Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.03.2013, Page 8

Heimspressan, í það minnsta Daily Mail, hefur
ekki kveikt á því að ein heitasta stjarna Ís-
lands, Jónsi í Sigur Rós, er í bakgrunni ljós-
myndar sem blaðið birti af leikaranum Ryan
Reynolds í fyrradag. Daily Mail fjallar fyrst og
fremst um fatastíl leikarans, sem þykir í meira
lagi svalur og Ray Ban-sólgleraugun hans.
Í bakgrunni stendur Jónsi fyrir tilviljun en
í fréttinni er skrifað að Reynolds sé
að yfirgefa hótel sitt í Lond-
on. Jónsi er ekki með Ray
Ban-sólgleraugu og klæða-
burður hans vakti ekki at-
hygli fremur en hann
sjálfur. Áhugasömum er
beint á vefsíðu frétta-
miðilsins Daily Mail,
dailymail.co.uk, þar
sem hægt er að
skoða myndina
nánar.
Ryan Reynolds
og Jónsi.
Jónsi og Reynolds
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10.3. 2013
Í kosningum í mörgum ríkjum Bandaríkjannatíðkast að gefa kjósendum kost á að taka af-stöðu til aðskiljanlegra mála. Þannig gátu
kjósendur í Kaliforníu tekið afstöðu til þess í
kosningum árið 2008 hvort banna ætti hjónabönd
samkynhneigðra. Þetta dró nokkurn dilk á eftir
sér. Samkvæmt kosningalögum í ríkinu skal
greina frá öllum styrkjum umfram eitt hundrað
dollara. Svo var gert í þessu tilviki. Tóku þá ein-
hverjir sig til og söfnuðu upplýsingunum á einn
stað og birtu opinberlega. Leið ekki á löngu þar
til fyrirtæki sem stutt höfðu bannið töldu sig
finna fyrir rýrnandi viðskiptum auk þess sem þau
urðu fyrir hótunum. Baráttufólki úr röðum sam-
kynhneigðra leist þá ekki á blikuna og vildi að
eitt hundrað dollara mörkin yrðu hækkuð veru-
lega, því þau sáu í hendi sér að þetta gæti allt
eins og jafnvel enn fremur komið í bakið á þeim.
Á þetta var ekki hlustað. Lögin voru óhagganleg
auk þess sem margir urðu til að tala fyrir
gangsæi sem grundvallarkröfu. Það yrði að sýna
heiminn „eins og hann er“, ekkert mætti fela. Og
hvers vegna ættum við ekki að fá upplýsingar um
það hvern málstað fyrirtæki og fjársterkir aðilar
styðja? En eigum við þá rétt á öllum upplýs-
ingum um alla; hvaða skoðun hver og einn hefur
og hvaða afstöðu einstaklingar taka í hitamálum
samtímans? Álitamál af þessum toga hafa orðið
til að örva umræðu um netið. Vitað er að fjölmörg
ríki notfæra sér netið til að safna upplýsingum
um einstaklinga og samtök í pólitískum tilgangi.
Í því sambandi hefur m.a. verið talað um Kína,
Íran og Sýrland. Bandaríkin hafa einnig verið
nefnd. Bandaríska alríkislögreglan hefur þannig
krafið Google og Facebook um aðgengi að per-
sónuupplýsingum, í krafti laga um þjóðaröryggi.
Í umræðu um þessi efni vegast á margs konar
sjónarmið, ekki síst um opna gagnsæja umræðu,
um persónuvernd og friðhelgi einkalífs. Sjálfur
hef ég viljað opna sem mest en jafnframt verið
varðstöðumaður persónuverndar. Þetta er flókið
mál. En þótt málið sé flókið mega okkur ekki fall-
ast hendur. Inn í þessa alþjóðlegu umræðu hafa
Íslendingar blandast síðustu daga og vikur vegna
umræðu um það hvort hægt sé að sporna gegn
dreifingu á ofbeldisklámi, ekki síst til að verja
börn gegn ágengum ofbeldisiðnaði. Í því efni hef-
ur tvennt verið gert. Sem innanríkisráðherra hef
ég beðið nefnd sérfræðinga að kanna hvort hægt
sé að skerpa á lagalegum skilgreiningum á klámi
en samkvæmt íslenskum lögum er klám ólöglegt.
