Skessuhorn - 26.02.2014, Blaðsíða 28

28 MIÐVIKUDAGUR 26. FEBRÚAR 2014
Pennagrein
Pennagrein Pennagrein
Pennagrein
Að undanförnu hefur verið rætt um
mögulega tvöföldun Hvalfjarðar-
ganga í fjölmiðlum. Engum bland-
ast hugur um að ný göng, samsíða
þeim sem fyrir eru, munu auka á
öryggi vegfarenda svo um munar.
Stjórn Spalar hefur velt málinu fyr-
ir sér í nokkur ár. Hitt er svo aft-
ur annað mál að verkefni í umferð-
armálum á svæðinu eru ærin og
spurning hvað eigi að setja í for-
gang.
Hlutverki
Spalar lýk-
ur árið 2018
og þar með
geta notend-
ur ganganna
ekið um þau
– án sérstakr-
ar greiðslu
og verða þá
loks komn-
ir á sama bás
og t.d. þeir
sem aka yfir
Hel l i she ið i
eða suður til
Kef lav íkur.
Ný göng kalla
á nýja gjald-
heimtu sem gerir Akranes minna
aðlaðandi fyrir fólk sem gæti hugs-
að sér að búa þar. Það eitt og sér
ætti að ýta við bæjarstjórn.
Talsmanni Spalar hefur orðið
tíðrætt um öryggið í göngunum og
framtíðarspár í aukningu umferð-
ar um leið og hann hefur talað fyr-
ir því að skoða gerð nýrra ganga.
Minna hefur farið fyrir umræðu um
öryggi á vegum í næsta nágrenni.
Það þarf að gera gangskör í að
auka öryggi vegfarenda á Kjalarnesi
sem og á vegunum sem liggja hvor
í sína áttina frá norðurenda Hval-
fjarðarganga. Skelfilegir mann-
skaðar hafa átt sér stað á vegin-
um undir Akrafjalli, en umferð um
hann er mikil og of hröð. Hraða-
myndavélar ætti að setja upp án taf-
ar.
Áðurnefndir vegir eru án mögu-
leika til að taka fram úr á örugg-
an hátt, enda freistast margir til
glannalegs framúraksturs og valda
sér og öðrum hættu. Göngin eru
hins vegar hættuminni enda hraði
bíla ekki nema um 70 km/klst. Bið-
raðir þekkjast ekki nema á síðdegis
á föstu- og sunnudögum á sumrin.
Næsta skref í samgöngumálum á
þessu svæði er að sjálfsögðu Sunda-
braut, en hún er eina raunhæfa sam-
göngubótin fyrir íbúða svæðisins -
enda nái vegabæturnar til Akraness
og að framtíðar þjóðvegur norður
og vestur í land liggi þá leið. Mér
finnst það ekki bera vott um fram-
sýni að láta umræðuna snúast fyrst
og fremst um gerð nýrra ganga
undir Hvalfjörð.

Áskell Þórisson
Mánudaginn 10. febrúar sl. vor-
um við hjónin stödd niðrá Stóru
Kanaríu. Þá um kvöldið efndi
Samkór Mýramanna, er þar
dvaldi um vikuskeið, til tónleika
í guðshúsi því sem þar í plássi
er oftast kallað Sænska kirkj-
an (Templo Ecuménico). Hús-
fyllir var. Þótt ekki væri kórinn
fjölmennur megnaði hann strax
í fyrsta lagi sínu að fylla hina
hljómgóðu kirkju með afar fal-
legum söng – jafnradda, fylltum
og hreinum. Efnisskráin var al-
íslensk og sérlega fjölbreytt. Ekki
ætla ég að telja þá sem komu
þarna fram sem einsöngvarar og
meðleikarar en öllum stjórnaði
hún Jónína Erna Arnardóttir af
þrótti og gleði auk þess sem hún
kynnti lögin með skemmtilegum
hætti.
