Morgunblaðið - 03.05.2014, Blaðsíða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. MAÍ 2014
✝ Jón Ægissonfæddist á Siglu-
firði 19. maí 1953.
Hann lést á Dvalar-
og hjúkrunarheim-
ilinu Ási í Hvera-
gerði 22. apríl 2014.
Foreldrar hans
voru Þóra Frí-
mannsdóttir, hús-
freyja og verkakona
á Siglufirði, fædd í
Neðri-Sandvík í
Grímsey, og Kristján Ægir Jóns-
son, sjómaður og verkamaður á
Siglufirði, fæddur að Stóra-
Grindli í Fljótum, í Skagafirði.
Jón var þriðji í röð fimm al-
bræðra. Elstur er Gylfi, fæddur
1946, næstelstur Lýður, fæddur
1948, fjórði er Sigurður, fæddur
1958, og fimmti og yngstur
Matthías, fæddur 1960.
Hálfsystkin sammæðra eru
Frímann Emil Ingimundarson,
fæddur 1941, Ríkey Ingimund-
ardóttir, fædd 1942, og Þor-
steinn Ingimund-
arson, fæddur
1943, dáinn 1963.
Hálfbróðir sam-
feðra er Ríkharð
Sæmundur Krist-
jánsson, fæddur
1940, dáinn 2009.
Jón ólst upp á
Siglufirði og gekk
þar í skóla. Að
námi loknu var
hann á ýmsum bát-
um og skipum í nokkur ár, sem
gerð voru út frá Akureyri, Höfn
í Hornafirði, Keflavík, Siglufirði
og Vestmannaeyjum. Síðustu 40
árin var hann í skjóli heilbrigð-
iskerfisins, fyrst í Reykjavík en
síðustu rúma tvo áratugina í Ási
í Hveragerði, sökum veikinda
sem á hann lögðust um og eftir
tvítugt. Hann var ókvæntur og
barnlaus.
Útför hans verður gerð í dag,
3. maí 2014, frá Hveragerð-
iskirkju kl. 14.30.
Jón bróðir minn kvaddi þetta
líf fyrir rúmri viku, einungis
sextugur að aldri, hvarf inn í
sumarið eilífa. Í dag er hann
borinn til grafar á fallegum
stað, í nýjum reit á Kotströnd.
Það er við hæfi.
Minningarnar hrannast upp.
Hann var einstaklega hlý per-
sóna. Talaði aldrei illa um
nokkurn mann. Og var afar
barngóður.
Þrátt fyrir lítil efni gaf hann
öllu nánasta fólkinu sínu jóla-
gjafir, eyddi gjarnan síðustu
krónunni í það verkefni, bara
til að gleðja; unni sér ekki
hvíldar fyrr en því takmarki
var náð. Og allt var þar skipu-
lagt nákvæmlega, langt fram í
tímann, og gert klárt.
Hann var gáfumenni og mik-
ill lestrarhestur, unni þjóðleg-
um fróðleik og ættfræði og var
frændrækinn með afbrigðum,
heimsótti ættingja og vini með-
an hann gat og notaði símann
óspart, ef fjarlægðir voru mikl-
ar, til að halda tengslum.
Hann var músíkant, sjálf-
lærður, lék á gítar og píanó og
þó aðallega á harmonikku og
var langfremstur bræðra sinna
á þá græju. Kom fram á
skemmtunum áður fyrr og lék
fyrir dansi.
Hann var mjög svo þakklát-
ur fyrir allt sem gert var fyrir
hann og var ekkert að leyna
því, sama hversu ómerkilegt og
lítið það virtist. Hann hafði oft
á orði hvað honum líkaði vel í
Hveragerði, jafnt á sambýlinu
og við hjúkrunarfólkið, sem
hann elskaði út af lífinu og
dáði.
Enda vildi hann hvergi ann-
ars staðar vera, þótt hann væri
ávallt stoltur af því að vera
Siglfirðingur.
Síðustu árin hringdi hann
hvern morgun norður og spurði
tíðinda. Oftast um tíuleytið, og
gjarnan nokkrum sinnum í við-
bót yfir daginn. Kveðja hans
var alltaf: Guð veri með ykkur.
Nú er sá tónn hljóðnaður. Það
er sárt. Og hér er tómlegt.
Jónsi lést á Dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Ási í
Hveragerði 22. apríl síðastlið-
inn, eftir að hafa greinst með
krabbamein í byrjun þessa árs.
En aldrei kvartaði hann eða
barmaði sér í þeim veikindum.
