SunnudagsMogginn - 15.07.2012, Qupperneq 26

26 15. júlí 2012
aldrei piparúða. Ég lenti í fullt af átökum
en ég þurfti aldrei að grípa til vopna því
ég var svo vanur því að takast á og hnoð-
ast,“ segir Jón Viðar.
Glæpamenn ekki velkomnir
Mjölnismenn vilja opna augu almennings
gagnvart því að í félaginu séu stundaðar
íþróttir en ekki ofbeldi.
„Þetta kemur ofbeldi í rauninni ekkert
við. Ofbeldi er eitthvað sem einhver er
beittur sem vill það ekki. Þegar menn
stíga inn í hringinn vilja báðir takast á,
þetta er gert með samþykki beggja og því
íþrótt. Auðvitað verða slys hérna eins og í
öllum öðrum íþróttum en það er ekki
mikið um það. Þetta er í raun bara fyrir
alla þá sem vilja læra að verja sig eða
koma sér í gott form. Ef fólk væri alltaf að
slasa sig hérna í Mjölni væri náttúrlega
enginn að æfa hér. Það æfa 650 manns
hérna og aðalreglan er að allir eigi að
skemmta sér og enginn eigi að slasast. Þú
ert hérna til að æfa þig en ekki til að
meiða þig,“ segir Jón Viðar.
Jón Viðar tekur það jafnframt fram að
dæmdir ofbeldismenn og þeir sem fást við
eitthvað í þeim anda séu ekki velkomnir.
„Ef menn eru staðnir að því að slást
með ólögmætum hætti er viðkomandi
vísað úr klúbbnum. Við erum búnir að
vísa það mörgum úr klúbbnum að þeir
sem eru flæktir í eitthvað svoleiðis vita að
þeir eru ekki velkomnir hingað. Þeir láta
varla sjá sig hérna lengur. Við viljum ekki
sjá þá menn sem eru að slást niðri í miðbæ
eða eru að stunda ofbeldi einhvers stað-
ar,“ segir Jón Viðar.
Dýrt er að reka félagið
Mjölnir tilheyrir ekki ÍSÍ, félagið er alveg
sér á báti. Jón Viðar segir að klúbburinn
hafi aldrei þegið styrki úr neinum sjóðum
enda hafi þeir aldrei beðið um neitt slíkt.
Hann segir kostnaðinn við að reka Mjölni
þó talsverðan.
„Það er alveg gríðarlegur kostnaður
sem fylgir því að reka þetta. Við erum
með um 60 tíma í viku þar sem við erum
að greiða þjálfurum tímakaup og við er-
um með um 20 þjálfara hérna. Svo erum
við með 4 starfsmenn í fullri vinnu.
Þannig að það fer alveg hellingur í launa-
kostnað. Rafmagnsreikningurinn er líka
rosalega hár. Þennan vetur, eftir að við
fluttum hingað á nýja staðinn kostuðu
breytingarnar 7 milljónir. Þennan vetur
höfum við því verið að spara til að greiða
niður lánið sem við tókum og við verðum
vonandi búin að greiða það niður í sumar.
Við sendum því ekki keppnisliðið út síð-
asta vetur eins og við höfðum gert vet-
urna þar á undan en við getum vonandi
byrjað á því aftur strax í haust. Fyrsti
styrkurinn sem við höfum fengið var bara
núna um daginn og það var fyrir keppn-
isliðið okkar. Við fengum matarstyrk frá
Vegamótum. Annars höfum við aldrei
fengið styrk frá ríkinu, Reykjavíkurborg
eða neinni nefnd enda höfum við aldrei
beðið um styrki. Annars eru öll íþrótta-
félög oftast bara rekin á styrkjum, bæði
frá ÍSÍ og hinum og þessum,“ segir Jón
Viðar.
Styrkur kæmi sér vel
Jón Viðar kveður á um að talsverður mis-
munur sé á milli íþrótta.
„Þú sérð það bara, það er miklu meira
fjallað um einhvern gaur sem skoraði
mark í annarri deildinni í fótbolta en
keppendur frá okkur sem eru að vinna
Norðurlandameistaramót,“ segir hann.
Jón Viðar viðurkennir einnig að styrk-
ur frá ÍSÍ kæmi sér eflaust vel.
„Það myndi alveg hjálpa helling, við
gætum gert talsvert meira með keppnis-
liðið. Þrátt fyrir að allur þessi fjöldi sé að
æfa hérna eru ekkert einhverjar milljónir
sem við fáum í hagnað við hver mán-
aðamót. Það verður að gæta vel að því
hvernig þetta er rekið. Við erum að fara
að skoða það núna í haust hvort við vilj-
um fara í samstarf með einhverjum upp á
það að geta sent liðið meira út og gert
ennþá meira,“ segir Jón Viðar.
