Sveitarstjórnarmál - 01.06.1948, Síða 15

S VEIT ARST J ÖRN ARMÁL
11
út í æsar því, sem sýningin krafðist í regl-
um og óskalista hins ötula franska sýn-
ingarstjóra, Paul Breton. Hinu vandasama
sýningarefni var smekklega niður raðað,
en listræn tilþrif voru minni en ætla mætti
af hálfu Itala. Sýningardeild þessi gaf
skýra lýsingu á endurbyggingaráformum
Italíu, sem eru mjög glæst.
Á mörgu, sem fyrir augun bar í sýn-
ingarskála Italíu, varð maður þess brátt
áskynja, að ítalska þjóðin trúir örugglega
á endurfæðingu sína við hlið lýðræðis-
þjóða, þrátt fyrir undangengnar raunir.
Það virðist ekki óliklegt, eftir því að dæma,
sem þarna gaf að líta, að Italía eigi eftir
að endurheimta foryztu sína í byggingar-
list meðal þjóðanna.
Vaknaði þá hjá mér sú spurning, hvort
við ættum ekki að beina námsmönnum
okkar í arkitektur til Italíu á næstunni.
Skólar þeirra virðast mjög fullkomnir og
fremur ódýrt þar að vera. Um arfleyfð
ftölsku þjóðarinnar þarf ekki að ræða.
Þangað hefur umheimurinn sótt fyrir-
myndir og uppörvun um aldaraðir •— og
þangað stefnir útþrá flestra arkitekta til
kynningarf erða.
Flestar aðrar þjóðir en þær, sem hér
hafa verið nefndar, og að sjálfsögðu Frakk-
land, höfðu ekki byggt sýningar sínar upp
á staðnum, heldur sent ljósmyndir, töflur
og líkön frá heimalandi sínu. Að sjálf-
sögðu til muna ódýrara, en fjarri því að
vera eins lífrænt frá sjónarmiði sýningar-
tækni. Þó var heildarmyndin áberandi
góð, og hvergi ofhlaðið sýningarmunum,
heldur leitast við að gefa sem gleggsta, en
á sem einfaldastan hátt, hugmynd um allt,
sem máli skipti. Ljósmyndatækninni er
mikið fyrir að þakka að vel tókst.
Sýning Grikklands, hins forna menn-
ingarríkis, var ekki eins mikilfengleg og
vænta mátti, en maður fjdltist mikilli
samúð með grísku þjóðinni, þegar séð var
í skýrslum og töflum hversu gífurlegt af-
hroð þjóðin hefur goldið í síðustu styrjöld.
I Grikklandi eyðilögðust á stríðsárunum
fleiri mannabústaðir og byggingar en í
nokkru öðru landi. Árið 1940 voru alls
1.700.000 íbúðir á landinu, en á hernáms-
árunum, og i styrjöidinni, voru eyðilagðar
409.000 íbúðir, eða 23%, auk þess sem
enn í dag geisar þar styrjöld eyðileggingar-
innar. Verður ekki séð fyrir endalok þeirra
átaka, því ill sköp hafa ráðið því, að Grikk-
ir eru á veðramótum í stórveldatogstreitu.
Sýningardeild Svíþjóðar varð með öðr-
um hætti en annara þjóða, sem fylltu
veggi sýningarhallarinnar. Létu þeir sér
nægja að sýna tvö verksmiðjugerð hús í
hallargarðinum, með öllum húsbúnaði
sænskum og innanstokksmunum. Allt var
þetta mjög fullkomið og bar órækt vitni
hins fágaða smekks í sænskri húsmunagerð
og híbýlakosti. Má segja, að óslitin biðröð
hafi verið við þessi tvö sænsku sýningar-
hús, sem sýndu margt hið bezta í nýtízku
húsagerð og vistarverum sænsks almenn-
ings.
Tékkóslóvakía og Pólland höfðu all stór-
ar sýningardeildir, og lágu þær andspænis
hvor annari við Braut þjóðanna. Lögðu
þessi tvö riki megin áharzlu á að sýna hinn
endurfædda iðnað á ölum sviðum, sem þó
var meira áberandi hjá Tékkóslóvakíu.
Frá tæknilegu sjónarmiði voru báðar þess-
ar sýningar fullkomnar mjög, en frekar
sem framleiðslusýningar byggingarefnis
og tæknilegra hluta heldur en bygginga-
málasýning, en um leið góð auglýsing
náttúrufegurðar þessarra landa. Ekki er
nokkur vafi á því að báðar þjóðir leggja
fyrst og fremst áherzlu á endurreisn iðn-
aðarins, með því að auglýsa útflutnings-
vörur sínar fyrir erlenda markaði, en láta
margvíslegar innlendar þarfir í bygginga-
málum, svo sem ýmsum öðrum málum,
sitja á hakanum, meðan fótum er komið
undir hin erlendu viðskipti.
Sýning Danmerkur var afar smekkleg
og vel skipulögð, enda hefir sýningarskála
þeirra á Parísarsýningunni verið úthlutað
Grand Prix í viðurkenningarskyni. Sýn-
ingarefnið var ljósmyndalegt yfirlit frá
dönskum bæjum, framleiðslu, iðjuverum,
landbúnaði og útvegi. Auk þess voru þar
tvö stór líkön fjölbýlishúsahverfa og end-
urbygging eldri bæjarhluta.