Það var ekki hans stíll.
Ég veit ekki enn úr hvaða
eðalefni þessi drengur var
gerður. Það er ekki þessa
heims, svo mikið er víst. Betri
manneskja er vandfundin.
Áhrif hans á samferðafólkið
voru líka djúpstæð.
Og hans verður saknað.
Tár af hvörmum hrynja,
harmur gistir byggðir,
sérhver drangi’ og dalur
drunga eru skyggðir.
Allt með kenndum kærum
kveður svo á foldu,
þegar blíðu blómi
burtu’ er kippt úr moldu.
Minning ljúfust lifir,
lauguð angan rósa.
Uppi’ á himni háum
hvílir sálin ljósa.
Þó er hugur hrærður,
húmuð dægrin björtu.
Megi Guð minn góður
græða brostin hjörtu.
(S.Æ.)
Fari þessi ljúflingur í friði og
hafi bestu þökk fyrir allt. Uns
við hittumst á ný.
Sigurður Ægisson.
Enginn veit hvað átt hefur
fyrr en misst hefur. Jónsi bróð-
ir átti ekki alltaf sjö dagana
sæla. Hann veiktist mjög ungur
að aldri.
Jónsi hafði mjög gaman af
myndum og skoðaði gamlar
fjölskyldumyndir fram á síð-
asta dag. Við Lýður bróðir
göntuðumst oft með það við
Jón hvað hann hefði gaman af
að „taka“ myndir og áttum þá
við að það fækkaði stundum í
fjölskyldualbúminu eftir heim-
sóknir Jónsa. Jónsi brosti í
kampinn.
Hann hringdi oft í ættingja
og vini nokkrum sinnum á dag.
Eitt sinn hringdi hann í mig og
sagði: „Blessaður Matthías
Ægisson, bróðir minn, sonur
Kristjáns Ægis Jónssonar á
Siglufirði.“ Ég þóttist ekki
þekkja hann: „Jón? Hvaða
Jón?“ „Nú, Hreggviðsson,“
svaraði Jón að bragði.
Einu sinni hringdi hann og
sagði: „Hefurðu eitthvað heyrt
í Frímanni bróður?“ „Nei,“
svaraði ég. Átti von á að hann
væri að falast eftir fréttum af
Frímanni. Þá sagði hann: „Ég
var að enda við að tala við
hann. Hann biður að heilsa.“
Jón var ákaflega góðhjart-
aður og barngóður og elskaður
af mörgum.
Hann var mikill tónlistar-
maður og -unnandi. Hann lék
dásamlega á nikku. Síðustu tvo
áratugina var hann vistmaður á
dvalarheimilinu Ási í Hvera-
gerði. Þar hafði hann það eins
gott og mögulegt var. Starfs-
fólkið þar reyndist honum stór-
kostlega og í Hveragerði undi
hann hag sínum vel.
Við Lýður bróðir heimsótt-
um Jónsa bróður oft í Hvera-
gerði og var þá fastur liður að
fara í dalinn eins og Jónsi
nefndi það og síðan í bakarí.
Síðasta ferðin í dalinn er sér-
staklega eftirminnileg. Lýður
fyllti iðulega á tvær sódaflösk-
ur áður en við renndum austur.
Ég var kominn niður í tæplega
hálfa flösku þegar við sóttum
Jón.
Ég er undir stýri, Lýður við
hlið mér og Jón sest aftur í. Ég
tek flöskuna og spyr Jónsa
hvort hann vilji drekka. Hann
tekur við flöskunni, drekkur og
segir svo þessi fleygu orð:
„Góða veislu gjöra skal.“ Það
má eiginlega frekar segja að
hann hafi sungið þetta. Við
Lýður skellihlógum. Jónsi, sem
hafði verið nokkuð þungur áður
en þetta gerðist, hló innilega og
var glaður allan tímann sem við
vorum hjá honum. Það þurfti
ekki meira til að gleðja hann en
volgan súp af sódadrykk og fé-
lagsskap bræðra sinna. Þetta
var síðasta ferð okkar bræðra í
dalinn.
Fram á síðasta dag spurði
Jón hvernig við hefðum það og
hvort nokkur væri veikur
heima. Þegar ég spurði hvort
hann væri með verki var svarið
alltaf: „Nei.“
Ég sakna Jónsa bróður míns.
Lífið verður ekki eins án hans.
Hvíl í friði, elsku bróðir.
Elska þig.
Matthías Ægisson.
