Morgunblaðið - 23.12.2011, Page 35
DAGBÓK 35
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. DESEMBER 2011
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
HANN ER MJÖG
EINLÆGUR
ÞAÐ ER EKKI
HÆGT AÐ STÖÐVA
FRAMFARIR
BRÁÐUM
MUN
RÍSA
HÉR:
ENNÞÁ
STÆRRA
SKILTI!
EGGERT VERÐUR
JARÐSUNGINN
KLUKKAN 14:00
KLUKKAN 14:15
VERÐUR SVO BOÐIÐ
UPP Á EGGJAKÖKU
HLAÐBORÐ
MAMMA,
EF ÞÚ
GÆTIR FARIÐ
AFTUR Í
TÍMANN...
...HVERNIG
EIGINMANN
MYNDIR ÞÚ
VELJA ÞÉR?
ÉG MYNDI VELJA
MÉR HÁVAXINN OG
DÖKKHÆRÐANN MANN...
...SEM
HUGSAÐI
UM LÍNURNAR
ÉG VEIT AÐ MÉR VARÐ Á OG ALLT FÓR Á
FLOT Í KJALLARANUM, EN ÞAÐ ÞÝÐIR EKKI
AÐ ÉG SÉ LÖT!
ÉG HEF UNNIÐ
STREITULAUST FYRIR
ÞESSA FJÖLSKYLDU.
LÁTTU ÞÉR EKKI
DETTA Í HUG AÐ
KALLA MIG LATA!
ÞÁ ÞAÐ...
KANNSKI ERTU
BARA SVOLÍTIÐ
HEIMSK *SNIFF*
ÞETTA VAR ILLA AÐ
ORÐI KOMIST
PETER ER AÐ LEGGJA
SIG Í HÆTTU MEÐ ÞVÍ AÐ
BERJAST VIÐ IRON MAN
...OG ÞEIR GEFA SÉR
TÍMA FYRIR AUGLÝSINGAR
PETER!
NEI!
...LIFÐU
EINS OG KÓNGUR Í
ÞESSUM BÍL!
...OG NÚ ER BEIN
ÚTSENDING FRÁ MIÐBÆNUM
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is
Félagsstarfeldriborgara
Árskógar 4 | Smíði og útskurður kl. 9.
Dalbraut 18-20 | Söngstund er komin í
frí fram yfir áramót.
Félagsheimilið Gjábakki | Handa-
vinnustofan opin, Þorláksmessuskata kl.
11.45. Starfsfólk Gjábakka óskar öllum
gestum sínum gleðilegra jóla. Opið eins
og venjulega 27. des. kl. 9.
Félagsstarf eldri borgara, Garðabæ |
Heitt á könnunni kl. 9.30-16. Kvartett
og tveir söngvarar flytja klassíska
jólatónlist fyrir gesti Jónshúss á
Þorláksmessu kl. 14.30-15.
Hvassaleiti 56-58 | Félagsmiðstöðin
opin kl. 8-16. Skötuveisla kl. 11.30.
Hæðargarður 31 | Skötuveisla á Þor-
láksmessu. Sendum okkar bestu jóla-
kveðjur og óskum vinum nær og fjær
gleðilegs nýs árs og þökkum fyrir það
gamla.
Íþróttafélagið Glóð | Allar æfingar falla
niður til 9. janúar.
Norðurbrún 1 | Myndlist og útskurður
kl. 9, upplestur kl. 11.
Döggin skær nefnist þriðja ljóða-bók Bjarna Valtýs Guðjóns-
sonar, sem er nýkomin út. Hann var
á áttunda ári er hann tók sín fyrstu
spor í ljóðagerð. Síðan hefur margt
á dagana drifið í þeim efnum og yrk-
isefnin orðið fleiri en tölu verði kom-
ið á. Það er eftirtektarvert við lestur
bókarinnar hve mörg ljóðin fjalla
um fornsagnapersónur og lífsmáta
þeirra. Það þarf víst ekki að koma á
óvart, þvi höfundur ólst upp í ná-
munda við þau sagnasvið er sum
hver hafa þótt einna áhrifamest ís-
lenskra gullaldarsagna, eins og seg-
ir á bókarkápu. Sjálfsagt er að gera
kveðskap Bjarna Valtýs skil í Vísna-
horninu, enda að góðu kunnur í sam-
félagi vísnavina. Á meðal ljóðanna
er Vættir lands, sem fjallar um ferð
sendimanns Haralds Gormssonar til
Íslands og móttökur landvætta, og
er hér upphaf kvæðisins:
Hillti nú undir land úr hafi
himins mót ljósu trafi,
árgeisli bjarma bar.
Ákaft nú áfram haldið,
eflt skyldi konungsvaldið,
synt yfir mjúkan mar.
Víkinga leiðir lágu
ljóst yfir öldur háu,
nærtækust norðanátt.
