Morgunblaðið - 21.11.2011, Blaðsíða 21

Elsku Hermann, ég ætlaði ekki
að trúa eigin eyrum þegar Úlfar
sagði mér fréttirnar. Það var í
kennaraverkfallinu þegar við
kynntumst, við þá 13 og 14 ára og
ég vissi um leið að þarna var ein-
hver sem mig langaði að umgang-
ast. En ekki grunaði mig að þarna
væri ég að kynnast einum þeim
besta og tryggasta vini sem ég hef
átt.
Það voru forréttindi að fá að
vaxa úr grasi með þér. Hvert sem
þú fórst hreifst þú fólk með þér,
enda ekki annað hægt. Þetta að-
dráttarafl þitt sameinaði heilan
vinahóp, fólk úr mismunandi átt-
um sem annars hefði líklega aldr-
ei kynnst og fyrir það er ég óend-
anlega þakklátur.
Það var í gegnum þína lífsgleði
sem flestar okkar bestu stundir
urðu til. Endalaust varstu að
finna upp á nýjum verkefnum
sem hvert af öðru leiddu af sér
ógleymanleg ævintýri, sama
hvort við vorum nappaðir við að
hlaupa yfir flugbrautina á
Reykjavíkurflugvelli til að koma
demo-upptöku í flug til Akureyr-
ar, halda heimatilbúin froðupartý,
gerast hústökumenn hér og þar
um bæinn eða bara hversdagleg
atvik sem í þínum höndum urðu
þvílíkir brandarar. Listinn af
uppátækjum er óendanlegur.
Eitt stærsta uppátækið sem
við tókum upp á var að stofna
saman fyrirtæki. Við höfðum ekki
hugmynd um hvað við vorum að
gera eða hvernig átti að gera það.
Við gerðum þetta þó allt, enda
miklaðir þú aldrei fyrir þér hlut-
ina og lést bara vaða. Við unnum
svo saman í mörg ár eftir það,
gengum þar saman í gegnum ým-
islegt og þótt á móti blési hættir
þú aldrei að brosa, ég held ég
muni aldrei eftir þér niðurlútum
eða leiðum. Ef ég var eitthvað nið-
urdreginn sástu það strax á mér,
þú gast lesið mig eins og opna
bók. Þú greipst strax í taumana
og ræddir hlutina beint og opin-
skátt. Það var ekki hægt að vera
leiður í kringum þig. Svona hrein-
skilni og einlægni er vandfundin.
Þrátt fyrir að þú værir ávallt
með ótal verkefni í gangi þá
gafstu þér alltaf tíma fyrir vinátt-
una. Þótt við hefðum ekki heyrst í
lengri tíma, skipti það engu máli
því þegar við heyrðumst var eins
og við hefðum verið í daglegu
sambandi. Vináttan var þér það
eðlislæg, fyrir þér voru allir jafn-
ir. Ekki vottur af hroka eða yf-
irlæti – sem sést á þeim stóra hóp
vina sem þú skilur eftir.
Það er erfitt að kveðja þig,
elsku vinur, en sá hafsjór minn-
inga og hláturskasta sem við átt-
um saman er búinn að auðvelda
mér það. Ég lærði svo mikið af því
hvernig þú lifðir lífinu lifandi og á
jákvæðan hátt og það er eitthvað
sem ég mun aldrei gleyma. Ég
mun ávallt brosa þegar mér verð-
ur hugsað til þín.
Þinn vinur,
Oddur Snær.
Það er erfitt að setjast niður og
skrifa minningargrein um svona
góðan dreng eins og Hemma okk-
ar sem fór allt of fljótt frá fjöl-
skyldu sinni og vinum.
Við kynntumst Hemma fyrst
þegar þau Sara byrjuðu að stinga
saman nefjum í barnaskóla. Við
eigum ótal góðra og skemmti-
legra minninga um þau Söru og
Hemma, en þar sem Hemmi var
þar var alltaf fjör! Hann náði allt-
af að smita aðra með jákvæðni
sinni og manni leið vel í návist
hans. Hann smellpassaði strax
inn í fjölskylduna og við hefðum
ekki getað hugsað okkur betri
eiginmann fyrir Söru okkar.