Mér fannst áhrifamikið að
sitja þarna þúsundir míla frá Ís-
landsströndum og hlusta á góða
granna úr héraði reiða fram anga
af landi okkar og þjóðmenningu
með svo ágætum hætti. Hvað
hæst reis söngur kórsins í þjóð-
söngnum sem var lokaverkið
þetta kvöld. Ég tók þá ofan gler-
augun til þess að heyra betur og
finna sem gleggst hver lög hann
Stephan G. hafði að mæla í ljóð-
inu sínu „Þótt þú langförull legð-
ir“.
Samkór Mýramanna er bú-
inn að vera héraðsprýði í söng-
lífi um áratuga skeið. Á þess-
um fallegu og sérlega vel heppn-
uðu kórtónleikum á Stóru Kan-
aríu sýndi hann enn hvers hann
er megnugur. Hann bætti góðri
alin við lengd sína. Undirtektir
hinna mörgu tónleikagesta sýndu
glöggt hve vel og þakklátlega þeir
mátu framlag kórsins.
Mér fannst einkar gott að vera
samsveitungur Samkórs Mýra-
manna á þessu suðræna kvöldi og
þakka tónleikana.
Bjarni Guðmundsson
Hvanneyri
Ég lærði í skátunum að lofa að gera
skyldu mína við ættjörðina. Í gegn-
um tíðina hef ég ekki mikið verið
að velta fyrir mér hvað þetta þýddi
en með aldrinum hefur þetta lof-
orð æ oftar skotið upp kollinum hjá
mér. Að lofa að gera skyldu mína
þýðir þá væntanlega að við höfum
ákveðnar skyldur við ættjörðina eða
kannski bara samfélagið.
Með hækkandi sól hellast inn á
dagatöl okkar fundarboð vegna að-
alfunda hinna ýmsu félaga. Kon-
ur og menn sitja sveitt við að leita
að nýju fólki í stjórnir, nefndir og
ráð pólitískra flokka, íþróttafélaga,
skóla, ungmennahreyfinga og líkn-
arfélaga svo fátt eitt sé nefnt.
Að leita að fólki til þátttöku í
stjórnum er hinsvegar oft eitt erf-
iðasta verkefni félaga enda slík störf
oftast unnin í sjálfboðavinnu. Svo
virðist nefnilega að allir séu svo
uppteknir. Svör eins og „Guð! ég
má ekki vera að því“, „Ég hef ekki
áhuga“ eða bara „Æ nei, ég held að
það sé nú ekki skemmtilegt,“ berast
um stafræna samskiptakerfið okkar.
Vissulega kann svo að vera að fólk
sé bundið um tíma vegna anna s.s.
vegna barna, náms eða veikinda.
En hvernig eigum við að halda úti
félagsstarfi sem hluta af okkar sam-
félagi ef við ætlum okkur aðeins að
vera þiggjendur? Er kannski kom-
inn tími til að við veltum líka fyr-
ir okkur skyldum okkar við sam-
félagið? Að við gefum kost á okk-
ur þegar til okkar er leitað og lít-
um á það sem samfélagsþjónustu
okkar að vera þátttakendur. Það er
nefnilega þannig að kannski þarf
ekki allt bara að vera svo æðislega
skemmtilegt, kannski þurfum við
að vera þátttakendur til að gera
verkefni skemmtileg. Kannski ætt-
um við ekki bara að vera upptekin
við að taka þátt í íþróttastarfinu á
æfingum eða fylgja börnum okkar
eftir. Kannski ættum við ekki bara
að sitja og agnúast út í þá sem gáfu
kost á sér í ráð, nefndir og stjórnir
heldur vera þátttakendur. Kannski
er komin tími til að við veltum fyr-
ir okkur að segja já næst þegar leit-
að er til okkar um þátttöku í stjórn
íþróttafélagsins, nefnd hjá skólan-
um eða að vera á lista hjá stjórn-
málaflokknum. Eða, kannski ætt-
um við að vera svo djörf að bjóð-
ast til að vera í stjórninni að fyrra
bragði. Kannski verður samfélagið
okkar allt aðeins virkara ef hjálp-
umst öll að við að gera skyldu okk-
ar.
Eydís Líndal Finnbogadóttir,
Akranesi.
