Straumhvörf - 15.01.1943, Blaðsíða 27

STRAUMHVÖRF
að hafa hugfast. Ræða ríkisstjóra
ætti að vera kennimönnum okkar
hvatning til þess að hefjast handa
um björgun þjóðarsálarinnar, sem
mörg neikvæð öfl, innri sem ytri,
vilja sundra. Það mundi vera vel
þegið, ef klerkar hinnar íslenzku
kirkju ættu frumkvæðið að því, að
hafin væri einlæg og öflug barátta
fyrir sameiningu hinnar íslenzku
þjóðar og björgun íslenzks þjóðernis.
Þeir mundu áreiðanlega ekki standa
einir í þeirri baráttu og ekki vinna
fyrir gýg. En til er önnur stétt í ís-
lenzku þjóðfélagi, sem gæti látið
meira gott af sér leiða í þessu efni
en 'nokkur önnur. Það er íslenzka
kennarastéttin. í henni eru margir
góðir og mætir menn, sem ekki
25*
mundu láta á sér standa. Væri ekki
tiltækilegt, að þessar tvær stéttir,
klerkastéttin og kennarastéttin,
tækju höndum saman til úrlausnar á
þeim vandamálum, sem eru að grafa
stoðirnar undan íslenzkri þjóðarein-
ingu? Áhuga- og athafnaleysi í þess-
um málum er með öllu óafsakanlegt..
Með stólræðum einum verður litlu á-
orkað. Það verður að hefjast handa
um göfgun hugarfarsins frá fyrstu
byrjun, með menntun hjartans, engu.
síður en menntun heilans. Þetta yrði
án efa langt og erfitt verk, en allir
verða að hafa hugfast, að það,.
sem gert er í nútíðinni, er unnið fyrir
framtíðina, fyrir hinar óbornu kyn-
slóðir þessa lands. Þes vegna má eng-
inn skerast úr leik.
„HVAR ER HANN 1 PÓLITÍK?“
Þegar rætt er manna á milli um einhvern mann, sem ekki er kunnur
að stuðningi við einhvern pólitískan flokk, er þessi spurning oft viðhöfð.
Og viljinn til að klina á hann flokksstimpli er oftast svo mikill, að smá-
vægilegustu ástæður eru látnar nægja þvf til réttlætingar, einkum ef mað-
urinn hefir komið eitthvað opinberlega fram. Til dæmis er ekki hikað við
að ætla honum það ósjálfstæði, að haga skoðunum sínum og hugsjónum
eftir vilja þess atvinnurekenda, sem hann vinnur hjá, eða taka þær ómeltar
í arf eftir foreldra sína. En hafi hann í einhverju sérstöku máli látið í
ljós sérstaka skoðun, sem er í samræmi við stefnu einhvers flokksins, er
það talin góð og gild sönnun fyrir pólitískri afstöðu hans í lengd og bráð.
Þegar almenningsálitið hefir á þennan hátt, eða annan svipaðan, dregið
hann í pólitískan dilk, hefir það sáralítið að segja, þó að hann sjálfur gefi
yfirlýsingu um, að þetta sé rangt, ef hann ekki samstundis lýsir fylgi sínu
við einhvern annan flokk.
Væri ekki rétt að taka þennan hugsunarhátt til dálítillar endurskoð-
unar. Ef rétt væri á málið litið og fylgi flokkanna vegið og mælt, mundi
það koma í ljós, að sá flokkur gæti talizt standa föstum fótum, sem ætti
traust fylgi helmings þeirra kjósenda, sem greiða honum atkvæði á kjör-
degi. Allmikið af kjörfylgi flokkanna er bundið við persónu frambjóðandans
og tapast, ef skipt er um mann í kjöri. En hinir eru líka afar margir, sem
ganga að kjörborðinu með hangandi hendi og koma þaðan aftur, eftir
að hafa valið það skásta af fernu illu.