Fréttatíminn - 22.12.2014, Side 36

Alltaf eitt autt sæti
við jólahlaðborðið
fyrir heimilislausa
H jónin Agnieszka og Piotr Jakubek hafa búið á Íslandi í þrettán ár. Þau komu ekki
hingað saman heldur hittust hér,
þar sem þau unnu í fiski. Þau urðu
ástfangin, eignuðust tvo drengi,
stofnuðu verslun og eru hér enn.
Hamingjusöm í Kópavogi.
„Ég hafði reyndar séð hana þeg-
ar ég var 18 ára á djamminu í lítilli
borg 60 kílómetra frá heimabænum.
Og ég man enn hvað mér fannst hún
sæt,“ segir Piotr og hlær. Agnieszka
segist ekkert muna eftir honum og
þau hlæja enn meira.
Byrjaði allt með bjór
„Ég var með góða vinnu sem múr-
ari úti og ætlaði bara að vinna hér
yfir sumarið til að ná mér í auka-
peninga, en hér er ég enn,“ segir
Piotr og Agnieszka tekur undir. Þau
unnu við hin og þessi störf þangað
til þau tóku ákvörðun um að opna
pólska verslun. Þau höfðu oft lent í
því að langa í vörur sem ekki feng-
ust hér og vissu að þau voru ekki
ein um það. „Þetta byrjaði í raun
með því að okkur vinina langaði í
pólskan bjór,“ segir Poitr og hlær.
„Við fórum að flytja inn hitt og þetta
og á endanum vorum við komin með
búð, í samstarfi við vinahjón okkar.
Okkur langaði bara til að gera eitt-
hvað nýtt og spennandi.“
Ákváðu að vera eftir þrátt
fyrir kreppu
Vinahjónin fluttur aftur til Póllands
þegar kreppan skall á og nú reka
Agniezka og Piotr verslunina ein.
„Við ákváðum að vera áfram á Ís-
landi þrátt fyrir kreppuna. Við erum
ánægð hér og höfum komið okkur
vel fyrir. Þetta er heimili drengj-
anna okkar og það væri rosalega
stór breyting fyrir okkur að fara,“
segir Agnieszka en þau eiga tvo
drengi, Mateusz og Hubert.
„Strákarnir eru með sitt líf hér,
sinn skóla og sína vini og svo erum
við með rekstur og húsnæði sem
maður hleypur ekkert í burt frá. Svo
finnst okkur líka bara gott að vera
hér, við kvörtum ekki,“ segir Piotr.
Mini market verslunin, sem er
í Drafnarfelli í Breiðholti, gjör-
eyðilagðist síðastliðinn vetur eftir
íkveikju en með hjálp vina sinna
tókst þeim að lagfæra hana og
opna á ný í vor. „Við hugleiddum að
hætta en ákváðum svo að halda bara
áfram. Við spáðum í að flytja versl-
unina í Hafnarfjörðinn en ákváðum
að halda frekar áfram hér. Við viss-
um að það gæti tekið langan tíma að
byggja reksturinn upp á ný annars-
staðar,“ segir Agnieszka.
Tólf réttir á aðfangadag
Agnieszka á tvær systur á Íslandi og
Piotr á eina systur, tvo bræður og
föður hér. Allir eru með fjölskyldur
svo það er stór hópur sem hittist yfir
jólin. „Jólin byrja á aðfangadag hjá
okkur alveg eins og hér. Þau hefjast
milli fimm og sex, það er borðað,
síðan opnum við gjafir og svo end-
um við kvöldið á því að fara í messu
í Landakotskirkju.“
En það er eitt sem er ólíkt og það
er maturinn, því við borðum ekki
kjöt á aðfangadag, bara fisk og
grænmeti og það eru alltaf tólf rétt-
ir. „Það er einn réttur fyrir hvern
lærisvein. Það er alltaf heit súpa á
undan og einn aðalréttur sem er
fiskur, heilsteiktur í ofni og svo
eru hitt litlir grænmetisréttir, eins
og rauðrófusúpa, fiskréttir, síld og
„dömplings“, þ.e. fylltar hveitiboll-
ur. Svo erum við með sætt heima-
gert birkibrauð og allskonar salöt.
En við setjum allt á borðið í einu þó
það séu svona margir réttir því á jól-
unum eiga allir að slaka á,“ segir
Agnieszka.
„Það er allt of mikið stress með
svona marga rétti að vera alltaf að
hlaupa fram og til baka úr eldhús-
inu. Á jólunum eiga allir að sitja og
slaka á,“ segir Piotr.
„Já, það er líka svo notalegt að
sitja bara og grípa það sem mann
langar í, krakkar hafa heldur enga
þolinmæði í að sitja og bara bíða eft-
ir réttum. Við erum meira að segja
með eftirréttinn á hlaðborðinu,“
segir Agnieszka en í eftirrétt er
stór piparkaka og það er alltaf hvít-
ur dúkur á borðinu. „Undir dúkinn
setjum við svo smá hey og ofan á
hann stóra oblátu, en það er gömul
kaþólsk hefð sem hefur með frjó-
semi að gera,“ segir Piotr.
Tími fyrir afslöppun
Önnur mikilvæg hefð á pólskum
heimilum er að hafa alltaf eitt sæti
við matarborðið autt. „Það er allt-
af gert ráð fyrir því að einhver geti
bankað upp á sem þurfi mat og skjól
yfir jólin. Þetta er gert með heim-
ilislausa í huga og einu sinni síðan
við fluttum til Íslands höfum við
getað notað stólinn. Þá kom pólskur
strákur í búðina rétt fyrir jól sem
ætlaði ekki að halda jólin svo við
buðum honum til okkar. Það var
mjög skemmtilegt, þetta var in-
dælisstrákur en við vitum ekkert
hvað varð svo um hann,“ segir Ag-
nieszka.
Hjónin eru sammála um það að
það allra mikilvægasta við jólin sé
afslöppun og Piotr ítrekar að það
verði að eiga um alla. „Þetta er tími
til að slaka á með fjölskyldunni en
án þess að búa til stress, allir verða
að geta slakað á og borðað vel.“
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Hjónin Agnieszka og Piotr Jakubek halda jólin í faðmi fjölskyldunnar á Ís-
landi. Þau hafa búið hér í þrettán ár og segja hefðir hér líkar þeim pólsku en
þó séu nokkrir siðir frá Póllandi sem þeim finnist gaman að halda í.
Piotr og Agnieszka Jakubek
með sonum sínum, Mateusz
og Hubert, við jólatréð í
stofunni heima. Samkvæmt
pólskri hefð er tréð ekki
skreytt fyrr en stuttu fyrir
jól og þá gerir heimilisfaðir-
inn það með börnunum á
meðan húsmóðirin stússast
í eldhúsinu. Tréð er skreytt
með piparkökum og sælgæti
sem má svo narta í yfir jólin.
Mynd Hari
36 fréttir Helgin 22.-28. desember 2014