þá fóru
allir að lilæja.
öskuna af sígarettunum, sem þeir vöfðu sér sjálfir, settu þeir ann-
aðhvort á gólfið eða í gluggakistuna. En stubbunum fleygðu þeir í
krukkuna.
Þannig sátu þeir og töluðu saman í einlægni um það, sem þeim
lá á hjarta, að liætti góðra félaga.
Uppi á veggjunum grillti í skilti með áletruðum slagorðum, sem
virtust valin út í bláinn, og þar liékk listi yfir meðlimi samyrkju-