Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.02.2013, Blaðsíða 8

8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10.2. 2013
Faðir minn var sjálfstæðismaður allt frá þroskaár-um og allan sinn feril sem gerandi á vinnumark-aði. Hann var með öðrum orðum blár á litinn í
pólitíkinni. Móðurvængurinn var á hinn bóginn vel rauð-
ur þótt hún móðir mín væri til alls vís í kosningum,
ánægð með Eystein og síðan Kvennaframboðið sem
vildi velta valdastólunum. Ég varð mömmustrákur í
pólitík.
En þegar ég hugsa til baka þá sannfærist ég alltaf
betur og betur um það að pólitískur litur á mönnum seg-
ir ekki allt um þá. Fjarri því! Þannig var faðir minn ekki
aðeins víðsýnn heldur einnig mjög róttækur maður.
Tilbúinn að breyta, alltaf reiðubúinn að hugsa allt upp á
nýtt, fannst endurmat nauðsynlegt, alltaf. Hugurinn
yrði ævinlega að vera opinn.
Þegar öllu er á botninn hvolft, vorum við, ég og hann
faðir minn, sammála um grundvallarefni. Ég held mér
sé óhætt að fullyrða að við vorum að segja svipaða hluti,
hann um miðbik tuttugustu aldarinnar og upp úr henni
miðri, og núna ég á öðrum áratug hinnar tuttugustu og
fyrstu aldar. Hann blár en ég rauður.
En hvað hefur breyst? Gæti verið að Sjálfstæðisflokk-
urinn sé annar en hann var upp úr miðri síðustu öld?
Ekki ætla ég þó að gera lítið úr stjórnmálaátökum lið-
innar aldar, þegar sósíalistar og aðrir á vinstri væng
stjórnmálanna vildu útrýma heilsuspillandi húsnæði,
bæta réttindi launafólks, styrkja almannatrygg-
ingar og efla heilbrigðisþjónustu og velferð fyrir
alla, í miklu ríkari mæli og hraðar en hægri væng-
urinn var tilbúinn til að gera. Stundum leiddi bar-
áttan til harðvítugra verkfallsátaka.
En – og þetta er stóra en-ið: Á þessum tíma vildu
allir, líka sjálfstæðismenn, bæði Gunnar og Geir, að
velferðarþjónustan væri fyrir alla og að við ættum
að fjármagna hana með skattfé en ekki borga okkur
inn á velferðarstofnanir upp úr eigin vasa. Fyrst og
fremst stóð slagurinn um það hve hratt við ættum
að nálgast þetta mark; hve mikið við værum tilbúin
að borga í skatta til að ná þessu takmarki. Íhaldið
reis undir uppnefni sínu og var íhaldssamt. Sósíal-
istar vildu fara hratt í sakirnar. Í þeirra huga þoldu
mannréttindi og jöfnuður enga bið. En um þá
grunnhugsun að velferðarþjónustan ætti að vera öll-
um opin var ekki deilt. Þarna varð til samhljómur.
En er svo enn? Ríkir þjóðarsátt um grundvöll vel-
ferðarkerfisins; að það skuli öllum aðgengilegt án
endurgjalds og þar með án þeirrar mismununar sem
gjaldtöku fylgir? Ég þykist vita að Sjálfstæðisflokk-
urinn og hægri menn almennt vilji hafa öflugt heil-
brigðs- og menntakerfi. Um það efast ég ekki. En
þeir vilja samt ekki borga fyrir það með sköttum.
Fátt annað kemst að í málflutningi þeirra þessa dag-
ana en að býsnast yfir skattbyrðunum.
En ef menn vilja ekki borga skatta, þá er bara ein
leið eftir til að fjármagna öfluga velferðarþjónustu.
Að láta borga við innganginn á Landspítalanum:
Meiri sjúklingagjöld (hélt sannast sagna að nóg væri
komið af slíku!). Með öðrum orðum, í stað þess að
borga í heilbrigðiskerfið á meðan við erum heilbrigð
og aflögufær með sköttum okkar, þá verður ekki
annað séð en að Sjálfstæðisflokkurinn vilji að við bíð-
um eftir því að við verðum veik. Þá skuli rukkað! Göf-
ugt? Varla. Réttlátt? Nei, tvímælalaust ekki, enda
ávísun á meiri mismunun í samfélaginu. Sama með
skólagjöld. Í stað þess að borga fyrir menntun sam-
félagsins með almennum sköttum, yrði barnafólkið
að greiða beint fyrir menntun barna sinna, nokkuð
sem sjálfstæðismaðurinn hann pabbi minn hefði
aldrei samþykkt. Set þetta fram til umhugsunar með
helgarkaffinu.
