Morgunblaðið - 01.03.2014, Síða 41

MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. MARS 2014
ir þær góðu stundir sem þú færðir
mér.
Loftur.
Minn kæri Siggi. Nú hefur þú
kvatt okkur að sinni, tekið hatt
þinn og staf og eflaust er vasahníf-
urinn, það þarfaþing, ekki langt
undan.
Nú húmi slær á hópinn þinn,
nú hljóðnar allur dalurinn
og það, sem greri á þinni leið
um því nær heillar aldar skeið.
Þér kær var þessi bændabyggð,
þú battst við hana ævitryggð.
Til árs og friðar ekki í stríð –
á undan gekkstu í háa tíð.
Þitt starf var farsælt, hönd þín hlý
og hógvær göfgi svipnum í.
Þitt orð var heilt, þitt hjarta milt
og hugardjúpið bjart og stillt.
En styrrinn aldrei stóð um þig,
- hver stormur varð að lægja sig,
er sólskin þinnar sálar skein
á satt og rétt í hverri grein.
Loks beygði þreytan þína dáð,
hið þýða fjör og augnaráð;
sú þraut var hörð – en hljóður nú
í hinsta draumi brosir þú.
(Jóhannes úr Kötlum)
Ég vil ásamt fjölskyldu minni
þakka þér fyrir samfylgdina og
kærleikann frá því að þú varst
hluti af daglegu lífi okkar fyrir
nærri 30 árum.
Gissur og fjölskylda.
þér að ég væri kominn í „göngu-
rinn“. Ég hringdi líka oft í þig til
að segja þér að þú værir yndisleg
og að þú værir besta amma í
heimi. Ég sagði þér líka oft að ég
elskaði þig. Þú varst alltaf svo
glöð að heyra í mér.
Mér fannst alltaf svo gaman að
koma í heimsókn til þín. Alltaf
þegar ég kom voru strax komnar
kökur á borðið. Uppáhaldskakan
mín er skyrkakan þín með rauða
hlaupinu á. Mamma lofar að búa
hana til handa mér einhvern tím-
ann. Þú áttir líka alltaf Nóa kropp
í búrinu og græna klaka í frystin-
um. Ég kom oft í pössun til þín
þegar ég var lítill og þú sagðir
alltaf að ég væri svo góður. Þú
sagðir alltaf Goði alltaf góður.
Mér fannst það fyndið.
Þú vildir alltaf púsla og spila
með mér. Þú kenndir mér mörg
spil eins og til dæmis veiðimann,
ólsen-ólsen og lönguvitleysu. Þú
reyndir að kenna mér að leggja
kapal en ég gat aldrei lært það.
Þú spilaðir líka alltaf tónlist fyrir
mig.
Leikskólinn minn var beint á
móti húsinu þínu og ég og krakk-
arnir kölluðum oft á þig þegar þú
varst heima. Allir vinir mínir köll-
uðu þig líka ömmu. Stundum þeg-
ar ég var úti að leika mér með vin-
um mínum kom ég til þín til að fá
epladjús að drekka og brúnan
brjóstsykur.
Ég sakna þín mjög mikið og ég
lofa að vera duglegur að heim-
sækja afa.
Fannar Goði.
Dýrmæta amma Þóra.
Mér líður undarlega þegar ég
hugsa til þess að við fáum aldrei
tækifæri til að spjalla aftur, ég
fékk þó 32 ár með þér sem ég er
þakklát fyrir. Ég hef alltaf litið á
þig sem vinkonu mína því við gát-
um setið tímunum saman og
spjallað um heima og geima.
Þegar ég rifja upp æskuárin
mín þá átt þú stóran þátt, það
sem þú nenntir að sitja með
manni og búa til báta úr dagblöð-
um og spila.
