Morgunblaðið - 13.02.2013, Blaðsíða 32
32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. FEBRÚAR 2013
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Garðar
Trjáklippingar
trjáfellingar og grisjun sumar-
húsalóða. Hellulagnir og almenn
garðvinna. Tilboð eða tímavinna.
Jónas F. Harðarson,
garðyrkjumaður, sími 6978588.
Gisting
Gisting Akureyri
Skógarhlíð 27, 601 Akureyri, 160 fm
einbýlishús, 4 svefnherbergi. Að-
staða fyrir ca. 13 manns. Leyfilegt að
hafa hund í Skógarhlíð. Er með fleiri
orlofshús við Akureyri og öll með
heitum potti.
orlofshus.is Leó 897 5300
Húsgögn
HÓTELHÚSGÖGN
www.nyvaki.is
Atvinnuhúsnæði
Til leigu nýinnréttuð skrifstofu-
herbergi í 104 Rvk. Securitas-
öryggiskerfi. Tölvulagnir. Góð
samnýting. Uppl. í síma 896 9629.
Til sölu
Ódýr blekhylki og tónerar
verslun í Hagkaup Smáralind og
Fjarðargötu 11, Hafnarfirði.
Blekhylki.is, sími 517-0150.
Saumavélar- saumavélaviðgerðir
Nýjar og notaðar saumavélar í úrvali.
Viðgerðir á flestum gerðum sauma-
véla. Skoðaðu úrvalið á saumavelar.is
eða hringdu í s. 892 3567 eftir
hádegi alla daga.
Óska eftir
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Verkfæri
Nýtt: YRSA, Reykjavík, kvenúr.
Svissneskt Ronda-verk, 50 metra
vatnshelt, tveggja ára ábyrgð. Verð
14.900. Samsett í Elsass. Tilvalin gjöf
á Valentínusardaginn. ERNA, Skip-
holti 3, s.552 0775, www.erna.is
Bílaþjónusta
Bílaleiga
HÓPFERÐABÍLAR TIL LEIGU
með eða án bílstjóra.
--------16 manna--------
--------9 manna---------
Fast verð eða tilboð.
CC.BÍLALEIGA S. 861 2319.
Varahlutir
Sendu eina fyrirspurn á 39
PARTASaLa og þeir svara þér ef
hluturinn er til.
www.partasalar.is
Notalegt eldra einbýli
Til sölu á Akranesi fallegt eldra ein-
býli í fínu standi, 5 herb., ljósleiðari,
tvö garðhús, góður sólpallur, skipti á
ódýrari íbúð í fjölbýli eða sumarhúsi.
Laust fyrir páska. Uppl. í síma 896
1422. Kristján.
✝ Hrefna Sigríð-ur Ólafsdóttir
fæddist í Reykjavík
hinn 15. desember
árið 1917. Hún and-
aðist hinn 12. jan-
úar sl.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Ólaf-
ur Sigurðsson frá
Neistakoti á Eyr-
arbakka og Ingi-
björg Sveinsdóttir
frá Mið-Mói í Flókadal í Skaga-
firði. Elstur barna þeirra var
Sigurður Sveinn, f. 1908, d.
1970; þá Geir, f. 1909, d. 1976;
þá Baldur Rafn, f. 1911, d. 2001;
Þuríður Magna f. 1913, d. 1929.
Hrefna var yngst þessara systk-
ina.
Hrefna giftist hinn 16. desem-
ber 1940 Carl Emil Ole Möller
Jónssyni, f. í Stykkishólmi 11.
mars 1912, d. 1958, sonur
hjónanna Jóns Júlíusar Björns-
sonar og Dórótheu Kristínar
Möller. Carl Emil
og Hrefna áttu
heima á Freyju-
götu 10 og síðar á
Bergstaðastræti
21b. Börn þeirra
eru: Ólafur, kvænt-
ur Sigrúnu R. Jóns-
dóttur. Hann átti
áður Önnu Hall-
grímsdóttur. Jón,
kvæntur Möggu
Hrönn Árnadóttur.
Dóróthea Ingibjörg, gift Jóni
Gröndal. Dagný, gift sr. Geir
Waage. Carl Emil hafði áður átt
Valentínu Valgeirsdóttur. Með
henni átti hann tvo sonu: Val-
geir og Björn. Hrefna gekk
Birni í móðurstað, en Valgeir
ólst upp til sextán ára aldurs hjá
móðurömmu sinni og -afa. Val-
geir er kvæntur Unni Krist-
insdóttur, en Björn átti lengst af
Kristínu Markan.
Útför Hrefnu fór fram í kyrr-
þey, að hennar ósk.
Með söknuð í hjarta og full
þakklætis minnumst við systkin-
in ömmu Hrefnu sem nú hefur
kvatt okkur 95 ára að aldri.
