Fréttatíminn - 10.01.2014, Blaðsíða 22

hendinni finnst manni það heldur kalt
og hvarflar ekki að manni að baða sig
í læknum, jafnvel þó sólin skíni. Eftir
viku fer maður að líta hýrara auga til
þess að baða sig í læk og eftir tvær
vikur er það einfaldlega orðið sjálf-
sagt mál. Náttúran bara grípur inn í
og rekur mann í bað.“
Í lífshættu í ísilögðu vatninu
Þessar miklu samvistir bara tvö ein
hefur gert þau einstaklega náin en þau
hafa líka reynt sitthvað saman sem
treyst hefur böndin enn frekar. „Ég hef
stundum sagt í gamni,“ segir Páll, „að
ég viti ekki hvar ég enda og hún tekur
við, en við höfum líka lent í erfiðum
hlutum. Rósa hefur bjargað lífi mínu.“
Hann biður Rósu að hefja frásögnina.
„Þetta var um páska, veðurspáin var
góð og við ákveðum að fara á göngu-
skíði á Skjaldbreið. Við ökum austur,
skiljum bílinn eftir við Meyjarsæti og
göngum þaðan. Síðan ákváðum við
það sem aldrei skyldi verið hafa, að
stytta okkur leið yfir Sandkluftavatn.
Það er ekki mikið vatn og þornar
alveg upp á sumrin en yfir vetrar-
tímann bólgnar það upp. Við fórum
á gönguskíðunum út á ísinn og erum
ekki komin langt frá landi, kannski
20-30 metra, og ég er aðeins á undan
þegar ég heyri smá píp fyrir aftan mig,
eins og einhver sé að taka andköf. Ég
leit við og þá hafði Páll fallið niður um
ísinn, með bakpokann, skíðin á fót-
unum, skíðastafina, og botnar ekki í
vökinni. Þegar hann reyndi að komast
upp úr brotnaði alltaf undan honum.
Það sem bjargaði okkur báðum var að
ísinn var nógu sterkur til að halda mér
þannig að ég komst á skíðunum nógu
nærri til að rétta honum skíðastafinn
minn.“
Páll tekur við: „Ég krækti mínum í
stafinn hennar og hún gat dregið mig
upp úr. Ég kom bara eins og selur upp
úr vökinni. Ég var rennandi blautur,
fór úr gallanum, vatt úr honum mesta
vatnið og fór svo í hann aftur. Okkur
var vitanlega brugðið og hættum við
að fara á fjallið. Þess í stað gengum við
aftur í bílinn og þá náði ég aftur upp
hita. Reynslan af þessu sýnir manni
hvað það er mikilvægt að halda ró
sinni og verða ekki hræddur. Rökhugs-
unin segir að þetta séu hættulegar að-
stæður, þú ert ofan í vatni, um hávetur,
fjarri mannabyggðum og það er frost.
Maður þarf samt að vera rólegur og
átta sig á því að sá sem er uppi er líf-
lína manns, ferðafélaginn sem er ekki
kominn ofan í. Við brugðumst rétt við
og komumst úr þessu. Það er auðvitað
ekki hægt að bera eitt samband saman
við annað, en að hafa farið saman í
gegnum erfiða hluti og verið í nánum
samvistum sólarhringum saman fjarri
mannabyggðum tengir okkur saman
með mjög sérstökum hætti,“ segir
Páll.
Notar GPS í listaverk
Árum saman hafa þau bæði síðan verið
að leiðsegja og unnið aðra vinnu innan
veggja heimilisins. „Fyrir um tuttugu
árum, þegar við vorum nýlega flutt í
bæinn, vorum við eins og venjulegt fólk,
unnum úti og hittumst heima á kvöldin.
Við sáum þá ekkert athugavert við
þann lífsmáta en það er langt síðan við
höfum verið í þeirri stöðu,“ segir Páll.
„Við höfum í raun getað hagað öllu eftir
okkar höfði, við eigum ekki börn saman
og höfum getað farið og komið eins og
okkur hentaði,“ segir Rósa.
