Morgunblaðið - 29.11.2013, Page 44

44 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. NÓVEMBER 2013
✝ Eva María Þor-varðardóttir
fæddist í Reykjavík
22. júlí 1992. Hún
lést 16. nóvember
2013.
Foreldrar henn-
ar eru Lilja Guð-
mundsdóttir, f. 2.
desember 1966, og
Þorvarður Helga-
son, f. 2. apríl
1955.
Bræður Evu Maríu eru Birn-
ir Þorvarðarson, f. 1998, nemi,
fyrir átti Þorvarður synina Ein-
ar Val og Helga Bjart. Einar
Valur Þorvarðarson, f. 1976,
þjónn, í sambúð með Ingibjörgu
Lilju Guðmundsdóttur, börn
sýndi hún mikinn áhuga á hest-
um sem fylgdi henni alla tíð,
hún hóf ung að keppa og oftar
en ekki náði hún að vinna til
verðlauna. Eva María hefur
starfað við hestamennsku frá
unglingsárum. Aðeins 13 ára
gömul var hún komin í sveitir á
Suðurlandi og var þar á sumrin
allt til dagsins í dag. Þar má
nefna að hún var í Hestheimum
hjá Ástu Beggu og Gísla, á Odd-
hóli hjá Sigurbirni Bárðarsyni
og Fríðu Steinarsdóttur, á Vak-
urstöðum hjá Halldóru Bald-
vinsdóttur og Valdimar Berg-
stað og á Strandarhöfði hjá
Auði Möller og Guðmundi Má
Stefánssyni. Auk þess starfaði
hún um skeið í Þjóðleikhúsinu,
Líflandi, Íslandspósti og Fönn.
Síðustu mánuði starfaði Eva
María í hlutastarfi í versluninni
Júník í Smáralind.
Útför Evu Maríu fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 29.
nóvember 2013, kl. 13.
þeirra eru Kári, f.
2009, og Katla, f.
2012, fyrir átti Ein-
ar Valur soninn
Guðjón Kristófer, f.
1996. Helgi Bjartur
Þorvarðarson, f.
1979, hársnyrtir og
nemi, kvæntur
Berglindi Ösp
Jónsdóttur, f. 1988,
börn þeirra eru
Jónþór Mikael, f.
2009 og Veronika Von, f. 2012,
fyrir átti Helgi Bjartur dótt-
urina Söru Mist, f. 2005.
Eva María Þorvarðardóttir
ólst upp í Grafarvogi, gekk í
Foldaskóla og hóf síðan nám í
Borgarholtsskóla. Mjög ung
Elsku litla systir.
Ég get ekki lýst því hversu
sorgmæddur ég er þegar ég sit og
skrifa þessa minningargrein um
þig, en það er ekki eitthvað sem
ég átti von á að þurfa að gera.
Þetta er allt svo óraunverulegt,
það að þú sem alltaf varst svo lífs-
glöð hafir verið tekin burt úr
þessu lífi fyrirvaralaust. Þú gladd-
ir alla sem þú hittir með nærveru
þinni og smitandi hlátri, dagurinn
varð alltaf betri ef ég hitti þig því
þú varst alltaf jákvæð og hress,
sama hvað. Mig langaði að segja
þér hversu þakklátur ég er fyrir
þig, við höfum alltaf verið vinir,
aldrei rifist og alltaf getað spjallað
um allt milli himins og jarðar. Þú
varst mér sem klettur þegar ég
háði mína baráttu fyrir rúmum
sex árum. Þá varstu bara 15 ára
unglingur en samt eitthvað svo
fullorðin og ætlaðir aldeilis að
passa upp á stóra bróður þinn.
Takk fyrir þann tíma sem við
eyddum saman, hann skilur eftir
sig margar og skemmtilegar
minningar sem ég varðveiti í
hjarta mínu. Það hefur verið virki-
lega gaman að fylgjast með þér og
er ég svo stoltur af þér. Það er
komið að kveðjustund í bili engill-
inn minn, og veit ég að þú ert í
góðum höndum núna hjá honum
afa okkar. Ég mun passa Birni
fyrir þig, engillinn minn, ég elska
þig, elsku litla systir mín, og á eft-
ir að sakna þín um alla ókomna
tíð.