Það var ekkert betra en að
koma í næturgistingu til ykkar
afa því það var svo mikil ró og
næði. Oftar en ekki fékk ég að
ráða hvað yrði í sjónvarpinu og þá
var 8́9 á stöðinni sett í video tækið
og heil spóla látin rúlla. Þið afi
sátuð í sitthvorum stólnum og ég
fékk að flatmaga í sófanum, alltaf
með grænan klaka, þetta voru
yndisleg kvöld. Ég var reyndar að
koma í næturgistingu ansi langt
fram eftir aldri því ég var orðin 26
ára þegar ég kom síðast og fékk
að gista á sófanum en þá var ég
búsett á Egilsstöðum, og auðvitað
fékk ég grænan klaka og Nóa
kropp, það klikkaði aldrei.
Einhverra hluta vegna þá var
grænmetið þitt alltaf það besta í
bænum. Salatið sem þú græjaðir
með matnum var svo gott að ég
gat úðað því í mig þó svo ég vildi
það ekki annars staðar. Ég var
komin dálítið yfir tvítugt þegar ég
fékk skýringu á þessu skrítna
máli, ég sá að þú sykraðir í skál-
ina, það hlaut að vera.
Þú varst alltaf með svo miklar
áhyggjur af okkur, ég var búin að
læra að segja þér bara eftir á ef ég
fór í ferðalög, þá gastu ekki haft
áhyggjur á meðan, þú varst nú
ekki alltaf glöð þegar ég gerði það
en mér fannst þú bara fyndin.
Þú kenndir mér ýmislegt. T.d.
hvar álfarnir búa í fjallinu á leið-
inni til Borgarfjarðar eystri, að
flestallir hólar og fjöll á landinu
hafa sín eigin andlit, ef það voru
ekki fuglar þá voru það skessur
og svo kenndir þú mér líka réttu
handtökin í frystihúsinu. En það
mikilvægasta sem þú kenndir
mér var að trúa. Núna trúi ég því
að þú sért hjá langömmu, langafa,
Gústu og Magnúsi Guðjóni.
Þú varst svo lánsöm að þú hef-
ur aldrei þurft að kveðja neinn af-
komanda, þú átt okkur öll. En fyr-
ir nokkrum árum greip
sjúkdómurinn inn í hjá þér og hef-
ur nú tekið þig frá okkur. Þrátt
fyrir veikindi þín labbaðir þú
hringinn eins lengi og þú mögu-
lega gast og ég man þegar ég sá
afa leiða þig einn hringinn, það er
fátt innilegra eða fallegra en að
sjá ömmu sína og afa leiðast á átt-
ræðisaldrinum.
Þú varst yndisleg amma og
langamma. Magnús Atli var lán-
samur að fá tæp 6 ár með þér, þú
varst svo góð við hann og passaðir
alltaf upp á það að afi kæmi heim
úr skúrnum þegar við mættum á
Ketilsbrautina. Þú hafðir alveg
einstakt dálæti á minnstu afleggj-
urunum þínum.
Takk, amma, fyrir allt sem þú
gerðir fyrir mig, þú varst alveg
einstök. Þó að ég hefði ekki fengið
nema brot af þeirri ást og hlýju
sem ég fékk frá þér hefði ég getað
lifað sæl og glöð. Ég lofa að passa
vel upp á afa og ég skal fara var-
lega, alltaf. Hvíldu í friði.
Lilja Hrund og Magnús Atli.
✝ Stefán Jónssonfæddist þann 2.
mars 1934 í Hró-
arskeldu í Dan-
mörku. Hann lést í
Vermillion Ohio
þann 13. desember
2013 eftir 10 ára
baráttu við Alz-
heimer.
Foreldrar hans
voru hjónin Jón
Stefánsson, rit-
stjóri og kaup-
maður á Akureyri, fæddur 17.
janúar 1881, látinn 1. júní 1945
og Gerda Stefánsson, húsfreyja
og útsölustjóri ÁTVR á Ak-
ureyri, fædd 24. júlí 1906 og lést
9. nóvember 1985. Systkini Stef-
börn, Daniel, Devin og Jenna.
Stefán ólst upp á Akureyri,
hann varð stúdent frá Mennta-
skólanum á Akureyri árið 1953.
