Læknablaðið - 15.09.2005, Qupperneq 48

UMRÆÐA & FRÉTTIR / SAGA LÆKNISFRÆÐINNAR
Hér bíða ráðstefnugestir
eftir að nœsti fyrirlesari
hefji upp raust sína í há-
tíðarsal Háskólans.
Og hér er hann kominn,
bandaríski lœknirinn
Charles Poser sem eltir
víkinga um heiminn. Hann
virðist vera kominn til
landsins helga efdcema má
afglœrunni.
Poser fylgdi víkingum víða um heim og allt
austur til Kína en næst var röðin komin að forn-
leifauppgreftri í bænum Ribe á Jótlandi þar sem
fjöldi lækningatækja frá miðöldum hefur fundist.
Síðustu fyrirlestrarnir í þessari málstofu fjölluðu
um heitar laugar til forna á íslandi en um það efni
ritaði Jón Þorsteinsson í júlíhefti Læknablaðsins.
Og svo sagði Örn Hrafnkelsson handritafræðing-
ur frá íslenskum handritum frá 1600-1800 í eigu
Landsbókasafns þar sem fjallað er um læknis-
fræði.
Reyndar komu íslendingasögurnar víðar við
í fyrirlestrum á þessu þingi því margir vitnuðu
til þeirra og einn ágætur Norðmaður, Jon Geir
Hpyersten, hefur skrifað bók um mannlýsingar
íslendingasagna, með sérstakri áherslu á Njálu.
í anddyri Háskóla íslands var búið að koma fyrir nokkr-
um veggspjöldum með ýmsum fróðleik. Meðal þeirra sem
þar sýndu var sœnski lœknirinn Bengt W. Johansson sem
var með hugann við sögu hjartagangráðsins.
Pað var skemmtilegur fyrirlestur sem ég mun gera
frekari skil hér í blaðinu.
Meðferð úr fortíðinni
Það á reyndar einnig við um fleiri fyrirlestra
sem haldnir voru á þinginu. Til dæmis hlýddi ég
á þýskan geðlækni, Thomas Miiller, sem greindi
frá athyglisverðu meðferðarformi geðsjúkra sem
enn tíðkast í nokkrum Evrópulöndum þótt það
eigi sér rætur aftur á 12. öld þegar geðsjúkir voru
taldir haldnir illum öndum. Thomas taldi þessa
meðferð eiga fullt erindi við nútímann og lesendur
Læknablaðsins geta dæmt um það sjálfir.
Ég verð að gera þá játningu að ég mætti ekki á
málstofuna um konur í læknavísindum en lesendur
geta hins vegar huggað sig við það að Margrét
Georgsdóttir ætlar að birta hér í blaðinu erindi sitt
sem fjallaði um þrjár fyrstu konurnar í íslenskri
læknastétt sem að vísu störfuðu allar utan land-
steinanna.
Það blasti líka við þeim sem sóttu þetta þing að
viðfangsefnið höfðaði ekki bara til lækna. Þarna
mátti sjá fólk úr ýmsum stéttum, ekki síst sagn-
fræðinga og áhugamenn um fyrri tíma af mörgum
gerðum. Með þeim orðum lýkur þessari samantekt
en hér á síðunum birtum við myndir sem teknar
voru meðan ráðstefnan stóð yfir.
684 Læknablaðið 2005/91