Morgunblaðið - 06.09.2014, Blaðsíða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 2014
✝ Kristín BjörkBjarnadóttir
fæddist á Húsavík
2. september 1933.
Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Patreksfjarðar
fimmtudaginn 28.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Bjarni Stein-
grímsson, f. 24.
desember 1902, d.
1. júlí 1937, og Bára Halldórs-
dóttir, f. 17. ágúst 1906, d. 1.
desember 1990. Stjúpfaðir
Kristínar var Árni Gunnar Þor-
steinsson, f. 16. apríl 1898, d.
24. janúar 1975.
Systkini Kristínar eru: Hauk-
ur Steinar Bjarnason, f. 27.
ágúst 1930, d. 23. desember
2008, Helga Bjarnadóttir, f. 8.
ágúst 1931, Dagmar Huld Árna-
18. apríl 1956, maki Jóhanna
Ragnarsdóttir, f. 24. janúar
1959, börn þeirra eru Kristín
Björk og Ragnar Þór. Barna-
barnabörnin eru tvö: Aníta Eik
og Almar Þór. 2) Kristinn, f. 12.
nóvember 1963, maki Sigrún
Þóra Björnsdóttir, f. 20. desem-
ber 1964, dætur þeirra eru
Hildur og Brynja. 3) Bergrún, f.
23. janúar 1967, sambýlismaður
Michael Wulfken, f. 31. október
1971. Börn hennar eru Halldór
Ernir og Freydís Eva. 4) Frosti,
f. 6. október 1971, maki Elín
Þorsteinsdóttir, f. 14. maí 1974,
sonur þeirra er Gabríel.
Kristín, eða Stína Björk eins
og hún var ávallt kölluð, starf-
aði á yngri árum á sjúkrahús-
inu á Patreksfirði og á Hvíta
bandinu í Reykjavík. Mestan
hluta starfsævinnar starfaði
hún við póstafgreiðsluna á Pat-
reksfirði, í Samvinnubankanum
á Patreksfirði og Eyraspari-
sjóði.
Útför Kristínar verður gerð
frá Patreksfjarðarkirkju í dag,
laugardaginn 6. september
2014, og hefst athöfnin kl. 14.
dóttir, f. 19. júlí
1941, d. 22. maí
1960, og Bárður
Árnason, f. 17.
október 1944.
Kristín fluttist
barn að aldri með
móður sinni frá
Húsavík til Pat-
reksfjarðar eftir að
faðir hennar lést.
Þar ólst hún upp
og gekk í Barna-
skólann á Patreksfirði. Vetur-
inn 1953 til 1954 stundaði hún
nám við Húsmæðraskólann að
Laugum í Þingeyjarsýslu.
Kristín giftist 24. september
1955 Halldóri Jósepssyni, f. 19.
maí 1925, d. 7. september 2008.
Þau bjuggu allan sinn búskap á
Patreksfirði, lengst á Þórsgötu
2.
Börn þeirra eru: 1) Bjarni, f.
Frá því að við munum eftir okk-
ur fannst okkur amma aldrei
breytast, létt í lund og aldrei langt
í grínið. Það er svo stutt síðan hún
var að staulast upp í brekkur til að
fara á berjamó eða var úti að vinna
í fallega garðinum á Þórsgötunni.
Alltaf var hún ung í anda og fannst
fátt skemmtilegra en að syngja
fyrir okkur krakkana. Amma var
hafsjór af kveðskap og það var fátt
sem hún þekkti ekki þegar kom að
því að fara með ljóð. Okkur fannst
amma alltaf vita allt því það voru
alltaf til svör við öllu, sama hversu
furðulegar spurningarnar voru.
Það sem ávallt stóð upp úr þeg-
ar við heimsóttum ömmu og afa á
Patró var baksturinn hennar
ömmu. Við munum varla eftir því
að hafa komið á Patró og ekki hafi
verið til hveitikökur eða stafli af
nýbökuðum pönnukökum. Við
barnabörnin eigum örugglega öll
sömu minningar um pönnuköku-
bakstur ömmu og ekki síst hvað
hún náði að galdra þær fram úr
erminni á örskotsstundu.
Minningarnar sem við systur
áttum með ömmu og afa eru okkur
svo dýrmætar og erum við þakk-
látar fyrir að hafa fengið að eyða
svona miklum tíma með þeim.
Aldrei þreyttust þau á að fara með
okkur í bíltúra inn á Þúfneyri og
best þótti okkur að fá að fara í
hjólhýsið í Vatnsfirði og gista. Að
keyra um landið með ömmu í bíln-
um var eins og að vera með spren-
glærðan landfræðing með í ferð-
inni. Hún þekkti öll kennileiti og
átti sögu um hverja sveit.