Jón Ægisson
✝ Bertel Berthel-sen Jónsson
fæddist á Skjaldv-
ararfossi á Barða-
strönd 6. mars
1924. Hann and-
aðist 24. mars 2014
á dvalarheimilinu
Grund í Reykjavík.
Bertel ólst upp á
Skriðnafelli á
Barðaströnd. Hann
átti lengi heima á
Framnesvegi 40, Reykjavík, og
síðustu ár hefur hann verið á
dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Grund. Móðir Bertels voru Sol-
veig Annike Emelíe Berthelsen,
f. 5. júlí 1884, d. 26. mars 1956.
Foreldrar hennar voru Jórunn
Jónsdóttir, f. 1849, d. 1923, og
Skriðnafelli ásamt dætrunum
Valgerði Elínborgu Jónsdóttur,
f. 1906, d. 1983, síðar á Pat-
reksfirði, og Guðrúnu Elísabetu
Jónsdóttur, f. 1904, d. 1986,
sem bjó í Reykjavík.
Systkini Bertels sammæðra
voru Nicolína Berthelsen Bajer,
f. 21. júní 1909, og Bragi Bert-
helsen Geirsson, f. 1. sept.
1912., d. 20. júlí 1913.
Bertel stundaði ýmis störf,
vann meðal annars í fiski á
Patreksfirði, og á sumrin fór
hann lengi vel og hjálpaði til
við heyskap í sveitinni sinni. Í
allmörg ár starfaði hann við
vegagerð á Vestfjörðum. Einn-
ig var hann við gerð Keflavík-
urflugvallar og um tíma á sjó
frá Reykjavík. Hann vann í
frystihúsinu í Flatey og síðar
hjá Granda í Reykjavík í mörg
ár eftir að hann flutti til
Reykjavíkur. Bertel var
ókvæntur og barnlaus.
Útför Bertels fór fram frá
Fossvogskapellu 1. apríl 2014.
Nikolaj Sophus
Berthelsen, f. 1855,
d. 1915, fyrsti mál-
arinn í Reykjavík.
Faðir Bertels var
Jón Júlíus Guð-
jónsson, f. 14. nóv-
ember 1895, d. 1.
okt. 1931. Jón Júl-
íus var til heimilis
ásamt foreldrum
sínum, Guðjóni
Jónssyni, f. 1856,
d. 1926, og Sigríði Guðbjarts-
dóttur, f. 1859, d. 1945, á býli
sem þá var nefnt Laufhóll og
var í landi Skjaldvararfoss.
Fósturforeldrar Bertels voru
Jón Elíasson, f. 1883, d. 1944,
og Jóhanna Ebenesersdóttir, f.
1874, d. 1949, sem bjuggu á
Kynni okkar Bertels eru ekki
löng en það var fyrir tilviljun að
ég fann grein á netinu haustið
2007 þar sem minnst var á hann.
Berthelsen málari eignaðist átta
börn en aðeins sex af þeim kom-
ust til manns. Solveig, móðir Ber-
tels, var daufdumb, sem kallað
var, en ekki er vitað hvort hún
bjó við aðra fötlun. Hún eignaðist
tvö börn meðan hún bjó hjá for-
eldrum sínum í Reykjavík, Nicol-
ínu Berthelsen Bajer og Braga
Berthelsen Geirsson. Faðir Ni-
colínu var Asfred Bajer, danskur
bankaritari í Reykjavík. Hún trú-
lofaðist Johan Friberg Larsen,
kyndara á Botníu 1931 og flutti
með honum til Danmerkur en
skildi við hann 1936. Ekkert er
vitað um hennar afdrif eftir þann
tíma. Eftir að Berthelsen málari
lést var heimilið leyst upp og Sol-
veigu komið fyrir í Sauðeyjum á
Breiðafirði og tveimur árum
seinna fór hún að Skjaldvarar-
fossi á Barðaströnd þar sem Ber-
tel fæddist.
Á Fossi dvaldi hún til ársins
1942. Solveig var síðustu æviárin
og til dánardags í Arnarholti á
Kjalarnesi. Afi minn, Sófus, hafði
heyrt að Solveig móðursystir
hans hefði eignast tvö börn en
vissi ekkert um afdrif hennar
fyrr en hún var komin að Arn-
arholti, en hún gat ekki tjáð sig
um málefni sín. Það var mér því
mikið undrunarefni að sjá í grein
á netinu að hún hefði eignast
þriðja barnið, Bertel, og að hann
ætti heima í Reykjavík.
Bertel var einstæðingur og
vissi fátt um móðurfólkið sitt.