Í umræðunni um ESB eða ekki
ESB sagði Gunnar Bragi Sveins-
son, þingmaður þessa kjördæm-
is og ráðherra: ,,ESB er í raun ekki
í stakk búið til að taka á móti vel-
megandi ríki eins og Íslandi og eiga
samninga um aðild á jafnræðis-
grundvelli.”
Fyrri hluti þessarar fullyrðing-
ar lýsir dæmafáu þekkingarleysi á
stöðu efnhagsmála og stöðu hins
almenna borgara á Íslandi og þá
ekki síður á stöðu mála í hans eig-
in kjördæmi.
Kaupmáttur Íslendinga er sá lang
lakasti á Norðurlöndum og vel und-
ir meðaltali Evrópu. Tekjur Íslend-
inga munu vera tæplega 20% lægri
en meðaltekjur í Evrópu, þar sem
meðallaun eru nokkuð undir 400
þúsund krónum á mánuði. Seg-
ir þetta okkur að ca. 80.000 krón-
ur vantar í launaumslagið hjá með-
al launþega í mánuði hverjum til
þess að hann standi þar jafnfætis og
munurinn milli Íslands annars veg-
ar og Noregs, Danmerkur og Svíð-
þjóðar hins vegar er enn meiri.
Vextir íbúðalána hér eru a.m.k.
4% hærri en í Evrópu og Skandi-
navíu. Líklega munu hókus pókus
aðgerðir Framsóknarflokks í efn-
hagsmálum leiða til frekari hækk-
unar þeirra. Líklega eru háir vext-
ir íbúðalána merki um sérstaka vel-
megun.
Verðbólga hér er nú að minnsta
kosti 100% hærri en í nágranna-
löndum okkar og spá greiningar-
deildar Arion banka gerir ráð fyr-
ir hækkandi verðbólgu. Verðbólga
langt umfram það sem þekkist í
nágrannalöndum okkar er líklega
merki um velmegun.
Ónothæf mynt og gjaldeyrishöft
sem leiða af sér sérstaka spillingu
og gullin tækifæri til aukins hagn-
aðar fyrir þá sem fóru með fjármuni
til Tortóla fyrir hrun, eru líklega
vísbending um sérstaka velmegun
þjóðarinnar.
Líklega er landflótti lækna, hjúkr-
unarfræðinga, ljósmæðra, tölvunar-
fræðinga, tækni- og verkfræðinga
og iðnaðarmanna merki um sér-
staka velmegun.
Ekki hefur verið vart við ánægju
meðal Skagfirðinga á niðurskurði
á löggæslu og heilsugæslu. En ef
eitthvað er að marka þingmanninn
þá er hin andfélagslegi og almenni
niðurskurður, í heilsugæslu, í lög-
gæslu, í skólamálum og í annarri
opinberri þjónustu merki um vel-
megun þjóðarinnar.
Á síðustu 15 árum hefur íbú-
um Skagafjarðar fækkað um 8% og
íbúum Austur-Húnavatnssýslu um
18% á meðan landsmönnum hefur
fjölgað um 18%. Líklega má rekja
þessa þróun til velmegunar á svæð-
inu.
Veruleikinn er sá að ráðherrann
virðist afar illa upplýstur um efna-
hagslega stöðu og efnahagslegar
horfur, hvort sem horft er til allr-
ar þjóðarinnar eða þess kjördæmis
sem hann var kosinn fyrir.
Rétt væri að þingmenn Fram-
sóknarflokksins kæmu með efna-
hagsstefnu fyrir þjóðina og bentu
á leiðir til uppbyggingar á lands-
byggðinni, stefnu og leiðir til raun-
verulegrar velmegunar fyrir al-
menning. Að rugla um eitt í dag
og annað á morgun og reka Seðla-
bankastjórann mun engu breyta.
Borgarnesi, 23. febrúar 2013
Guðsteinn Einarsson.
Ný göng, Sundabraut
og umbætur á vegum
Að gera skyldu mína
Velmegun Íslands eða hvað?
Íslenskir kórtónleikar
á Stóru Kanaríu