Morgunblaðið - 25.09.2012, Blaðsíða 23

í bakaríinu sem þú og mamma
hafið náð að gera að einu besta
bakaríi á Íslandi. Þú varst gjör-
samlega ótrúlegur vinnukraftur.
Þú varst alltaf vinnandi!
Þú veiktist aldrei, þú mættir
aldrei seint og lengsta fríið sem ég
man eftir að þú hafir tekið þér var
þrisvar eða fjórum sinnum frá
föstudegi til mánudags þegar þú
skelltir þér til Englands á leiki
með Manchester United. Ég hef
aldrei vitað um annan eins kraft
sem bjó í einum manni.
Þú lifðir fyrir tvo hluti, bakaríið
og fótbolta. Stuðningurinn sem
við bræður höfum fengið frá þér
og mömmu í fótboltanum er ómet-
anlegur. Þið eltuð okkur út um allt
land bara til að standa þétt við
bakið á okkur.
Ég þarf nú varla að minnast á
stuðninginn sem þú hefur sýnt
Völsungi í gegnum árin, hann er
ómetanlegur og Völsungur verður
þér ævinlega þakklátur.
Mér finnst rosalega erfitt að
hætta að skrifa því ég veit það er
komið að kveðjustund. En við fjöl-
skyldan og vinir þínir munum
minnast þín alla ævi með bros á
vör, stolt af því að hafa þekkt þig.
Ég mun sakna þín, elsku pabbi
minn. Ég elska þig, alltaf.
Sjáumst vinur.
Þinn elskulegi sonur,
Hrannar Björn.
Elsku pabbi minn.
Ég vildi óska þess að þú værir
hérna hjá mér ennþá, pabbi. Ég
vildi að við gætum átt fleiri góð ár
saman. Ég er samt þakklátur fyr-
ir þessi 4 ár og vonandi mun ég
muna sem mest. Ég grét lengi
með afa þegar hann sagði mér að
þú værir farinn. En ég veit að
núna ertu á góðum stað, uppi á
himnum. Ég spurði fóstrurnar á
leikskólanum hvort það væri ekki
gólf á himnum, en það hlýtur að
vera gólf því annars myndirðu
bara detta niður. Takk fyrir allt,
elsku pabbi minn, ég mun sakna
þín.
Andri Bergmann
Steingrímsson.
Það er ólýsanlega erfitt að
kveðja Steina, þennan góða vin
sem var staddur í blóma lífsins.
Það eitt er víst að lífið er óútreikn-
anlegt og ekki er hægt að ganga
að neinu vísu.
Steini var skemmtilegur og
hress einstaklingur og mikill
húmoristi. Það var alltaf skemmti-
legt að spjalla við hann um daginn
og veginn og gátu þau samtöl var-
að klukkustundum saman, um allt
og ekkert. Þeirra stunda mun ég
sakna. Hann var alltaf boðinn og
búinn að leggja fólki lið og naut ég
ósjaldan góðs af því.
Þeir eru ófáir bæjarbúar á
Húsavík sem hafa notið þessarar
góðvildar Steina, enda er það
áhugavert að jafn hæglátur og
hlédrægur maður og Steini var
skuli vera jafn vinmargur og
þekkja slíkan fjölda fólks. Enda er
ólýsanlegt að sjá og upplifa þann
samhug og stuðning sem ótrúleg-
ur fjöldi fólks hefur sýnt fjölskyld-
unni.
Steini var jafnframt mikill
dellukarl og mjög nýjungagjarn.
Hann var duglegur að fjárfesta í
alls konar tækjum og tólum og
þótti Maju konu hans oft nóg um.
Oft endaði það svo hjá mér að að-
stoða Steina með nýju tækin og
tólin og kenna honum á þau, því
þrátt fyrir einskæran áhuga var
hann ekkert endilega með það á
hreinu hvernig tækin virkuðu.
Mig langaði í nokkrum orðum
að kveðja þennan góða vin og
segja hvað ég sakna hans mikið nú
þegar. Maju og strákunum votta
ég mína dýpstu samúð og sendi
mína hlýjustu strauma á þessum
erfiðu tímum.
Andri Valur.
 Fleiri minningargreinar
um Steingrímur Kristinn Sig-
urðsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. SEPTEMBER 2012
✝ Sigríður Þ.Bjarnar fæddist
í Reykjavík 25. apríl
1927. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Sóltúni 16. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Sigrún
S. Bjarnar hús-
freyja, f. 15. júní
1896, d. 10. ágúst
1979, og Þorlákur
V. Bjarnar, bóndi á Rauðará í
Reykjavík, f. 10. desember 1881,
d. 6. maí 1932. Systkini Sigríðar
voru: Vilhjálmur Þ. Bjarnar, f.
