Straumhvörf - 15.01.1943, Blaðsíða 21

STRAUMHVÖRF
19
Síra Friðriks sakna’ eg æ,
sá bar hjartað trygga.
Vísu þessa gerði Einar eitt sinn,
er hann kom af sjó:
Stýri’ eg undir sætum sex
á síldarranni.
Enginn mælti orð frá munni,
illa mjög ég við það kunni.
Natan Ketilsson var eitt sinn á ferð
á Breiðafirði og fékk flutning hjá
Einari á Skáleyjum upp á Reykja-
nes. Vísu þessa gerði Einar á leiðinni:
Gatan flata greiðir skeið
gelti’ óvöltum drafnar.
Natan ratar rétta leið
Reykjaness til hafnar.
Vísurnar hans Einars í Skáleyj-
um, sem hér eru birtar, munu vera
obbinn af því, sem enn lifir af kveð-
skap hans. Þær bera ekki í sér vaxt-
arbrodd nýrra hugsjóna, né snilld í
orðhegurð og rími. Þær munu aðeins
gerðar til hugarhægðar í amstri og
önn erilsams dags.
Ég veit ekki, hvort nokkur treyst-
ist til að sjá á þeim ættarmót hans
og Matthíasar Jochumssonar, Theo-
dóru Thoroddsen, eða þeirra Andrés-
dætra, Ólínu og Herdísar. En Einar
var afi Matthíasar og Theodóru og
langafi systranna.
Ekki veit ég, hvort staldrað yrði
við Einar í Skáleyjum, þegar leitað
yrði ráðningar á því, hvaðan Matt-
híasi rann skáldæðin, eða hvort num-
ið yrði staðar við Jón Rauðseyjar-
skáld og Einar prest í Eydölum. Víða
að liggja þræðirnir.
En það hygg ég torrætt, að ganga
fram hjá þeim áhrifum, sem Matt-
hías varð fyrir í Flatey á æskuárum
sínum, þar sem hann undi betur um
ævina en hvarvetna annars staðar,
eins og hann segir sjálfur, og um
eyjuna sína, „þar sem er fegurra og
fjörugra líf á sumrum en á nokkrum
öðrum stað á íslandi", yrkir hann:
Frá því byggð þín brosa tók
barnsins sjónartaugum,
listum fegri lífsins bók,
leit ég hvergi augum.
Ætli menn hafi gefið því gaum sem
skyldi, hve víða áhrifanna frá Flat-
ey gætir í skáldskap Matthíasar? Er
þar ekki athugunarefni fyrir þá, sem
grannkanna vilja skáldskap hans og
hvaðan hann hefir dregið að ýmis
orðtæki og myndir í kvæði sín?