Fréttatíminn - 20.06.2014, Síða 36

Veðurfarsstjórnun að hætti Kims
X
Á morgun, laugardag, eru sumarsól-
stöður, lengstur sólargangur og náttúran
skartar sínu fegursta. Hæst fer sólin á
loft á þessu herrans ári klukkan nákvæm-
lega 10.51 á morgun. Þá er rétt að kíkja
eftir þeirri gulu á himninum, láti hún svo
lítið að sýna sig. Eftir þessum hápunkti
bíðum við langan vetur, tímanum þegar
dagur og nótt renna saman í eina birtu-
og blómatíð.
Það er fátt sem jafnast á við bjarta
sumarnótt. Þá getur reynst erfitt að halda
sig inni, bjóði veðrið upp á það. Slíka nótt
upplifðum við hjón í Flatey á Breiðafirði
fyrir nokkrum árum, algera dýrð náttúr-
unnar. Fullorðnir nutu dásemdarinnar úti
við og börn fengust ekki í svefn heldur
sulluðu í flæðarmálinu þótt nýr dagur
væri runninn. Í huga þeirra komst fyrir-
bærið nótt ekki að – henni á ekki að fylgja
birta heldur myrkur. Aðra slíka nótt feng-
um við á dögunum, einnig við Breiða-
fjörð, en nú uppi á landi. Sólin hvarf bak
við fjall á ellefta tímanum en birtan hélst
og litadýrðin jókst eftir að hún var gengin
til viðar. Í suður- og vesturátt varð himin-
inn bleikur en þegar norðar og austar dró
var sem eldur væri bak við fjöllin þar sem
sólin hvíldi stutta stund áður en hún lét
sjá sig á nýjan leik. Sjórinn var lognkyrr,
aðeins strikaður af sundi æðarfugls og
stöku selur skaut upp haus af einskærri
ánægju með lífið. Fuglarnir gátu ekki
tekið á sig náðir, frekar en mannfólkið og
tófa rölti í rólegheitum úr fjörunni áleiðis
í greni sitt, sjálfsagt með gott í gini.
Við sem búum sunnan heiða upplifum
það ekki að sjá sól á lofti allan sólar-
hringinn á þessum árstíma. Það gera
hins vegar þeir landar okkar sem nyrst
búa – og gestir þeirra að sjálfsögðu.
Þetta náttúruundur vildum við hjón sjá, í
hópi góðra vina, og pöntuðum okkur því
flugfar og gistingu í Grímsey um Jóns-
messuleytið fyrir þremur árum. Gríms-
eyjarferðin var frábær upplifun í þessum
góða hópi – nema hvað skýjað var þann
tíma sem við dvöldum norður þar. Við því
var ekkert að gera og við tókum skýja-
farinu með jafnaðargeði enda margt að
sjá í Grímsey, fallega náttúru og fuglalíf,
að ógleymdu mannfólkinu sem tók okkur
opnum örmum. Við sigldum umhverfis
eyjuna, skoðuðum björg og bjargfugla og
í landi tíndum við skarfakál – og tókum
raunar með okkur suður í Kópavog þar
sem það þrífst enn þótt aðstæður þar séu
þessari undrajurt nokkuð framandi. Flug-
mennirnir sem sóttu okkur voru meira
að segja svo uppnumdir af hinum langa
sólargangi að þeir tóku auka hring yfir
hina norðlægu eyju svo við gætum notið
fegurðar hennar úr lofti, nokkuð sem átti
ekki að vera innifalið í þessu hefðbundna
áætlunarflugi.
Við eigum því eftir að sjá hina raun-
verulegu miðnætursól, þegar ljósgjafinn
okkar er svo örlátur að skína á okkur dag
og nótt. Panti maður gistingu og far með
löngum fyrirvara er óvíst að sólin láti sjá
sig akkúrat á heimsóknartíma. Ráðið er
því að skjótast norður með litlum fyrir-
vara þegar veðurfræðingar spá sólfari í
þeim landshluta. Á spá þeirra verðum við
að treysta þótt reynslan hafi kennt okkur,
jafnt leikmönnum sem sérfræðingum í
faginu, að skjótt skipast veður í lofti.