21. mars 1920, d. 1983 í Banda-
ríkjunum. Ingibjörg Þ. Bjarnar,
f. 13. nóvember 1921, d. 10. okt.
1959 í Bandaríkjunum og Þor-
steinn Þ. Bjarnar, f. 29. febrúar
1924, d. 4. febr. 2005. Sigríður
giftist 9. apríl 1949 Sigurði H.
Egilssyni, f. 5. febrúar 1921, d.
27. apríl 2001. Foreldrar hans
voru hjónin Egill Guttormsson, f.
1 október 1892, d. 26. febrúar
1954, gift Birgi Þórarinssyni, f. 7.
september 1954. Börn þeirra eru:
a) Egill Arnar, sambýliskona
hans er Elva Rut Erlingsdóttir. b)
Þórarinn Gunnar, sambýliskona
hans er Sunna Gunnarsdóttir. c)
Sigríður Dóra, sambýlismaður
hennar er Böðvar Schram. 4) Eg-
ill Þór, f. 25. maí 1958, kvæntur
Sigrúnu Eddu Jónsdóttur, f. 18.
nóvember 1965. Börn þeirra eru:
a) Sigurður, b) Jón Lárus, c)
Ragnheiður Helga. 5) Anna Lauf-
ey, f. 13. apríl 1962, gift Birgi
Þórissyni, f. 13. janúar 1951.
Börn þeirra eru: a) Hanna Krist-
ín, sambýlismaður hennar er
Árni Geir Úlfarsson, þau eiga eitt
barn. b) Sigurður Helgi, c) Egill
Snær.
Sigríður ólst upp á Rauðará í
Reykjavík. Hún gekk í Austur-
bæjarskóla, Verslunarskóla Ís-
lands og Húsmæðraskólann í
Reykjavík. Sigríður var heima-
vinnandi húsmóðir alla tíð og
helgaði líf sitt fjölskyldu og börn-
um.
Útför Sigríðar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 25. sept.
2012, og hefst athöfnin klukkan
15.
1970, og Ingibjörg
Sigurðardóttir, f.
12. maí 1892, d. 7.
september 1960.
Börn Sigríðar og
Sigurðar eru: 1)
Sigrún Ingibjörg, f.
18. ágúst 1950, gift
Skarphéðni Þór-
issyni, f. 16. nóv-
ember 1948. Börn
þeirra eru: a) Þórir,
kvæntur Signýju V.
Sveinsdóttur, þau eiga þrjú börn.
b) Sigurður, kvæntur Elínu
Bergmundsdóttur, þau eiga þrjú
börn. c) Erla Sigríður, gift Geir
Oddi Ólafssyni, þau eiga tvö
börn. 2) Ingibjörg, f. 12. ágúst
1951, gift Kristjáni Jóhannssyni,
f. 4. janúar 1951. Börn þeirra
eru: a) Jóhann Ingi, kvæntur
Ingu R. Guðmundsdóttur, þau
eiga þrjú börn. b) Sigríður Ósk,
sambýlismaður hennar er Krist-
inn Már Yngvarsson. c) Guðrún
Helga, gift Eldi Ólafssyni, þau
eiga eitt barn. 3) Dóra, f. 30. júlí
Nú hefur hún mamma mín
kvatt þetta tilverustig og er loks-
ins komin til pabba, sem lést fyrir
ellefu árum.
Á milli pabba og mömmu var
ekki bara neisti eins og hjá flest-
um hjónum, heldur bál. Þau elsk-
uðu hvort annað óstjórnlega og
það var mjög erfitt fyrir mömmu
að horfa á eftir pabba þegar hann
dó. Hún var vængbrotin um stund
en náði svo að spyrna við fótum og
njóta lífsins með okkur börnunum
og fjölskyldum okkar síðustu árin.
Mamma elskaði okkur öll, hóp-
inn sinn og gaf okkur öllum óend-
anlega mikla ást, umhyggju og
hlýju.
En hún elskaði líka landið sitt,
náttúruna, fjöllin, sólina. Að sitja
við sólarlag úti í guðsgrænni nátt-
úrunni og hlusta á lækjarnið
fannst henni fullkomið.
Mamma var líka einlægur
aðdáandi landsliðsins okkar í
handbolta. Hún hafði mikið dálæti
á Geir Sveinssyni, Guðjóni Val og
samspili Sigfúsar og Einars Arn-
ars á einu stórmótinu hérna um
árið. Þetta voru sannarlega
drengirnir hennar.
Mamma unni líka Garðari Thor
Cortes, hann var svo góður söngv-
ari og ekki síður myndarlegur.
