Morgunblaðið - 05.09.2013, Síða 29

fann þetta sko allt en tók bara á
því með sama baráttuhug og
Björgvin á sínum veikindum.
Mögnuð mæðgin.
Því miður tapaðist baráttan,
en það vannst samt mikill sigur.
Því ég er viss um að hún hafi skil-
að Björgvini meiri tíma og að-
stæðum til að dafna og sýna öll-
um hvað í honum bjó og veita
okkur ævarandi góðar minningar
og tengsl áður en hann kvaddi.
Elsku Björgvin, vinur minn,
ég trúi varla að þú sért farinn.
Eitt það erfiðasta sem ég hef
upplifað var að sjá mömmu þína
kveðja þig, en þetta fallega sam-
band ykkar er líka eitt af því sem
ég lærði mest af um lífið í allri
þessari baráttu og ég mun reyna
mitt besta að lifa eftir því.
Þinn „frændi“,
Bjarki.
Elsku litli, fallegi íþróttaálfur-
inn okkar. Þú varst okkur svo
kær og eigum við eftir að sakna
þín alveg óendanlega mikið. Að
fá ekki símhringar frá þér þar
sem þú ætlar að koma í heimsókn
og ætlar bara rétt að stökkva í
íþróttaálfagallann og svo kæmir
þú.
Þú varst svo duglegur í öllu
sem þú tókst þér fyrir hendur
eins og í Boltaskólanum, þvílíkur
íþróttaálfur, teiknari og tónlist-
arunnandi og ekki má gleyma
hversu klár þú varst enda heill-
aðir þú alla sem þú hittir upp úr
skónum og líka þá sem ekki
fengu að hitta þig en heyrðu af
þér.
Þú kenndir svo mörgum margt
um lífíð þó að þú hafir einungis
verið 6 ára, við hin sem eftir sitj-
um eigum svo margar frábærar
minningar um þig sem ylja okkur
um hjartarætur á þessum erfiðu
tímum.
Elsku Ásdís, Lalla, Gotti og
Eyrún Arna, við sendum ykkur
okkar dýpstu samúðarkveðjur,
megi góður Guð styrkja ykkur.
Við munum alltaf elska þig,
elsku Björgvin Arnar.
Agnar, Svava, Hulda María
og Stefán Logi.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Við viljum þakka Björgvini
Arnari vini okkar fyrir sam-
veruna og allt það sem hann
kenndi okkur. Það er engin leið
að skilja hvers vegna hann fékk
ekki lengri tíma hér í heimi en við
huggum okkur við að hans bíði
mikilvægt hlutverk í englasveit-
inni. Við biðjum allar góðar vætt-
ir að vaka yfir Björgvini Arnari,
foreldrum hans, systkinum og
öðrum ástvinum um alla framtíð.
F.h. vina úr 5dk klúbbnum,
Sigríður María Tómasdóttir.
Björgvin íþróttaálfur og ofur-
hetja er farinn frá okkur, það er
erfitt að skrifa þessi orð og horf-
ast í augu við þá staðreynd að
eiga ekki eftir að heyra ofurhetj-
una kalla orðið „mamma“ með
sinni glaðværu rödd næst þegar
við komum í heimsókn til Ásdís-
ar.
Tilvera okkar er undarlegt
ferðalag sem ómögulegt er að
skilja. Af hverju eru svona mikil
veikindi lögð á lítinn dreng, af
hverju fékk þessi geðgóði dreng-
ur ekki að lifa lengur, af hverju,
af hverju, af hverju, spurning-
arnar eru margar en svörin eru
fá. Björgvin kvartaði ekki oft þó
að hann segði skýrt nei þegar
honum fannst nóg komið af lyfj-
um og mat.