Við systur munum minnast
Hemma sem lífsglaðs, hress,
skemmtilegs, góðs og trausts vin-
ar. Hvíl í friði, elsku Hemmi, og
takk fyrir vináttuna í gegnum ár-
in.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Elsku Sara okkar, Logi Þór og
fjölskyldur, við sendum ykkur
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur og megi guð gefa ykkur styrk á
þessum erfiðu tímum. Hugur okk-
ar er hjá ykkur.
Halla og Arndís Gísladætur
og fjölskyldur.
Sara barnabarnið og frænka
okkar kom ung að árum með þann
fallega og góða dreng, Hermann
Fannar, inn í stórfjölskyldu okk-
ar. Eftir það var það alltaf Sara og
Hemmi. Á stórum stundum sem
smáum var gott að hitta Hemma
og taka á móti breiðu brosi hans
og þéttingsföstu faðmlagi sem var
einhvern veginn svo einkennandi
fyrir þennan ljúfa dreng. Það er
svo sárt að sjá á eftir honum frá
Söru og litla Loga Þór. Við getum
aðeins þakkað fyrir að hafa fengið
að kynnast Hemma og lofað að
aðstoða við að gæta þeirra sem
voru honum svo dýrmæt. Megi
góður guð vaka yfir litlu fjölskyld-
unni sem og foreldrum hans og
bróður, ömmum og afa og tengda-
foreldrum Hemma og fjölskyldu.
Birgir Jóh. Jóhannsson, Guð-
rún Birgisdóttir, Jónas Birg-
isson, Haukur Birgisson,
Halldór Úlfarsson og fjöl-
skyldur.
Miðvikudagsmorgun 9. nóvem-
ber sl. bárust okkur FH-ingum
sorgarfréttin um að kvöldið áður
hefði fallið frá í blóma lífsins Her-
mann Fannar Valgarðsson.
Hemmi var alla tíð mikill FH-ing-
ur, fór upp í gegnum yngri flokka
félagsins bæði í hand- og fótbolta
og síðustu árin hafði hann komið
mikið að starfinu innan félagsins
og nú fyrr á árinu kom hann í
aðalstjórn félagsins, þar sem
hann var þegar farinn að láta að
sér kveða.
Hemma kynntist ég sem ung-
um frænda í jóla- og fjölskyldu-
boðum, hann óx og dafnaði, tíður
gestur í Kaplakrika í fyrstu með
foreldrum sínum þeim Hildi og
Valgarði, keppnisfólki í FH til
margra ára, síðan sem iðkandi við
æfingar og keppni og síðustu ár
sem ötull stuðningsmaður. Ekki
var þetta nóg, hann þurfti að gera
meira, vinna fyrir félagið sitt, ekki
erfitt, kunnátta Hemma varðandi
tölvumál nýttist vel, hann alltaf
boðinn og búinn á nóttu sem degi.
Þannig var Hemmi í huga okkar
FH-inga ávallt til reiðu, glaðlynd-
ur, úrræðagóður, tilbúinn til
skrafs og ráðagerða, leitandi
lausna með bros á vör.
Við skyndilegt fráfall ungs
manns koma margar spurningar
upp í hugann en engin svör, þó er
ljóst að á stundu sem þessari ætt-
um við FH-ingar hvert fyrir sig
að hugleiða fortíð og framtíð,
geyma góðar minningar um góð-
an dreng, láta þetta verða til þess
að við köfum dýpra og reynum að
átta okkur á hvað er verðmætast í
þessu lífi og ýta frá okkur hvers-
dagslegu þrasi og rækta vinátt-
una frá degi til dags.