Horft skal til annarra landa, ekki síst norskrar
löggjafar. Síðan hef ég sett niður starfshóp til að
kanna hvort unnt sé með einhverjum hætti að
sporna gegn því að framleiðendur á ofbeldisklámi
hafi óheftan aðgang að samfélaginu, einkum
börnum okkar og unglingum. Þessa umræðu hafa
ákveðnir einstaklingar borið út um allan heim
sem „frumvarpið“ sem internetunnendur verði að
stöðva! En stöldrum við. Þegar ágengur ofbeldis-
iðnaður tekur völdin þá hljótum við að ræða hvað
sé til ráða. Notkun netsins hlýtur þá að verða til
umræðu. Varla á það að lifa sjálfstæðri tilveru.
Ekkert fremur en kvikmyndavél, þótt einhverjir
kynnu að halda því fram að hún sýni „heiminn
eins og hann er“. Aldrei kann það góðri lukku að
stýra þegar tæki og tól taka völdin, eins og um
náttúruöfl sé að ræða en ekki sköpunarverk
mannanna. Að ekki sé á það minnst þegar farið
er að tilbiðja þau.
Að tilbiðja kvikmyndavél
ÚR ÓLÍKUM ÁTTUM
Ögmundur
Jónasson
ogmundur@althingi.is
Þorbjörn Þórð-
arson, frétta-
maður á Stöð 2,
sló í gegn sem
fyrr í stórhríðinni
sem geisaði á
landinu með því
að taka upp stórfrétt á símann
sinn. Þorbjörn var einn af þeim
sem sátu fastir á Vesturlandsvegi
en þrátt fyrir að vera ekki á vakt
sýndi Þorbjörn fréttamannseðlið
– óð út í storminn og sýndi
myrkrið, kuldann, ísinn og snjó-
inn.
Fréttin hefur farið sem eldur í
sinu um netheima en fyrrverandi
fréttamenn hafa verið duglegir að
skoða fréttina og láta skoðun sína
í ljós. Þannig var
Árni Snævarr,
sem eitt sinn
starfaði á RÚV og
birtist lands-
mönnum einu
sinni á sundskýlu,
eitthvað ósáttur
og fannst Þorbjörn sjálfhverfur og
matreiðsla hans á fréttinni léleg.
Þorbjörn svaraði hins vegar
fullum hálsi þegar hann loksins
komst í hús. „Árni Snævarr, ég
veit þú ert hvatvís og allt það.
Þetta var spuni á staðnum í einni
töku. Ég var að reyna að lýsa að-
stæðum og minni upplifun.“
Aðrir fyrrverandi fréttamenn
blönduðu sér í umræðuna en
Þorbjörn, sem sat fastur í um-
ferðinni í fimm klukkustundir, lét
ekki slá sig út af laginu enda við-
brögð hans til marks um frétta-
mann sem sækir fréttina, bíður
ekki eftir henni eins og margir
sem dottnir eru úr fréttamennsk-
unni. „Þið eruð miklir sófaspek-
ingar. Það komst enginn þarna að.
Ekki einu sinni tökubíll stöðvar-
innar. Þarna var reynt að varpa
spegli á aðstæður í stuttu mynd-
skeiði með snjallsíma,“ sagði
hann.
Dugnaður Þorbjörns að vaða
út og sýna ástandið í sinni verstu
mynd lækkaði þó rostann í Árna
og í lok þráðarins voru þeir Þor-
björn komnir í ættfræðina og
orðnir góðir vinir.
AF NETINU
Breskur blaðamaður sjónvarpsstöðvarinnar
BBC, Frank Gardner, hefur dvalið á Íslandi
síðustu vikur. Hann er þátttakandi í verkefn-
inu Walking with the Wounded sem snýst um
að safna fé fyrir einstaklinga sem gegnt hafa
herþjónustu þar í landi og þurfa á endurhæf-
ingu að halda eftir störf sín. Stefnt er að því að
ganga á suðurskautið á Suðurskautslandinu.
Þeir undirbúa sig fyrir gönguna á Íslandi en
Frank Gardner hefur skrifað á vefsíðu sína um
dvölina hér á landi. Þegar hann kvaddi Ísland í
gær segir hann að honum og félögum hans hafi
verið brugðið í smástund þegar þeim heyrðist
flugfreyjan kalla „Tear gas“ í hátalarakerfið. Í
ljós kom að flugfreyjan var einfaldlega að
ávarpa flugfarþega með „Dear guests“.
Þátttakendur Walking with the Wounded undirbjuggu sig á Íslandi fyrir göngu á suðurskautið.
Óttaðist táragas
Vettvangur