Morgunblaðið - 29.02.2012, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. FEBRÚAR 2012
✝ Sigurður EmilEinarsson var
fæddur í Reykjavík
2. nóvember 1950.
Hann lést á líkn-
ardeild Landspít-
alans í Kópavogi
sunnudaginn 19.
febrúar síðastlið-
inn.
Sigurður Emil
var sonur hjónanna
Erlu Sigurð-
ardóttur, f. 1931, d. 2000, og
Andrésar Hjörleifssonar, f.
1929, d. 2011. Þau skildu og var
seinni maður Erlu, Einar Gunn-
ar Jónsson, f. 1931, d. 2008. Sig-
urður Emil var elstur átta systk-
ina, en þau eru: Ólafur
Einarsson, f. 1952, Hafdís Ein-
arsdóttir, f. 1956, Emilía J. Ein-
arsdóttir, f. 1960, Einar Jón Ein-
arsson, f. 1965, Ástríður
Andrésdóttir, f. 1956, Runólfur
Andrésson, f. 1960, og Ólafur
Andrésson, f. 1965. Sigurður
Emil lauk verslunarprófi frá
Verslunarskóla Íslands og það-
an lá leiðin í nám í Samvinnu-
skólann á Bifröst. Að námi
loknu starfaði hann
mörg ár hjá Heild-
versluninni And-
vara en hin síðari
ár hjá Ræsi hf./
Bílaumboðinu
Öskju. Sigurður
Emil kvæntist Guð-
nýju Skarphéð-
insdóttur, f. 1952,
og eru börn þeirra:
Davíð Sigurðsson,
f. 1971, kvæntur
Grétu Guðmundsdóttur, f. 1973.
Börn þeirra eru Hólmfríður
Erla, f. 2002, og Sigurður Gunn-
ar, f. 2008; Erla Sigurðardóttir,
f. 1971, sambýlismaður hennar
er Marcel Ostheimer, f. 1967.
Börn þeirra eru Marc, f. 2003,
og Finn Alexander, f. 2010; Est-
her Sigurðardóttir, f. 1978, sam-
býlismaður hennar er Trausti
Gylfason, f. 1976. Börn Estherar
af fyrra hjónabandi eru Aníta
Björk, f. 1996, Eva Rut, f. 1998,
og Davíð Leó, f. 2004.
Útför Sigurðar Emils verður
gerð frá Seljakirkju í dag,
miðvikudaginn 29. febrúar
2012, kl. 13.
Eiginmaður, pabbi, tengda-
pabbi, tengdasonur og afi. Þetta
hlýtur hvern karlmann að
dreyma um, langafi bíður betri
tíma. Kannski fæ ég þann titil.
Það væri flott, pabbi.
Eins og við töluðum um að eftir
okkar dag myndum við enda í
myndaramma upp á vegg, á hörð-
um disk í tölvu, eða á flakkara.
Ekki spennandi, en ef mynd-
arammarnir verða fleiri en einn
höfum við gert góða hluti pabbi.
Þú ert kominn í nokkra ramma
nú þegar.
Þú varst og ert flottur pabbi og
afi. Börnin mín fengu að njóta
þinnar nærveru í nokkur ár, alltof
fá, en samt góð ár.
Jakaselið, heimili ykkar
mömmu, varð okkar samkomu-
staður. Við börnin orðin fullorðið
fólk, og öll sjö barnabörnin, átt-
um og eigum alltaf athvarf hjá
ykkur mömmu.
Sláttuvélin, hrífan, skafan,
skóflan, pensillinn, sonax-bónið
og trjáklippurnar hafa skipt um
hendur. Pabbi, mamma er í góð-
um höndum, þú veist það. Þú
sagðir sjálfur að gott væri að
hugsa til þess að við börnin vær-
um öll í góðum málum. Engar
áhyggjur af því.
Tengdaforeldrar mínir, systur,
mamma, amma og öll barnabörn-
in sakna Sigga afa. Eins og þú
varst alltaf kallaður.
Þú varst vel liðinn hvar sem þú
fórst. Og sést það vel hjá síðasta
vinnuveitanda. Síðustu 10 árin
varstu hjá bílaumboðinu Ræsi/
Öskju á lagernum við afgreiðslu
og skráningu varahluta í bíla.