Pabbi og pólitíkin
ÚR ÓLÍKUM ÁTTUM
Ögmundur Jónasson
ogmundur@althingi.is
Bjargaði heimsminjum
Fríða Björk
Ingvarsdóttir
„Eru ekki til ein-
hver Nóbels-
verðlaun fyrir
gamlan kall sem
bjargaði heimsminjum í Timbúktú
nánast upp á eigin spýtur, með því
að ferja þessi ómetanlegu handrit í
hveitisekkjum á handvagni í öruggt
skjól af ótrúlegri þrautseigju og hug-
rekki??“
Umdeildur
hæstaréttardómur
Helga Þórey
Jónsdóttir skrif-
aði um undir-
skriftasöfnum
Knúz.is.
„Næstum því
2000 ofstækis- og öfgafemmar mót-
mæla hér niðurstöðu Hæstaréttar
þar sem klip í leggöng og endaþarm
voru EKKI skilgreind sem kynferðis-
brot. Bættu þér á listann! Þess má
geta að aðeins um fjórðungur undir-
ritaðra eru karlar, það væri gaman
að sjá það hlutfall jafnara.“
Ragnhildur Sverrisdóttir „Ég
velti einu fyrir mér vegna hæstarétt-
ardómsins: Hvað ef í næsta máli
sem kemur fyrir réttinn er „bara“
árás af því tagi sem rétturinn telur
núna ekki kynferðisbrot? Mun rétt-
urinn þá telja að slík árás sé minni
háttar líkamsárás og engin ástæða
sé til að taka þungt á slíku broti?“
Helga Vala Helgadóttir ræddi
þetta mál í Kastljósi og í kjölfarið
skrifuðu margir á Facebook-vegg
hennar, þar á meðal Svavar Knút-
ur: „Takk fyrir mig snillingur! Ótrú-
legur klassi hjá Brynjari að líkja þess-
um ógeðslegu aðförum og
gersamlegu markayfirferðum við
pungspark í slag. Segir ýmislegt …“
Bolludagur framundan
Þóra Sigurðardóttir: „Var að
átta mig á því að
bolludagur er í
næstu viku – líður í
alvörunni eins og
ég hafi unnið í
lottó!“
AF NETINU
Tónlistarmaðurinn Ólafur
Arnalds býður upp á
skemmtilega nýjung á heima-
síðunni sinni olafurarnalds-
.com. Þar er hægt að hlusta á
lagið Only the Winds af vænt-
anlegri plötu Ólafs, For Now
I Am Winter, og leika sér að-
eins með það. Fikta í allskyns
tökkum og breyta laginu eftir
eigin hentuleika. Mjög auð-
velt er að festast í þessu litla
verkefni Ólafs og hver sem er
getur verið sinn eigin Ólafur
Arnalds. Ólafur samdi nýver-
ið við Universal Music label
Mercury Classics og er plat-
an For now I am Winter
fyrsta samstarf þeirra við
Ólaf. Hægt er að sjá Ólaf á
Sónar tónlistarhátíðinni hinn
16. febrúar. Morgunblaðið/Kristinn
Þitt eigið Ólafs Arnalds lag
Ólafur Arnalds spilar í
Hörpu um næstu
helgi og heldur svo
aftur tónleika í Hörpu
þann 30. apríl.
Fyrirsætan og leikkonan hálfíslenska Angela
Jonsson hefur verið kosin ein best klædda
kona Mumbai. Dagblaðið Hindustan Times
valdi fyrir nokkrum dögum átta þekkta ein-
staklinga þar í landi sem þykja skara fram úr
í stíl en Mumbai er aðalmiðstöð afþreyingar-
iðnaðarins í Indlandi.
Stíl Angelu er lýst svo: „Óaðfinnanlegur
vöxtur Angelu gerir það að verkum að hún
getur hreinlega klæðst hverju sem er. Föt
sem henta ekki öðrum konum, eru of lítil eða
illa sniðin, eru alltaf flott á Angelu. Dags dag-
lega er hún í smart hversdagslegum fatnaði
og á rauða dreglinum velur hún alltaf óað-
finnanlega hönnun þekktra hönnuða.“ Ang-
ela hóf feril sinn sem fyrirsæta en hefur verið
lóðsuð yfir í Bollywoodkvikmyndirnar.
Flottust í
Mumbai
Angela Jons-
son á tísku-
sýningu í
Mumbai.
AFP
Vettvangur