Hann mundi vel eftir móður sinni
þó að hann hefði alist upp hjá
annarri fjölskyldu í sömu sveit,
þar sem móðir hans gat ekki séð
um hann.
Föður sinn þekkti hann lítið
enda dó hann þegar Bertel var
barn og faðir hans átti ekki önnur
börn en hann. Bertel fékk litlar
upplýsingar um móður sína en
hélt að hún hefði verið dönsk.
Hann taldi þó að hann ætti ein-
hvers staðar systkini en vissi
ekkert hvað varð um þau. Fóst-
urforeldrar hans voru fullorðin
hjón sem áttu tvær uppkomnar
dætur. Heyra mátti á Bertel að
honum þótti afskaplega vænt um
það fólk og það hafði reynst hon-
um vel. Bertel var afskaplega
ljúfur maður en gat verið stífur á
meiningunni ef því var að skipta
og hann hafði skemmtilegan
húmor. Hann varð mjög undr-
andi yfir því þegar einhver
frænka birtist skyndilega heima
hjá honum en honum þótti mjög
gaman að heyra af móðurfólki
sínu. Þó að hann hefði búið einn,
verið barnlaus og mikið einn með
sjálfum sér naut hann þess líka
að hitta fólk.
Lánið er mitt að hafa fengið að
kynnast Bertel og fengið að hafa
samband við hann síðustu árin
hans. Við áttum ljúf samtöl og
samveru þegar ég kom í bæinn og
kom við á Grund. Sorg mín er
meðal annars fólgin í því að hafa
ekki vitað um frænda minn miklu
fyrr. Þá hefði hann fengið að hitta
afa minn og hans fólk. Bertel
hefði eflaust ekki verið eins mikill
einstæðingur síðustu árin ef svo
hefði orðið. Bertel hafði tekist,
þrátt fyrir að hafa alla tíð verið
láglaunamaður, að leggja fyrir
dágóða peningaupphæð auk þess
að eiga eigin íbúð. Hann eyddi
litlu fyrir sjálfan sig og var mjög
nægjusamur varðandi eigin þarf-
ir. Að honum látnum renni þær
eigur til félagsins Einstakra
barna að hans ósk.
Sesselja Vilborg
Arnarsdóttir.
Meira: mbl.is/minningar
Bertel Berthelsen
Jónsson
ÞAR SEM FAGMENNSKAN
RÆÐUR
Blómaverkstæði Binna | Skólavörðustíg 12 | Sími: 5613030
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg
þjónusta
Sími: 551 7080 & 691 0919
ATHÖFNÚTFARAÞJÓNUSTA - athofn@athofn.is - www.athofn.is
Inger Steinsson
IngerRósÓlafsdóttir
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
VILHELMÍNA NORÐFJÖRÐ
ÓSKARSDÓTTIR,
Heiðarhvammi 6,
Keflavík,
sem lést þriðjudaginn 22. apríl, verður
jarðsungin frá Keflavíkurkirkju þriðjudaginn
6. maí kl. 13.00.
Ingibjörg Hjördís Einarsdóttir, Ásgeir Sigurvaldason,
Margrét Ósk Einarsdóttir, Einar Þór Kristjánsson,
Guðmundur Ingi Einarsson,
Elísabet Norðfjörð Falvey, Troy Falvey
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ERLA BJÖRG GUÐJÓNSDÓTTIR
sjúkraliði,
Fjarðarseli 25,
Reykjavík,
lést laugardaginn 19. apríl.
Jarðsungið verður frá Seljakirkju mánudaginn
5. maí kl. 13.00.
Dagfinnur Ólafsson,
Þóra Björg Dagfinnsdóttir, Geir Magnús Zoëga,
Elísabet Dagfinnsdóttir, Ari Jóhannesson,
Ólöf Dagfinnsdóttir, Albert Þór Sverrisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ERLA S. JÓNSDÓTTIR,
Suðurvangi 6,
Hafnarfirði,
lést miðvikudaginn 23. apríl.
Útförin fer fram í Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 5. maí kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem viljast minnast hennar er bent á líknarfélög.
Kristbjörg Einarsdóttir, Guðlaugur Ellertsson,
Ingibjörg Magnúsdóttir, Júlíus Jón Jónsson,
Sólbjörg Harðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn,
LÁRUS ÁGÚSTSSON,
Indriðakoti,
lést á Dvalarheimilinu Kirkjuhvoli, Hvolsvelli,
þriðjudaginn 29. apríl.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Ingibjörg Jónsdóttir.