Frjáls verslun - 01.10.2005, Qupperneq 76

76 F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 0 5
JÓLIN KOMA
Hreyf ing með
yf ir full an maga
„Ég gerði úti vist hluta af mínu lífs mynstri fyr ir löngu. Í ára tugi hef ur
varla kom ið sá sunnu dag ur að ég hafi ekki far ið í ein hverj ar göngu-
ferð ir. Fólk hef ur alltaf þörf fyr ir að fara út að hreyfa sig, kannski ekki
síst á jól un um þeg ar all ir eru yf ir full ir af mat. Ég hef kapp kost að að
láta veð ur ekki draga neitt úr mér með að fara út að ganga enda
á stæðu laust nema veðr ið sé al veg vit laust. Meg in mál ið er að búa sig
eft ir að stæð um,“ seg ir Hösk uld ur Jóns son, fyrr um for stjóri ÁTVR.
„Héð an úr Graf ar holti, þar sem ég bý, eru afar marg ar skemmti-
leg ar göngu leið ir inn á heið ina, til dæm is upp að Reyn is vatni og til
suð urs inn á Heið mörk. Það an má ganga alla leið að Víf ils stöð um eða
þá með El liða vatni nið ur með El liða án um, fram Foss vogs dal og út að
Skerja firði. Kost irn ir eru marg ir og stíga kerf ið hér á höf uð borg ar svæð-
inu sem ætl að er göngu- og hjól reiða fólki er vel tengt.“
Hösk uld ur hef ur í ára tugi starf að inn an vé banda Ferða fé lags
Ís lands. Var for seti þess í um ára tug og leiddi m.a. nokkr ar ára móta-
ferð ir í Þórs mörk. „Ég fór í síð ustu ára móta ferð ina fyr ir um tutt ugu
árum. Þótt ég skemmti mér vel fann ég að ég var hrein lega orð inn of
gam all fyr ir þetta. Að minnsta kosti var ég ekki á sömu bylgju lengd
og flest ir aðr ir í ferð inni þótt við nyt um þess öll að stunda úti veru og
holla hreyf ingu. Í mörg ár höf um við hjón in haft það mark mið að kom-
ast upp á Ker hóla kamb Esju sunnu dag inn fyr ir jól. Oft ast tekst það
en stund um haml ar veð ur för. Við reyn um ör ugg lega sunnu dag inn 18.
des em ber og hlökk um til að sjá þar þá sem haldn ir eru sömu áráttu
og við.“
„Á Ker hóla kambi Esju sunnu dag inn fyr ir jól,“
seg ir Hösk uld ur Jóns son.
ÚTI VERA Á JÓL UM
Hrossa stúss á jól un um
„Mér finnst frá bært að vera í hrossa stússi um jól in. Venju lega
tök um við hest ana á hús snemma í des em ber og um há tíð ar er
orð ið tíma bært að ríða eitt hvað út. Strák arn ir mín ir eru tólf og fjög-
urra ára og hafa mik inn á huga á hest um og gjarn an höf um við far ið
í út reið ar túr ein hvern jóla dag anna og jafn vel þá alla,“ seg ir Mel rós
Ey steins dótt ir spari sjóðs stjóri á Höfn í Horna firði.
Mel rós seg ir alla stað hætti við Höfn og ægi fag urt um hverf ið þar
gera svæð ið allt að para dís hesta manna, fyr ir svo utan að al kunna
sé hve gott hrossa kyn komi frá Horna firði. „Við hesta menn á Höfn
höf um stund um far ið sam an í út reið ar túr á gaml árs dag. Þá ríð um
við ann að hvort út hér inni á Nesj um og ef fryst hef ur er far ið á ís
út í Skó gey, sem er eyja hér í ósum Horna fjarð ar fljóts.“
Hross in hafa fylgt Mel rós allt frá æsku ár um og þeg ar hún var
stelpa fannst henni sjálf sagt að gefa hross un um eitt hvað í jóla gjöf.
„Ég er fyr ir löngu vax in upp úr þessu, en hef mig þó ekki ofan af
því að gera bet ur við hross in á jól un um en í ann an tíma. Því er
hey ið sem ég set í stall inn kannski að eins betra en hvunn dags og
rúg brauðs sneið arn ar fleiri.“
„Rúg brauðs sneið arn ar eru fleiri,“ seg ir Mel rós Ey steins dótt ir.