Eitt sinn var engill,
geislandi og tígulegur.
Engillinn gægðist inn í lífið
og snart líf allra í kringum sig.
En svo kom sú tíð að engillinn
varð að hverfa aftur til sinna heima.
Skiljandi eftir slóð sína í fegurð og
birtu,
fyrir þá sem eftir voru.
(Elísabet Lorange.)
Þangað til næst, þinn bróðir,
Helgi Bjartur Þorvarðarson.
Elsku fallega Eva María okkar.
Hversu óskiljanlegt og órétt-
látt lífið getur verið. Þú varst ein-
staklega glaðlynd stúlka og ávallt
brosandi. Varst svo blíð og gott að
vera í kringum þig.
Ég blessa nafn þitt blítt í sál mér geymi,
og bæn til Guðs mín hjartans kveðja er.
Hann leiði þig í ljóssins friðarheimi,
svo lífið eilíft brosi móti þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Elskulega dóttir okkar, Þorri,
Birnir, Einar og Helgi. Megi Guð
almáttugur veita ykkur öllum
styrk á þessum sorgartímum.
Í táraflóði kveðjum við þig í
hinsta sinn.
Guð blessi minningu þína, elsku
barn.
Amma Birna og
afi Guðmundur.
Elsku Eva María mín sem tek-
in ert allt of fljótt frá okkur sem
elskuðum þig svo heitt. Eftir
standa ljúfsárar en yndislegar
minningar sem ég mun geyma í
hjarta mínu um stúlku sem var
einstök, hjartahlý og ávallt glöð.
Þegar einhver fellur frá
fyllist hjartað tómi
en margur síðan mikið á
í minninganna hljómi.
Á meðan hjörtun mild og góð
minning örmum vefur
þá fær að hljóma lífsins ljóð
og lag sem tilgang hefur.
Ef minning geymir ást og yl
hún yfir sorgum gnæfir
því alltaf verða tónar til
sem tíminn ekki svæfir.
(Kristján Hreinsson.)
Elsku Lilja systir mín, Þorri,
Birnir, Einar Valur og Helgi
Bjartur. Missir ykkar og okkar
allra er mikill og sár. Guð veri með
og varðveiti okkur öll.
Þín frænka,
Fjóla og Kristinn.
Elsku hjartans frænka mín.
Orð fá því ekki lýst hversu óbæri-
lega sorglegt fráfall þitt er. Ég
man hvað ég þreifaði á maganum
á henni mömmu þinni til að reyna
að finna fyrir þér, ég var svo
spennt að fá að kynnast þér. Ég
man eftir að hafa tekið strætó í
Krosshamrana til að fá að knúsa
og kjassa þig pínulitla. Ég man
þegar ég fékk að vera ein með þig
í fyrsta skipti og náði að hugga
þig. Það var í Fagurhól og
mamma þín og pabbi þinn að
stússa úti og ég ein með þig inni.
Mér fannst ég vera búin að mast-
era foreldrahlutverkið. Takk fyrir
að hafa verið svona þæg við
frænku, elskan. Ég man þegar þú
komst að gista hjá mér og Birtu á
Frakkastígnum og við röltum í
bæinn á kaffihús og fengum okkur
kakó og með því. Ég man eftir
yndislegu hestaferðinni og trúnó í
neðri kojunni. Ég man þegar þú
komst við hjá mér þegar við
bjuggum í Köben og það tvisvar.
Bara mamma kom oftar í heim-
sókn. Fyrst komstu þegar þú
varst á leið heim frá Þýskalandi
eftir að hafa verið að vinna á
hestabúgarði og í seinna skiptið
komstu með Eddu Hrund og þið
voruð að fara á tónleika með Ka-
nye West í Tívolí. Ég man eftir
ótal skiptum í Fagurhól þar sem
þú hækkaðir í græjunum þar sem
það var svo gott lag í útvarpinu.