Síðast en ekki síst erum við
þakklátar fyrir að hafa átt svona
sterka og góða fyrirmynd. Amma
studdi okkur í hverju því sem við
tókum okkur fyrir hendur og
sýndi okkur skilning og styrk. Ef
eitthvað bjátaði á var ekkert betra
en að fá að skríða inn í ömmufaðm,
hann lagaði allt.
Elsku amma okkar, það er svo
skrýtið að hugsa til þess að þú sért
farin en við vitum og trúum því að
þér líði betur núna og þið afi sitjið
saman úti á tröppum og fylgist
með okkur. Þrátt fyrir að við kom-
um til með að sakna þín svo mikið
vitum við að við eigum fallega
engla sem vaka yfir okkur.
Takk fyrir allt, elsku besta
amma okkar. Þínar,
Hildur og Brynja.
Elsku Amma mín og alnafna
hefur nú kvatt þennan heim.
Þegar ég sit hér og skrifa þessi
orð til þín elsku amma, rennur það
upp fyrir mér að ég er í raun ekki
tilbúin að kveðja, það er svona
eins og með þessum orðum hafi ég
kvatt í hinsta sinn og aðeins sé eft-
ir fjarlægðin á milli okkar, elsku
amma, minningin um þig mun lifa
í hjarta mínu að eilífu. Minning
um einsakta ömmu og fallega
konu.
Ég man hvað mér fannst gott
að gista í þínu húsi, það var alltaf
einhverskonar værð yfir öllu á
Þórsgötunni. Iðulega varst þú
komin á fætur langt á undan öllum
og oftar en ekki gerðir þú fyrir
mig heitt súkkulaði sem hitað var
upp af mikilli alúð. Man hvað þú
hjúkraðir mér vel þegar ég datt af
hestbaki eitt sumarið , þegar þú
kenndir mér að strauja skyrtur og
hvað þér fannst gaman að spjalla
og segja sögur.
Ég er þakklát fyrir það að
Aníta Eik hafi fengið að kynnast
þér jafn vel og hún gerði þrátt fyr-
ir fjarlægðina, þakklát fyrir að þú
hafir fengið að sjá hve góð stelpa
hún er og hve mikla virðingu hún
bar fyrir þér. Hún rifjar oft upp
bíltúrinn sem þið tókuð um Pat-
reksfjörð fyrra sumar.
Elsku amma fyrir mig eru það
alger forréttingi fá að vera nafna
þín, og mér hefur alltaf, alveg frá
því ég var barn þótt það afar
merkilegt að við skulum heita
sama nafn ekki bara fyrsta eða
annað nafnið heldur alnöfnur og
þegar ég hugsa útí það hlæ ég með
sjálfri mér því alla tíð hefur mér
þótt það mikilvægt að fólk viti það
að við séum alnöfnur, heitum báð-
ar Kristín Björk Bjarnadóttir.
Amma ég ber nafn þitt með miklu
stolti og vona einn daginn verð ég
jafn góð Stína amma og þú.
Hvíl í friði elsku amma.
Kristín Björk
Bjarnadóttir
Kristín Björk
Bjarnadóttir
✝ Theodór Guð-mundsson,
Teddi, fæddist 2.9.
1933. Hann lést
30.8. 2014.
Foreldrar Pálína
Jónsdóttir frá
Úlfarsfelli, f. 14.1.
1900, d. 25.3. 1944,
og Guðmundur
Magnús Jónsson
frá Purkey, f. 10.7.
1893, d. 24.3. 1975.
Eftirlifandi systir Tedda er
Helga Magðalena Guðmunds-
dóttir, f. 21.9. 1932, gift Ingvari
Breiðfjörð, f. 1.1. 1930, og lát-
inn, 19.12. 2006. Bróðir sem er
látinn var Jón Gunnar Guð-
Börn Theodórs eru; Sigrún
Theódórsdóttir, f. 1.8. 1966, for-
stöðumaður þjónustuhúss aldr-
aðra, maki: Jón Ólafur Vilmund-
arson, f. 20.12. 1960, börn þeirra
eru: Auður Helga og sambýlis-
maður hennar er Óli Hrafn,
Linda Rós og hennar unnusti er
Hreinn, Sindri Freyr og hans
sambýliskona er Kristina, og
Guðjón Axel, og barnabörnin
eru orðin fjögur. Harpa Theo-
dórsdóttir f. 7.6. 1969, viðskipta-
fræðingur, maki hennar er
Frode Flåløkken Jakobssen, f.
25.4. 1971, þeirra börn eru
Emma Karína, Kristófer Alex-
ander og Karen Lillý. Theodóra
Sigríður Theodórsdóttir, f. 19.6.
1976, launafulltrúi,
börn hennar; Halldóra Rán og
Þórarinn Vignir Hafliðabörn.
