Morgunblaðið - 04.07.2012, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. JÚLÍ 2012
✝ RagnheiðurSigrún Sörla-
dóttir fæddist á
Kirkjubóli í Val-
þjófsdal í Önund-
arfirði 16. júlí 1945.
Hún lést úr krabba-
meini á Landspít-
alanum við Hring-
braut 24. júní 2012.
Ragnheiður var
dóttir Sörla Ágústs-
sonar, f. 1910, d.
1988, frá Kjós í Árneshreppi á
Ströndum og Sigurbjargar Guð-
mundsdóttur, f. 1911, d. 1975, frá
Bæ í Trékyllisvík á Ströndum.
Systkini Ragnheiðar eru Jóna
Sörladóttir, f. 1931, d. 1998. Ás-
dís Sörladóttir, f. 1932. Guðríður
Björg Sörladóttir, f. 1937, d.
2001. Erna Sörladóttir, f. 1938.
Ágúst Sörlason, f. 1939, d. 2002.
Guðmundur Sörlason, f. 1941, d.
2002. Kristín Sörladóttir, 1947.
Ragnheiður kvæntist Einari
Ólafsyni þann 29. maí 1965. For-
eldrar hans voru Ólafur Frið-
bertsson, f. 1910, d. 1972, og Guð-
rún Sigríður Valdimarsdóttir, f.
1913, d. 2001. Börn Ragnheiðar
og Einars eru 1) Álfheiður, f.
b) Ásmundur Arnar, f. 2001. c)
Elísabet, f. 2002.
Ragnheiður ólst upp á Kirkju-
bóli í Valþjófsdal til átta ára ald-
urs. Foreldrar Ragnheiðar skilja
1953 og eftir það býr Ragnheiður
ýmist hjá systrum sínum eða
móður í Reykjavík, á Flateyri og
Suðureyri. Þegar hún er fjórtán
ára flytur hún ásamt móður sinni
til Suðureyrar. Hún kynnist eig-
inmanni sínum á Suðureyri og
búa þau þar til ársins 1982. Hún
tók virkan þátt í athafnalífi stað-
arins á þessum árum ásamt eig-
inmanni sínum. Þau sáu meðal
annars um rekstur á harðfisk-
verkun þar sem Ragnheiður
gekk í öll störf. Fluttu til Reykja-
víkur ásamt fjölskyldu sinni 1982
og gerist eigandi tveggja sport-
vöruverslana sem hún rak ásamt
eiginmanni sínum til 1990. Þau
fara aftur í útgerð og Ragnheið-
ur stóð alltaf við hlið Einars og
gekk í þau störf sem ganga þurfti
í eins og eldamennsku, beita,
flaka, þrífa og fara á skak. Ragn-
heiður var mikil fjölskyldumann-
eskja og elskaði að vera með
stórfjölskyldunni í útilegum,
berjaferðum og veiði. Hún var í
útileguhópi sem nefnist Eitt gott
klapp og einnig í gönguhópi með
vöskum vestfirskum konum sem
henni þótti mjög vænt um.
Útför Ragnheiðar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 4. júlí
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
1962 grunnskóla-
kennari, sambýlis-
maður hennar er
Odd Stefán Þór-
isson, f. 1960, ljós-
myndari. Börn Álf-
heiðar af fyrra
hjónabandi með
Sveinbirni Sigurðs-
syni eru: a) Sig-
urður Einar, f. 1980.
b) Telma f. 1985,
sambýlismaður
hennar er Helgi Hrafn Þorláks-
son, f. 1982. Dætur þeirra eru
Helena, f. 2008 og Heiða Kristín,
f. 2012. c) Kolbeinn f. 1989, sam-
býliskona Yrsa Guðrún Þorvalds-
dóttir f. 1990. 2) Kristín f. 1966,
bókari, maki Sigurður Krist-
jánsson, f. 1964, rafmagnstækni-
fræðingur. Börn þeirra eru: a)
Ragnheiður, f. 1988. b) Hart-
mann Helgi, f. 1995. c) Guðrún
Sigríður, f. 2000. 3) Ólafur Frið-
bert, f. 1973, skipstjóri og út-
gerðarmaður, maki Henný Ása
Ásmundsdóttir, f. 1976, hönn-
uður. Barn af fyrra hjónabandi
með Guðnýju Þorsteinsdóttur er
a) Friðbert Þór, f. 1994. Börn
Ólafs Friðberts og Hennýjar eru:
Elsku mamma.
