Sveitarstjórnarmál - 01.08.1950, Blaðsíða 22

20
SVEITARST J ÓRNARMÁLi
Meginefni þeirra laga, sem afgreidd voru
á þessu þingi, var um atvinnu- og f járhagsmál.
Þau frv., sem einkum snertu sveitarstjórn-
armál, hlutu lítinn byr.
Frv. um sveitarstjóra var svæft á síðustu
stundu. En frv. þetta var svo sem kunnugt
er samið að tilhlutan félagsmálarn. samkv.
þingsályktun frá næstsíðasta Alþingi um skip-
an á stjóm stærri kauptúna. Ályktunin lvsti
brýnni þörf á breytingu á núverandi löggjöf
um þetta efni.
Frv. fól í sér skyldur til að ráða fastan
starfsmann til sveitarstjórnarstarfa hjá kaup-
túnum, með 500 íbúa og þar yfir. Ýmis
þeirra kauptúna, sem hér áttu hluta að máli
töldu frv. þetta stefna í rétta átt.
Hið háttvirta Alþingi breytti frv. nokkuð í
meðferðinni setti t. d. heimildarákvæði um
ráðningu á starfsmanni fyrir sveitarfélagið í
stað skyldu.
Stjóm Sambands ísl. sveitarfélaga lét í té
urnsögn um frv. og mælti með því, að það
yrði samþykkt að meginefni til, enda þótt
hún teldi jafnframt brýna nauðsyn á heild-
arendurskoðun sveitarstjómarlaganna.
Með lagasetningu um þetta efni hefði og
fengizt æskileg reynsla um þetta form á næstu
árum, sem gat verið liin mikilverðasta.
Frv. hafði verið tekið til meðferðar við
þrjár umr. í báðum deildum og auk þess við
eina umr. í fyrri deild að nýju og var komið
til einnar umr. í síðari deild, þegar þingi var
slitið.
Slík meðferð á þessu máli er ekki til fvrir-
rnyndar.
Fyrst samþykkir Alþingi þingsályktun um
að undirbúin verði lagabreyting urn stjóm
stærri kauptúna. Ríkisstjórnin verður við
þeirri áskorun. Lætur fara fram rækilega at-
hugun og tíma og fé evtt í undirbúning.
Þegar frv. þar að lútandi kemur svo til með-
ferðar þingsins, er því þvælt aftur og bak
og áfrarn og að lokum engin samþykkt gerð.
Önnur þau frv., sem sveitarstjómarmenn
höfðu áhuga fyrir að hlytu afgreiðslu komu
varla til meðferðar þingsins. Þau voru aðeins
sýnd á þinginu, síðan vísað til nefndar, en
hlutu þar enga afgreiðslu. Svo var um frv.
um útsvör, manntal, skipulag kauptúna og
kaupstaða, breyting á almannatryggingalög-
unum o. fl.
Eftirtalin frv. er rétt að vekja athygli sveit-
arstjómarmanna á.
1. Lög um bæjaistjóin í Húsavík.
(N1. 109 frá 1949.)
Samkvæmt lögum þessum skal Húsavíkur-
kauptún vera kaupstaður og sérstakt lögsagn-
arumdæmi. Nær umdæmið yfir allan núver-
andi Húsavíkurhrepp og heitir Húsavíkur-
kaupstaður.
Umdæmi þetta er hér eftir sem hingað til
í alþingiskjördæmi Suður-Þingeyjarsýslu, og
er sýslumaður Þingeyjarsýslu jafnframt bæj-
arfógeti Húsavíkurkaupstaðar.
Hreppsnefnd Húsavíkurhrepps var falin
stjóm kaupstaðarins, þangað til bæjarstjómar-
kostningar hefðu farið fram.
Lögin voru samþykkt á Alþingi 19. des.
x949-
2. Breytingar á útsvarslögunum.
(Ni. 53. frá 1950.)
Með lagabreytingu þessari, er skipting út-
svara felld niður, nema ef gjaldþegn flvzt
búferlum milli sveita þá eru skipti á útsvari
hans heimil.
Lögin hljóða svo:
1. gr.
2—3. töluliður og niðurlagsmálsgr. 9. gr.
laganna falli niður. — 4—5. tölul. sömu
greinar verði 2.-3. tölul.
2. gr.
2. málsl. 1. málsgr. 10. gr. laganna falli
niður.