Margt kemur upp í huga mér
þegar ég hugsa um Björgvin, til
dæmis þegar hann var að stelast
til að borða saltið af saltstöng-
unum og faldi svo stangirnar
undir eldhúsinnréttingu til að
vera ekki skammaður fyrir að
borða þær ekki. Babú bíllinn á
spítalanum sem hann fór ófáar
ferðir í og að hlusta á hann þylja
tölurnar og stafrófið á ensku eins
og ekkert væri sjálfsagðara fyrir
5 ára strák. Björgvin var klár, al-
gjört tækniséni og vissi nákvæm-
lega hvernig DVD-spilarar og
Ipod virkuðu mjög ungur enda sá
maður hann sjaldan án einhvers
tækis sem gæti haft ofan af fyrir
honum, sérstaklega meðan hann
borðaði. Björgvin var líka sannur
íþróttaálfur. Fyrir hálfu ári var
ég að taka mynd af honum, þá
var hann fljótur að rjúka til og
skipta um föt enda ómögulegt að
láta taka mynd af sér í öðru en
íþróttaálfsgallanum. Svo tók
hann rosalega flotta æfingu fyrir
mig, armbeygjur og stóð á hönd-
um auk þess sem hann sagði að
Sara dóttir mín væri Solla stirða
og skipaði henni með harðri
hendi að fara í splitt, spígat,
standa á höndum og ákvað svo
hvernig hún ætti að vera á mynd-
unum með sér. Þessar myndir
urðu ansi skemmtilegar, enda
skín gleðin og hversu skemmti-
legur Björgvin var í gegn og nú
eru myndirnar dýrmætar minn-
ingar. Björgvin var ótrúlega dug-
legur það voru forréttindi að fá
að kynnast honum og ekki hægt
að segja annað en að hann hafi
valið sér bestu mömmu í heimi,
sem er búin að hugsa um hann
með ótrúlegri þrautseigju og þol-
inmæði sem ofurmamma, kenn-
ari, hjúkka og læknir.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ókunnur.)
Ég fel í sérhvert sinn
sál og líkama minn
í vald og vinskap þinn
vörn og skjól þar ég finn
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku Ásdís Arna, Eyrún
Arna og fjölskylda söknuður
ykkar er mikill. Megi guð og allir
englarnir vernda ykkur og
styrkja á þessum erfiðu tímum
og alltaf.
Ester og Ragnhildur Sara.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
(Friðrik Guðni Þórleifsson.)
Í dag kveðjum við góðan vin,
hetju og sólargeisla. Við höfum
fylgst með Björgvini Arnari frá
því hann var í móðurkviði.
Fyrstu mánuðina hittumst við
vinkonurnar vikulega með börnin
okkar sem voru á sama aldri.
Örla fór á veikindum Björgvins
Arnars alltof snemma og þá hófst
þrautaganga þessa litla drengs.
Björgvin Arnar átti góða for-
eldra og fjölskyldu sem umvöfðu
hann ást og umhyggju og tókust
á við erfiðleikana af dugnaði og
þrautseigju. Við höfum með að-
dáun fylgst með Ásdísi, vinkonu
okkar, sem hefur reynst Björg-
vini Arnari sú móðir sem skáldin
okkar hafa ort svo fallega um.
Hún hefur staðið eins og klettur
og gert allt sem í hennar valdi
stóð til að gera líf litla stráksins
síns sem bærilegast. Með skyn-
semi og hugrekki gerði hún
Björgvini Arnari kleift að njóta
lífsins eins og hægt var miðað við
aðstæður enda var hann ham-
ingjusamt barn þrátt fyrir allt.
Ásdís er fyrirmynd okkar hinna
og þá ekki síst þegar eitthvað
bjátar á hjá okkar börnum og
okkur finnst lífið erfitt. Okkar
mál verða svo viðráðanleg og
léttvæg í ljósi þess sem hún hefur
tekist á við og er það erfiðasta
sem hægt er að leggja á foreldra.
Björgvin Arnar vann hug og
hjörtu þeirra sem kynntust hon-
um. Hann var jákvæður, glað-
lyndur og kvartaði aldrei þrátt
fyrir erfið veikindi. Heimsóknir til
Björgvins Arnars í ófáum spítala-
vistum hans, gáfu okkur mikið.
Glaðværð hans og hlýja var aðdá-
unarverð. Ein síðasta heimsóknin
til hans er okkur sérstaklega
minnisstæð. Eins og svo oft áður
var Björgvin Arnar við leik þegar
við komum en einn af hans uppá-
haldsleikjum var að setja saman
járnbrautarteina og lestar. Ótrú-
lega flinkur. Í þessari heimsókn
færðum við honum smápakka.
Björgvin Arnar var alsæll með
heimsóknina og gjöfina og var
fljótur að láta okkur vita að hann
langaði að gefa eitthvað á móti.
Hann sagðist ætla að teikna
handa okkur mynd sem við fengj-
um næst þegar við kæmum. Þetta
lýsir vel úr hverju þessi litla hetja
var gerð. Myndina fáum við þegar
við hittumst næst.
Hugur okkar er hjá foreldrum,
systkinum og öðrum ástvinum
Björgvins Arnars. Minningin um
Björgvin Arnar mun lifa með okk-
ur. Minning um glaðværan og
duglegan strák sem breytti sýn
okkar á lífið. Við hugsum um hann
sem fallegan engil á himnum.
Guðrún Vala, Hanna María,
Heiðrún, Helga María,
María, Ragnheiður, Sólveig,
Tinna og fjölskyldur.