Hann stundaði nám við lög-
fræðideild Háskóla Íslands, en
lauk ekki námi. Hann starfaði
hjá Flugfélagi Ísland í Ósló
1955-1957, í Kaupmannhöfn
1957-1960 og í Reykjavík 1961-
1963. Starfaði í útsölu ÁTVR á
Akureyri 1965-1970 og í Borg-
arbókasafni Reykjavíkur 1970-
1971. Stefán og fjölskylda fluttu
til Vermillion í Ohio í apríl 1971,
þar vann hann hjá Ford motor
corporation í Lorrain í Ohio frá
1971 til ársins 2000.
Útför hans fór fram þann 21.
desember 2013 í Trinity Lut-
heran church í Vermillion Ohio.
Minningarathöfn fer fram í Ár-
bæjarkirkju sunnudaginn 2.
mars 2014 kl. 15.
áns eru Sveinn Óli,
fæddur 1935 og
Gerða Ásrún (Ása),
fædd 1936, bæði
búsett í Reykjavík.
Eftirlifandi eig-
inkona hans er
Magnea Kristjáns-
dóttir, fædd 1934,
börn þeirra eru: 1)
Jón, fæddur 1965,
eiginkona hans er
Wanda og eiga þau
þrjú börn, Kate,
Maggie og Stefán 2) Kristján,
fæddur 1967, eiginkona hans er
Nicole og eiga þau einn son,
Will, 3) Anna Gerða, fædd 1970,
eiginmaður hennar er Mark
Henderson og eiga þau þrjú
Margar góðar minningar á ég um
hann Stefán föðurbróður minn sem
við kveðjum á áttræðisafmælisdegi
hans. Stefán bjó með fjölskyldu
sinni í Ameríku og fluttu þau þang-
að árið 1971. Þrátt fyrir fjarlægðina
var alltaf mikið og gott samband á
milli hans og pabba. Stefán var
mjög rólegur og ljúfur maður, það
var alltaf gott að vera í návist hans.
Nokkur sumur bjó ég í húsi ömmu
og afa á Akureyri og alltaf var gam-
an þegar Stefán frændi kom í heim-
sókn, hann hafði gaman af því að
segja sögur frá því er hann, pabbi og
Ása systir þeirra voru ung og voru
að alast upp á Akureyri. Við áttum
margar góðar stundir saman, sátum
og spjölluðum oft fram eftir og fór-
um í bíltúra um bæinn þar sem hann
rifjaði upp ýmislegt sem á daga
hans hafði drifið. Þessir tímar voru
ómetanlegir þar sem við hittumst
ekki eins oft og ættingjar gera þar
sem við bjuggum í sitthvoru land-
inu, en tíminn var vel nýttur og naut
ég þess að vera með honum. Einnig
var alltaf gaman að heimsækja hann
og fjölskyldu hans til Ohio, þaðan á
ég margar ógleymanlegar minning-
ar.
Sárt er vinar að sakna.
Sorgin er djúp og hljóð.
Minningar mætar vakna.
Margar úr gleymsku rakna.
Svo var þín samfylgd góð.
Daprast hugur og hjarta.
Húmskuggi féll á brá.
Lifir þó ljósið bjarta,
lýsir upp myrkrið svarta.
Vinur þó félli frá.
Góða minning að geyma
gefur syrgjendum fró.
Til þín munu þakkir streyma.
Þér munum við ei gleyma.
Sofðu í sælli ró.
(Höf. ók.)
Elsku Magga, Jón, Kristján,
Anna Gerða, tengdabörn og barna-
börn, minning mín um yndislegan
frænda lifir. Hvíldu í friði, elsku
Stefán.
Þín bróðurdóttir
Anna Katrín.
Vinur minn, Stefán Jónsson er
látinn, 79 ára að aldri. Hann and-
aðist í Bandaríkjunum, en þar hafði
hann dvalið með fjölskyldu sinni í
rúm 40 ár. Stefán var fæddur í
Danmörku og átti danska móður.
Hann flutti til Íslands (Akureyrar)
ungur að aldri, en þar hlaut hann
viðurnefnið Stebbi danski, sem vin-
ir hans frá fornu fari nota gjarnan
ennþá.
