Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.2007, Qupperneq 19

Fyrir þá sem áhuga hafa á fjöl-
miðlum og þróun þeirra í upphafi
21. aldar er áreiðanlega þess virði
að staldra við vopnaskak og hnútu-
kast að undanförnu í tengslum við
mesta ofurbloggara Svía um þessar
mundir.
Hann heitir Alex Schulman og hef-
ur undanfarið unnið á snærum Aft-
onbladet, stærsta dagblaðs Svíþjóðar,
og haldið úti bloggdagbók á vef blaðs-
ins. Á skömmum tíma hefur blogg
Schulmans náð meiri hæðum og at-
hygli almennings í Svíþjóð en nokk-
urn óraði fyrir í upphafi. Heimsókn-
ir inn á vef hans eru um 250 þúsund
á viku. Menn geta leikið sér að því að
skoða vefsíðuna og komist að raun
um hversu gríðarleg viðbrögðin eru
meðal lesenda.
Alex er liðlega þrítugur, frum-
legur, uppátækjasamur og ágætlega
pennafær. Stíll hans þykir svellkald-
ur, laus við tilfinningafjas, illkvitt-
inn, kaldhæðinn og jafnvel rætinn.
Dæmi gæti verið stutt viðtal við kunn-
ingja um ástandið í Burma sem hann
birti á dögunum. Kunningjanum
þótti ástandið ekki gott þar og for-
dæmdi brot herforingjastjórnarinnar
á mannréttindum. Í því augnamiði að
sýna almenningi í Burma samstöðu
ákvað kunninginn að kaupa rauðan
Marlboro-sígarettupakka í stað þess
að kaupa hvítan eins og venjulega.
Óviðráðanlegt skrímsli
Nú gerðist það hins vegar um mán-
aðamótin að Alex Schulman ákvað að
yfirgefa lesendur sína og hætta dag-
bókarbloggi um það hvernig það er
að vera Alex Schulman.
Eins og lesa má á vefmiðlinum
dv.is tók Alex ákvörðun sína í kjöl-
far deilna innan ritstjórnar Afton-
bladets. Schulman hafði sem sagt
bloggað niðrandi og stóryrtan texta
um starfsbróður sinn, á ritstjórn Aft-
onbladet. Sá skrifar reglulega um
dagskrá fjölmiðla og hafði Alex bók-
staflega sturtað skrifum hans í rusla-
tunnuna, kallað þau fáránlega flat-
neskju sem vekti gremju lesenda.
Alex kvaðst skammast sín fyrir skrif
starfsbróður síns.
Í stuttu máli lauk deilum um þetta
með því að Alex Schulman ákvað að
hætta að blogga. „Ástæðan er sú að
bloggið veldur mér vaxandi kvíða og
vanlíðan. Bloggið er orðið að skrímsli
sem ég ræð ekki lengur við... Í bloggi
mínu hef ég smíðað sjálhverfan, sjálf-
umglaðan og illa innrættan persónu-
leika. Lesendur mínir vilja blóð, þeim
líkar vel þessi ískaldi og tilfinninga-
lausi illvilji í ummælum mínum. Mér
fannst eins og ég væri að verða eins og
þessi persónuleiki,“ sagði Schulman í
kveðjutexta til 250 þúsund Svía.
Og hann bætti við: „Fyrst og
fremst fannst mér að ég væri að
koma til móts við lesendur mína.
Ég vildi einnig kanna hversu langt
væri hægt að ganga. Mig langaði til
að storka blaðinu... Sjálfum kjarnan-
um í svo ögrandi bloggi, sem treyst-
ir á tjáningarfrelsið og að ekkert sé
ritskoðað. Blogg, sem þarf ævinlega
að vera tilbúið hvenær sem er sól-
arhringsins, er erfitt að halda innan
einhverra réttra marka hjá ábyrgri
fjölmiðlaútgáfu. Það varð æ ljósara
að þetta skapaði vandamál bæði
innávið og útávið.“ Alex bætir því svo
við í síðustu færslu til lesenda sinna,
að hann fagni umræðu um einelti á
vefnum, slík umræða sé mjög mik-
ilvæg. Hann viðurkennir sjálfur að
hafa stundað slíkt háttalag.
Hagnaður og siðferði
Margir hafa blandað sér í þessar
bloggumræður, þeirra á meðal Matti-
as Hermannsson. Hann segir í skrif-
um sínum í Aftonbladet að umræðan
sé annað og meira en sandkassaleik-
ur á ritstjórn blaðsins og gefur í skyn
að útgáfa Aftonbladet gangi út á ystu
nöf í þrotlausri samkeppni um hylli
lesenda og leitinni að fleiri matar-
holum. Hann bendir á að útgáfa Aft-
onbladet, víðlesnasta dagblaðsins,
hafi lagt mikið fé í sjónvarpsstöðina
TV7 og Punkt Se sem reynst hafi mik-
il peningahít og sogi til sín hagnað-
inn af rekstri dagblaðsins og vefmið-
ilsins. Og þar vaknar spurningin um
það hversu langt hagnaðarvonin geti
teymt útgáfuna þegar hún uppgötvar
nýjar matarholur.