Nú hefur Björgvin Arnar,
elsku strákurinn, fengið hvíld.
Trommarinn og tónlistarmað-
urinn er það fyrsta sem kemur
upp í hugann þegar ég hugsa um
Björgvin. Fyrir löngu var hann
farinn að tromma við hin ýmsu
lög, taktviss eins og þaulæfður
trommuleikari. Hann var líka
hinn mesti tungumálasnillingur,
fimm ára farinn að tala ensku án
þess að nokkur hefði kennt hon-
um það. Það fór ekki á milli mála
að hann var ansi klár og duglegur
strákur.
Í fyrrasumar var ég svo hepp-
in að fá að fara með honum í úti-
legu. Í ferðalaginu heimsóttum
við geiturnar sem honum leist
ansi vel á en bestur fannst honum
geithafurinn Prins sem hann
sagði afa frá þegar heim var
komið. Það var alltaf stutt í
gleðina og brosið hjá Björgvini,
sama hvað bjátaði á.
Björgvin var ótrúlega heppinn
með foreldra og fjölskyldu sem
hugsuðu svo vel um hann. Það
var líka ómetanlegt fyrir hann að
eignast litlu systur sína sem hann
var svo hugfanginn af. Hann var
svo góður og blíður við hana og
fór varlega þegar hann klappaði
henni og kyssti svo laust.
Elsku Björgvin, ég er viss um
að þér líður vel þar sem þú ert
núna og að þú dreifir gleði og
kærleika í kringum þig þar eins
og þú gerðir hér.
Elsku Ásdís, Eyrún Arna, Atli,
Nói og fjölskyldur. Ég sendi ykk-
ur mínar dýpstu samúðarkveðj-
ur. Megi bjartar og góðar minn-
ingar styrkja ykkur.
Rakel.
Elsku Björgvin Arnar, með
fallegu augnhárin sín og smitandi
hláturinn hefur yfirgefið þetta
jarðneska líf og er orðinn að
engli. Á þessum tímamótum
streyma fram minningarnar um
góðan dreng sem ég er þakklát
fyrir að hafa fengið að kynnast.
Efst í huga minn kemur heim-
sóknin á Svölutjörnina í vor með
Sigga og Gunnellu þar sem við
skemmtum okkur saman og
Björgvin Arnar var alveg í essinu
sínu. Björgvin var þar stoltur
stóri bróðir og passaði vel upp á
Eyrúnu Örnu systur sína og
sýndi henni einstaka natni.
Björgvin var að sjálfsögðu í
íþróttaálfsgallanum sínum og
dansaði og söng við lögin úr
Latabæ, efri pallur íbúðarinnar
var sviðið og þar sýndi Björgvin
okkur stoltur listir sínar. Siggi
vildi fá að taka þátt í danssýning-
unni og fékk hann leyfi Björgvins
til að sýna með honum á „svið-
inu“. Þar dönsuðu svo þeir fé-
lagarnir, hoppuðu og skoppuðu
og Björgvin stökk upp og fætur í
sundur og hendur upp og til hlið-
ar og voru allir taktar íþróttaálfs-
ins sýndir og ekki lét hann slöng-
una við súrefnisvélina sem hann
var með trufla sig. Það verður
skrítið að koma næst á Svölut-
jörnina og sjá ekki Björgvin í
íþróttaálfsgallanum, hoppandi og
skoppandi við lögin í Latabæ,
spilandi á hljóðfæri, syngja eða
teikna á töfluna. Það er sárt að
þurfa að kveðja en um leið er gott
að vita að Björgvin hefur öðlast
frelsi og frið frá veikindum sín-
um.
Fegurðin er frá þér barst,
fullvel þótti sanna,
að yndið okkar allra varst,
engill meðal manna.
Hlutverk þitt í heimi hér,
þú hafðir leyst af hendi.
Af þeim sökum eftir þér,
Guð englahópa sendi.
Sú besta gjöf er gafst þú mér,
var gleðisólin bjarta,
sem skína skal til heiðurs þér,
skært í mínu hjarta.
(B.H.)
Megi guðs englar vaka yfir
fjölskyldu þinni og Allý elsku
Björgvin Arnar.
Inga Huld Sigurðardóttir.
