Straumhvörf - 15.01.1943, Blaðsíða 18

Straumhvörf - 15.01.1943, Blaðsíða 18
16 STRAUMHVÖRF Lú'Svík Kristjánsson: Skáleyj asyslkin Sólstöðutíminn í Flatey á Breiða- firði verður mörgum ógleymanlegur. Óvíða hefi ég litið víðfeðmari fjalla- hring og fjölbreytilegri að línum og litum. — Sólsetrið þar strýkur alla strengi aðdáunar og lotningar í brjóstum manna. Við flúð og sand lóar aldan, en um allán sjó, í lofti og á eyjum, ómar hljómkviða lífsins í tónbrigðum fuglanna. — Dagmál i ríki náttúrunnar bera smyrsl á vagl- gróin augu. Um dagmálaleyti gróandans stend- ur andspænis mér aldurhnigin kona. Hár hennar er silfurhvítt og fellur þunnt niður með vöngum. Andlitið er slétt og langleitt, en augun frán og vakandi. — Þessi kona man fjórar kynslóðir og vel það. Hún hefir í stór- um dráttum lifað flestar þær breyt- ingar, sem orðið hafa á íslandi síðan á landnámstíð. Svo nákomna til sagna um andblástur og byr í lífi heillar þjóðar eiga fæstir nema íslendingar. Slíkt er eigi einskis virði, ef um er hirt, þótt ekki beri það vott um gró- anda í athafnalífi forfeðranna. Börn nýja tímans hafa nú alls staðar setzt í öndvegi, en margt: mættu þau tína í mal sinn frá þeim, sem enn lifa og standa traustum öðrum fæti í þeim jarðvegi, er 28 kynslóðir þjóðarinnar hafa sprottið úr. Kristín mín Jónsdóttir í Flatey, aldurhnigna konan, þunnhærða og fráneyga, er eitt hið minnugasta og fróðasta öldurmenni, sem ég hefi fyr- ir hitt. —- Vísur þeirra Skáleyjasyst- kina, sem hér birtast, eru allar frá henni komnar, nema þrjár, er Theo- dóra Thoroddsen hefir kennt mér. Hjónin Ólafur Ólafsson og Sigríður Styrkársdóttir bjuggu í Skáleyjum á Breiðafirði síðari hluta 18. aldar. Ólafur var eyjamaður að ætt í marga ættliði, en Sigríður kynjuð ofan af ÍBarðaströnd. Þau hjón munu eigi hafa átt nema þrjú börn, er upp komust. Voru það dætur tvær, er hétu Ingveldur og Helga, og sonur, Einar að nafni. Einar kvæntist Ástríði Guð- mundsdóttur, dótturdóttur Eggerts Ól- afssonar í Hergilsey. Ingveldur giftist Jóni Péturssyni, ættuðum úr Norður- landi í föðurætt, en Helga var van- heil lengst af og giftist ekki. Var hún með systkinum sínum og frænd- fólki alla tíð. — Öll voru þau syst- kini hagmælt, en fátt hefir varðveitzt af skáldskap þeirra, einkum systr- anna. Svo létt var þeim Einari og Ingveldi að beita stökunni, að þaU ortu stundum jafn harðan um ýmis atvik, er fyrir komu við vinnu. Einhverju sinni voru þau í leitum.

x

Straumhvörf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Straumhvörf
https://timarit.is/publication/1092

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.