Við frænkurnar vorum með ekki
alls ólíkan tónlistarsmekk, eitt-
hvað gamalt og gott og helst ís-
lenskt líka. Ég man eftir ógleym-
anlegu hestamannamóti á Hellu
um árið og hvað við dönsuðum við
Reiðmenn vindanna og Hjálma,
almáttugur hvað það var gaman
hjá okkur. Ég man líka þegar við
sigldum til Eyja með Herjólfi í
yndislegu veðri og áttum þar
skemmtilegt kvöld saman. Ég
man líka hversu góð þú varst við
Birtu mína. Þú varst glæsileg fyr-
irmynd fyrir hana og ert enn og
mig langar að þakka þér fyrir það.
Mig langar líka að segja þér
hversu stolt ég er að hafa fengið
að vera frænka þín og fyrir að
hafa fengið að upplifa með þér
dýrmætar stundir og eignast í
leiðinni dásamlegar minningar
sem munu fylgja mér um ókomna
tíð.
Elsku Eva María mín. Takk
fyrir að hafa ávallt verið brosandi.
Takk fyrir að hafa ávallt verið já-
kvæð. Takk fyrir að hafa verið
með svona smitandi hlátur, ég
heyri hann enn. Takk fyrir að hafa
ávallt knúsað mig svo fast og inni-
lega þegar við hittumst. Takk fyr-
ir að hafa þótt vænt um mig. Mér
þótti undur vænt um þig og vona
að þú hafir vitað það. Ég hlakka til
að segja þér það, ásamt öllu hinu
sem ég átti eftir að segja þér, þeg-
ar við hittumst aftur, elsku fallega
frænka mín. Ég treysti því að þú
finnir þér eitthvað skemmtilegt að
gera á nýjum stað, annað væri
ólíkt þér. Við hin reynum það líka.
Þú átt það skilið. Ég elska þig að
eilífu.
Þín frænka,
Eva.
Elsku Eva María mín.
Mér þykir svo óendanlega
vænt um þig og allar þessar frá-
bæru minningar sem við eigum
saman. Mér þótti svo vænt um
þegar við fórum í reiðtúra saman.
Ég man sérstaklega eftir einu
skipti þar sem ég reið í fyrsta sinn
yfir vatn og síðan upp svaka bratt-
an hól. Það var svo gaman hjá
okkur þennan dag.
Þú varst alltaf svo hress og
skemmtileg og dugleg að gera allt
mögulegt með mér. Ég man eftir
því þegar við tvær fórum í Smára-
lindina að kaupa föt og borðuðum
síðan saman á Fridays. Ég man að
þú sagðist hafa keypt hænu. Það
var ekta þú. Eftir þetta enduðum
við uppi í reiðhöll á hestbaki. Mér
finnst svo gaman að fara á hest-
bak og ég á eftir að sakna þess að
fara ekki í fleiri útreiðartúra með
þér, elsku frænka.
Ég hef alltaf litið upp til þín og
þú hefur alltaf verið uppáhalds-
frænka mín og það mun ekkert
breytast. Mér finnst óendanlega
sorglegt að fá ekki að hitta þig aft-
ur og ég á eftir að sakna þín á
hverjum degi.
Guð geymi þig.
Þín frænka,
Birta.
Til elsku yndislegu fallegu
frænku okkar.
Þó blómið sé fallið og fölnað um stund
við finnum það bráðum á sælunnar
grund.
Þar vex það og dafnar við vermandi yl
sem vetrarins helkuldar ná ekki til.
Við þökkuðum Guði, hann gaf okkur
það.
Við geymdum það örugg og hlúðum því
að.
Nú lofum við Drottinn sem leiddi það
heim
í ljóssins og sælunnar eilífðargeim.
Þó sárt okkur finnist og svíðandi nú,
við sáum í bjartri og auðmjúkri trú,
að gott er það allt sem að Guði er frá.
Hann gleður oss öll, þegar sorgirnar
þjá.
Við kveðjum þig, ástríka, elskaða mey,
og unnum þér sífellt, en gleymum þér
ei.
Nú felum oss öll í vors Frelsarans hönd
uns fáum þig litið á sælunnar strönd.
(Lilja Sæmundsdóttir.)
Elsku Eva María, þú munt allt-
af vera ljós í lífi okkar.
Hafdís frænka og fjölskylda.
Elsku Eva María, frænka okk-
ar, það fá því engin orð lýst hversu
sárt er að kveðja þig svona langt
fyrir aldur fram, það er stórt
skarð í hjörtum okkar sem þú skil-
ur eftir hjá okkur sem þekktum
þig svo vel.
