Morgunblaðið - Sunnudagur - 25.11.2012, Blaðsíða 54

Morgunblaðið - Sunnudagur - 25.11.2012, Blaðsíða 54
54 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 25.11. 2012 Menning Hann hafði séð ljósmynd af jökli. Þaðgat þó á engan hátt búið hann undirþá upplifun að sjá slíkt náttúrufyr- irbrigði berum augum. Honum féllust hrein- lega hendur. „Þvílík dýrð, þetta var engu líkt. Ég get eiginlega ekki komið tilfinningunni í orð. Svínafellsjökull er stórbrotið listaverk í nátt- úrunni, fegurðin fölskvalaus, stærðin hrika- leg. Í bakgrunni sprikluðu svo norðurljósin, ég þurfti að klípa mig til að ganga úr skugga um að mig væri örugglega ekki að dreyma.“ Þannig lýsir fjöllistamaðurinn Jack Hatt- ingh fyrstu kynnum sínum af Svínafellsjökli en hann var hér staddur á dögunum til að leggja drög að mikilli ljósasýningu sem hald- in verður á jöklinum í september á næsta ári. Verkefnið er liður í alþjóðlegri vitund- arvakningu, „Celebrating Glaciers“, sem ís- lensku félagasamtökin Vox Naturae hafa unnið að undanfarin ár í því augnamiði að vekja athygli á mikilvægi jökla og áhrifum hlýnandi loftslags. Jack Hattingh mun hanna ljósasýninguna við tónverk sem Bergljót Arnalds, tónlistarstjóri Vox Naturae, er að semja. Tóku viðbrögðin upp Páll Ásgeir Davíðsson, framkvæmdastjóri Vox Naturae, segir hópinn sem fór með Hattingh á jökulinn hafa verið undir þessi viðbrögð búinn. „Það var kostulegt að fylgj- ast með Jack á því augnabliki og við stóð- umst ekki mátið að taka það upp. Þær mynd- ir styðja frásögn hans hér að framan.“ Hattingh, sem er suðurafrískur en búsett- ur í Bandaríkjunum, er einn sá fremsti í sínu fagi og Páll Ásgeir og Bergljót segja það mikinn feng fyrir Vox Naturae að fá hann til liðs við sig. „Þegar ég sá verkin hans gerði ég mér grein fyrir að hann væri mjög spenn- andi fyrir verkefnið,“ segir Bergljót. Hattingh hefur mörg járn í eldinum þ.á m. fyrir stærstu kvikmyndaver heims en Berg- ljót lét það ekki draga úr sér kjarkinn. „Ég sendi honum tölvupóst og kynnti verkefnið fyrir honum,“ segir hún. „Og ég svaraði,“ skýtur hann brosandi inn í. „Mér leist strax vel á verkefnið og það sem gerði útslagið var jökullinn. Mig blóðlangaði að vinna með jökul, í því eru miklir mögu- leikar fólgnir. Ég er mjög spenntur fyrir þessu verkefni enda verður það mitt lang- stærsta til þessa. Ég hef áður verið beðinn að lýsa upp fjöll en það hentar þessari tækni ekki.“ Hattingh er brautryðjandi í notkun þrí- víddartækni við ljósasýningar og hafa verk hans vakið athygli víða um lönd. „Þessi tækni er þeirrar gerðar að annaðhvort nær fólk henni strax eða alls ekki. Það er ekkert þar á milli. Við höfum aðallega verið að lýsa upp byggingar og tæknin er í grunninn þríþætt; við getum haft hluti inni í byggingunni, á henni eða fyrir framan hana. Allt vinnur þetta saman og úr verður mikið sjónarspil.“ Sem gott dæmi um áhrif sýninga af þessu tagi nefnir Hattingh lýsingu á ráðhúsinu í Sugar Land í Texas, fyrir áramótin 2009. Mikil, fjölbreytt og litrík sýning sem fengið hefur mikið áhorf á YouTube. „Við fengum mjög góð viðbrögð við þeirri sýningu sem kom Sugar Land rækilega á kortið. Það hef- ur verið mikil aukning í heimsóknum ferða- manna síðan sýningin var.“ Við bara keyrum! Hatting flaug til Skaftafells, en þegar leggja átti á Svínafellsjökul brá honum í brún. Hafði séð fyrir sér þyrlu eða sérbúinn jeppa en var óvænt settur upp í venjulegan fólksbíl. „Við bara keyrum,“ sagði Páll Ásgeir og Hattingh viðurkennir að hann hafi í fyrstu haldið að Páll væri að grínast. Það gæti ekki verið svo auðvelt að komast að jöklinum. Sú var þó raunin. „Síðan vorum við allt í einu komin og ég sá ekki neitt. Stór jökulgarður byrgði sýn. Var eiginlega alveg hættur að botna nokkurn skapaðan hlut í þessu. Páll sagði mér hins vegar að bíða rólegur, við þyrftum að ganga spölkorn uppá garðinn. Og viti menn – þá blasti dýrðin við.“ Hattingh flaug líka yfir jökulinn og heill- aðist ekki síður af honum frá því sjónarhorni. „Og það er fleira, svo sem hraunið, fjöllin og allir þessir dásamlegu svörtu sandar. Ísland er óvenjulegt land, mér leið á köflum eins og ég væri staddur á öðrum hnetti.