Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.2007, Síða 14

Föstudagur 5. október 200714 Helgarblað DV
ónas hefur verið boð-
aður til afplánunar en
Fangelsismálastofnun
vildi á miðvikudag ekki
staðfesta að hann hefði
hafið afplánunina. Enn
fremur var ekki hægt að
fá staðfest hvenær Jónasi
hafði verið birt tilkynning
um afplánun, en frá þeim
degi eiga ekki að líða
meira en fjórar vikur þar
til viðkomandi fer í fang-
elsi. Samkvæmt öruggum
heimildum DV hafði Jónas
fengið boðun um afplánun fyrstu
vikuna í september. Jónas dvaldi í út-
löndum í sumarfríi en kom til lands-
ins í síðustu viku.
„Okkur undrar hægagangur þessa
máls,“ segja systur Matthildar, þær
Guðný, Erla Ruth og Auður, þar sem
þær hafa fallist á að veita viðtal og
segja frá ýmsu sem þær gátu ekki
sagt frá í viðtali við blaðið 6. maí í
fyrra. Daginn sem blaðið var í prent-
un settust systurnar í sal í Héraðs-
dóms Reykjavíkur. Frá þeim tíma
hafa vaknað margar spurningar hjá
þeim sem þær hafa ekki fengið full-
nægjandi svör við. Spurningar sem
almenningur gerir sér væntanlega
enga grein fyrir, enda fæstir sem gefa
sér tíma til að lesa dómana.
Fréttum utan að okkur að
kenna ætti systur okkar um
„Við vorum búnar að heyra utan
að okkur að það ætti að reyna að
koma sök á Maddý systur okkar,“
segja þær nú. „Það hafði Jónas ver-
ið að segja við fólk, en það hvarflaði
aldrei að okkur að honum dytti slíkt
í hug. Frá því slysið varð og fram að
flutningi í héraðsdómi, höfðum við
heyrt alls kyns kjaftasögur sem við
leiddum hjá okkur. Þær voru svo
staðfestar frammi fyrir dómurum og
áheyrendum í dómssal 5. og 8. maí í
fyrra.“
Það var þar sem systurnar heyrðu
í fyrsta skipti frá Jónasi Garðarssyni
að systir þeirra hefði verið völd að
slysinu og þar með ábyrg fyrir eigin
dauða og sambýlismanns síns.
„Við heyrðum í fyrsta skipti fyrir
dómi Jónas segja blákalt að Maddý
hefði verið við stýrið. Það var 5. maí
í fyrra, daginn áður en viðtalið við
okkur birtist í DV. Þegar við komum
í það viðtal trúðum við ekki því sem
okkur hafði verið sagt. Í héraðsdómi
heyrðum við lygarnar fyrst.“
Samtal í talstöð en engar
upptökur
Þær höfðu fengið að heyra margt
á þeim tæpu átta mánuðum frá því
slysið varð og þar til þær hlýddu á yf-
irheyrslur í héraðsdómi.
„Við fengum að heyra svo margt
fyrst eftir slysið og um margt vildum
við fá nánari vitneskju en var mein-
aður aðgangur að sökum þess að
um opinbert sakamál var að ræða.
Við fjölskyldur og ástvinir Maddýj-
ar og Friðriks sigldum með björg-
unarbátnum Eldingunni að þeim
stað sem þau Maddý og Friggi létu
lífið örfáum dögum áður, við stráð-
um blómum á spegilsléttan sjóinn, á
sólbjörtum haustdegi. Skipstjóri Eld-
ingarinnar var afskaplega hjálpsam-
ur og þægilegur á allan máta, sem og
aðrir sem komu að þessari ferð og
kunnum við þeim þakkir fyrir. Í um-
ræddri ferð fréttum við að það hefði
heyrst í talstöð samtal milli Jónas-
ar og starfsmanns Snarfara, sem var
á vakt nóttina sem slysið varð, og
samkvæmt þeim heimildum ætl-
aði Jónas að reyna að sigla bátnum
í Snarfarahöfn. Hann missti reynd-
ar síðar stjórn á bátnum og bátinn
rak stjórnlaust þar til hann sökk.
Við spurðumst fyrir hjá lögreglu um
hvort upptökur samtalsins væru til
staðar, en fengum engin svör. Vitni
þetta var reyndar boðað til vitna-
leiðslu fyrir héraðsdómi, en sá sér
ekki fært að mæta.“
Hver átti vestið sem var á floti?
Það var margt annað sem systurn-
ar heyrðu, sem sáði fræjum efasemda
í huga þeirra. Nægum efasemdum til
að þær hættu við að fara með blóm-
vöndinn sem þær höfðu keypt til að
færa Hörpu, konu Jónasar, á sjúkra-
beð.