Þetta hentaði þér vel, snyrti-
mennskan, skipulagið og smá-
munasemin, enda sporðdreki eins
og ég og systur mínar. Lundin
var góð og reynslan hjá Heild-
versluninni Andvara (bókari í 25
ár) nýttist vel í lagerstarfinu.
Þekki þetta vel, enda sjálfur lag-
ermaður síðustu 19 ár.
Það kom mér svolítið á óvart
þegar mamma sagði að þínir yf-
irmenn hjá Öskju hefðu viljað fá
að kíkja í heimsókn. Stór blóm-
vöndur og gott viðmót þeirra var
ekki allt. Þeir sögðu okkur hversu
vel liðinn þú varst og hversu mik-
ið vantaði uppá vissa hluti hjá
þeim eftir að þú hættir störfum
hjá þeim sökum veikinda. Kaffi-
stofan var ekki söm og eins og
þeir sögðu þá fór ekki á milli mála
þegar menn komu inn á þitt
svæði, snyrtimennskan í fyrir-
rúmi. Eftir smáspjall um þín
veikindi, sögðu þeir að þeir vildu
taka þátt í erfidrykkjunni. Þetta
kann ég að meta, pabbi. Svona
hlutir skipta máli. Flott fyrirtæki
sem þú vannst hjá.
Eins og þú veist þá eru minn-
ingarnar margar og góðar, eins
og dóttir mín, Hólmfríður Erla,
sagði við mig: „Pabbi, megum við
þá ekki borða afasnakk fyrst afi
er dáinn?“ „Appelsínugulur Dori-
tos er og verður alltaf „afas-
nakk“, ástin mín,“ sagði ég við
hana. Brosið hennar sagði allt
sem segja þurfti.
Ekki gleymi ég því þegar þið
komuð öll, þú, mamma og tengda-
foreldrar mínir, upp á fæðinga-
deild þegar ég hringdi í ykkur og
sagði að Sigurður Gunnar væri
kominn í heiminn. Ég sá stoltið
hjá þér þegar myndavélin fór á
loft, kominn með nafna. Við vilj-
um það flestir, er það ekki?
En pabbi, kynslóðaskipti þín
eru orðin að veruleika. Þú varst
elstur af þínum systkinum og
þetta er víst gangur lífsins. Þó að
61 ár sé ekki langur tími, þá var
þetta góður tími. Mín rúm 40 ár
með þér skilja bara eftir góðar
minningar. Söknuður, sorg og
hinar ýmsu tilfinningar er erfitt
að tækla, en það mun takast. Því
trúi ég.
Elsku pabbi, kærkomin hvíld
eftir erfið veikindi er staðreynd.
Myndarammar eða önnur digital
form, minning þín mun lifa í
gegnum mig, börnin þín, tengda-
börn og barnabörn. Lífið heldur
áfram.
Þinn sonur,
Davíð Sigurðsson
og fjölskylda.
Þegar ég sit hér og rifja upp
fyrir mér þá daga þær vikur, þá
mánuði, þau ár, sem ég er búin að
þekkja þig þá kemur alltaf upp
fullt af minningum og þær minn-
ingar eru svo sterkar þar sem þú
kenndir mér svo margt í lífinu
sem hefur gagnast svo vel og
gagnast enn og mun ávallt gera.
Ein minning er klárlega sterkari
en þau orð og þær línur sem ég
skrifa hér til þín og mun ég ávallt
geyma þær minningar í huga
mér.
Ég man svo vel eftir því þegar
þú sagðir við mig er ég var búinn
að vera í eitthvað vondu skapi og
ætlaði mér að gera eitthvað vit-
laust af mér að þér væri sko ekki
sama um það, þar sem ég væri
partur af fjölskyldunni. Þau orð
segja margt um hvernig þú varst
og snerta mig alltaf djúpt. Þetta
var árið 1996.
Þetta endurtókuð þið Gilla svo
vel við mig árið 2009, þá snertu
þau orð jafn djúpt er þið sögðuð
við mig að ég yrði alltaf partur af
fjölskyldunni ykkar og ávallt vel-
kominn. Enda bestu tengdafor-
eldrar sem hægt er að hugsa sér.