„Meðan við vorum að hluta til að
vinna önnur störf, ég að kenna og hann
í blaðamennsku, fóru öll frí og sumar-
leyfi í ferðalög og við lögðumst þá út í
einn eða tvo mánuði eftir atvikum. Þetta
vatt síðan upp á sig og hvorugt okkar
gerir annað núna en að stunda leiðsögn
og vinna tengd verkefni. Ég vinn líka
sem myndlistarmaður og hef mikið sótt
innblástur í náttúruna. Ég hef haldið
sýningar sem snúast um minjagripi sem
ég hef safnað á ferðum. Núna er ég að
gera steinamyndir og tek þá með mér
kannski einn stein úr fjalli, til að mynda
Heklu, Esju eða Snæfellsjökli. Ég myl
síðan steininn niður og raða brotunum
upp á nýtt. Þetta er í raun ummyndun
náttúrunnar.“
Sem dæmi um önnur verk Rósu má
nefna málverk sem hún hefur unnið út
frá gögnum í GPS-tæki eftir fjallgöngu.
„Tækið sýnir hæðina og í lok hverrar
ferðar er hægt að sjá hækkunina á út-
prenti og lítur hún þá út eins og fjall.
Það má því halda því fram að prófíllinn
sé nokkurs konar mynd af fjalli. Hver
leið um fjallið á sinn prófíl og ef sama
leið er farin upp og niður verður myndin
samhverf. Myndirnar þurfa hins vegar
ekkert að líkjast fjallinu sjálfu, útkoman
fer eftir því hversu mikið er gengið upp
og niður á leiðinni,“ segir hún.
Ákvað að vera barnlaus
Páll á tvö börn af fyrra hjónabandi og
þrjú barnabörn, en Rósa er barnlaus.
„Ég tók þá meðvituðu ákvörðun að eiga
ekki börn. Ég hef aldrei haft löngun
til þess og fyrst ég gat stjórnað því þá
ákvað ég þetta. Auðvitað hef ég horft
til framtíðar þar sem ég á hvorki að
dætur né syni en ég á bara annað fólk
að. Það er mín ákvörðun að ég á enga
afkomendur,“ segir Rósa. Páll skýtur
inn í að í raun sé hún að ganga gegn
hefðbundnum viðmiðum í samfélaginu
og Rósa tekur aftur við boltanum. „Það
er félagskerfi í kring um foreldra og ég
geri mér fulla grein fyrir að ég þekki
ekki reynsluheim foreldra. Ég horfi því
öðrum augum á ýmsa hluti og upplifi
þá á annan hátt en þeir sem eiga börn.
Það er bara óhjákvæmilegt.“
Páll segir að enn líti sumir á að móð-
urhlutverkið hljóti að vera æðsta mark-
mið hverrar konu og þegar kona er
barnlaus sé sífellt leitað að ástæðu og
talið víst að hún geti ekki eignast börn.
Í þessu listaverki notaði
Rósa stein sem hún tók
úr Esjunni, muldi niður
og endurraðaði brot-
unum. Hún hefur unnið
með ummyndun náttúr-
unnar í fleiri verkum.
MAZDA3
SKYACTIV spartækni og KODO hönnun
Nýir og notaðir bílar: Söludeildir eru opnar alla virka daga frá kl. 9-17 og laugardaga frá kl. 12-16.
Brimborg Reykjavík: Bíldshöfða 8, sími 515 7040 I Brimborg Akureyri: Tryggvabraut 5, sími 515 7050 I mazda.is
Margverðlaunaða SKYACTIV spartæknin hefur veitt Mazda sérstöðu á markaðnum. Með þessari byltingarkenndu tækni hefur Mazda náð
fádæma árangri til lækkunnar eyðslu án þess að fórna afli né viðbragði – enda er akstursánægja eitt aðalsmerki Mazda.
Til viðbótar er bíllinn smíðaður í anda KODO hönnunarinnar sem gælir svo sannarlega við augað.
zo
om
- z
oo
m
VERÐ FRÁ 3.190.000 KR.
MAZDA. DEFY CONVENTION.
NÝR
Mazda3_5x18_03.01.2013.indd 1 6.1.2014 11:53:58
22 viðtal Helgin 10.-12. janúar 2014