Hann lauk stúdentsprófi frá MA
1953 og hugðist hefja nám í lög-
fræði. Á leiðinni suður lenti hann í
bílslysi, en það þótti ganga krafta-
verki næst, að hann skyldi lifa af
þetta slys. En líklega hefur hann
aldrei náð sér að fullu. Hann hóf
nám í lögfræði, en hætti að tveim
árum liðnum og hóf störf hjá Flug-
félagi Íslands.
Sumarið 1959 var hann sendur
til Óslóar, þar sem hann starfaði
sem fulltrúi flugfélagsins. Um
haustið hætti Flugfélagið að fljúga
til Óslóar, en það gleymdist að kalla
Stefán heim. Hann beið rólegur
eftir að kallið kæmi, en það tók
nokkra mánuði.
Þá um haustið komst hann í
kynni við íslenska námsmenn sem
bjuggu á stúdentaheimilinu Sogni,
en þar eignaðist hann marga vini
fyrir lífstíð. Ekki skemmdi það fyr-
ir að Stefán átti bíl, en slíkt var
óþekktur lúxus meðal námsmanna.
Síðan var hann sendur til Kaup-
mannahafnar þar sem hann dvaldi í
tvö ár. Eftir að hann kom heim og
var orðinn fjölskyldumaður, flutti
hann til Akureyrar, þar sem hann
dvaldi og starfaði í nokkur ár. Lík-
lega var það fyrir áeggjan mágs
hans, Bills Conway, að hann flutti
til Bandaríkjanna vorið 1971, en
þar beið hans vel launað starf.
Eftir að Stefán flutti til Banda-
ríkjanna fækkaði vinafundum.
Stefán kom nokkrum sinnum í
heimsókn til Íslands og einnig átti
ég kost á að heimsækja Stefán og
fjölskyldu hans til Vermilion í
Bandaríkjunum. Stefán var
skemmtilegur félagi að umgang-
ast. Hann hafði erft danska kímni-
gáfu frá móður sinni, og var góður
sögumaður og naut sín best í fá-
mennum hópi vina.
Þótt hann hafi dvalist erlendis í
40 ár vottaði ekki fyrir erlendum
hreim í tali hans. Ég held að hugur
hans hafi verið á Íslandi öll þessi
ár.
Síðustu 10 ár átti hann við
heilsuleysi að stríða, hann fékk
Alzheimer. Undir lokin dvaldi
hann á hjúkrunarheimili og féll
góða aðhlynningu. Alzheimer er
undarlegur sjúkdómur. Síðast
þegar við hittumst var skamm-
tímaminnið orðið lélegt, en við
gátum talað um okkar „sokka-
bandsár“ fyrir mörgum áratug-
um. Þar var minni hans óskeikult.
Gunnar Þormar.
Með nokkrum orðum minnist ég
nú vinar míns, Stefáns Jónssonar.
Hann lést í Bandaríkjunum 13.
desember 2013, en þar hafði hann
búið og starfað frá árinu 1971.
Hann var fæddur í Hróarskeldu 2.
mars 1934. Sunnudaginn 2. mars
2014, þegar áttatíu ár eru frá fæð-
ingu hans, er minningarstund um
Stefán í Árbæjarkirkju. Stefán var
einn hinna fyrstu sem ég kynntist
við flutning til Akureyrar 1948. Við
urðum nágrannar og settumst í
annan bekk MA þá um haustið og
áttum þar samleið þar til við lukum
stúdentsprófi 17. júní 1953.
Hann varð einn af mínum bestu
og nánustu vinum á þessum glað-
væru skólaárum. Eftir það héld-
ust samskipti okkar allt þar til
hann flutti til Bandaríkjanna
með konu sinni og þremur ung-
um börnum, 1971. Hann kom þó til
gamla landsins við sérstök tæki-
færi. Síðast fögnuðum við saman
50 ára stúdentsafmæli okkar í júní
2003 með flestum samstúdentun-
um sem enn voru ofar moldu. Þau
hjónin, Stefán og Magnea, urðu
mér samferða í bíl til Reykjavíkur,
að loknum hátíðahöldum á Akur-
eyri. Þar fengum við gott tækifæri
til að rifja upp gamlar minningar
frá skólaárunum fyrir norðan.