Hvort sem það átti við þegar átti
að kaupa eitthvað eða breyta ein-
hverju eða skipta um starfsum-
hverfi, já, bara sama hvað, alltaf
varstu með réttu svörin fyrir mig
og þau voru mér alltaf góð þau
ráð. Það voru ófá skiptin er ég sló
á þráðinn til þín eða kíkti í heim-
sókn og alltaf strax eftir það sím-
tal eða þá heimsókn voru góð ráð
dýr.
Ég man svo vel eftir því er við
komum saman og horfðum á
hnefaleika á nóttunni hvort sem
það var í Stífluselinu hjá ykkur
Gillu eða Jakaselinu, já, eða þeg-
ar þið komuð í heimsókn til okk-
ar.
Það voru líka svo ótal margar
sumarbústaðaferðirnar er við
fórum saman í og yfirleitt þá
drukkum við einn kaldan og
hækkuðum hitastigið í pottinum
og spjölluðum langt frameftir
hvort sem við vorum að ræða
skosku hálöndin, sem voru þér
svo kær, eða myndir eftir Mal-
colm McDowell, já eða tónlist. Þá
bar Pink Floyd og aðrar
skemmtilegar hljómsveitir oft á
góma. Nú eða enska knattspyrn-
an. Þá kom oft upp sú saga þegar
þú fórst á gamla Highbury og
sást Arsenal vinna QPR. Það er
svo ótal margt sem er mér í minni
frá okkar stundum!
Ég, 18 ára gamall, að hefja líf-
ið, þ.e.a.s farinn að heiman og að
stofna fjölskyldu og ekki var
hægt að kynnast betri leiðsögu-
manni í gegnum lífið hvort sem
það var að hengja upp myndir eða
tengja eitthvað eða festa eða eitt-
hvað varðandi bíla eða bókhald,
eða í raun hvað sem er, þá varstu
alltaf með ráð eða svar fyrir mig.
Þið Gilla voruð alltaf til staðar
fyrir mig og kennduð mér klár-
lega á lífið og alltaf gat maður
leitað til ykkar ef eitthvað þurfti
að vita.
Ógleymanlegt var er ég var í
lokaprófum í Menntaskólanum í
Kópavogi, bókfærsla og stærð-
fræði voru eitthvað að vefjast fyr-
ir mér, þú kenndir mér ráð og
leiðir til að klára það. Gleymi ekki
þeirri þolinmæði og hvað þetta
allt var auðvelt fyrir þig að kenna.
Aníta Björk, Eva Rut og Davíð
Leó hafa sæmt þig nafnbótinni
besti afi í heimi.
Ég kveð þig, elsku Siggi minn.
Minning þín lifir.
Elsku Gilla, Esther, Davíð,
Gréta, Erla, Marcel, Esther
amma og barnabörn, megi Guð
veita ykkur styrk á erfiðum tím-
um.
Friðrik Óskar Egilsson.
Það er sárt að þurfa að skrifa
eftirmæli um þig kæri mágur og
vinur, og að fjölskyldan þurfi að
sjá á eftir þér svona ótímabært
fyrir mann á besta aldri, en það
er ekki spurt að því, ég trúi því að
þér hafi verið ætlað annað og
meira hlutverk á öðrum stað. Það
er huggun í harmi að stríði þínu
við krabbameinið er lokið, eftir
vægðarlausa baráttu frá því í maí
á síðasta ári. Þú sýndir mikið
æðruleysi frá byrjun, og var
aðdáunarvert að fylgjast með þér
í erfiðri baráttu. Ég vil nota þetta
tækifæri og þakka læknum,
hjúkrunarfólki og Karitas fyrir
góða umönnun við þig í veikind-
unum.
Kynni okkar Sigga hófust
haustið 1968 þegar við hófum
nám á Bifröst í Borgarfirði og
urðu kynnin og vinskapurinn
nokkur fyrra skólaárið, þar sem
við við vorum í samliggjandi her-
bergjum á vistinni. Það bar vitni
um hversu vel þér var treyst af
skólasystkinum þínum að þú
varst fljótlega skipaður kaup-
félagsstjóri staðarins seinni vet-
urinn okkar, og eins og vænta
mátti leystir þú það embætti vel
af hendi eins og aðra hluti sem þú
tókst þér fyrir hendur á lífsleið-
inni.