Stundin sem ég gerði mér ekki
grein fyrir að væri kveðjustund
hjá okkur situr fast í minningu
minni, þar sem við vorum uppi í
hesthúsi og þú varst að aðstoða
mig að gefa pensílín og þrífa sár
og við spjölluðum um heimsins
mál daginn áður en þú kvaddir.
Þessi stund er og verður ómetan-
leg minning sem og þitt einstaka
lag og næmi gagnvart hestum
sem þú hefur hjálpað mér með í
gegnum árin, hvort sem það var
að temja fyrir mig eða keppa.
Litlu frændsystkini þín sem
horfðu svo upp til þín sakna þín
sárt þar sem þú varst þeirra fyr-
irmynd í hestunum og öll vildu
þau vera jafn klár og dugleg og
þú. Þau muna eftir þér með knús-
um og kossum þar sem það ein-
kenndi þig, elsku Eva María, þú
varst alltaf svo blíð og góð og náð-
ir svo vel til þeirra eins og t.d. þeg-
ar við hittum þig og þau hoppuðu í
fangið á þér því ekkert var sjálf-
sagðara og þú hrósaðir þeim alltaf
og umvafðir með knúsum og koss-
um. Hjá þér voru þær allar prins-
essur og Jói litli hestamaðurinn
mikli.
Þú með þitt endalausa hug-
rekki og dirfsku gagnvart hestum
sem og öðru í lífinu, sjálfstæðari
og skemmtilegri manneskju er
erfitt að finna. Það var alltaf gott
að vera í kringum þig hlátur, bros
og endalaus gleði, alveg sama
hvernig veðrið var úti, á hestbaki
eða ekki.
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Þín verður sárt saknað uppi í
hesthúsi sem og í Sælukoti.
Elsku Þorri, Lilja, Birnir og
fjölskylda, okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur, orð fá því ekki lýst
hversu missirinn er mikill. Við
munum öll hjálpast að um ókomna
tíð að halda minningu þessa mikla
ljóss á lofti.
Guð geymi ykkur, styrki og
umvefji að eilífu.
Grétar Jóhannes og
Rósa, Sigvaldi, Elsa og
börn, Jóna Dís, Sverrir
og börn, Pétur, Sigrún
og börn.
Elsku litla frænka mín, þegar
ég fékk þær fréttir að þú værir
dáin tók það mig langan tíma að
skilja það að þú værir í raun farin.
Þú sem varst svo heilbrigð og ið-
andi af lífi en lífið er víst ekki sjálf-
gefið. Þú varst heilluð af hestum
og varst ekki nema sex ára þegar
þú byrjaðir í hestamennskunni.
Eftir það varð ekki aftur snúið, þú
vildir helst af öllu alltaf vera uppi í
hesthúsi innan um hestana og
helst hvergi annars staðar. Okkur
pabba þínum varð oft tíðrætt um
þetta og komust við að því að þú
hefðir líklega fæðst hneggjandi
því slíkur var áhuginn. Fljótlega
fórstu að keppa í hestaíþróttum
og náðir góðum árangri þar eins
og ævinlega ef þú tókst þér eitt-
hvað fyrir hendur t.d. þegar þú
vannst MR-mótið í þínum flokki á
henni Fiðlu þinni. En svo liðu árin
og allt í einu varst þú orðin að
unglingi sem varst farin að þjálfa
hesta fyrir mig og Jóa bróður og
keppa á þeim. Man ég þegar þú
fékkst Myllu lánaða til að keppa á
henni þá fékk ég hana miklu betri
í beisli en hún hafði verið og end-
aði það þannig að þú tókst mig í
kennslu og kenndir mér hvernig
ég ætti að ríða henni þannig að
hún yrði sem flottust. Eins var
það þegar ég var í vandræðum
með Flóka þá varð það að sam-
komulagi hjá okkur að þú eign-
aðist helmingshlut í honum gegn
því að temja hann og svo seldir þú
hann til Austurríkis þar sem fólk
nýtur góðs af honum fyrir þitt til-
stilli. Svona varstu, Eva mín, frá-
bær snillingur sem náði því besta
fram í öllu sem viðkom dýrum og
mönnum. Eva mín, svona gæti ég
haldið lengi áfram en við erum bú-
in að vera samferða í gegnum lífið
og hestana frá því að þú fæddist
þannig að tilveran verður mjög
skrýtin þegar þú ert ekki lengur
til staðar. Frá því að þú fórst hef
ég komið upp í hesthús og séð
reiðfötin þín og í raun beðið eftir
að þú kæmir hneggjandi inn
ganginn í hesthúsinu okkar þar
sem við höfum átt svo góðar
stundir. En því miður er raun-
veruleikinn annar og verðum við
sem eftir stöndum að reyna að
sætta okkur við að tilvist þinni sé
lokið hér á jörðu. En ef ég þekki
þig rétt þá ertu komin með verk-
efni hjá englum Guðs. Í hjarta
mínu muntu ávallt eiga sess og
þegar ég mun hugsa til baka til
þín þá mun ég minnast þín með
mikilli hlýju. Guð blessi þig og
fjölskyldu þína.