Útför Theodórs fer fram frá
Stykkishólmskirkju í dag, 6.
september 2014, kl. 14.
mundsson, f. 26.5.
1936, d. 22.1. 1937.
Theodór bjó á Ytra-
Leiti til ársins 1955
og flutti þá á Stykk-
ishólm. Árið 1970
keypti hann jörðina
Innra-Leiti á Skóg-
arströnd og bjó þar
til ársins 1985. Eft-
ir það bjó hann og
starfaði í Reykja-
vík, hjá Hampiðj-
unni, Stálfélaginu og hjá Furu
ehf. til ársins 2007. Árið 2007
flutti Teddi á dvalaheimili aldr-
aðra í Stykkishólmi. Hann lést á
Landspítala – háskólasjúkrahúsi
eftir tveggja daga sjúkralegu.
Síðastliðin 15 ár höfum við hist
á þessum tíma í kringum afmælið
hans pabba. Fyrsta ferðin í Hólm-
inn var ógleymanleg. Ákveðið var
að við þrjár systurnar með fjöl-
skyldum og pabbi skyldum hittast
og vera saman eina helgi í Hólm-
inum og hann myndi fara með
okkur um sveitina þaðan sem
hann var. Þar sem það höfðu ekki
verið mikil samskipti við þennan
hluta fjölskyldunnar fór ég með
það hugarfar að hitta þetta fólk og
reyna að hafa gaman að. Það var
ekki erfitt að hafa gaman af þess-
um hópi. Það var einstakt að upp-
lifa hvernig við smullum saman.
Sama kímnigáfan, endalaus hlát-
ur, grín og gleði. Þessa helgi fór
ég að hitta þetta fólk en kom til-
baka tilheyrandi þessari fjöl-
skyldu. Það eru skemmtilegar
minningar úr Hólminum. Hvernig
við lögðum undir okkur farfugla-
heimilið, heimsóknirnar til Helgu
frænku og ferðirnar um sveitina
og æskuslóðir pabba. Ekki má
gleyma sögunum sem hann sagði.
Endalausar sögur þar sem kímni-
gáfa hans skein í gegn, hans per-
sónuleiki og heimsýn. Hann hafði
skoðanir á flestu og talaði út i eitt
og það er merkilegt hvernig slíkt
getur erfst. Frásagnir hans end-
urspegluðu hans vinnusemi, sam-
viskusemi og heiðarleika. Hann
var jákvæður og talaði ekki illa um
fólk. Hann var hestamaður og var
næmur á persónuleika dýranna.
Reykjavík var ekki staður fyrir
hann og voru ófáar lýsingar á
þeim stað og síðustu ár þoldi hann
illa að koma í bæinn vegna meng-
unarinnar og lungnanna. Landið,
sveitin og óbyggðirnar voru hans
heima. Frelsið var honum mikil-
vægt. Að geta sest upp í bíl og
keyrt um sveitirnar, landið og
óbyggðirnar var honum nauðsyn.
Hann var sáttur við lífið, Guð og
menn og kímnigáfan var enn til
staðar þegar ég talaði við hann á
Landspítalanum á fimmtudags-
kvöldið áður en hann svo sofnaði.
Hann var góður afi og frábær
tengdapabbi fyrir jeppaglaðan
tengdason og hans er sárt saknað
af fjölskyldunni. Eftir sitja minn-
ingar góðar og skemmtilegar,
heilræðin og persónuleikinn.
Elsku pabbi, tengdapabbi og
afi, hvíl í friði.
Harpa, Fróði, Emma Karína,
Kristófer Alexander
og Karen Lillý.
Pabbi minn, Teddi á Leiti, hef-
ur kvatt þennan heim og ég trúi
því að hann sé lentur á fallegum
stað, kannski það sé kokkur þar
sem kann að elda saltað selkjöt, þá
veit ég að pabbi er kátur og sleikir
út um.
Pabbi var mikill sögumaður og
á ferðalögum okkar í Hólminn og
sveitirnar þar í kring flæddu sög-
urnar frá honum um tröll og
þeirra farartæki á fjöllum, hann
var með öll kennileiti á hreinu og
börnin mín vildu alltaf vera í bíln-
um með afa og hlusta á ævintírin.
Pabbi var jákvæðasti og nægju-
samasti maður sem ég hef kynnst.
Þegar hann fór á dvalarheimilið í
Hólminum þá kom ég að skoða
herbergið og sagði eitthvað á
þessa leið, já, þetta er fínt her-
bergi en það væri nú betra að hafa
einkasalerni innaf herberginu. Þá
sagði pabb: Nei, þetta er fínt
svona, þá fæ ég hreyfingu út úr
því að skreppa á klósettið.