Málin þróuðust þannig að
seinni veturinn okkar á Bifröst
tók ég með mér yngri systur
mína, hana Gillu, sem var búin að
ráða sig til starfa í mötuneyti
skólans veturinn 1969-70. Fljót-
lega tókust góð kynni með ykkur,
sem þróuðust í meira en vinskap
og varð það mér mikið ánægju-
efni þegar þið fóruð að draga
ykkur saman, eftir þau góðu
kynni sem ég hafði haft af þér.
Betri maka gat ég varla hugsað
mér fyrir systur mína en þig,
enda hefur hjónaband ykkar var-
að í yfir 40 ár, gefið af sér þrjú
myndarleg börn, og að auki sjö
barnabörn, sem nú þurfa að sjá á
eftir eiginmanni, föður og afa sem
sárt verður saknað. Það mun
styrkja þau í sorginni allar góðu
minningarnar, gleðistundirnar og
það góða lífshlaup sem þið áttuð
saman.
Ekki er hægt að kveðja þig,
Siggi minn, nú að leiðarlokum án
þess að þakka þér sérstaklega
fyrir alla góðsemi og greiðvikni
við foreldra mína, og þó sérlega
móður mína eftir að faðir minn
féll frá árið 2003. Flest handar-
verk o.fl. mæddu á þér og varst
þú boðinn og búinn ef eitthvað
bjátaði á. Þetta kom til vegna
þess að þú varst handlaginn mað-
ur, en það er nokkuð sem und-
irritaðan og fleiri í fjölskyldunni
skortir, enda ég talinn með þum-
alfingur á hverjum fingri.
Ég veit það Siggi minn að síð-
ustu vikurnar voru þér og fjöl-
skyldu þinni ekki léttbærar, en
upp úr stendur æðruleysið sem
þú sýndir í þinni erfiðu baráttu.
Ég vil fyrir mína hönd og allrar
fjölskyldunnar þakka þér fyrir
samfylgdina öll þessi ár og mun-
um við leggja okkur fram um að
styrkja Gillu og afkomendur ykk-
ar eins og hægt er.
Minningin um góðan dreng
sem sárt verður saknað mun lifa
með okkur eða eins og einn fimm
ára úr fjölskyldunni sagði: „Ég
bað Guð að geyma Sigga, en nú
verður Gilla að dekra við mig!“
Við vottum Gillu, Erlu, Davíð
og Esther, mökum þeirra, barna-
börnum og systkinum þínum okk-
ar dýpstu samúð, megi minningin
um góðan dreng styrkja þau. Hvíl
í friði Siggi minn.
Guðmundur, Margrét
og fjölskylda.
Okkur langar að minnast í
nokkrum orðum hans Sigga okk-
ar. Þar fór góður maður. Það var
gaman að ferðast með honum.
Hann var mjög fróður um allt og
gat sagt okkur nöfnin og stað-
hætti á þessum ferðum okkar.
Það var skemmtileg ferð sem við
fórum upp í Borgarfjörð að
Varmalandi og gistum þar eina
nótt, og eins þegar við vorum á
Illhugastöðum í fyrra sumar. Við
hefðum ekki viljað missa af þeirri
ferð, Siggi minn. Það er alltaf
vinalegt að koma heim í Jakasel,
alltaf góðar móttökur og heitt
kaffi og með því, það vantaði ekki.
En þau fáu ár sem við fengum að
vera með þér voru dásamleg en
alltof fá.
Við þökkum fyrir að dóttir
okkar, Gréta, skyldi kynnast hon-
um Davíð syni þínum, betri
tengdason gætum við ekki hugs-
að okkur. En svona er þetta
blessað líf, besta fólkið fer allt of
fljótt en við þökkum fyrir að hafa
fengið að kynnast ykkur hjónun-
um og þú munt alltaf eiga góðan
stað í huga okkar hjónanna, elsku
Siggi minn. Guð geymi þig um
alla eilífð, elsku vinur.
