Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.03.2013, Page 51

10.3. 2013 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
um degi. Svo þetta fólk sem maður kynnist í kringum tónlist-
ina er magnað og er algjörlega rúsínan í pylsuendanum. Netið
hefur líka gert heiminn minni þannig að maður er í sam-
skiptum við fólk alls staðar að utan úr heimi. Það er mikið af
yndislegu fólki þarna úti sem styður mann, sendir manni skila-
boð og er að setja upp síður með efni þar sem dauðarokk er í
hávegum haft. Áhuginn er mikill og við höfum farið í ótrúlega
mörg viðtöl í rauninni miðað við hvað við erum ungt band. Það
er dauðarokk úti um allan heim og við höfum gefið viðtöl við
blöð í Brasilíu, Úkraínu, Alsír, Póllandi, Indónesíu og mörgum
fleiri stöðum auk hinna hefðbundnu Evrópulanda.“
Áhuginn að aukast
Nýverið birtist viðtal við Gyðu í enska blaðinu Telegraph þar
sem farið var fögrum orðum um bandið og röddina sem Edda
hefur. „Það er mikill heiður og gaman. Telegraph er svo stórt
og virt blað. Þessi tónlist hefur alltaf verið til en áhuginn á
henni er alltaf að aukast,“ segir Edda. „Þegar ég var 15 ára
þótti Metallica og Pantera hart rokk sem mátti ekki vera í
dagspilun í útvarpinu. Fólk er að gefa þessu meiri séns.
Bönd eins og Sólstafir og Skálmöld ná nú til breiðari hóps
og þetta er orðið sýnilegra. Einnig spilaði dauðarokkssveitin
Atrum í Kastljósinu og svona mætti lengi telja.“ Gyða bendir á
að dauðarokk eigi engin sérstök tengsl við eiturlyf og djöfulinn
og ofbeldi. Ekkert frekar en popptónlist því til dæmis er Rih-
anna oft að setja myndir af sér á netið að neyta eiturlyfja en
það eru ekki allir sem eru í popptónlist að nota eiturlyf.
Samningur við útlönd
Angist gaf út EP-plötuna Circle of Suffering í október 2011 og
hefur henni verið vel tekið. Sveitin skrifaði svo undir útgáfu-
samning við bandaríska plötufyrirtækið Abyss Records síðasta
haust. Fyrirtækið var búið að fylgjast með þeim frá byrjun og
er það með mikla dreifingu. Búið að byggja upp fyrirtækið í
mörg ár. „Eigandinn Abyss Records er einlægur þungarokks-
aðdáandi og harðduglegur, þannig fólk viljum við hafa með okk-
ur í liði. Við líka viljum vera frekar hjá minna fyrirtæki sem
sinnir okkur heldur en að vera lítið band hjá stórri útgáfu sem
sinnir okkur ekki neitt. Þar sem við myndum kannski bara
gleymast. Þarna er gott samstarf og það er hugsað um okkur.“
Upptökustjórinn Fredrik Reindahl sem tók upp Svarta
sanda með Sólstöfum mun taka plötuna upp með Angist og
segja vinkonurnar að þær hlakki mikið til að byrja. „Við erum
að semja á fullu og þetta verður skemmtilegt verkefni.“
Þótt margir haldi því fram að Edda sé ekki að segja neitt
nema eitthvert bull í míkrafóninn þá er mikið í textana lagt
sem sungnir eru á ensku. „Textarnir skipta alveg jafn miklu
máli og tónlistin,“ segir Edda. „Það komast margar tilfinn-
ingar fyrir í einu lagi. Mér finnst skipta máli að textarnir séu
góðir. Við leggjum okkur fram við að textarnir séu einlægir,
þeir fjalla um hvernig við upplifum þjóðfélagið og það sem er
að gerast í kringum okkur.“
Risaár framundan
Árið í ár verður viðburðaríkt enda er útgáfa fyrstu breiðskífu
sveitarinnar að vænta. Auk þess eru ferðalög til útlanda á dag-
skránni og í apríl fer Angist að spila á Desertfest sem er
þungarokksfestival í Camden, London. „Í júlí munum við svo
halda í Ferðin til Heljar túrinn sem Bibbi í Skálmöld setti á
laggirnar árið 2011. Hápunktur túrsins verður að spila á
Eistnaflugi á Íslandi og G! Festivali í Færeyjum en það er um
8.000 manna hátíð. Þetta er rosalega spennandi ferð og mikill
heiður að vera valin.
Það skemmtilegasta sem við gerum er að spila og að fá
tækifæri að spila fyrir utan Ísland er ótrúlega gaman. Við fór-
um í tónleikaferð haustið 2011 til Frakklands og það var frá-
bær upplifun. Það var hugsað virkilega vel um okkur, við feng-
um heimalagaðan mat sem fólk kom með á staðina þar sem við
vorum að spila og áhorfendurnir voru ótrúlega opnir og já-
kvæðir.
Það er að sjálfsögðu frábært að spila hérna heima fyrir ís-
lensku aðdáendurna okkar en tækifærin eru líka úti og stærri
hópur af fólki sem okkur langar að spila tónlistina okkar fyrir.
Við eigum yndislega aðdáendur sem styðja vel við bakið á okk-
ur og koma oft með hjálplegar athugasemdir varðandi sviðs-
framkomu og fleira,“ segir Gyða.
Ekki í þessu til að verða rík
Það er mjög kostnaðarsamt að vera í hljómsveit því hljóðfæri,
plötuútgáfa og upptökur, ferðalög og allt tilheyrandi kemur úr
vasa hljómsveitarmeðlima. Þær stelpur segjast reyna hvað
þær geta til að vera í þessu án þess að fara á hausinn. „Við
reynum að selja varning eins og boli en það er dýrt að prenta
vörur hérna heima og maður græðir ekki mikið á hverjum
seldum bol. En við erum ótrúlega þakklát þeim sem styrkja
okkur með því að kaupa bol eða disk og koma á tónleikana
okkar. Við erum fyrst og fremst í þessu fyrir okkur sjálf,
gleðin og ánægjan sem við fáum út úr tónlistinni er númer eitt
hjá okkur og vinnan í kringum hljómsveitina er ótrúlega
skemmtileg.
Angist er eins og lítil fjölskylda. Við erum gríðarlega mikið
saman og erum mjög náin og góðir vinir. Það er góður andi og
þetta gefur manni mikið – þetta er eiginlega best í heimi.“
Rokk og ról.
Morgunblaðið/Eggert
Hljómsveitin í öllu
sínu veldi. Frá
vinstri, Haraldur
Ingi, Edda, Gyða
og Tumi Snær
Gyða Hrund í
brjáluðum ham á
tónleikum.