Amma Hrefna var einstök kona,
dugleg og ósérhlífin sem ung
varð ekkja með fjögur börn og
tvo fóstursyni, Valgeir föður okk-
ar og Björn bróður hans. Lífs-
baráttan var ekki alltaf auðveld
en með einstökum dugnaði og
eljusemi tókst henni að koma
börnum sínum á legg og halda
stórt heimili með miklum mynd-
arbrag.
Þegar litið er yfir farinn veg
koma fyrst upp í hugann sam-
verustundir í húsinu á Bjargar-
stígnum, húsinu sem var lítið að
utan en svo stórt að innan, upp-
fullt af hjartahlýju og gæsku.
Heimilið laðaði að sér unga fólk-
ið, vini barnanna og fleiri gesti
svo oft var þar margt um mann-
inn enda allir velkomnir. Þá var
oftar en ekki setið við eldhús-
borðið yfir rjúkandi kaffi og veit-
ingum og málin rædd.
Rausnarskapur ömmu Hrefnu
var einstakur hvort sem um var
að ræða veisluhöld, gjafir eða
hennar miklu góðvild. Hún naut
þess að gera vel við fólkið sitt
enda afburða kokkur og bakari.
Hún fylgdist stolt með ört
stækkandi barnahópnum og
framgangi þeirra í leik, námi og
starfi.
Amma Hrefna skipaði heiðurs-
sess á öllum okkar hamingju-
stundum hvort sem um var að
ræða skírnir, fermingar, afmæli,
brúðkaup eða útskriftir og hún
naut þess að taka þátt í viðburð-
um í fjölskyldunni fram á síðasta
dag. Samband hennar við börn
sín og fjölskylduna alla var ein-
stakt og hún naut nálægðar við
fólkið sitt enda var hún ávallt
umvafin af fjölskyldunni, ekki
síst þar sem hún bjó um árabil í
íbúð sinni í sama húsi og Jón
sonur hennar og fjölskylda hans.
Á hundrað ára afmælisdegi
Emils afa í mars á síðasta ári
kom stórfjölskyldan saman og
rifjaði upp gamla tíma í máli og
myndum. Þó að margir væru
fjarri vegna fjarlægrar búsetu
dugði ekkert annað en stór
veislusalur enda hópurinn stór.
Á afmælisdegi ömmu Hrefnu í
desember var hefð að koma
saman á heimili hennar og varð
sá dagur þannig á vissan hátt
hluti af jólahátíðinni ár hvert.
Í desember síðastliðnum átt-
um við saman dýrmæta stund á
Hjúkrunarheimilinu Grund þar
sem börn hennar og fleiri af-
komendur komu saman yfir
kaffiveitingum í tilefni af 95 ára
afmæli hennar. Síðar um daginn
var svo slegið upp jólaballi þar
sem börn barnabörn og barna-
barnabörn skemmtu sér saman.
Jafnvel þó að amma Hrefna hafi
ekki getað verið á staðnum þá
var greinilegt að hún var með
okkur í anda. Það er vonandi að
sú hefð haldist innan fjölskyld-
unnar að koma saman þennan
dag þó að hún sé nú fallin frá.
Já, minningarnar eru góðar
og gefandi og auðga líf okkar og
fyrir þær viljum við þakka. Megi
góður Guð blessa minningu
ömmu Hrefnu.
Aðalheiður, Sigríður og
Emil Hannes Valgeirsbörn.
Hrefna S. Ólafsdóttir
Gísli á Hofi var einstakur mað-
ur, sannur leiðtogi á mótunartím-
um íslenkrar nútímamenningar.
Gísli unni landi sínu og þjóð og sá
hvað gera þyrfti til að efla og
styrkja samfélagið, ekki síst að
nýta auðlindir jarðar, fræða fólk
og efla skólastarf í byggðum
landsins. Og hann kom hugsjón-
um sínum og fjölmörgum verk-
efnum í farsæla höfn með festu og
miklum dugnaði. Gísli tók við for-
mennsku skólanefndar Bænda-
skólans á Hólum á erfiðum tímum
í kringum 1980. Skynsemi Gísla
og þrautseigja áttu mjög mikil-
vægan þátt í að skólinn tók að
vaxa og dafna.
Á þessum árum var lagður
grunnur að faglegu starfi skólans
sem síðar varð til þess að hann
fékk viðurkenningu sem háskóli.
Gísli gerði sér grein fyrir að skól-
inn og Hólastaður eru samtvinn-
aðir. Með stofnun og farsælu
starfi Hólalax og Hitaveitu
Hjaltadals, þar sem Gísli var í
lykilhlutverki, var efling Hóla í
Hjaltadal, þessa forna seturs
menntunar og menningar, enn
betur tryggð. Hólar eiga honum
mikið að þakka. Ég kynntist Gísla
þegar ég hóf störf við skólann upp
úr 1990. Gísli var athugull, yfir-
vegaður og með skarpa sýn. Hann
spurði skýrt og vildi fá skýr svör.