Það er svo sárt að kveðja þig,
elsku mamma. Þú varst búin að
eiga erfiðar stundir frá því að þú
misstir pabba fyrir rúmu ári síðan
og greindist síðan með krabba-
mein fljótlega eftir þennan sára
missi. Það er búið að vera erfitt að
horfa á þig verða veikari með degi
hverjum. Það var okkur mikil lífs-
reynsla að sitja með þér síðustu
klukkutímana þar sem þú kvaddir
okkur með reisn og baðst okkur
að halda áfram að styðja hvert
annað. Á dánarbeðinum varst þú
að hugsa um alla aðra en þig sjálfa
og kvaddir ástvini þína með hug-
hreystandi orðum.
Við erum þakklát Guði fyrir að
hafa fengið að eiga þig sem
mömmu, móðir sem hugsaði vel
um okkur allt þitt líf. Þú settir þig
alltaf til hliðar til að sinna fólkinu í
kringum ,þú varst aldrei í fyrsta
sæti. Þú með þinni stökustu ró og
hógværð gerðir okkur yndislegt
heimili sem var ljúft að alast upp
á.
Þú varst góður uppalandi og
sýndir okkur gott fordæmi bæði í
orðum og verki. Þegar við systur
sátum undir uppeldismenntun
okkar í KHÍ var okkur oft litið
hvor á aðra þegar hinar ýmsu
uppeldisaðferðir voru kynntar.
Það var gott að upplifa, að þú
kunnir allar þessar góðu aðferðir
og hafðir nýtt þær í að ala okkur
upp án þess að þú hefðir verið bú-
in að fræðast eitthvað sérstaklega
um þær í einhverjum fræðibók-
um. Mamma mín, þú varst ís-
lenska móðirin sem vissi svo
margt og kunnir svo margt.
Það rifjast upp fyrir okkur
hvað þú varst alltaf snaggaraleg í
hreyfingum allt fram á síðasta
dag þar sem við reyndum að fá þig
til að ganga rólega og ekki rjúka
af stað. Þannig sjáum við þig í
Draumalandinu hlaupandi um
eins og smástelpa með pabba. Þú
varst alltaf svo ungleg og falleg
kona og hugsaðir vel um útlitið.
Neglurnar þínar voru alltaf full-
komnar hvort sem þú varst að
fara á þorrablót Súgfirðinga eða í
beitingaskúrinn. Þú, þessi fallega
kona, varst ekki að víla það fyrir
þér að beita, flaka fisk, fara á skak
með pabba eða aðstoða okkur við
byggingarvinnu. Síðasta sumar
varst þú farin að keyra með stóra
hjólhýsið þitt í útilegur eins og
ekkert væri. Það er ekki hægt
annað en að vera stolt af þér elsku
mamma mín.
Útileguferðirnar, veiðiferðirn-
ar, berjaferðirnar, kræklinga-
ferðirnar með þér og pabba í
gegnum allt okkar líf verða tóm-
legar og ykkar pabba verður sárt
saknað. Þú baðst okkur á dánar-
beðinum að hlúa vel að stórfjöl-
skyldunni og við ætlum að gera
okkar besta til að halda í þessar
góðu hefð ykkar með því að halda
áfram að fara í þessar föstu ferðir
eins og til berja og að tína kræk-
ling.
Mamma mín, það er sárt að
kveðja þig en gott að vita af þér í
örmum pabba. Minning þín mun
lifa með okkur öllum og veita okk-
ur styrk og hlýju þar til við hittum
þig á ný.
Álfheiður, Kristín
og Ólafur Friðbert.
Elsku Ragga mín, nú hefur þú
yfirgefið okkur alltof snemma,
alltof ung. Ég er svo þakklát fyrir
að hafa fengið að eyða síðustu
dögunum með þér. Ég er svo
þakklát fyrir að hafa fengið að
kveðja þig og þakkað fyrir mig.
Þú kenndir mér margt. Þú kennd-
ir mér tveggja manna kapal og
sátum við tvær oft við eldhúsborð-
ið í Stararimanum að spila. Þú
kenndir mér hvernig átti að með-
höndla nýja potta og ýmislegt
fleira nytsamlegt. Meiri að segja
lærði ég eitthvað nýtt hjá þér síð-
ustu daga þína. Þú réttir mér hníf
og poka og baðst mig um að fara
út í garð að tína rabbabara sem ég
gæti svo gert sultu eða dásamlega
köku úr. Ég hafði aldrei tínt rab-
babara áður og var of stolt til að
spurja hvernig ætti að gera það.