Björgvin átti að hefja nám við
Akurskóla í Reykjanesbæ í
haust. Við vorum spennt og full
tilhlökkunar að hann væri að
hefja skólagöngu sína hjá okkur
enda hafði hann heillað okkur öll
upp úr skónum. Hann hafði kom-
ið í nokkrar heimsóknir í skólann
með móður sinni, Ásdísi, síðast-
liðið vor til að hitta lykilfólkið í
skólanum og gefa okkur færi á að
vera sem best búin undir komu
hans. Þessar heimsóknir voru
skemmtilegar þar sem gaman
var að spjalla við hann og hann
teiknaði myndir fyrir þá sem
hann hitti. Björgvin kom einnig
með elstu börnum leikskólans
Holts í skólaheimsóknir til okkar
í Akurskóla til að undirbúa skóla-
gönguna og var það glaður
drengur sem kom með skóla-
félögum sínum að kanna nýja
spennandi heima. En því miður
varð Björgvin mjög veikur þegar
fór að líða að skólabyrjun og gat
því hvorki komið og hitt bekkinn
sinn á skólasetningu né komið
fyrstu dagana. Við sendum for-
eldrum og öllum öðrum aðstand-
endum innilegar samúðarkveðj-
ur. Guð styrki ykkur öll.
Börnin okkar
eru ljóð sem lifa,
ort af okkur saman,
vitnisburður ástar,
óður til lífsins,
lífs sem við getum kveikt
saman, með Guðs hjálp,
lífs sem heldur áfram
og verður ekki afmáð.
(Sigurbjörn Þorkelsson.)
Fyrir hönd starfsmanna Akur-
skóla,
Sigurbjörg Róbertsdóttir
skólastjóri.
Kveðja frá 1. bekk
í Akurskóla
Þeir segja mig látinn, ég lifi samt
og í ljósinu fæ ég að dafna.
Því ljósi var úthlutað öllum jafnt
og engum bar þar að hafna.
Frá hjarta mínu berst falleg rós,
því lífið ég þurfti að kveðja.
Í sorg og í gleði ég senda mun ljós,
sem ykkur er ætlað að gleðja.
(Höf. ók.)
Við vottum fjölskyldu Björg-
vins Arnars innilega samúð.
F.h. 1. bekkjar,
Katrín Jóna Ólafsdóttir.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2013
✝
Elskuleg sambýliskona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ÁSBJÖRG ALBERTSDÓTTIR,
Árnatúni 3,
Stykkishólmi,
lést þriðjudaginn 20. ágúst.
Útförin fer fram frá Stykkishólmskirkju laugar-
daginn 7. september kl. 13.00.
Héðinn Fífill Valdimarsson,
Stella Björg Kjartansdóttir, Paul Pampichler Pálsson,
Indriði Kristinn Pétursson, Vu Thi Dung,
Albert Pétursson, Susan Þórdís Trunkwalter,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og tengdadóttir,
SIGRÚN GUÐJÓNSDÓTTIR,
Klettási 5,
Njarðvík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja þriðju-
daginn 3. september í faðmi fjölskyldunnar.
Jón Heiðar Sveinsson,
Hólmfríður Jónsdóttir, Bjarki Sigurðsson,
Sveinn Gunnar Jónsson, Harpa Þorbjörnsdóttir,
Berglind Jónsdóttir, Kristján Adolf Marinosson
og barnabörn,
Sveinn Jensson, Jóna Guðrún Kristinsdóttir.
✝
Ástkær sonur okkar, stjúpsonur og unnusti,
DAVÍÐ KLEMENZSON
viðskiptafræðingur,
Bergstaðastræti 55,
Reykjavík,
lést af slysförum laugardaginn 31. ágúst.
Útförin fer fram frá Bessastaðakirkju
miðvikudaginn 11. september kl. 15.00.
Klemenz Eggertsson,
Ingibjörg Jónasdóttir, Helgi Vigfús Jónsson,
Amber Engebretson.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SVANHILDUR LOVÍSA
GUNNARSDÓTTIR,
Hraunvangi 7, Hafnarfirði,
áður Kirkjulundi 8,
Garðabæ,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði mánudaginn
19. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Gunnar Stefán Gunnarsson, Helga Ólafsdóttir,
Halldór Snorri Gunnarsson,
ömmu- og langömmubörn.
�
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÚN Þ. MATHIESEN,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
þriðjudaginn 3. september.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
fimmtudaginn 12. september kl. 13.00.
Árni M. Mathiesen, Steinunn K. Friðjónsdóttir,
Halldóra M. Mathiesen, Frosti Bergsson,
Þorgils Óttar Mathiesen,
Matthías Árni, Bergur, Sigrún, Kristín Unnur,
Halla Sigrún, Einar Páll og Arna Steinunn.
✝
Móðir mín,
ARNÞRÚÐUR KARLSDÓTTIR
handavinnukennari,
Furugerði 1,
Reykjavík,
lést á öldrunardeild Landspítalans
miðvikudaginn 4. september.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurveig Kristjánsdóttir.