Dagblaðið Vísir - DV - 04.07.2008, Síða 8

föstudagur 4. júlí 20088 Fréttir DV
„Ég mátti tala við hann í tíu mínútur
úti á flugvelli í gærmorgun, lögregl-
an harðneitaði að segja mér hvert
væri verið að fara með hann,“ segir
Rosemary Atieno, kona Pauls Ram-
ses sem var sendur úr landi í gær-
morgun í lögreglufylgd. Kona hans
og barn urðu hér eftir.
Ramses sótti um pólitískt hæli
hér á landi í janúar, en hann er
meðlimur stjórnarandstöðunnar í
heimalandi sínu Keníu. Pólitískar
ofsóknir eru raunveruleiki þar í landi
og hafa margir stjórnarandstæðing-
ar verið myrtir að undanförnu. Hún
er ráðvillt og sorgmædd yfir þeirri
meðferð sem íslensk yfirvöld sýndu
þeim. Ramses var fluttur úr landi
eins og glæpamaður snemma í gær-
morgun. „Þeir komu á vinnustaðinn
hans og leituðu að honum,“ segir
hún og bætir við að Paul hafi sjálf-
ur farið á lögreglustöðina vegna for-
vitni um það hvers vegna lögreglan
leitaði hans. Þar var honum tjáð að
hann þyrfti að yfirgefa landið morg-
uninn eftir.
Settur í fangaklefa
Lögreglumenn framvísuðu bréfi
sem var dagsett þann 1. apríl síðast-
liðinn. Í bréfinu sem var frá Útlend-
ingastofnun kemur fram að hann
þyrfti að yfirgefa landið í byrjun
júlí. Bréfið kom algjörlega flatt upp
á Ramses sem hafði aldrei séð það
fyrr. Þar að auki var ekki til nein und-
irskrift til staðfestingar þess að hann
hefði móttekið bréfið og þess vegna
haft eðlilegan frest til þess að undir-
búa brottför.
„Tveir lögreglumenn fylgdu
honum heim þar sem hann varð
að pakka saman farangri sínum í
flýti. Að því loknu fórum við saman
á lögreglustöðina. Þar gat ég verið
með honum í klukkutíma þar til ég
var send í burtu. Þá var hann send-
ur í fangaklefa og síminn tekinn af
honum,“ segir Rosemary. Ástæða
þess að lögreglumenn tóku af hon-
um símann var sú að fjölmiðlamenn
höfðu reynt að ná af honum tali. „Ég
vissi þess vegna ekkert. Ég hringdi á
lögreglustöðina og spurði fregna af
honum,“ segir hún. Svarið sem Rose-
mary fékk var kalt. „Þeir spurðu mig
bara hver ég væri, ég kynnti mig sem
konuna hans. En þá fékk ég svarið:
Þú getur ekki talað við hann, þannig
eru lögin.“
Engin svör
Rosemary brunaði út á Kefla-
víkurflugvöll í gærmorgun til þess
að reyna að hitta á manninn sinn.
„Hann var í fylgd lögreglumanna og
ég gat ekkert verið ein með honum.
Ég fékk tíu mínútur til þess að kveðja
hann, svo var hann farinn.“ Rose-
mary veit ekkert um það hvert hann
var sendur, lögreglumenn veittu
henni engar upplýsingar.
„Ég hef ekkert heyrt í honum síð-
an á flugvellinum.“
Lögfræðingurinn undrandi
Ramses verður að öllum líkind-
um sendur til Ítalíu þar sem mál
hans verður tekið fyrir. Ísland er aðili
að Dyflinarsamningunum sem gerir
stjórnvöldum kleift að senda flótta-
menn til þess lands innan Scheng-
en-svæðisins sem þeir komu fyrst
til. „Paul sótti um hæli í lok janúar
síðastliðins,“ segir lögmaður Pauls,
Katrín Theódórsdóttir. „Svo strax
um miðjan mars óskaði ég eftir að
það yrði fjallað um umsóknina hér á
landi, af því hann hafði tengsl við Ís-
land, þekkti hérna fólk og hafði búið
hérna áður.“
DV leitaði viðbragða hjá Útlend-
ingastofnun. Haukur Guðmunds-
son, settur forstjóri Útlendingastofn-
unar, segir að í byrjun apríl hafi Ítalir
verið tilbúnir til þess að taka við Paul
en vegna mannúðarástæðna hafi Út-
lendingastofnun gefið honum frest
til þess að vera á landinu fram yfir
fæðingu barns hans. Katrín undr-
ast þau rök og segir það hvergi hafa
komið fram að honum hefði verið
heimilað að vera lengur hér á landi
vegna mannúðarsjónarmiða.
Tengist Íslandi
Paul kom til Íslands árið 2004 á
vegum íslenska ABC-hjálparstarfs-
ins. Hann starfaði um tíma sem
sjálfboðaliði hjá Samhjálp til að
hjálpa börnum sem eiga við vímu-
efnavanda að stríða. Í dvöl sinni
hér á landi hefur Paul kynnt sér það
lýðræði sem við búum við þar sem
kosningareglur eru virtar.
DV ræddi við Paul í desember og
þá var ljóst að hann taldi sig hafa haft
mikið gagn af að kynnast Íslandi. „Ég
varð fyrir miklum innblæstri af því
að dvelja á Íslandi og því hvernig lýð-
ræðið virkar. Ég hitti marga stjórn-
málamenn í öllum flokkum sem
gáfu mér innsýn í sín störf. Ég hitti til
að mynda Halldór Ásgrímsson þegar
hann var forsætisráðherra. Það var
þess vegna sem ég ákvað að fara frá
Íslandi fyrir fjórum mánuðum aftur
til Keníu til að bjóða mig fram á þing.
Mig langaði til þess að bjóða upp á
eitthvað nýtt í stjórnmálunum heima
í Keníu. Ég hlaut traust míns flokks,
bauð mig fram og gekk mjög vel. Ég
var kosinn. Markmið okkar var að ná
sex sætum í Naíróbí og okkur tókst
að vinna fimm,“ segir Paul.
Góð áform Pauls fóru fyrir lítið
og sá hann sér ekki annað fært en að
flýja land og sækja um pólitískt hæli.
„Hann var í fylgd lögreglumanna og ég gat ekk-
ert verið ein með honum. Ég fékk tíu mínútur til
þess að kveðja hann, svo var hann farinn.“
Rosemary Atieno, kona Pauls Ramses Odour er sorgmædd og ráðalaus yfir því
hvernig maður hennar var sendur úr landi með flýti í gærmorgun. Rosemary er ein
eftir með mánaðargamla dóttur þeirra. Hún veit ekkert hvert framhaldið verður, enda
fór Ramses úr landi í fylgd lögreglumanna. Paul óttast um líf sitt, ef hann verður
sendur aftur til Keníu. Rosemary fékk tíu mínútur til þess að kveðja hann á meðan
lögreglumenn fylgdust með.
RIFINN FRÁ
KONU OG BARNI
Paul Ramses og Rosemary Atieno
„Ég vil ekki þurfa að fara aftur til Keníu því þá
verð ég drepinn,“ sagði Paul við dV í vetur.
Rosemary Atieno
„Ég vissi þess vegna ekkert. Ég hringdi á
lögreglustöðina og spurði fregna af honum.“
Jón BJARki mAgnúSSOn
blaðamaður skrifar jonbjarki@dv.is