Það er ekki fréttnæmt að óslökkv-
andi þorstinn eftir meiri tekjum leiði
markaðsdrifna fjölmiðla út á ystu nöf
siðferðismarkanna. Boðskapurinn í
þessari frásögn er ef til vill aðeins sá,
að mesti ofurbloggari heillar þjóð-
ar, sem öðlast hafði meira markaðs-
verðmæti en nokkurn hafði órað fyr-
ir, bognaði og hætti. Samúð með öðru
fólki og almenn siðferðiskennd varð
peningamaskínunni ofursterkari.
Hróðurinn berst víða Ljósmyndari DV var á ferð í Teheran, höfuðborg Írans, á dögunum. Þessi maður notaði tækifærið og leit á nýjustu fréttir frá
Íslandi í DV. DV-MYND: ARNARmyndin
P
lús
eð
a m
ínu
s
Plúsinn að þessu sinni fær Ólafur
Þórðarson fráfarandi þjálfari
knattspyrnuliðs Fram, fyrir að
fara ekki hljóðlega frá borði. Ólafi
var sagt upp störfum hjá liðinu í
vikunni og lét aðeins í sér heyra.
Spurningin
„Nei, og því síður sá
pólitíski amlóði sem
formaður vinstri
grænna reyndist vera,“
segir Björgvin G.
Sigurðsson viðskipta-
ráðherra.
Steingrímur J.
Sigfússon, fomaður
Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs,
gagnrýndi uppskiptingu iðnaðar- og
viðskiptaráðuneyta í umræðum um
stefnuræðu forsætisráðherra á þriðjudags-
kvöld. „Þar sitja þeir nú hálfdrættingarnir,
Össur Skarphéðinsson og Björgvin
Sigurðsson, af því að Samfylkingin varð að
fá jafnmarga stóla og Sjálfstæðisflokkur-
inn,“ sagði Steingrímur.
ERTU HÁLFDRÆTTINGUR,
BJÖRGVIN?
Sandkassinn
Það eru nokkrir hlutir í okkar
samfélagi sem mér þykja í hæsta
máta tortryggilegir. Varasalvi er
dæmi um slík-
an hlut, hversu
ankannalega
sem það kann
að hljóma. Ég
er nefnilega
sannfærður um
að varasalvi
valdi krónísk-
um varaþurrki.
Ég hef einstaka sinnum keypt
mér Labello-varasalva þegar
mér finnst varir mínar of þurrar,
en salvinn hefur ítrekað gert illt
verra. Hann er aldrei til bóta.
Varaþurrkurinn hverfur aldrei
fyrr en ég týni varasalvanum eða
klára hann. Máli mínu til stuðn-
ings hef ég aldrei séð varaþurran
mann án þess að hann hafi La-
bello-varasalva við höndina.
annað sem mér þykir mjög tor-
tryggilegt er bifvélavirkjar. Hvers
vegna getur maður aldrei spurt
hvað viðgerðin muni kosta þeg-
ar maður fer með bílinn sinn á
verkstæði? Ég myndi skilja að
þeir ættu erfitt með að áætla
kostnaðinn ef þeir væru að skipta
um dekk í fyrsta skipti en það er
sjaldnast tilfellið. Hvergi er hægt
að sjá gjaldskrá bifreiðaverk-
stæða og yfirleitt fær maður góð-
an svima þegar kortinu er rennt í
gegn. Sama máli gildir um tann-
lækna, en sú umræða hefur sem
betur fer farið af stað í samfélag-
inu í sumar.
fleiri hlutir valda mér gremju
eða tortryggni. Umbúðir utan
um ýmiss konar matvöru ergja
mig oft. Hvers vegna eru snakk-
pokarnir hálfir af
lofti og litlu skyr-
og jógúrtdollurn-
ar sömuleiðis?
Nógu litlar eru
dollurnar fyrir en
þegar ég keypti
mér ABT-mjólk
um daginn féll-
ust mér hendur.
Tíu prósent innihaldsins slettust
reyndar út um allt eldhús þegar
ég opnaði dolluna en hin níutíu
prósentin hefðu ekki nægt til að
seðja smæsta smábarn. Dósin
var tæplega hálf og mér fannst ég
svikinn.
ég viðurkenni að mér gremst
stundum ríkidæmi annarra. Ekki
vegna þess að peningar skipti
öllu máli heldur vegna þess að
lífið getur stundum verið óþægi-
legt án þeirra. Verst þykir mér
þó að horfa upp á ungt fólk sem
lifir á foreldrum sínum og hefur
aldrei migið í saltan sjó. Ég dauð-
vorkenni því, þó óneitanlega sé
mun þægilegra að fæðast með
silfurskeið í munni en plastgaffal
í rassgatinu.
Baldur Guðmundsson
er tortrygginn:
Ofurbloggari hættir
JÓHaNN
HaUkssoN
blaðamaður skrifar
„Í því augnamiði að sýna
almenningi í Burma sam-
stöðu ákvað kunninginn
að kaupa rauðan Marl-
boro-sígarettupakka í stað
þess að kaupa hvítan“
DV Umræða fÖSTuDaGur 5. OkTóBer 2007 19
DV fyrir
25 árum
og geimverur