Kóngurinn Gormsson gáði
glöggskyggn að sínu ráði,
sendimann sótti brátt.
Gerðist í konungs garði,
Gorms sonur minnst þá varði
fámennt hélt þegnaþing.
Hraustleikans helstur manna
hamförum skyldi kanna
eylandið allt um kring.
Hvatlega hvíldum sleppti
hvalur og djúpið hreppti,
vandrötuð var sú leið.
Útivist eftir langa
upp vildi á landið ganga.
Konungleg könnun beið.
Argan við Íslendinga
álít ég Harald slynga
sendil að hafa sent.
Níddur af nefum öllum
norður á Íslands völlum,
flest þar um kóngi kennt.
En það kennir ýmissa grasa í bók-
inni. Þar er til dæmis Vikivaki, að
lokinni Ljósuvallagleði, og fylgir
sögunni að það sé söngtexti úr
óprentuðu leikriti. Upphafið hljóðar
svo:
Já, gleði var mögnuð og gengið í dans
– þá var gengið í dans.
Þar nóttina’ á enda varð aldrei neinn
stans
– þar varð aldrei neinn stans.
Og gumar og meyjar þar gengu með fjöri
í glaðværan dans.
Og symfóninn gjalla þar heyrði ég hátt
– þar heyrði ég hátt,
Og bumban í ákafa barin var þrátt
– hún barin var þrátt.
Og kordurnar slegnar þar kváðu við
þungan
svo klingjandi og hátt.
Náttúrustemmning er einnig í
kvæðinu Haustvindur, eins og heyra
má er gripið er niður í kvæðinu:
Haustvindur ýfir hafið bláa,
hrekjast þá öldur, bergið lemja.
reynist þar hvergi reitur stráa,
rísandi toppar falla og emja.
Kuldalegt stálið kletta gráa
kynni þó ofsa brims að hemja.
Pétur Blöndal pebl@mbl.is
Vísnahorn
Af ljóðum og Bjarna Valtý
Nýja testamentið
Ein er sú bók sem ver-
ið hefur á náttborðinu
mínu í tæpa fimm ára-
tugi og ég gæti ekki
hugsað mér að láta
hverfa. Það er Nýja
testamentið sem mér
var gefið á sínum
tíma. Ég lýsi yfir
hneykslan minni á því
að Mannréttindaráð
Reykjavíkurborgar
skuli leyfa sér að gera
lítið úr frelsaranum
með því að ætlast til
að Gideon-menn hætti
að gefa ungu fólki
þetta merkilega rit. Nú er að fara í
hönd stórhátíð frelsarans og það
sem hefur vakið furðu mína er að í
vínbúðum landsins kemur í ljós að
sala áfengis hefur stóraukist á und-
angegnum vikum. Þetta er hættu-
legt því ekki kunna allir að fara með
slíkan varning og þannig neysla býð-
ur oft upp á hverskyns misbeitingu
valds og því miður oft á tíðum átak-
anlegri meðhöndlun barna. Er nokk-
ur vanþörf á frekari lesningu á Nýja
testamentinu til að auka siðferð-
isstyrk og réttsýni íslensku þjóð-
arinnar? Um miðja vikuna voru vetr-
arsólstöður og það ætti að gleðja
marga því að í uppsiglingu er aukin
birta sem mun draga úr þessu
hræðilega myrkri. Í lífi sumra er
eins og myrkur verði að birtu fyrir
þeirra dugnað og viljastyrk. Ekki
fyrir löngu kom í sjónvarpið kunn
leikkona liðinna ára,
Edda Heiðrún
Bachman, sem lýsti
ótrúlegum breyt-
ingum sem hafa orðið
á lífi hennar á liðnum
árum. Hún hefur fjöl-
fatlast t.d. með þeim
hætti að hún verður að
mála með munninum.
Að heyra hana tala var
magnað. Hún var svo
glöð, örvandi, upp-
byggileg og leiðbein-
andi um hvað er ein-
hvers virði og hvað er
einskis virði að ótrú-
legt var að hlusta á
hana og það rann upp
fyrir manni eins og hendi væri veifað
að kannski er ekki allt sem sýnist
varðandi gildi hlutanna. Ég skamm-
ast mín fyrir að vera Íslendingur
þegar ég hugsa til þeirrar meðferðar
sem Ragna Erlendsdóttir og lang-
veik dóttir hennar, Ella Dís, hafa
mátt sæta að undanförnu. Hvernig
er hægt á sama tíma og yfirmenn
velta fyrir sér að endurnýja bílaflota
ráðamanna þjóðarinnar, að draga
allan kjark úr móðurinni með því að
neita henni um aðstoð og gera henni
lífið leitt á allan hátt? Er ekki nóg að
þurfa að sinna fötluðu barni þó að
hún þurfi ekki að líða meira mótlæti?
Jóna Rúna Kvaran.
Velvakandi
Ást er…
… að finna
ykkar samhljóm.