Takk fyrir, pabbi minn, allar
skemmtilegar stundir sem við átt-
um saman.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Innilegar þakkir vil ég senda
strfsfólki dvalarheimilisins á
Stykkishólmi, pabba leið vel hjá
ykkur.
Sigrún Theódórsdóttir.
Elsku Teddi. Ég verð að fá að
kveðja þig með því að rita nokkur
orð til þín.
Kynntist þér þegar ég var 7 ára
gömul. Þú gerðist fósturpabbi
minn, og reyndist mér vel. Við átt-
um góðar stundir saman, vorum
bestu vinir, þú kenndir mér á
klukku. Sagðir: Katrín mín, þetta
er engin vandi, og hættir ekki fyrr
en þér tókst. Ég man að þú varst
alltaf að vinna í sveitinni á stórum
vinnuvélum landinu til gagns. Og
eitt sumarið, þegar ég var 9 ára,
fór ég með þér um sveitirnar og
það var svo gaman hjá okkur, við
fórum að veiða og heimsóttum
bæina í sveitinni, fengum allstaðar
góðar móttökur því allir þekktu
þig og það var mikið skrafað og
veislumatur borinn fram. Góðar
minningar.
Kveðja,
Katrín.
Theodór
Guðmundsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi. Þú kenndir
mér mikið, varst svo góður
og fyndinn.
Mér finnst ég svo heppin
að hafa þekkt þig og átt þig
að.
Takk fyrir allt. Þín,
Halldóra Rán
Það var um hádegi
sunnudaginn 3. ágúst
síðastliðinn að mér
bárust þær hörmu-
legu fréttir að æsku-
vinur minn, Grétar Sveinn, hefði
látist með skyndilegum hætti nótt-
ina áður, einungis nýorðinn 28 ára
gamall. Á svona stundum verður
maður orðlaus og sorgmæddur og
ekki laust við að minningar úr
æsku rifjist upp. Grétari kynntist
ég þegar við vorum sjö ára í Flata-
skóla í Garðabæ, en þá vorum við
saman í bekk. Fyrsta minning mín
um hann er að við sóttum sameig-
inlega framburðaraukakennslu
hjá Sigrúnu Löve þar sem ég átti
að læra betur að segja stafinn „Þ“
og Grétar stafinn „R“. Á þessum
tíma bjó Grétar í Lyngmóunum en
fluttist skömmu seinna í Sjávar-
grundina ásamt fjölskyldu sinni og
urðum við því líka nágrannar. Við
fengumst við margt og hægt er að
rifja upp mörg uppátæki en þó er
Grétar Sveinn
Þorsteinsson
✝ Grétar SveinnÞorsteinsson
fæddist 14. júlí 1986.
Hann lést 2. ágúst
2014. Útför hans fór
fram 14. ágúst 2014.
mér minnisstætt
þegar við skipu-
lögðum útileguna
„Halló Garðabær“
sumarið 1997. Þá
buðum við krökkum
í hverfinu í útilegu í
garðinum heima hjá
foreldrum mínum,
en um daginn var
haldin púttkeppni.
Fáir voru eins góðir
og skemmtilegir í
frásögnum og Grétar sem ein-
hvern veginn gerði allar sögur
skemmtilegar. Ég minnist þess
hversu listfengur hann var, sér í
lagi góður teiknari, og hafði ríku-
legt ímyndunarafl sem hann nýtti
meðal annars í rissmyndir. Á ung-
lingsárunum minnkaði samgangur
milli okkar eins og vill oft gerast á
slíkum tímamótum, en það hefði
verið mín einlæga von að hann
hefði aukist aftur með tíð og tíma,
því Grétar var mér mjög kær vin-
ur. Við hittumst þó við og við á
förnum vegi og það var alltaf
ánægjulegt.
Elsku Eygló og Þorsteinn, ég
bið Guð að styrkja ykkur á þessum
erfiða tíma.
Jóhann Grétar Kröyer
Gizurarson.
ÞAR SEM FAGMENNSKAN
RÆÐUR
Blómaverkstæði Binna | Skólavörðustíg 12 | Sími: 5613030
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGURLAUG JÓNSDÓTTIR
húsmæðrakennari,
áður til heimilis að Laufskógum 41,
Hveragerði,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 9. september kl. 11.00.
Helgi H. Kristjánsson, Guðrún Á. Viggósdóttir,
Soffía K. Kristjánsdóttir, Trausti S. Harðarson,
Svava A. Kristjánsdóttir, Grétar B. Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ATLI HAUKSSON
löggiltur endurskoðandi,
Hraunbæ 62,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur mánudaginn 1. september.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þorbjörg Atlad. Sigríðardóttir,
Alfreð Atlason, Fabiana Martins Silva,
Steinunn Huld Atladóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.