Æskilegt væri því að veðurfræðingarn-
ir spáðu almennilegu veðri, að minnsta
kosti yfir hásumarið, og stæðu við það.
Leiðin að því marki er kannski að fylgja
aðferð Kim Jong-un, einræðisherra í
Norður-Kóreu. Almennt er hann kannski
ekki maðurinn sem maður mundi leita til
sem ráðgjafa, enda er allt í kalda kolum
í landi hans, eftir tiltölulega stuttan
valdaferil en lengri tíð forvera hans á
valdastóli, föður og afa, Kim Jong-il og
Kim Il-sung.
Eitt í stjórnarháttum Kims þessa þriðja
er þó vert allrar athygli. Hann hefur alls
ekki verið ánægður með veðurfarið í
landi sínu undanfarið. Þar hafa þurrkar
verið miklir og uppskerubrestur í kjöl-
farið, sem eru ekki á óstjórnina bætandi.
Þá hafa fellibyljir herjað á landið með
tilheyrandi skaða. Þetta kann leiðtoginn
ungi illa að meta og vill fá betra veður –
en einkum betri veðurspár.
Undir þetta má taka. Þótt sumur hafi
verið heldur blíð norður hér það sem af er
öldinni má alltaf biðja um betra veður, að
minnsta kosti ef maður ætlar sér að skoða
miðnætursólina. Kim brá sér sem sagt á
veðurstofu lands síns, nýklipptur í vöng-
um, og fór fram á betri veðurspár. Betri
veðurspám hlýtur að fylgja betra veður,
það segir sig sjálft. Svo mikið höfum við
lesið af stjórnarfari þeirra langfeðga í
Norður-Kóreu að vissara er fyrir þegnana
að hlýða fyrirskipunum þeirra. Ella eiga
þeir á hættu að verða fangelsaðir eða
jafnvel líflátnir. Það má því búast við því
að veðurspár muni breytast mjög til batn-
aðar í því hrjáða landi – og væntanlega
veðrið í framhaldi af því.
Þetta gætum við reynt hér á landi, til
prufu að minnsta kosti, þó ekki væri
nema yfir sumarmánuðina þrjá, júní, júlí
og ágúst. Þá viljum við vera úti, léttklædd
og njóta sólarinnar. Þeir gætu því brugðið
sér í heimsókn á Veðurstofuna Sigmund-
ur Davíð eða Ólafur Ragnar – annar hvor
eða báðir – og beðið um betri veðurspár
og betra veður í framhaldi af því.
Stjórnarfar hér á landinu bláa er allt
annað og mildara en í Norður-Kóreu. Því
eiga veðurfræðingarnir á Öskjuhlíðarhá-
lendinu hvorki von á fangelsun né öðru
miklu verra þótt illa takist til um spárnar,
hann rigni eða það hvessi óvænt – en
þetta ætti þó að vera tilraunarinnar virði.
Er ekki rétt að spá sólskini út sumarið
– og sjá hvað gerist?
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
SAMKVÆMT BÓKSÖLU Í PENNANUM EYMUNDSSON UM LAND ALLT
METSÖLULISTI EYMUNDSSON

VIKAN 28.05.14- 03.06.14
1 2Amma biður að heilsa Fredrik Backman
5 6
7 8
109
43 Bragð af ást Dorothy Koomson
Síðasta orðsending elskhugans
Jojo Moyes
Íslenskar þjóðsögur
Benedikt Jóhannesson/
Jóhannes Benediktsson
Fimm maurar
Ágúst Óskar Gústafsson
Iceland Small World - Stór
Sigurgeir Sigurjónsson
Skrifað í stjörnurnar
John Green
Iceland - Down to earth
Sigurgeir Sigurjónsson
Iceland Small World - Lítil
Sigurgeir Sigurjónsson
Vegahandbókin 2014
Steindór Steindórsson
36 viðhorf Helgin 20.-22. júní 2014