Hjörtur og fjölskylda.
Á erfiðri kveðjustund koma
upp margar minningar sem við
áttum saman, sérstaklega í sumar
á Vakurstöðum. Hestaferðirnar,
útilegurnar og allar þær stundir
sem þú og ég eyddum saman í ein-
tómri gleði og hamingju. Mér eru
svo minnisstæð öll kósíkvöldin
sem þú, ég og Sif áttum í sveitinni,
þegar við spjölluðum og hlógum
langt fram eftir nóttu yfir vitleys-
unni og bjánaganginum í okkur.
Það er svo sannarlega mikill miss-
ir að þú sért farin og þykir mér
það enn óraunverulegt. Mér þykir
mjög erfitt að hugsa til þess að ég
fái ekki að sjá þig aftur og að ynd-
islegu stundirnar okkar verði ekki
fleiri að þessu sinni.
Á þungum dögum lyftir minn-
ing um bros þitt og gleði mér upp
og mun ég aldrei gleyma því
hvernig þú varst. Svo glæsileg og
flott, yndisleg, hjartahlý, ótrúlega
fyndin og glöð. Ég mun sakna
þess að hafa gleðigjafa eins og þig
ekki lengur í kringum mig.
Elsku Eva, ég hugsa til þín með
miklum söknuði en jafnframt
gleði í hjarta yfir því að hafa feng-
ið að kynnast þér.
Ég mun aldrei gleyma þér, Eva
María mín.
Þín vinkona
Halldóra.
Við höfum átt því láni að fagna
að kynnast fjöldanum öllum af
góðu og skemmtilegu ungu fólki í
gegnum dætur okkar þrjár, Sig-
nýju Ástu, Ásdísi Björk og Eddu
Rún. Þetta fólk hefur átt með okk-
ur margar góðar stundir í Strand-
arhöfði bæði í starfi og leik og ver-
ið aufúsugestir. Þeir sem verða
fastagestir og ávinna sér stað í
hjörtum okkar fá nafnið „heimaln-
ingar“.
Eva María var ein af heimaln-
ingunum okkar, henni kynntumst
við fyrst þegar við keyptum okkur
hesthús í C tröðinni í Víðidalnum.
Í hesthúsinu fyrir ofan okkur var
þessi litla fallega skotta, með
biðukollu hár, sífellt hlæjandi og
alveg til í að leika við jafnöldru
sína Eddu Rún. Þær ásamt góð-
um og þéttum hópi krakka mynd-
uðu vinahóp í hestunum. Tóku
þátt í reiðhallarsýningum, fóru í
indíánareiðtúra í Rauðhólana,
tóku þátt í keppni á litlum og
stórum mótum, fóru saman í ferð-
ir til útlanda og svo má lengi telja.
Við vorum svo heppin að hafa Evu
í vinnu hjá okkur í Strandarhöfði
sumarið 2009; þá var nú gaman.
Einhvern veginn finnst okkur í
minningunni að það hafi alltaf ver-
ið gott veður þetta sumar. Allt var
fyndið og skemmtilegt, jafnvel
þegar einhver datt af baki þá varð
sá hinn sami að baka köku!