Fimleikafélag Hafnarfjarðar
þakkar Hemma samfylgdina í
gegnum árin og vottar fjölskyld-
unni allri sínar dýpstu samúðar-
kveðjur. Hugur okkar er hjá eig-
inkonunni Söru, syninum Loga
Þór, foreldrunum Hildi og Val-
garði, bróðurnum Hirti Loga, afa
og ömmu Herði og Sirrý, tengda-
fólki og vinum, megi góður Guð
vera með ykkur á þessum erfiðu
tímum og veita ykkur styrk.
Viðar Halldórsson,
formaður FH.
Hemmi var ein af þessum perl-
um sem maður hittir á lífsleiðinni.
Það var alveg sama hvenær við
hittumst, alltaf var hann hrókur
alls fagnaðar, enda frábær húm-
oristi sem sá alltaf spaugilegu
hliðarnar á lífinu og tilverunni.
Hemmi var týpan sem samein-
aði ólíka hópa, fólk á ólíkum aldri,
ólíka einstaklinga sem áttu fátt
annað sameiginlegt en að vera
vinir Hemma – sem var líka alveg
nóg. Í stuttu máli sagt var Hemmi
einn af þessum mönnum sem eru
fæddir leiðtogar, þó án þess að
hann væri að reyna að vera slíkur.
Þótt við Hermann hefðum
þekkst lengi jukust sem betur fer
samskipti okkar til muna í haust.
Í fyrsta lagi framkvæmdum við
það sem við höfðum lengi talað
um; að leiða saman nokkra meist-
ara úr Hafnarfirði í fótbolta í Ris-
anum. Það var frábært að skipu-
leggja bolta með Hemma þar sem
hann var alltaf með 20 varamenn
á kantinum ef mæting var dræm.
Þótt boltinn rúlli áfram verður þín
sárt saknað enda vandfundið
betra varnartröll og félagi. Í öðru
lagi settumst við saman í aðal-
stjórn FH. Þar kom Hemmi inn
með ferskar og skemmtilegar
hugmyndir, eins og hans var von
og vísa, sem við munum reyna að
framkvæma þótt Hemma njóti
ekki lengur við.
Það eiga margir um sárt að
binda vegna ótímabærs fráfalls
Hermanns. Kæra Sara, Logi Þór,
Hildur, Valgarður, Hjörtur Logi,
tengdafjölskylda og vinir. Megi
Guð gefa ykkur styrk til að takast
á við þennan mikla missi.
Takk fyrir samveruna, kæri
vinur.
Hlynur Sigurðsson.
Það var einhvern tíma í kring-
um aldamótin að leiðir okkar
Hemma lágu saman í hljómsveita-
lífinu. Hann fór að koma með okk-
ur sem aðstoðarmaður á tónleika
og böll sem við vorum að spila á,
sérstaklega þegar við fórum út
fyrir borgarmörkin. Þó að vissu-
lega hafi verið mikil hjálp í honum
höldum við, þegar við lítum nú til
baka, að við höfum ekki síst fengið
hann til liðs við okkur vegna þess
hversu skemmtilegur og góður
drengur hann var. Með jákvæðni
sinni og glaðværð hafði hann áhrif
á alla í kringum sig og það krist-
allast í þeim góðu minningum sem
við eigum frá þessum tíma.
Við kveðjum góðan vin og
sendum innilegar samúðaróskir
til hans nánustu.
Páll Ragnar Pálsson,
Birgir Örn Steinarsson,
Daníel Þorsteins-
son og Eggert Gíslason.
Einn af betri sonum sinnar
kynslóðar er fallinn frá og
streyma þá fram minningar um
góðan pilt sem við höfum fylgst
með frá fæðingu. Hermann var
einn af krökkunum í ÖVES-fjöl-
skyldunni sem haldið hefur hóp-
inn í rúm 40 ár. Við í þessum vina-
hópi vorum nánast jafn stolt af
dugnaði hans og elju og foreldr-
arnir og glöddumst yfir velgengni
hans í lífinu.
Hermann var ávallt glaður,
hugmyndaríkur, jákvæður og
hrókur alls fagnaðar hvar sem
hann kom. Enda mjög vinmargur
og skal engan undra. Stóru brúnu
augun og breiða brosið voru hans
einkennismerki alla tíð.