Svo ég skar bara rabbabarann
neðst með hnífnum, hélt auðvitað
að ræturnar ættu að vera eftir
fyrir næstu uppskeru. Næsta dag
röltir þú með mér út í garð með
göngugrindina og sýndir mér
hvernig á að gera þetta, takk fyrir
það, Ragga mín.
Ég er þakklát fyrir svo margt.
Fyrir alla hjálpina sem þú veittir
okkur með börnin og hundinn.
Fyrir alla hjálp við framkvæmdir
okkar í gegnum árin. Fyrir allar
veiðiferðirnar sem við fórum sam-
an í, allar útilegurnar, ferðina til
Ítalíu, öll matarboðin og tímann
sem við eyddum saman um hátíð-
ir. Allan hláturinn, sögurnar og
góðu ráðin. Þegar ég hugsa til alls
þessa kemur bros á vör og mér
hlýnar í hjartanu. Það er erfitt að
hafa þig ekki lengur hjá okkur en
ég veit að þér líður vel í faðmi
tengdapabba, hann er búinn að
vera að bíða eftir þér. Þú ert ef-
laust að spyrja hann núna hvort
hann ætli virkilega að vera í þess-
um buxum. Ég kveð þig sátt en
með mikla sorg í hjarta. Ég veit
að nú líður þér betur og þú munt
vaka yfir okkur um ókomin ár.
Elsku tengdamóðir mín, hvíl í
friði.
Henný Ása Ásmundsdóttir.
Nú er hún farin á vit forfeðr-
anna, hún Ragga tengdamamma
sem varð að láta í minni pokann
fyrir krabbanum, eftir hetjulega
baráttu. Nú eru þau saman á ný
hjónakornin, það var henni þung-
bært að missa hann Einar enda
gerðu þau allt saman og hún jafn-
aði sig aldrei almennilega eftir
þann missi.
Það er margs að minnast og
margar gleðistundir að þakka fyr-
ir. Ég hitti Röggu fyrst sumarið
1984, þegar ég var nýbúinn að
kynnast henni Kristínu minni.
Hún tók mér strax vel og reyndist
mér ávallt vel.
Hún var mikil og góð húsmóðir,
einstaklega góð mamma, sérstak-
lega góður bakari og einstök í
sósu- og matargerð. Það var ekki
ósjaldan sem Kristín hringdi í
mömmu sína að fá ráð þegar sós-
an bragðaðist ekki nógu vel eða
eitthvað var ekki eins og það átti
að vera og alltaf átti Ragga ráð.
Ég og mín fjölskylda nutum
góðs af því að búa í sömu götu og
tengdó, það var mikill samgangur
og oft skroppið yfir götuna í kaffi-
sopa. Alltaf var kaffið hjá henni
Röggu best hún hellti líka alltaf
uppá á gamla mátann, með trekt
og sauð vatnið í katli. Oft bað hún
mig um smá viðvik ef eitthvað
þurfti að laga eða festa upp á
vegg, svo fékk ég kaffi og smá
spjall að launum.
Hún var afskaplega stolt af
börnum sínum og vildi allt fyrir
þau gera. Hún setti alltaf aðra í
forgang, vildi ekki vera til trafala.
Síðustu mánuðina var hún meira
og minna hjá okkur Kristínu. Hún
vildi alltaf hjálpa til að ganga frá
eftir matinn og elda jafnvel þó
hún væri sárkvalin í annarri hend-
inni og gæti ekkert beitt henni, þá
notaði hún bara vinstri og sagði að
þetta hlyti að fara að lagast. Kom
svo á daginn að hún var hand-
leggsbrotin og var búin að vera
það í einhvern tíma, þvílík harka.
Ragga og Einar höfðu svo gam-
an af því að hafa fjölskylduna í
kringum sig. Við ferðuðumst mik-
ið með þeim í útilegur og veiði-
ferðir og stöku sólarlandferðir,
þau voru skemmtilegir ferða-
félagar. Helst vildu þau hafa öll
börnin og barnabörnin með sér í
ferðalögin. Alltaf safnaðist fólk í
kringum þau og mikið var hlegið
og mikið drukkið af kaffinu henn-
ar Röggu og Einar sagði sögur.
Þegar sögurnar urðu full ótrú-
verðugar litu allir á Röggu til að
fá staðfestingu hvort þetta væri
satt, því hún gat ekki logið. Alltaf
var hún Ragga glöð og létt í lund,
hló svo smitandi hlátri að þegar
hún byrjaði að hlægja lágu fljót-
lega allir í hláturskasti án þess að
vita nokkuð um upphafið en það
skipti ekki máli, það leið öllum svo
vel á eftir.