Gísli Pálsson
✝ Gísli Pálssonfæddist í
Sauðanesi á Ásum í
Austur-Húnavatns-
sýslu 18. mars
1920. Hann lést á
Heilbrigðisstofn-
uninni á Blönduósi
30. janúar 2013. Út-
för Gísla fór fram
frá Blönduóskirkju
8. febrúar 2013.
Að sama skapi var
hann nærgætinn og
stutt í húmorinn.
Hann hugsaði um
hag fólks og sam-
félags, en það var
honum fjarri að
upphefja sjálfan sig
á nokkurn hátt.
Þegar ég tók við
forstöðu skólans
hafði Gísli látið af
formennsku skóla-
nefndar, en hann var áfram tíður
gestur á Hólum. Hann sótti þá
viðburði og athafnir skólans sem
hann hafði tök á. Alltaf þótti mér
gott að sjá bílinn hans renna í
hlað. Hann var áhugasamur um
málefni skólans og sá áhugi dvín-
aði aldrei. Á síðustu árum heim-
sótti Gísli mig reglulega á skrif-
stofuna. Hann kom sér beint að
efninu, vildi vita hvernig baráttan
gengi og ræða hvað væri réttast
og best fyrir skólann. Innsýn
hans í stöðu mála í þjóðfélaginu,
stuðningur hans og ráðgjöf var
mér mikils virði. Þótt aldurinn
færðist yfir voru viðhorf hans
ætíð fersk og skilningur hans á
gangi mála og hvernig best væri
að takast á við hlutina var mikill.
Þetta endurspeglaði ríka reynslu
hans og stöðugan þroska á fal-
legan hátt.
Nú þegar ég hef látið af rekt-
orsstarfi finn ég jafnvel enn bet-
ur hvernig samskipti okkar Gísla
auðguðu líf mitt. Við Sólrún vott-
um fjölskyldu Gísla á Hofi okkar
dýpstu samúð. Blessuð sé minn-
ing hans.
Skúli Skúlason.
Það stafaði ákveðnum ljóma af
Vatnsdal í æsku minni. Göfug-
mennið Ingimundur gamli bjó á
Hofi á söguöld en grályndir ná-
grannar á öðrum bæjum. Á seinni
öldum bjuggu höfðingjar af ýmsu
tagi í dalnum sem sögur gengu af.
Þegar maður eltist kom í ljós að
þarna bjó venjulegt fólk sem
gaman var að kynnast. Einn í
þeirra hópi var Gísli á Hofi, sem
reyndar var ekki Vatnsdælingur
að uppruna heldur ættaður úr
minni sveit, fæddur í Sauðanesi.
Gísli var mörg ár í hrepps-
nefnd og oddviti um tíma. Á þeim
árum áttu þeir Gísli og Torfi faðir
minn mikil samskipti, m.a. þegar
verið var að byggja skólasetrið á
Húnavöllum sem stendur í landi
Reykja á Reykjabraut og sveita-
hreppar sýslunnar reka. Gísli
kom þá oft að Torfalæk til að
ráðslaga um kaup hreppanna á
jörðinni og ýmsar framkvæmdir
því það var alltaf hreyfing á hlut-
unum þegar hann var annars
vegar.
Heima á Hofi var líka margt
prófað, m.a. reisti Gísli eitt fyrsta
fjós á landinu með ristarflór en
breytti síðar í sauðfjárbúskap og
byggði þá nýtískulega yfir féð,
komið var að loðdýrarækt, stund-
uð skógrækt og verkaður hákarl.
Yfir sjálfan sig og Vigdísi konu
sína byggði hann kúluhús, það
fyrsta í sýslunni, ef til vill bygg-
ingarmáti framtíðarinnar þegar
þarf að spara orku og nýta pláss-
ið vel.
Hugurinn var óþreytandi.
Þegar ákveðið var að skipa skóla-
nefndir við bændaskólana var
hann kosinn í nefndina fyrir
Hólaskóla í Hjaltadal sem fulltrúi
Austur-Húnavatnssýslu. Þá var
eins og opnaðist nýr vettvangur
fyrir starfsorku hans. Hann átti
drjúgan þátt í mikilli uppbygg-
ingu á Hólum, skólabyggingum,
hitaveitu og laxeldi. Sú saga gekk
að eitt sinn hefði staðið til að
skipa atvinnumálanefnd í Skaga-
firði en Skagfirðingar svöruðu þá
því til að þeir þyrftu enga at-
vinnumálanefnd, þeir hefðu Gísla
á Hofi.
