Morgunblaðið - 05.09.2013, Side 20

Anna Lilja Þórisdóttir
annalilja@mbl.is
Í kaffihúsinu Simbahöllinni á Þing-
eyri er sterk sál eins og gjarnan er
að finna í húsum sem hafa séð tím-
ana tvenna. Reyndar býsna fjöl-
þjóðleg sál, blanda þess besta af
Vestfjörðum, Danmörku og Belgíu.
Og útkoman er engu lík.
Þetta gamla hús var áður í mik-
illi niðurníðslu, sumir uppnefndu það
Draugahöllina. En það hefur heldur
betur hlotið uppreisn æru, þökk sé
ungum og atorkusömum hjónum
sem gerðu húsið upp og hafa rekið
þar kaffihús á sumrin og um páskana
undanfarin fjögur ár. Þetta eru þau
Janne Kristensen frá Danmörku og
Wouter Van Hoeymissen sem er frá
Belgíu.
„Það var aldrei planið eða
draumurinn að reka kaffihús á Þing-
eyri. Þetta bara gerðist einhvern
veginn,“ segir Janne. „Wouter, mað-
urinn minn, hafði ferðast mikið um
Ísland, meðal annars komið á Þing-
eyri, en við kynntumst í háskólanámi
í Reykjavík. Hann frétti af því að það
ætti að rífa húsið og við ákváðum þá
að kaupa það. Hugmyndin var að
gera húsið upp, jafnvel selja það eða
nýta það sem sumarhús. En þegar
við vorum að þrífa húsið komu þess-
ar flottu innréttingar í ljós og þá
skiptum við um skoðun.“
Flestir gestir eru ferðamenn
Innréttingarnar sem Janne vís-
ar til eru upprunalegar innréttingar
sem eru síðan verslun var rekin í
húsinu frá árinu 1915 og fram á átt-
unda áratuginn. „Okkur langaði til
að gera eitthvað skemmtilegt fyrir
okkur sjálf og aðra og opnuðum því
kaffihúsið 2009.“
Nú reka þau kaffihús í húsinu
og búa jafnframt á efri hæð þess.
„Það er stundum kostur að búa í
sama húsi og maður vinnur í, en þó
ekki alltaf,“ segir Janne.
Flestir gestir Simbahallarinnar
eru ferðamenn, fyrstu árin voru Ís-
lendingar í meirihluta en með aukn-
um fjölda erlendra ferðamanna hef-
ur þeim útlendingum fjölgað sem
sækja Simbahöllina heim. „Ætli það
sé ekki núna 50/50, hlutfallið á milli
Íslendinga og útlendinga.“
Auk Simbahallarinnar reka þau
hesta- og fjallahjólaleigu. „Við sáum
að það vantaði fleiri möguleika í af-
þreyingu fyrir ferðafólk hérna á
Þingeyri og ákváðum að bjóða upp á
þetta. Það hefur verið nokkuð mikið
að gera,“ segir Janne.
Boðið er upp á bæði mat og kaffi
í Simbahöllinni, belgískar vöfflur eru
sérréttur hússins og hefur frægð
þeirra borist langt fyrir utan Vest-
firðina. Belgískar vöfflur eru að
mörgu leyti frábrugðnar þeim hefð-
bundnu, þær innihalda alltaf ger og
eru ferkantaðar með djúpum holum.
Rabarbarasulta Simbahallarinnar er
ekki síður víðfræg, en hún er búin til
úr rabarbara úr fjallshlíðum Dýra-
fjarðar og soðin í nokkuð styttri tíma
en venjan er. Allar veitingar sem eru
á boðstólum í Simbahöllinni eru út-
búnar af þeim Janne og Wouter. Þau
Morgunblaðið/Kristinn
Atorka á Vestfjörðum Janne og Wouter gerðu Simbahöllina á Þingeyri upp, um 100 ára gamalt verslunarhús.