Það verður erfitt fyrir börnin
mín sem og okkur hjónin að venj-
ast því að geta ekki skroppið yfir
götuna í kaffi. Ég á eftir að sakna
Röggu sárlega en ég á margar
góðar minningar til gleðjast yfir.
Hún gaf mér, Kristínu og börn-
unum svo mikið.
Sigurður.
Elsku amma Ragga, við vonum
að þér líði betur núna og sért með
afa á fallegum stað. Við eigum
ófáar minningar um þig.
Það er umtalað að konurnar í
fjölskyldunni séu ökufantar og
teljum við að það komi frá ömmu,
afi þorði sjaldan að sitja í bílnum
þegar amma keyrði, ef það kom
fyrir þá ríghélt hann sér í og bað
til guðs alla ferðina. Besta sagan
af henni að keyra er þegar hún
var að keyra á Sæbrautinni og
komst ekki framúr gömlum kalli
með hatt, sem hún alveg fussaði á
um leið og hún keyrði framhjá, en
þá var gamli kallinn með hattinn
afi á vinnubílnum. Amma var
þessi týpíska amma, sá alltaf til
þess að enginn færi frá henni
nema vera búinn að borða og helst
það mikið að maður valt út með
bumbuna út í loft. Hún hugsaði
ávallt fyrst um aðra áður en hún
hugsaði um sjálfan sig jafnvel
þegar við fengum að kveðja hana.
Þá var hún að hughreysta okkur
og segja okkur að hlutirnir verði
allt í lagi. „Haldið áfram að lifa líf-
inu og njóta þess, vera góð við
hvert annað“ voru hennar hinstu
orð til okkar. Fiskisúpan hennar
er besta súpa sem til er, þegar við
hugsum um jólin þá er það fiski-
súpan hennar ömmu sem við
hlökkuðum mest til að borða. Hún
kenndi okkur vinnusemi, hún var
sú sem alltaf var duglegust að
vinna, algjör vinnuþjarkur. Það
sem við munum sakna mikils er að
þegar maður sagði eitthvað
skemmtilegt eða fyndið þá hló
hún alltaf alveg sama þó enginn
annar hló. Maður gat alltaf treyst
á hana, hún var alltaf í okkar liði
sama hvað, nema þegar maður
var að spila á móti henni, þá tók
keppnisskapið hennar við og var
hún ansi snjöll í flestum spilum.
Hún var alltaf tilbúin að spila við
okkur og kenna okkur ný spil.
Við elskum þig amma og mun-
um alltaf hafa þig í hjarta okkar,
við munum sakna þín rosalega, að
fá ekki að faðma þig, segja þér
leyndarmál vitandi að þú kjaftaðir
aldrei frá, borða góða matinn
þinn, þá sérstaklega fiskisúpuna
og brúnu sósuna, spila við þig,
fara með þér í veiðiferðir og úti-
legur. Við vorum svo heppin að fá
að gera alla þessa skemmtilegu og
frábæru hluti með þér öll þessi ár
og munum við sakna þess mikils.
Elsku amma, við vitum að þú og
afi eru saman á ný því þið voruð
samrýmdustu hjón sem við þekkt-
um.
Blessuð sé minning þín.
Sigurður Einar, Telma,
Kolbeinn og makar.
Elsku amma.
Það var klofið stórt skarð í fjöl-
skylduna þegar þú fórst frá okk-
ur, skarð sem verður aldrei fyllt
nema að hluta til með minning-
unum sem við eigum um þig. Ég
kem til með að minnast þín með
þeirri hlýju og væntumþykju sem
ég fékk alltaf frá þér. Mér finnst
ég svo einstaklega lánsöm að þið
afi hafið búið hinum megin við
götuna því það var sama hvað það
var, það var alltaf hægt að treysta
á að koma að opnum dyrum hjá
ykkur, hvort sem það var matur
sem mann vantaði eða bara spjall.
Heimilið þitt var alltaf fullt af
væntumþykju og mér fannst allt-
af jafn gott að koma í heimsókn til
ykkar.
Allar ferðirnar sem við fórum í
skipa stóran hluta af minningun-
um sem ég á um þig, hvort sem
það voru veiði-, berja- eða útilegu-
ferðir. Alltaf voruð þið með. Þær
verða ekki samar án ykkar og þá
sérstaklega ekki án þín elsku
amma sem gafst mér svo margfalt
meira en bara nafnið mitt.
