Ægir - 01.02.2003, Blaðsíða 42

42
F R Ó Ð L E I K U R O G S K E M M T U N
K R O S S G Á TA N
Langlúra er langur og þunnur beinfiskur með lítinn haus,
smáan kjaft og litlar oddhvassar tennur. Augun eru stór og
aflöng og eru bæði á hægri hlið fisksins en vinstra augað
liggur aðeins aftar en hitt. Trjónan er mjög stutt. Bakuggi
byrjar á móts við vinstra augað og kviðuggar eru smáir og
sporður er bogadreginn fyrir endann. Hreistur er smátt og rák
er bein en sveigist þó aðeins ofan eyrugga.
Hægri hlið langlúru er dökk, rauðgrá eða rauðbrún og snýr
sú hlið jafnan upp, en sú vinstri er ljós eða hvít með svörtum
þéttum dílum.
Lengsta langlúra sem veiðst hefur hér við land mældist 66
cm.
Heimkynni langlúrunnar eru í Norður-Atlantshafi beggja
vegna. Hún er frá Múrmansk í norðri og meðfram ströndum
Noregs inn í Kattegat og dönsku sundin. Hún er í Norðursjó,
við Bretlandseyjar og suður til Frakklands og inn í Biskajaflóa.
Hún lifir við Færeyjar og Ísland, við Suður-Grænland og
Norður-Ameríku við Nýfundnaland og Nýja Skotland. Við
Ísland má finna langlúru allt í kringum landið en einkum þó
sunnan- og vestanlands. Minna er um hana norðanlands og
austan.
Langlúran er botnfiskur og heldur sig á leir- og sandbotni.
Algengust er hún á 50-300 metra dýpi en finnst einnig enn
dýpra eða grynnra. Aðalfæða hennar eru burstaormar,
smákrabbadýr, smáskeldýr og slöngustjörnur en einnig gæðir
hún sér á ýmsum smáfiskum.
Hrygning fer fram við suður- og suðvesturströndina. Eggin
eru smá og klekjast þau út á 8 dögum við 8-10°C. Þegar
seiðin hafa náð 4-5 cm lengd hafa þau fengið útlit foreldra
sinna og hverfa til botns. Vöxtur langlúru er hægur og nær
hún um 14-16 ára aldri hér við land.
Síðustu árin hefur afli langlúru á Íslandsmiðum verið
fremur lítill eða innan við 2000 tonn. Árið 1987 náði hann
hámarki og veiddust þá 4566 tonn og Íslendingar voru allt í
einu mesta langlúruveiðiþjóð í Evrópu. Áður fyrr var langlúra
veidd í botnvörpu en undanfarið hefur hún einkum verið veidd
í dragnót.
Glyptocephalus cynoglossus
Langlúra