„Fyrstu fréttir af slysinu trufluðu
okkur. Skipverjar og björgunarmenn
á björgunarskipinu Ásgrími komu
fyrstir á slysstað. Við fréttum af því að
björgunarvesti hefði fundist á floti í
sjónum og að Friðrik hefði kom-
ist á kjöl, en síðar stungið sér til að
kafa eftir Maddý. Arnar Freyr, sonur
Maddýjar, fékk sömu fréttir frá lög-
reglunni og Baldur, bróðir Friðriks,
fékk þær frá björgunarsveitarmönn-
um. Hver var sá sem bar þær frétt-
ir? Frá fyrstu hendi hefur Jónas ver-
ið tvísaga, reyndar hefur söguburður
hans fengið á sig hinar ýmsu myndir
í tímans rás. En hvernig má það vera
þegar sannað hefur verið að Friðrik
lést samstundis við áreksturinn? Og
hvers vegna voru hvorki Jónas né
Matthildur í björgunarvestum, en
hins vegar eiginkona Jónasar og son-
ur? Sonurinn ungi staðfesti reyndar
fyrir héraðsdómi að hann hefði klætt
sig og mömmu sína í björgunarvesti.
Hver átti vestið sem var á floti, af
hverju fannst Maddý inni í bátnum,
en Friðrik horfinn? Af hverju skolast
Friðrik, með ekkert loft í lungum, frá
borði, en Maddý ekki?“
Stuðningur frá sjómanna-
félögum um land allt
Í ljósi þess sem gerst hafði vildu
aðstandendur ekki una því að Jónas
Garðarsson yrði áfram starfandi for-
maður Sjómannafélags Reykjavíkur,
en hann var endurkjörinn eftir slys-
ið. Þau sendu því áskorun þess efnis
til félagsins og Sjómannasambands
Íslands.
„Við aðstandendur Maddýjar og
Friðriks sendum mótmæli til Sjó-
mannafélags Reykjavíkur og Sjó-
mannasambands Íslands. Við bent-
um á í bréfi okkar 18. nóvember
2005 að maðurinn væri ákærður fyrir
manndráp af gáleysi, en höfum ekki
ennþá fengið svar frá Sjómannafélagi
Reykjavíkur, næstum tveimur árum
síðar. Sævar Gunnarsson, formað-
ur Sjómannafélags Íslands, svaraði
okkur 10. mars í fyrra og í niðurlagi
segir hann alveg ljóst að Sjómanna-
samband Íslands hafi ekkert vald til
að skipta sér af innri málefnum stétt-
arfélaga sem mynda sambandið,
þar með talið kosninga til trúnaðar-
starfa. Það sló okkur verulega þegar
Jónas, maðurinn sem er sakaður um
að hafa orðið valdur að bana tveggja
í sjóslysi og stefnt lífi bæði ellefu ára
gamals sonar síns og eiginkonu í
voða, var sjálfkjörinn sem formað-
ur Sjómannafélags Reykjavíkur. Svo
virðist sem Jónas Garðarsson hafi
ekki hugmynd um að það eru til fleiri
sjómannafélög á landinu en þetta
reykvíska, því við höfum fengið ótelj-
andi tölvubréf og símtöl frá félögum
í sjómannafélögum víða um land
þar sem þeir lýsa andstöðu sinni við
formennsku hans og óábyrgð hans
vegna slyssins. Jónas fullyrti í fram-
haldi af þessari áskorun í viðtali við
fréttakonu á Stöð 2 að hann væri að
fara að segja af sér formennsku Sjó-
mannafélags Reykjavíkur, sem og að
hætta nefndarstörfum hjá Norræna
flutningamannasambandinu þar
sem hann átti meðal annars að fylgj-
ast með því að skip og bátar sigldu
ekki undir hentifána...!“
Síðustu orð
Maddýjar
„Er Jónas Garðarsson eignalaus maður í fjár-
hagserfiðleikum eða á hann nóg, akandi um á
sinni rauðu corvettu, búandi í einbýlishúsi? Hann
segist ekki eiga bátinn og vera búinn að selja
hann, sem hann gerði eftir að báturinn var sam-
kvæmt lögum kyrrsettur. Þar gerðist hann enn og
aftur brotlegur við lög þessa lands. 17. nóvember
2006 var skemmtibáturinn Harpan fluttur með
Atlantsskipum til Danmerkur og nafn sendanda
var skráð Jónas Garðarsson.“
DV mynDir Gunnar GunnarSSon oG úr einkaSaFni