Stefán var þá farinn að finna
fyrir hinum erfiða sjúkdómi sem
hann barðist svo við næstu 10 árin.
Hann sagðist ekki mæta á 60 ára
stúdentsafmælið að 10 árum liðn-
um. Hann fann að þá hefði hann
tapað baráttunni við sjúkdóminn.
Ég sakna Stefáns mjög og
minnist oft gömlu góðu daganna í
skólanum og utan hans, því margt
var brallað á þessum árum. Marg-
ar fórum við ferðirnar, í Vagla-
skóg, að Dettifossi, Mývatnssveit
og Ásbyrgi. Og eitt sinn ókum við
suður Kjöl, sem ekki var algengt á
þeim tíma.
Við skólafélagarnir vottum
Magneu, börnum þeirra og fjöl-
skyldunni allri okkar innilegustu
samúð.
Ólafur G. Einarsson.
Stefán Jónsson
✝
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
HAUKUR SIGURÐUR TÓMASSON
jarðfræðingur,
Furugerði 9,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni föstudaginn
21. febrúar.
Útför hans fer fram frá Háteigskirkju
mánudaginn 3. mars kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á styrktarsjóð fjölskyldu
Georgs Guðna, nr. 0515-26-111177, kt. 501011-0530.
Karitas Jónsdóttir,
Sigrún Hauksdóttir, Loftur Atli Eiríksson,
Haukur Hákon Loftsson,
Sigrún Jónasdóttir,
Elísabet Hugrún, Guðrún Gígja, Tómas Kolbeinn,
Hrafnkell Tumi og Jón Guðni Georgsbörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIRÍÐUR DANÍELSDÓTTIR
frá Kollsá,
Hrútafirði,
Bólstaðarhlíð 41,
lést á Vífilsstöðum þriðjudaginn 25. febrúar.
Erla Karlsdóttir, Sigurður Þórólfsson,
Ásdís Karlsdóttir, Eiríkur Bjarnason,
Steinar Karlsson, Björk Magnúsdóttir,
Margrét Karlsdóttir, Sigurður Þórðarson,
Daníel Karlsson, Helga Hreiðarsdóttir,
Indriði Karlsson, Herdís Einarsdóttir,
Sveinn Karlsson, Guðný Þorsteinsdóttir,
Sigurhans Karlsson, Þórey Jónsdóttir,
Karl Ingi Karlsson, Steinunn Matthíasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÍÐUR NÍELSDÓTTIR
Hagamel 44,
Reykjavík,
lést í Sóltúni miðvikudaginn 26. febrúar.
Hún verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju í
Reykjavík miðvikudaginn 5. mars kl. 15.00.
Pétur Guðmundarson, Erla Jóhannsdóttir,
Níels Guðmundsson, Jónanna Björnsdóttir,
Snorri Guðmundsson, Bolette Steen Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir og afi,
MAGNÚS BJÖRNSSON
frá Flögu
í Vatnsdal,
andaðist í faðmi fjölskyldunnar á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi miðvikudaginn
26. febrúar.
Hann verður jarðsunginn frá Laugarneskirkju
þriðjudaginn 11. mars kl. 11.00.
Hallfríður Kristín Skúladóttir,
Elsa Lyng Magnúsdóttir, Stefán Torfi Höskuldsson,
Krista Karólína Stefánsdóttir,
Magnús Máni Stefánsson,
Oddur Þór Þórisson,
Sindri Dagur Þórisson
og aðrir aðstandendur.
✝
Þökkum sýnda samúð við andlát eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
ÞRÁINS JÓHANNESSONAR,
Bollagötu 8,
Reykjavík.
Guðný Aðalsteinsdóttir,
Tómas Þráinsson, Kolbrún Kvaran,
Ari Þráinsson, Valdís Þorsteinsdóttir,
Árni Þráinsson, Hrafnhildur Á. Reynisdóttir
og barnabörn.