Eva hafði einstakt lag á að láta
öllum líða vel í kringum sig, hún
var óspör á hól og hrós og það var
svo gaman að gefa henni að borða,
henni tókst að láta manni líða eins
og kokki á heimsmælikvarða. Það
er svo sérstakt þegar maður
minnist Evu Maríu, þá eru allir
sammála um að það var alltaf
skemmtilegt í kringum hana;
sannkallaður gleðigjafi.
Elsku Eva María okkar, við
fengum að hafa þig alltof stutt, þú
áttir eftir að gleðja svo miklu fleiri
með hnyttnum tilsvörum, hispurs-
leysi þínu og ekki síst hlýju. Það
hlýtur að hafa vantað gleðigjafa á
himnum fyrst góður Guð kaus að
taka þig frá okkur og við trúum
því og treystum að það hafi góðir
menn og konur tekið á móti þér og
gæti þín. Fallegi heimalningurinn
okkar. Minning þín mun lifa í sög-
um vina þinna.
Og þegar tími minn á jörðu hér,
liðinn er þá er ég burtu fer,
þá ég veit að þú munt vísa veg
og taka á móti mér.
(Ingibjörg Gunnarsdóttir.)
Elsku Þorri, Lilja, Birnir, Ein-
ar og Helgi, megi góður Guð
styrkja ykkur í sorginni
Auður M. Möller
og fjölskylda.
Hvernig stendur á þessu?
Margar spurningar snúast í
hringi í hausnum á manni, af
hverju þú, mín fallega vinkona?
Þinn tími var ekki kominn, það
mun ég aldrei samþykkja. Líkam-
inn þinn er nú sofnaður en þú ert
ekki sofnuð, hlátur þinn, kímni,
fegurð og persónutöfrar munu
ávallt vera hjá okkur öllum. Þegar
ég hugsa til baka um okkar
dásamlegu stundir sem ég fékk að
njóta, þá lendi ég alltaf á þeirri
staðreynd að þú ert í okkur, þú ert
búin að planta þér í hjörtum okkar
og skilur eftir þig dásamlegar
minningar og lærdóm. Þú varst
svo góð í þér, ég mun sakna þess
að þú hringir ekki bara að spjalla
eða um að ég eigi að drífa mig upp
í hesthús og prufa hrossin sem þú
varst að þjálfa, leyfðir mér að
prufa öll góðu hrossin í húsinu og
ófáu reiðtúrarnir sem við áttum
hlæjandi og brosandi. Ég mun
sakna þess að hitta þig og bara
gera ekki neitt, ég mun sakna
þess að heyra þig gera grín að
sjálfri þér til þess að fá okkur hin
til að brosa. Mun sakna þess að
geta ekki hitt þig, að geta ekki
hringt í þig og geta ekki rekist á
þig. Ég mun sakna þess að fá fal-
leg skilaboð frá þér algjörlega upp
úr þurru. Já, það er mikils að
sakna og söknuðurinn hverfur víst
aldrei.
Þinn eiginleiki var að færa
manni gleði, kenna manni að elska
lífið, njóta lífsins og ekki vera að
flækja hlutina og gera þá erfiðari.
Minningarnar sem ég mun varð-
veita, þetta eru ófáar skemmtileg-
ar stundir þar sem var fundið upp
á ýmsu. Þú hafðir lausn á öllu, allt
reddaðist á endanum, mikið hefði
þetta mátt reddast og fara öðru-
vísi. En þú ert komin með annað
hlutverk á öðrum stað.
Fallega vinkona, tíminn mun
ekki lækna það að þú sért farin en
ég mun halda fast í hlátur þinn, ég
mun brosa til þín þegar ég hugsa
um þig, ég mun reyna að gera mitt
besta að hafa þig með í för, en
ekkert mun vera eins og að hafa
þig alla hér.
Ég elska þig.
Aldrei gleymt, ávallt saknað,
takk fyrir allt, elsku Eva María.
Þín vinkona,
Marta Bryndís
Matthíasdóttir.
Það var föngulegur vinkvenn-
ahópurinn úr hestamennskunni
sem mætti í stúdentsútskrift mína
vorið 2010. Þarna voru saman-
komnar tólf stelpur á svipuðum
aldri sem allar tengjast í gegnum
Eva María
Þorvarðardóttir