Það var oft erfitt að tala við hana í
símann þegar hún var að hlusta á
diskinn hans. Hún sagði mér að
hlusta, tók símtólið af eyranu og
beindi því að hátölurunum. Svo
heyrðist: „Heyrirðu þetta, er
þetta ekki flott?“ Við þurftum að
kaupa handa henni nýjan disk því
hún spilaði þann fyrsta hreinlega í
gegn!
Mamma elskaði að fara í sund
og heitasta pottinn í sundlaug
Vesturbæjar, en þangað fór hún á
hverjum morgni meðan heilsan
leyfði. Hún hafði líka unun af því
að fara út að ganga og þá var
stefnan einatt tekin niður á Æg-
isíðu.
Mamma og pabbi byggðu sér
sumarbústað í ellinni og hvergi
nutu þau sín betur en einmitt þar í
sveitasælunni með börnum og
barnabörnum. Mamma hentist út
með klippur og klippti birki í vasa.
Eftir mat var svo arkað upp að
vörðum. Og í gilið sitt fór mamma
í hvert sinn sem hún fór í sveitina.
Þar sem lækurinn kom ofan af
heiði, þar fannst henni dásamlegt
að vera.
Það var aldrei erfitt að fá
mömmu til að koma með sér á tón-
leika, í bíó, í leikhús, í bíltúr eða
bara í sund. Alltaf sagði hún já.
Hún hafði alltaf tíma fyrir okkur,
var bara innilega þakklát fyrir að
fá að koma með.
Þegar mamma var 81 árs fylgdi
hún tveimur barnabörnum sínum
norður á Andrésar Andarleikana
og hafði unun að sjá þá keppa, en
mest held ég að henni hafi fundist
varið í að keyra um landið okkar.
„Ó Guð hvað þetta er fallegt,“ var
alltaf viðkvæðið. Það var hreint
yndislegt að hafa hana með.
Í seinni tíð skiptumst við systk-
inin á að bjóða mömmu í mat og
fátt var skemmtilegra. Aldrei
hafði hún smakkað eins gott læri
eða fisk. Hún kunni svo sannar-
lega að hrósa.
Mamma kenndi okkur að vera
góðir foreldrar, veita hlýju, öryggi
og vináttu og fyrir það erum við
óendanlega þakklát.
Elsku mamma mín, þín verður
sárt saknað en minning um ynd-
islega móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu mun hlýja
okkur um hjartarætur. Það er
gott til þess að hugsa að þið pabbi
séuð nú saman á ný.
Þín dóttir,
Anna Laufey.
Í dag kveðjum við tengda-
mömmu og ömmu hinstu kveðju.
Amma Sigga var stórglæsileg
kona sem hugsaði alla tíð vel um
heilsu og útlit sitt og hvatti okkur
til að gera slíkt hið sama enda
fyrrverandi fimleikamær. Hún
var enda heilsuhraust þar til fyrir
tveimur árum en fyrir það man ég
vart eftir að henni hefði orðið mis-
dægurt. Amma Sigga var afskap-
lega stolt af uppruna sínum,
barnahópnum og afkomendum
enda mátti hún vera það. Þau bera
þess öll merki hversu vel henni fór
ævistarfið úr hendi, að halda utan
um fjölskylduna og veita okkur
öllum gott uppeldi. Fjölskyldan
var henni afskaplega mikilvæg og
með henni naut hún sín best. Hún
var dugleg að miðla til okkar fróð-
leik og þegar við Egill hófum bú-
skap reyndi hún að leiðbeina okk-
ur eins og hægt var, hvernig best
væri nú að bera sig að, enda
húsfrúin ung og óreynd. Þó að við
hefðum hlustað á gullkornin fór-
um við ekki endilega eftir þeim þá,
en það merkilega er að ég stend
mig sífellt oftar að því nú að gera
hlutina nákvæmlega eins og gert
var á heimili tengdaforeldranna.