Elsku Guðný, börn, barnabörn
og tengdabörn, okkar innilegustu
samúðarkveðjur til allra.
Guðmundur og Hólmfríður.
Það eru forréttindi að kynnast
góðu og traustu fólki á lífsleið-
inni. Siggi var einn af þeim og
verður hans sárt saknað. Hann og
Gilla, systir mín og mágkona,
hafa verið saman í 41 ár og nú er
skrítið að koma í Jakaselið þegar
Siggi er farinn. Siggi greindist
með krabbamein í maí á síðasta
ári og voru síðustu mánuðirnir
erfiðir en hans góða fjölskylda
Gilla, börnin og tengdabörn
studdu hann af ást og virðingu og
gerðu allt sem hægt var til að
honum liði sem best þar til yfir
lauk. Hann var lánsamur að eiga
svona góða fjölskyldu. Siggi var
með mikinn áhuga á tónlist og
hefur í gegnum árin safnað góðu
safni af plötum og var einstaklega
gaman að ræða um og hlusta á
tónlist með honum. Strákarnir
okkar minnast hans fyrir þétta
handatakið og alltaf gaf hann sér
tíma til að spjalla við þá.
Elsku Siggi, með söknuði
kveðjum við þig, megir þú hvíla í
friði.
Elsku Gilla, Davíð, Gréta,
Hólmfríður, Sigurður Gunnar,
Erla, Marcel, Mark, Finn, Est-
her, Trausti, Anita, Eva og Davíð
Leó, megi allar góðu minningarn-
ar um yndislegan eiginmann, föð-
ur og afa veita ykkur styrk í sorg-
inni.
Gunnar, Bergþóra, Jóhann,
Davíð og Hafþór.
Það var haustið 1968 að þrír
ungir menn hófu nám í Sam-
vinnuskólanum að Bifröst. Þessir
ungu menn þekktust ekki fyrir en
urðu þeirra gæfu aðnjótandi að
deila herbergi næstu tvo vetur.
Þeir voru fæddir hver á sínu
árinu; Bubbi, 1948, Binni 1949 og
Siggi 1950. Allir höfðu þeir sínar
meiningar um hlutina og gáfu
ekki sitt eftir fyrr en í fulla hnef-
ana. Stóðu fastir á sínum skoð-
unum og vildu hafa hlutina hver
eftir sínu höfði. Þrátt fyrir þetta
bar aldrei skugga á sambúðina
þessa tvo vetur. Þess í stað mynd-
aðist einlæg vinátta sem staðið
hefur fram til þessa dags. Eitt er
þó frávik frá þessu sem rifjast
upp þegar litið er til baka.
„Gamla manninum“ í hópnum
varð á að fá 9,3 í prófi í danskri
orðmyndunarfræði. Þetta var
meira en Binna þótti ásættanlegt
og þegar dönskusnillingurinn
kom inn á herbergi tók Binni í
öxlina á honum og henti honum
fram á gang og skellti hurð
harkalega að stöfum með þessum
orðum: „Ég get ekki verið í her-
bergi með hálfvita sem fær 9,3 í
danskri orðmyndunarfræði.“
Siggi tók þessari uppákomu nátt-
úrlega með jafnaðargeði og lét
þennan gassagang herbergis-
félaganna ekki trufla sig frá sín-
um hugðarefnum. Hann hélt
ávallt sínu striki.
Þrátt fyrir að leiðir okkar fé-
laganna hafi skilið um langa hríð
vegna vinnu og búsetu, hefur vin-
áttuþráðurinn þó aldrei slitnað.
Það var því ánægjulegt fyrir okk-
ur félagana að geta hist eftir að
Siggi veiktist og ná að spjalla ör-
lítið um gamla og góða daga. Það
var okkur tveim sem eftir sitjum
mikils virði. Þessi staðreynd, sem
nú er orðin, var svo fjarlæg 1968
og ótrúlegt að við séum nú að
kveðja þann okkar sem yngstur
var. Við erum þakklátir forsjón-
inni fyrir að hafa leitt okkur sam-
an.
Kæra Gilla og fjölskylda, við
og fjölskyldur okkar vottum ykk-
ur okkar dýpstu samúð og þökk-
um jafnfram góðar stundir og
vináttu. Guð veri með ykkur alla
tíð.
