Morgunblaðið - Sunnudagur - 07.10.2012, Side 46

S
verrir Guðnason hefur ekki búið
á Íslandi í 22 ár en í ljósi þess
að hann er orðinn með þekktari
kvikmyndaleikurum Svía er það
séríslenskt að vilja slá eign sinni
á hann. Enda er hann alíslenskur. Sonur
hjónanna Guðna Albert Jóhannessonar orku-
málastjóra og Bryndísar Sverrisdóttur,
sviðsstjóra miðlunarsviðs á Þjóðminjasafni
Íslands.
Afi hans er líklega jafnfrægur hérlendis
og Sverrir er orðinn í Svíþjóð; Sverrir Her-
mannsson, fyrrverandi alþingismaður, banka-
stjóri og ráðherra, en Sverrir segir þá vera
góða félaga og á yngri árum var hann oftar
en ekki með móðurafa sínum í veiðitúrum.
Ekki leikaramenntaður
Til að Íslendingar staðsetji Sverri fljótt þá
má benda á að hann leikur Pontus, unga
rannsóknarlögreglumanninn, í sjónvarpsþátt-
unum um Wallander. Síðustu ár hafa verk-
efnin hrannast upp, sífellt stærri og stærri,
og á þessu ári og næsta verða fimm stórar
kvikmyndir sem hann leikur í frumsýndar.
Þar á meðal er hann í einu af aðal-
hlutverkum í kvikmynd Bille August um
Marie Kröyer. Það kemur því á óvart að
Sverrir hefur ekki gengið hefðbundna
menntagöngu leikarans. Nánast sjálflærður.
En leikstjórar setja það ekki fyrir sig og
hafa raunar margir hverjir talið honum það
til tekna.
„Jú, það er sjaldgæf þróun hjá leikurum
hér, líklega eins og annars staðar, að þeir
nái langt án þess að vera leikaramenntaðir.
Þegar ég var 16 ára gamall ákvað ég að fara
í prufur hjá sænska sjónvarpinu og fékk ein-
hver hlutverk í kjölfarið. Er kom að því að
velja menntaskóla valdi ég menntaskóla sem
var með leiklistarþema og hluti af náminu
var vinna í leikhúsi samhliða náminu. Ég var
því í skólanum á daginn og í leikhúsinu á
kvöldin. Mörg ár eftir að ég hætti í skól-
anum hélt ég því áfram að vinna í leikhús-
inu,“ segir Sverrir þar sem hann slakar á
eftir tarnir.
Sverrir hefur það óvenju náðugt um þess-
ar mundir og dagskráin sjaldnar verið ró-
legri. Fyrir því er einföld ástæða – hann
undirbýr komu barns. Sverir og unnusta
hans, Josefin Ljungman, eiga von á sínu
fyrsta barni saman en úr fyrra sambandi á
Sverrir tvær dætur, sex og átta ára gamlar
sem tala íslensku og sænsku jöfnum höndum
og búa einnig úti í Svíþjóð. Hjónin bíða
spennt væntanlegs erfingja en þau eru ný-
flutt í fallegt úthverfi í Stokkhólmi sem þó
er í aðeins tíu mínútna fjarlægð frá miðborg-
inni með lest.
Væntanlegur erfingi er þegar farinn að
hafa áhrif á dagskrá foreldranna. Sérstök
hátíðarsýning á kvikmynd Bille August sem
Sverir lék í er nýafstaðin í Danmörku og
Sverrir þorði ekki að mæta til leiks af ótta
við að missa af stærri tíðindum heima fyrir.
Josefin er sænsk leikkona sem hefur leikið
mikið í Stadsteater í Stokkhólmi en þau
kynntust þegar þau léku saman í Regnhlíf-
unum í Cherbourg. Aðeins vika er í settan
dag.
„Það er mjög gott að eiga konu sem er
líka í leiklistinni. Við vitum bæði um hvað
vinna hvort annars snýst en auðvitað er
vinnutími okkar beggja líka undarlegur.
Tökur á kvikmyndum hliðrast oft til og erfitt
að reikna út hvenær maður er nákvæmlega
að sinna verkefni. Svo getur allt breyst á
einu bretti þegar ætlunin var að vera í fríi
og spennandi verkefni detta óvart inn á
borð. Eins og þetta lítur út núna gæti ég allt
eins verið að fara að leika í kvikmynd eftir
sex vikur eins og síðar í vor.“
Val að lenda í slúðurblöðum
Sverrir er beðinn að rifja upp hvenær það
var sem hann uppgötvaði að hann væri orð-
inn eftirsóttur leikari og gæti valið úr verk-
efnum. Hann segir að minni hlutverkin hafi
jafnt og þétt orðið stærri og stærri. Á end-
anum var hann kominn með aðalhlutverk í
meiriháttar verkefnum. Hlutverkið sem olli
straumhvörfum og gerði það að verkum að
Sverrir gat farið að velja úr bitastæðum
rullum var hlutverk hans sem Tommy Bergl-
und í sænsku sjónvarpsþáttunum Upp till
kamp. Þættirnir vöktu mikla lukku og unnu
meðal annars Prix Ítalía verðlaunin sem
Frægasti
Íslendingurinn
í Svíþjóð
EINN ÞEKKTASTI KVIKMYNDALEIKARINN Í SVÍÞJÓÐ ER ALÍSLENSKUR.
ÞEKKTASTUR HÉRLENDIS FYRIR HLUTVERKIÐ PONTUS Í WALLANDER
EN ER Á STJÖRNUKORTINU EFTIR STÓR HLUTVERK Í KVIKMYNDUM,
TIL DÆMIS Í NÝJUSTU MYND BILLE AUGUST.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is
Viðtal
46 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 07. 10. 2012