Amma Sigga vissi sínu viti og
þetta síaðist inn. Sem eina tengda-
dóttirin gift einkasyninum með
fjórar dætur til samanburðar er
ég ekki viss um að ég hafi alltaf
staðist kröfurnar en amma Sigga
lét mig aldrei finna það. Ef henni
mislíkaði eitthvað þá sagði hún
það beint út enda var hún ætíð
hrein og bein, eiginleiki sem ég
kunni afskaplega vel að meta í fari
hennar. Hún gafst ekki upp á því
að reyna að sannfæra mig um að
það væri ekki hægt að borða blá-
ber eða eplaköku án rjóma, öll þau
ár sem ég átti samleið með henni,
það væri bara ekki gott, sama
hvað mér fannst. Hún kom mér sí-
fellt á óvart, hafði góða kímnigáfu
og meiri þolinmæði en sýndist. Við
áttum sameiginlega áhuga á hand-
bolta nú seinni árin og hún mátti
ekki missa af landsleik hjá „strák-
unum okkar“ . Amma Sigga var
mikið náttúrubarn enda alin upp á
sveitabæ í borginni og okkar
bestu stundir áttum við með henni
í sumarbústaðnum í Hvítársíðu
þar sem hún var órjúfanlegur
hluti. Það hvarflaði ekki að okkur
að fara í Hvítársíðu án ömmu
Siggu. Í hugum barnanna eru
Hvítársíða og amma Sigga eitt og
þar leið henni vel og lék við hvern
sinn fingur. Að ganga upp í gil,
hlusta á lækjarniðinn, fá sér kaffi
á pallinum og borða góðan mat,
sem sá sem grillaði hverju sinni
gerði allra best af öllum að hennar
mati, var henni að skapi. Það var
skrýtið að fara í bústaðinn án
hennar í fyrsta skipti en því þurf-
um við víst að venjast og munum
halda við hennar siðum. Það var
henni erfitt þegar Siggi dó sem
hafði umvafið hana alla tíð og
hugsað vel um hana. Hún kom
mér á óvart þá sem oftar með
seiglunni. Þau voru okkur góð fyr-
irmynd í hjónabandinu þar sem
væntumþykjan og virðing hvors
fyrir öðru leyndi sér ekki. Hún var
sátt og tilbúin að hitta hann Sigga
sinn aftur og ég veit að tekið var
vel á móti henni . Elsku Sigrún,
Inga, Dóra, Egill og Anna Laufey,
það er erfitt að kveðja mömmu,
megi Guð vera með ykkur. Við
kveðjum með þökkum og söknuði.
Sigrún Edda, Sigurður, Jón
Lárus og Ragnheiður Helga.
Sigríður Þ. Bjarnar
 Fleiri minningargreinar
um Sigríði Þ. Bjarnar bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og
amma,
HANNA MADDÝ GUÐMUNDSDÓTTIR,
Fjarðargötu 19,
Hafnarfirði,
sem lést á deild K-1 á Landakotsspítala
mánudaginn 17. september, verður jarð-
sungin frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtudaginn
27. september kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið.
Guðmundur Árnason,
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Guðmundur V. Guðmundsson,
Berglind Guðmundsdóttir,
Ingvar Lýðsson.
✝
Elskulegur faðir minn og vinur, afi og langafi,
ÁSGEIR KÁRI GUÐJÓNSSON
ljósmyndari,
Lokastíg 26,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk við
Suðurlandsbraut föstudaginn 7. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Innilegar þakkir fær starfsfólkið á 2. hæð, miðju, í Mörkinni
sem annaðist hann síðastliðið eitt ár.
Loftur Ásgeirsson,
Ingimar Kári Loftsson,
Ásgeir Örn Loftsson
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
RAGNHILDUR PÁLSDÓTTIR
kennari,
Logafold 70,
lést föstudaginn 21. september.
Ragnhildur verður jarðsungin frá Grafarvogs-
kirkju fimmtudaginn 4. október kl. 13.00.
Jómundur Rúnar Ingibjartsson,
Sigríður Þórðardóttir, Sævar Birgisson,
Páll Rúnarsson,
Ólöf Rúnarsdóttir, Svavar Þór Birgisson,
Ingibjörg Rúnarsdóttir,
Anna Vigdís Rúnarsdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær dóttir okkar og systir,
AGNES DRÍFA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Fellstúni 19,
Sauðárkróki,
áður til heimilis á Húnabraut 9,
Blönduósi,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri föstudaginn
21. september.
Jarðsungið verður frá Blönduóskirkju föstudaginn 28. september
kl. 15.00.
Elín Gréta Grímsdóttir, Guðmundur Theodórsson,
María Sigríður Guðmundsdóttir, Stefán Þorvaldsson,
Stefanía Th. Guðmundsdóttir, Stefán Gunnarsson,
Gréta Sjöfn Guðmundsdóttir, Pétur H. Stefánsson,
Hrefna Bára Guðmundsdóttir.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og systir,
HALLA BERGSTEINSDÓTTIR,
Eyjahrauni 10,
Vestmannaeyjum,
lést laugardaginn 22. september.
Jarðsungið verður frá Landakirkju,
Vestmannaeyjum, laugardaginn 29. september kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja.
Svea Sigurgeirsdóttir, Óskar Ólafsson,
Halla María Þorsteinsdóttir,
Sigurgeir Óskarsson,
Vilborg Bergsteinsdóttir,
Jónas Bergsteinsson,
Kjartan Bergsteinsson.