Frjáls verslun - 01.10.2005, Side 91

F R J Á L S V E R S L U N • 1 0 . T B L . 2 0 0 5 91
JÓLIN KOMA
JÓL Í ÚT LÖND UM
Hangi kjöt
í App el sínu stræti
„Sið ir að heim an fylgdu mér þau einu jól sem ég hef dval ið er lend is. Þá
var ég við nám í í mynd ar- og sam skipta fræð um við há skól ann í Canter-
bury í Kent í Englandi og var ytra um jól in. Fékk þá sent að heim an,
frá móð ur minni, bæði hangi kjöt og laufa brauð, til að hafa á borð um á
að fanga dags kvöld, rétt eins og var sið ur á heima slóð um mín um á Ak ur-
eyri. Sjálf þurfti ég hins veg ar að búa til jafn ing inn, sem reynd ar brann
illi lega við hjá mér og varð ekki ýkja lyst ug ur,“ seg ir Svan hild ur Kon ráðs-
dótt ir, sviðs stjóri Menn ing ar- og ferða mála sviðs Reykja vík ur og Mark aðs-
mað ur árs ins.
„Í Bret landi eru jóla hefð irn ar tals vert aðr ar en hér heima. Við Ís lend-
ing ar erum van ir helgi og kyrrð á að fanga dags kvöld, en þetta er hins
veg ar kvöld ið sem Bret arn ir nota til að skreppa á pöbb inn - og ann ar í
jól um er einnig til eink að ur kránni frem ur en fjöl skyld unni,“ seg ir Svan-
hild ur, sem á náms ár un um sín um í Kent bjó í Or ange Street - sem á
ís lensku gæti út lagst App el sínu stræti.
Unga kon an í App el sínu stræti kynnt ist ýms um fleiri jóla sið um í Bret-
landi sem Ís lend ing um þykja fram and leg ir. „Vina fólk mitt bauð mér í
jóla mat þar sem var á borð um það sem kall að er Christmas Pudd ing.
Kaka, sem er fyllt á vöxt um, og bök uð snemma hausts. Líkjör um eða
kon íaki er hellt yfir með reglu legu
milli bili, þannig að kak an verð ur
al veg gegn sósa og á vext irn ir
ramm gerjað ir. Til að toppa
allt sam an er svo eld ur bor-
inn að kök unni, sem þá
fuðr ar upp og hef ur hreint
ó lýs an leg á hrif á jóla börn
á öll um aldri.“
Harð fisk ur með
bresk um sós í alist um
„ Fyrstu jól in á náms ár um mín um í Bret landi stefndu í að vera
held ur ein mana leg. Við vor um tvö sam an í dokt ors námi, ég
og Árný kona mín, og bjugg um á svæði þar sem eng inn Ís lend-
ing ur var. Þetta var á þess um árum þeg ar náms lán in bár ust
seint og illa og Bret ar ekki farn ir að styrkja okk ur, svo við
vor um þar að auki skít blönk,“ seg ir Öss ur Skarp héð ins son,
þing mað ur Sam fylk ing ar.
„Ég var þá við bresku Hafró sem var úti við strönd ina í
Aust ur-Ang líu. Þar var mik ið og stórt verk stæði sem þjón -
u staði rann sókn ar tæk in og þrjú skip sem stöð in rak til rann-
sókna. Ég hafði ver ið sjó mað ur á skóla sumr um mín um heima
á Ís landi og lík aði vel í smur ol íu og troll um, og ein hvern veg inn
æxl að ist það þannig að ég fór að drekka kaffi með köll un um á
verk stæð inu. Þar voru tveir bræð ur, komn ir við ald ur, eld heit ir
sós í alist ar og lík aði ekki illa við skoð an ir mín ar. Þeir höfðu
báð ir ver ið á tog ur um við Ís land og fannst gam an að spjalla
við mig um Ís lands mið og rifja upp hvar þeir hefðu ver ið að
veiða. Dag inn fyr ir jól var allt í einu hringt heim, og þá var það
eldri bróð ir inn. Er ind ið var að spyrja hvort við Árný vild um ekki
koma og vera hjá stór fjöl skyld unni um jól in. Við þáð um það.
Kvöld ið byrj aði með langri göngu ferð út í skóg, þar sem var að
vísu eng inn snjór, og síð an var far ið heim í dýr lega veislu þar
sem hvorki voru spöruð mat föng né breskt öl. Bræð urn ir og
fjöl skyld ur þeirra gáfu okk ur meira að segja bæk ur í jóla gjaf ir.
Við lögð um á borð með okk ur kalt hangi kjöt frá Ís landi sem
við vor um búin að sjóða - og vest firsk an harð fisk. Þeim gekk
illa að byrja að éta hangi kjöt ið en svo small það í góm inn, og
var að lok um étið upp til agna. Eft ir þetta varð hangi kjöt ið að
þjóð sögu á verk stæð inu og ég færði þeim reglu lega harð fisk
eft ir þetta. En þetta voru fín og skemmti leg jól í út land inu.“
„Eft ir þetta varð hangi kjöt ið að þjóð sögu,“
seg ir Öss ur Skarp héð ins son.
Svanhildur
Konrá›sdóttir,
Marka›sma›ur
ársins.