Snemma beygðist krókurinn til
þess er verða vildi og var starfs-
vettvangur hans mjög fjölbreytt-
ur. Hermann starfaði m.a. við tón-
list, útvarp, auglýsingagerð,
vefsmíði og nú síðast veitinga- og
ferðaþjónustu. Þessi upptalning
er einungis hluti af því sem hann
tók sér fyrir hendur. Enda sann-
kallaður frumkvöðull á ferð.
Krafturinn var þrotlaus og ekkert
verkefni of stórt eða ómögulegt,
þrátt fyrir ungan aldur. Ekki má
gleyma FH-hjartanu, sem var
risastórt, enda foreldrarnir báðir
keppnismenn í félaginu. Her-
mann var varla farinn að ganga
þegar hann mætti á æfingar með
foreldrum sínum og hefur síðan
verið viðloðandi félagið hvort sem
var við æfingar og keppni eða
önnur störf. Hann mætti á alla
leiki hjá FH hvort heldur var í
handbolta eða fótbolta og var
ákaflega stoltur af velgengni
Hjartar Loga, litla bróður síns, á
knattspyrnuvellinum. Enda voru
þeir bræður miklir vinir.
Við eigum ótrúlega margar
góðar minningar um Hermann en
einna minnisstæðastur er gullfal-
legur brúðkaupsdagur þeirra
Söru þann 17. júní 2005. Veður-
blíðan og ástin sem lá í loftinu var
einstök.
Kæru Sara, Logi Þór, Valli,
Hildur og Hjörtur Logi, hugur
okkar er hjá ykkur á þessum erf-
iðu tímum.
Örn og Sigrún,
Elvar og Guðrún Lilja,
Sverrir og Sigurborg
og börn.
 Fleiri minningargreinar
um Hermann Fannar Val-
garðsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. NÓVEMBER 2011
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Nudd
Nudd nudd nudd
Nudd í síðdegi og á kvöldin.
Sími 857 0740, Anabella.
Húsnæði íboði
Lítið herbergi við Lokastíg
Herbergið er með húsgögnum,
parket á gólfum, aðgangur að
eldhúsi, þvottahúsi og baðherbergi
með sturtu. Einnig aðgangur að Inter-
neti og tölvu. Langtímaleiga.
Laust. 50.000. Tveir mánuðir fyrirfram
sem er 100.000.
osbotn@gmail.com
Óska eftir
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
Kaupi silfur
Vantar silfur til bræðslu og endur-
vinnslu.
Fannar verðlaunagripir.
Smiðjuvegi 6, rauð gata,
Kópavogi. fannar@fannar.is
s. 551-6488.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Málarar
Málarar Alhliðamálningarþjónusta.
Getum bætt við okkur verkefnum, til-
boð eða tímavinna. Vönduð vinnu-
brögð, hagstæð verð í boði og góðir
greiðsluskilmálar.
Sími 823 8547 og 659 9676.
Ökukennsla
Glæsileg kennslubifreið
Subaru Impreza AERO 2008, 4WD.
Akstursmat og endurtökupróf.
Gylfi Guðjónsson,
sími 6960042,
bilaskoli.is
Bilaskoli.is
Bókleg námskeið - ökukennsla -
akstursmat - kennsla fatlaðra
Sverrir Björnsson
Volkswagen Passat '11.
8924449/5572940.
Ævar Friðriksson
Toyota Auris '11.
8637493/5572493.
Gylfi Guðjónsson
Subaru Impreza '08.
6960042/5666442.
Snorri Bjarnason
BMW 116i.
8921451/5574975.
✝ Þorsteinn Guð-mundsson
fæddist 25. mars
1922. Hann lést á
Sjúkrahúsi Akra-
ness 7. nóvember
2011. Foreldrar
hans voru Guð-
mundur Þor-
steinsson og Hall-
fríður
Ásmundsdóttir.