“ Þetta var þriggja daga ferð á jökulinn og fór fyrsti dagurinn í að anda honum að sér, ef svo má að orði komast. Síðan vann Hatt- ingh alls konar forvinnu, tók ljósmyndir, kvikmyndir, gerði mælingar og fleira með að- stoð frá Íslenskum fjallaleiðsögumönnum sem eru samstarfsaðilar verkefnisins. „Það var afar fært fólk með okkur í för og lagði mun meira af mörkum en hægt var að ætlast til.“ Jafnframt var haldinn fundur með heima- mönnum úr sveitinni enda verkefnið unnið í samráði og samvinnu við sveitarfélagið og Vatnajökulsþjóðgarð. Hattingh gisti á bónda- bæ í sveitinni og ber lof á aðstæður, ekki síst lyktina. „Þá er ég að tala um mykjuna, ég er sveitastrákur að upplagi og ann henni.“ Þarf djarfari liti „Nú fer ég heim til Houston til að melta það sem ég hef séð og upplifað hér á Íslandi. Hugmyndirnar eru þegar byrjaðar að gerjast en það tekur tíma að útfæra þær. Það er best að tjá sig sem minnst um sýninguna sjálfa á þessu stigi en ég get þó upplýst að ég mun ekki nota hvítt ljós, það yrði bara eins og vasaljós á hvítum grunninum. Hér þurfum við djarfari liti.“ Tónverk Bergljótar er grundvöllur verks- ins og Hattingh hlakkar til að heyra það þeg- ar það verður tilbúið. „Ég er vanur að vinna út frá hljóði og fá þaðan innblástur. Ég er af þeirri kynslóð í Suður-Afríku sem ólst upp við útvarp, sá ekki sjónvarp fyrr en ég var kominn yfir tvítugt, þannig að ég tengi marga stóra viðburði við hljóð fremur en sýn, svo sem fyrstu tunglgönguna 1969.“ Þess má geta að Bergljót hefur á und- anförnum árum tekið upp hljóð frá jöklinum sjálfum og verða þau, að hennar sögn, at- kvæðamikil í tónverkinu. Fátt jafnast á við undirleik Móður jarðar! Bergljót Arnalds mun vinna náið með Hattingh í að þróa sýninguna en mikilvægt er að hennar sögn að sú sýn um skilaboð jökla sem félagasamtökin hafa þróað og vakið mikla athygli alþjóðlega komi glögglega fram í sýningunni. Von er á Hattingh aftur um mitt næsta sumar til að leggja frekari drög að sýningunni, meðal annars þarf hann að gera líkan af jöklinum. Eftir það fer hann aftur utan og snýr ekki aftur fyrr en fáeinum dögum fyrir sýninguna til að fínstilla hana. Mikill umhverfisverndarsinni Hattingh styður markmið Vox Naturae heils- hugar. „Ég er með umhverfisvernd í blóðinu og ek um á umhverfisvænum bíl. Þetta verk- efni hefur burði til að vekja mikla athygli á jöklum og áhrifum hlýnandi loftslags á þá – að því gefnu að sýningin verði vel heppnuð.“ Hann brosir. Í framhaldinu mun Hattingh vinna með Vox Naturae að hönnun sýningar þar sem ís- lenskum jöklum verður varpað á þekktar byggingar erlendis. „Við viljum fara með þetta verkefni inn í borgirnar til að gera jöklana sýnilegri,“ segir Páll Ásgeir. „Þreif- ingar eru þegar hafnar, meðal annars í New York, þar sem okkur var mjög vel tekið. Vonandi náum við að fara með þennan hluta verkefnisins sem víðast og það er enginn vafi á að sýningin á Svínafellsjökli næsta haust mun liðka fyrir því.“ Aðspurður kveðst Hattingh vel geta hugs- að sér að vinna meira með jökla í framtíðinni. „Blessaður vertu, hann kemur ekki til með að gera neitt annað næstu tíu árin,“ grípur Sighvatur Lárusson, einn af stofnendum Vox Naturae, inn í. Fjöllistamaðurinn Jack Hattingh frá Suður-Afríku við mælingar á Svínafellsjökli á dögunum. Honum líst feikilega vel á verkefnið. UNDIRBÝR LJÓSASÝNINGU Á SVÍNAFELLSJÖKLI Ljós á öðrum hnetti „ÍSLAND ER ÓVENJULEGT LAND, MÉR LEIÐ Á KÖFLUM EINS OG ÉG VÆRI STADDUR Á ÖÐRUM HNETTI,“ SEGIR SUÐURAFRÍSKI FJÖL- LISTAMAÐURINN JACK HATTINGH SEM KOM HINGAÐ Á DÖGUNUM TIL AÐ UNDIRBÚA MIKLA ÞRÍVÍDD- ARLJÓSASÝNINGU Á SVÍNAFELLS- JÖKLI NÆSTA HAUST. Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is Jack Hattingh ásamt Bergljótu Arnalds, Páli Á. Davíðssyni og Sighvati Lárussyni hjá Vox Naturae. Morgunblaðið/RAX * Þetta verkefni hefurburði til að vekjamikla athygli á jöklum og áhrifum hlýnandi loftslags á þá. Ljósmynd/Páll Ásgeir Davíðsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.