Sigurbjörn (Bubbi) og
Brynjólfur Þór (Binni).
Flestir gleðjast þegar daginn
lengir. Birtan og vorið er handan
við hornið og fuglasöngur heyrist
úr trjánum. Sorgin hefur varpað
skugga á Jakaselið. Sigurður
Einarsson nágranni okkar og vin-
ur er fallinn frá, langt um aldur
fram. Á stundu sem þessari vefst
manni tunga um tönn. Lífið er
brigðult.
Siggi og Gilla eru vinafólk okk-
ar og hafa einnig verið nágrannar
okkar síðastliðin tólf ár.
Siggi var glaðbeittur, sannur
vinur og hvers manns hugljúfi.
Hann var iðinn við að dunda í
garðinum en hann gaf sér ávallt
tíma til að ræða lífsins gagn og
nauðsynjar við börnin okkar,
tengdabörn og barnabörn. Aldrei
var langt í góðan húmor, já-
kvæðni og gleði hjá Sigga.
Um leið og við þökkum sam-
verustundirnar á liðnum árum
viljum við senda Gillu, börnum,
tengdabörnum, barnabörnum og
nánustu fjölskyldu Sigga okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Hugur okkar er hjá ykkur.
Bjarney, Richard og
stórfjölskyldan, Jakaseli 6.
Sigurður Emil Einarsson var
starfsmaður Bílaumboðsins
Öskju. Við samstarfsmenn hans
kveðjum í dag góðan félaga sem
vann með okkur frá árinu 2008.
Sigurður Emil skipar sérstak-
an sess í hugum okkar allra.
Hann var ákaflega þægilegur og
góður félagi og sérstakt ljúf-
menni. Sigurður Emil starfaði á
lager við frágang varahluta.
Hann gerði það sérlega vel og var
öðrum fyrirmynd hvað það varð-
ar. Hann tók upp hjá sjálfum sér
að ganga frá í matsal starfs-
manna, þó það væri ekki á hans
starfssviði. Nú þegar hann hefur
kvatt okkur, allt of snemma, þá
verður það sérstakt verkefni að
halda mötuneytinu jafn góðu og
snyrtilegu og þegar hans naut
við.
Sigurður Emil var mikill fjöl-
skyldumaður. Ég minnist þess að
við hittumst fyrir tilviljun í mat-
vöruverslun á síðasta ári. Þá var
dóttir hans og fjölskylda að koma
heim frá Þýskalandi. Það var
gleðiglampi í augum Sigga og
hann hlakkaði augljóslega mikið
til að eiga góða stund með börn-
um sínum og barnabörnum sem
voru honum afar dýrmæt.
Kæra Guðný og fjölskylda. Við
færum ykkur okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur vegna andláts Sigga.
Við þökkum fyrir þann tíma sem
hann starfaði með okkur. Minn-
ing um góðan félaga lifir um
ókomin ár.
F.h. samstarfsmanna,
Jón Trausti Ólafsson.
Sigurður Emil
Einarsson
Elsku Stína
frænka, ég trúi því
ekki að þú sért búin að kveðja
þennan heim. Minningar um
þig munu lifa um ókomna tíð.
Það er svo sárt að hafa ekki
fengið að kveðja þig því þú
fórst svo fljótt en ég mun fylgja
þér seinustu metrana. Það var
Kristín Svava
Svavarsdóttir
✝ Kristín SvavaSvavarsdóttir
fæddist í Reykjavík
1. apríl 1957. Hún
lést á heimili sínu 4.
febrúar 2012.
Útför Kristínar
fór fram frá Graf-
arvogskirkju 15.
febrúar 2012.
alltaf svo gaman að
koma í heimsókn
til ykkar Viðars,
þar sem ávallt var
tekið vel á móti
manni og gátum
við setið og spjall-
að lengi saman.
Ég veit að þú
munt vaka yfir Við-
ari þínum og Andr-
ési, Margréti og
Telmu litlu sem þú
varst svo stolt af. Guð veiti
þeim styrk á þessum erfiða
tíma og við munum fylgjast
með þeim.
Þín verður sárt saknað
Þinn frændi,
Svavar.