Best af öllu fannst mér að sjá
ástina á milli ykkar afa, sama
hversu mikið þú nöldraðir í hon-
um skein hún alltaf í gegn. Það
var líka ótrúlega erfitt að sjá
hversu mikið það tók á þig þegar
afi fór en verandi kjarnakonan
sem þú varst þá tókstu á því með
þeim styrk og yfirvegun sem ein-
kenndi þig.
Það er svo ótrúlega sárt að
þurfa að kveðja ykkur afa með
svona stuttu millibili en það veitir
mér þó ró í hjarta að þið séuð sam-
an á ný.
Það kemur til með að taka tíma
að venjast tilhugsuninni um að þú
sért ekki bara á leiðinni yfir göt-
una til að hjálpa okkur á þessum
erfiðu tímum. Ég veit að við höf-
um styrkinn í að takast á við
þetta, því það er styrkurinn sem
við höfum frá þér.
Ég veit að Hartmann og Gunna
Sigga koma til með sakna þín
sárt.
Þín dótturdóttir,
Ragnheiður.
Kæra mágkona og vinkona.
50 ár er langur tími að eiga
samleið. Við kynntumst þegar ég
kom 18 ára gömul vestur til Súg-
andafjarðar. Þú snaggaraleg og
falleg giftist frænda mínum og ég
bróður þínum. Það hefur aldrei
borið skugga á þann vinskap. Þið
hjónin voruð einstaklega gestrisin
og góð heim að sækja enda var
alltaf gestkvæmt hjá ykkur.
Einar sá um stríðnina og
fyndnina en þú hlóst og barst
kræsingar á borð.
Samvera okkar síðustu árin í
gönguklúbbnum þar sem var
gengið, talað og hlegið og ekki síst
ferðirnar til Austurríkis og Rugen
geyma dýrmætar minningar.
Elsku Ragga mín, svo sterk og
hugrökk alla þessa erfiðu mánuði.
Þakka þér fyrir ótal margar góðar
stundir í gegnum árin.
Elskulegum börnum þínum
Álfheiði, Kristínu, Ólafi Friðbert
og fjölskyldum ykkar vil ég votta
einlæga samúð mína og bið guð að
styrkja ykkur í sorg ykkar.
Ingibjörg Friðbertsdóttir.
Ragnheiður Sigrún
Sörladóttir
HINSTA KVEÐJA
Eftir langan æviveg
ótal myndir birtast mér.
Góðar stundir geymi ég
sem gersemi og þakka þér.
Nanna Jónsdóttir.
Elsku amma.
Þú varst amma mín
svo rosalega sæt og fín
berin tíndum við stór og smá
þú varst rosa klár.
Í veiði veiddirðu vel
Þú hefðir getað veitt heilan sel
í útilegur fórst þú með afa
í verstu veðrum léstu þig það hafa.
En það var alltaf jafn gaman
að vera öll saman.
(Gunna Sigga 12 ára)
Guðrún Sigríður.
 Fleiri minningargreinar
um Ragnheiði Sigrúnu Sörla-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og dóttir,
ERLA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Greniteig 45,
Keflavík,
sem lést á Landspítalanum Fossvogi, deild
B7, miðvikudaginn 27. júní, verður jarðsungin
frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn 5. júlí
kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Gigtarfélag Íslands.
Sigurður Vilhjálmsson,
Brynjar Hólm Sigurðsson, Anna María Sveinsdóttir,
Guðrún Lilja Sigurðardóttir,
Hafliði Már Brynjarsson, Sigurður Hólm Brynjarsson,
Guðrún Stefanía Jóhannsdóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar
eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
RAGNHEIÐAR ERLENDSDÓTTUR,
Hlíðarhúsum 3,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki og hjúkrunarfólki Eirar,
3. hæð suður, fyrir umönnun og hlýju.
Björn J. Haraldsson,
Hólmfríður Björnsdóttir, Sævar Sveinsson,
Linda Björnsdóttir, Magnús Bárðarson,
Lára Björnsdóttir, Gunnar Sæmundsson,
Eyrún Björnsdóttir, Stefán Gunnarsson,
börn og barnabörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlát elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu og langa-
langömmu,
KRISTÍNAR INGVARSDÓTTUR,
Hrafnistu í Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Hrafnistu, Reykjavík,
deild F4.
Ingvar Sveinsson,
Ólafía Sveinsdóttir,
Guðbjörg Sveinsdóttir,
Björn Sveinsson,
Kristín Sveinsdóttir
og fjölskyldur.