„Þetta bara gerðist
einhvern veginn“
 Atorkusöm hjón reka kaffihús í fyrrverandi draugahöll „Ég lánaði hann yfir í Bíldudal í sumar vegna tímaskorts, en býst við að hann
verði í siglingum héðan frá Þingeyri næsta sumar,“ segir Valdimar Elíasson
smiður á Þingeyri og eigandi Víkingaskipsins Vésteins sem undanfarin sumur
hefur siglt með farþega frá Þingeyri um Dýrafjörðinn.
Valdimar smíðaði Véstein í félagi við annan mann árið 2008 og var skipið
sjósett sama ár. Efniviðurinn er eik og lerki frá Eistlandi. „Áhugi á víkingum og
sögunni fékk mig út í þetta. Þetta er virkilega skemmtilegt og Vésteinn vekur
alls staðar athygli.“
Ljósmynd/Víkingaskipið Vésteinn
Vésteinn Vekur athygli, enda ber víkingaskip ekki fyrir augu á hverjum degi.
Vésteinn vekur víða athygli
 Bridgefélagið Gosi var stofnað í
mars árið 1958. Félagið er því 55 ára
og líklega elsta starfandi bridgefélag
á Vestfjörðum.
Morgunblaðið greindi frá því í máli
og myndum þegar Gosi fagnaði fer-
tugsafmæli sínu árið 1998. Þar segir
meðal annars að stofnfélagar hafi
verið 31 og að félagið hafi á árum áð-
ur alloft sigrað í stórmótum, bæði
innan fjarða á Vestfjörðum og annars
staðar á landinu.
Nú mun vera heldur lítið um reglu-
lega starfsemi í félaginu og hefur lít-
ið verið spilað á þess vegum undan-
farin tvö ár.
Morgunblaðið/Þorkell
Bridge Gosi á Þingeyri hefur starfað í
55 ár. Nú er þar lítil starfsemi.
Gosi á Þingeyri
er 55 ára
Anna Lilja Þórisdóttir
annalilja@mbl.is
Dragnótabáturinn Dýrfiskur
ÍS-96 leggst að bryggju á Þing-
eyri snemma kvölds í ágúst. Veð-
ur er milt, báturinn er bundinn
þéttingsfast við bryggju, menn
stökkva léttir á fæti frá borði og
halda heim á leið. Enginn afli er
um borð, því eins einkennilega og
það kann að hljóma var verið að
fóðra fiska í Dýrafirði.
En á þessu er skynsamleg
skýring.
Dýrfiskur er í eigu sam-
nefnds fiskeldisfyrirtækis sem
var stofnað fyrir fimm árum og
hefur leyfi til að framleiða 2.000
tonn af regnbogasilungi í sjókví-
um í Dýrafirði. Hingað til hefur
leyfið einungis verið nýtt að
hluta, en nú standa aukin umsvif
fyrir dyrum.
Hjá Dýrfiski vinna að jafnaði
þrír starfsmenn, en lausafólk bæt-
ist við þegar fiskinum er slátrað.
Auk eldisins í Dýrafirði er fyrir-
tækið með starfsemi í Tálknafirði
og Önundarfirði.
Að sögn Brynjars Gunnars-
sonar hjá Dýrfiski er fiskurinn
fóðraður á hverjum degi. „Það er
farið á hverjum einasta degi,
nema yfir köldustu mánuðina jan-
úar, febrúar og mars, en þá för-
um við annan hvern dag og gef-
um minna fóður. Við gefum rúm
fjögur tonn af fóðri á dag og það
tekur um átta tíma.“
Slátra 700 tonnum í janúar
Fóðrinu er komið fyrir í dælu
og því er síðan dælt með sverri
slöngu niður í kvíarnar. Fóðrið
Regnbogasilungurinn fær
fjögur tonn af fóðri á dag
 Dýrfiskur hyggur á aukin umsvif í fiskeldi í Dýrafirði
Bjartsýni Brynjar
Gunnarsson segir
sjókvíum Dýrfisks
hafa verið fjölgað.
VESTFIRÐIR
DAGA
HRINGFERÐ
ÞINGEYRI
Grunnkort/Loftmyndir ehf.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2013