Hann átti heima á
Auðsstöðum frá barnsaldri og
var bóndi þar frá
árinu 1962. Hann
vann á búi foreldra
sinna frá barnæsku
og var landbúnaður
hans ævistarf.
Þorsteinn var
ógiftur og barn-
laus.
Útför Þorsteins
fer fram frá Reyk-
holtskirkju í dag,
21. nóvember 2011,
og hefst athöfnin kl. 11.
Látinn er minn gamli og góði
vinur Þorsteinn Guðmundsson
eða Steini á Auðsstöðum eins og
hann var jafnan kallaður. Búinn
að fá sína hvíld og þakka ég al-
mættinu fyrir að hann fékk nán-
ast ósk sína uppfyllta að fá að
kveðja þetta líf á sínum bæ og
sinni jörð sem hann unni svo
mjög. Sjúkrahúsvist hans var
stutt eða aðeins nokkrar klukku-
stundir.
Steina kynntist ég fyrir all-
mörgum árum þegar mágkona
mín fór sem ráðskona til hans en
síðar fetaði ég í fótspor hennar.
Á okkar vinskap brá sjaldan
skugga enda Steini með afbrigð-
um skapgóður og jafnlyndur
maður.
Þetta ár mitt hjá Steina sóttu
mjög margir hann heim og var oft
glatt á hjalla. Alltaf tók hann öll-
um fagnandi með glettni, gest-
risni og hlýhug. Og þó að fjárráð
væru e.t.v. ekki of mikil var alltaf
til nóg í gogginn handa öllum og
ekkert skorið við nögl og allir
fengu gistingu sem það þáðu. Var
því stundum þröngt á þingi í litla
bænum og það stundum svo að
jafnvel „ráðskunni“ blöskraði en
hann lét sér fátt um finnast og
tók því með sinni léttu kímni.
Margt líður í gegn um hugann
við þessi tímamót. Sauðburður-
inn þar sem litla borgarbarnið
hafði ekki mikla kunnáttu, hey-
skapurinn dálítið upp á gamla
háttinn, réttirnar með sínu glensi
og gamni, undirbúningur jólanna
í svartnætti sveitarinnar en undir
stjörnubjörtum himni og við skin
norðurljósanna, þorrablótið þar
sem margt var brallað og að lok-
um allt hestafólkið sem gjarnan
kom á sólbjörtum sumarkvöld-
um, oft með lögg í maga og í sinni
hnakktösku. Þá var nú minn mað-
ur á heimavelli og ekki síst ef tek-
ið var lagið. Þetta eru aðeins
minningarbrot sem ég rita en þau
eru svo ótal mörg. Allt góðar og
ljúfar minningar.
Á þessum góða en hægláta
manni margt að þakka. Samfylgd
hans um 36 ára skeið sem og alla
hans vináttu og tryggð. Mun
sakna símtalanna okkar og að
ekkert jólakort berist framar.
Ekki mikið skrifað en hlýhugur-
inn og væntumhyggjan streymdi
í gegn.
Verð ávallt þakklát Ásmundi
bróður hans og hans konu Krist-
ínu að gera Steina mínum kleift
að koma í heimsókn ekki alls fyrir
löngu. Sá og heyrði að hægt og
bítandi dró af þessum aldna heið-
ursmanni og vissi það svo sem
fyrir fram. Og nú er komið að
kveðjustund.
Sendi innilegar samúðarkveðj-
ur til systkina og annarra ætt-
ingja.
Verstu sæll, kæri vinur !
Sjáumst vonandi hinum meg-
in.
Spjöllum og syngjum saman.
Blessuð sé minning þín.
Þín vinkona,
Sóley Benna
Guðmundsdóttir.
Þorsteinn
Guðmundsson
Gæði
Þjónusta
Gott verð
Úrval
Fagmennska
Kársnesbraut 98 | Kópavogur | S: 564 4566
www.solsteinar.is | sol@solsteinar.is
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Smellt á
Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður,
"Senda inn minningargrein",
valinn úr felliglugganum. Einn-
ig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Minningargreinar