Um sjötugsaldurinn, þegar um
hægðist í búskapnum, gaf Gísli út
ættartölu í tilefni ættarmóts
móðurættar sinnar. Þetta átti að
vera ein bók en nú var stofnað
forlag og áður en yfir lauk voru
bækurnar orðnar fimmtíu að
tölu. Þær fjölluðu um hrossa-
rækt, ættfræði og veiðiárnar í
sýslunni, en einnig ýmislegt
fleira. Hygg ég það sé nánast
einsdæmi að aldraður bóndi í
sveit vinni slík stórvirki.
Ég kynntist honum nokkuð í
sambandi við útgáfu sumra þess-
ara bóka og fylltist sífellt meiri
aðdáun á vinnubrögðum hans.
Hann sýndi lipurð í samningum
og stóð við alla hluti, hvort sem
voru munnlegir eða skriflegir.
Hann var sanngjarn varðandi
efnistök og smekkvís að eðlisfari
og hafði mikla hagleiksnáttúru.
Við söfnun efnis sýndi hann mikla
elju og þolinmæði. Sjálfur sagði
Gísli mjög vel frá og hafði gott
auga fyrir því skoplega í lífinu.
Jóhannes bróðir minn og Elín
á Torfalæk taka undir þessi
kveðjuorð, en þau og Gísli áttu
drjúga samvinnu um árabil, og
við Sigríður sendum Vigdísi,
börnum og aðstandendum Gísla
Pálssonar hlýjar samúðarkveðj-
ur.
Jón Torfason.
Sögufélagið Húnvetningur
hefur eignast ýmsa öfluga liðs-
menn á 75 ára ferli sínum. Gísli á
Hofi er einn þeirra. Eldmóður og
hugkvæmni mótuðu störf hans.
Þess naut Sögufélagið eins og
ýmis önnur félög. Gísli starfaði að
fjölþættri bókaútgáfu og að mál-
efnum Sögufélagsins. Bókaút-
gáfa Gísla var kennd við býlið
fornfræga á Hofi í Vatnsdal þar
sem þau Vigdís Ágústsdóttir,
kona hans, unnu ötullega að
ræktunar- og uppbyggingar-
starfi.
Bókaútgáfan á Hofi gaf út tugi
bóka, sumar eftir Gísla, stundum
fékk hann ritstjóra eða ritstýrði
þeim sjálfur en krafturinn sem
bjó í þessum vel mennta bónda
nýttist einnig vel bókaútgefand-
anum. Hann lét sér ekki vaxa í
augum að leggja frá landi þó veð-
urútlit væri tvísýnt. Hann hafði
traust taumhald á stýrinu og
flutti góðan og mikinn afla að
landi.
Hestar í norðri, bækur um
hesta, hestabú og hrossaættir
eru fyrirferðarmestar þegar aug-
um er rennt yfir lista bókaútgáf-
unnar. Hann lét þýða þær á
þýsku, ensku, sænsku og fleiri
mál. Þessi útgáfa hófst upp úr
1990 og náði yfir margar sýslur.
Íslenski fjárhundurinn fékk sína
bók, nokkur niðjatöl komu út hjá
bókaútgáfunni og bók um heima-
sveitina Torfalækjarhrepp. Ná-
granni Gísla, Jón Torfason, sagn-
fræðingur og skjalavörður, var
dyggur samstarfsmaður hans á
akri sagnfræði og ritstýrði nýj-
ustu bókinni sem kom út fyrir 2
árum og ber heitið Gísli á Hofi
vakir enn.
Með bókaútgáfu sinni jók Gísli
Pálsson drjúgum við fræðaarf-
inn. Af verkum Gísla og lífshlaupi
sést vel hver ræktunarhugur
hans var ríkur. Sýslungi hans
Stefán á Kagaðarhóli hefur fróð-
legt viðtal við Gísla í Húnavöku-
ritinu 1990 og velur því heitið:
Hef alltaf haft mikinn áhuga á
ræktun.
Verk Gísla munu verða öðrum
hvatning til starfa. Sögufélagið
Húnvetningur þakkar verk hans í
þágu húnvetnskra fræða.
Ingi Heiðmar Jónsson.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna
upplýsingar um innsendingarmáta og skilafrest. Einnig má smella á
Morgunblaðslógóið efst í hægra horninu og velja viðeigandi lið.
Skilafrestur | Sé óskað eftir birtingu á útfarardegi þarf greinin að
hafa borist á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför
er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, jafnvel þótt grein
hafi borist innan skilafrests.
Lengd | Hámarkslengd minningargreina er 3.000 slög. Lengri greinar
eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem aðstandendur senda
inn. Þar kemur fram hvar og hvenær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og hvenær útförin fer fram.
Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra, systkini, maka
og börn, svo og æviferil.
Minningargreinar