MMA er ekki fyrir byrjendur
Jón Viðar fullyrðir að aðeins eina æfingu
þurfi til að heillast.
„Menn verða bara að prófa eina æfingu
og þá mun það heillast af þessu. Fólk
kemst náttúrlega í frábært form á því að
æfa hjá okkur og á sama tíma ertu að læra
eitthvað sem hentar þér, gæti þess vegna
einhverntímann bjargað lífi þínu. Sumir
sem þekkja bæði til glímu og jóga segja að
það að stunda glímu sé í rauninni hæsta
stig af jóga sem þú getur komist í. Þú
hugsar ekki um neitt annað en bara þá
glímu sem þú ert að taka þátt í, gleymir
öllu öðru,“ segir formaðurinn.
Hann segir MMA hinsvegar ekki vera
fyrir byrjendur.
„Við stefnum á að senda hóp nú í haust
til Manchester að keppa í MMA fyrir byrj-
endur, það eru aðeins meiri reglur í því en
hefðbundnu MMA. Við erum með keppn-
islið í þeirri íþrótt sem er kannski svona
20 manns. Ef þú ert að æfa MMA ertu líka
að æfa box og glímu og þarft að ná
ákveðnum grunni í hvoru tveggja til að
geta mætt á MMA-æfingar. Þetta gengur
út á það að sigra andstæðinginn, það get-
ur til dæmis verið með rothöggi, með lás
eða með dómaraúrskurði. Það eru svo
margar leiðir til að vinna bardaga í MMA
og um leið og dómarinn sér að þú ert ekki
lengur að verja þig stoppar hann bardag-
ann strax. Í dag, í Bandaríkjunum, er
MMA talið mest vaxandi íþróttin og hún
er búin að taka yfir hnefaleikana og fullt
af öðrum íþróttum í áhorfi. Þetta er orðið
svo rosalega stór íþrótt,“ segir Jón Viðar.
Jón Viðar segir feril bestu MMA-
bardagakappanna í raun vera lengri en
meðal atvinnumanns í fótbolta.
„Bestu MMA-kapparnir í dag eru um 37
ára og alveg yfir fertugt þannig að þetta er
alveg langlífur íþróttaferill. Þetta snýst
bara svo mikið um hversu vel og rétt þú
æfir. Ef þú æfir eins og vitleysingur og ert
rotaður í fyrstu fimm bardögunum þín-
um þá er þinn ferill búinn. Þegar þú færð
slíkt höfuðhögg ferðu í heilaskanna og
mátt ekki keppa í nokkra mánuði. Það ar
því mjög mikið passað upp á keppendur.
Þeir sem fara í hringinn eru líka svakalega
vel undirbúnir, þú ferð ekkert í hringinn
ef þú ert bara búinn að vera að æfa í eitt
ár. Þú þarft að vera búinn að æfa á fullu og
líkaminn verður að vera orðinn vanur því
að fá högg á sig,“ segir þjálfarinn.
Fordómar í garð íþróttanna
Jón Viðar segir að nokkuð sé um fordóma
gagnvart bardagaíþróttum hér á landi og
þá helst MMA.
„Ef fólk þekkir ekki íþróttina, til dæmis
MMA, og er að sjá hana í fyrsta skiptið
finnst því þetta eflaust vera svakalegt.
Um leið og þú ert búinn að æfa þetta og
fylgjast með þessu færðu allt aðra sýn á
þetta, þú sérð þetta ekkert sem ofbeldi
heldur bara eins og hverja aðra íþrótt,“
segir hann.
Hann segir það misjafnt eftir foreldrum
hvort þeir séu smeykir að senda börnin
sín á æfingar hjá Mjölni.
„Ef foreldrar þekkja ekki þessar bar-
dagaíþróttir eru þeir kannski smeykir við
að senda börnin sín til okkar. Það er hins-
vegar ótrúlega mikið af krökkum sem líta
til dæmis upp til Gunnars og þegar for-
eldrar sjá það hversu góð fyrirmynd hann
er fyrir sportið vill fólk frekar senda
börnin sín hingað. Allir barnatímarnir hjá
okkur eru gerðir þannig að allt er sett upp
í formi einhverra leikja og krakkarnir eru
ómeðvitað að læra glímu. Þau læra enga
lása eða neitt svoleiðis, þau fá að kýla í
púða og svo eru þau bara að leika sér að
ná einhverjum stöðum og sleppa og hlut-
Hér má sjá iðkendur á miðri æfingu í einum af æfingasölum félagsins. Til vinstri má sjá vitnað í Hávamál og má sjá slíkt víðar í húsinu.
Erlendur F. Magnússon skar út þessa einkar
snotru hurð sem finna má í Mjölnishúsinu.
Á Seljavegi 2 má finna búð með vörum
tengdu sportinu.