Ægir - 01.07.2007, Blaðsíða 16

16
fleirum kost á að koma að þeim. Opna
fleirum leið að því að rannsaka fiskinn í
sjónum og ég hef sett aukinn þunga ein-
mitt í það.“
- Telur þú að eitthvað í núverandi
fiskiveiðistjórnunarkerfi sé þess valdandi
að uppbygging þorskstofnsins hafi ekki
gengið hraðar og betur fyrir sig?
„Aflaheimildir í magni en ekki tíma er
líklegasta aferðin til að geta stjórnað
heildarmagni þess afla sem komið er
með að landi. Um það fer enginn í graf-
götur. Hins vegar hefur kvótakerfið galla.
Við höfum til dæmis gengið of nærri
eldri árgöngum í þorskinum. Með fiski-
veiðistjórnunarkerfi sem takmarkar magn
er ýtt undir sókn í stærsta og verðmæt-
asta fiskinn, sem er mjög þýðingarmikill
fyrir hrygninguna. Innan kvótakerfisins
eru hins vegar til lausnir á þessu. Forveri
minn tók ákvörðun um að minnka
möskvastærð neta og uppi hafa verið
ýmsar hugmyndir sem eiga að stuðla að
minni sókn. Í nýjustu ástandsskýrslu
Hafró sjáum við að ástandið er heldur að
skána, eldri stofnar eru betur á sig
komnir en var. Því held ég, að teknu til-
lit til alls, að magnbundin sóknarstýring
á borð við kvótakerfi sé líklegri en ann-
að til að halda hámarksafla innan tiltek-
inna hámarka þó að sóknarstýring hafi
líka kosti.“
Samsetning ýsu og þorsksins er mjög
erfið
- Vegna meðafla hafa margir af því
áhyggjur að 130 þúsund tonna þorsk-
kvóti sé einfaldlega of lítill, þegar haft er
í huga að ýsukvótinn er 100 þúsund
tonn. Hvernig sjá menn þetta best leyst?
„Samsetning ýsu og þorsksins er mjög
erfið. Ég dreg enga dul á það og þekki
málið sjálfur sem gamall útgerðarmaður.
Hins vegar er ekkert eitt hlutfall í þessu
rétt. Af kvótasamsetningu og veiði ein-
stakra skipa sjáum við að sumir geta náð
stærri hluta af ýsunni og þar hafa orðið
ýmsar framfarir. Valhæfni veiðarfæra hef-
ur aukist og með réttri beitu geta menn
náð fisktegundum sem ekki fengust áð-
ur. Það þótti mikið afrek hjá smábátasjó-
mönnum á sínum tíma þegar þeim tókst
að auka ýsuveiðina sem byggðist auðvit-
að á því að þeir byggðu á bestu fáanlegri
þekkingu og notuðu mismunandi beitu.
Hvað varðar ýsukvótann, þá munum
við taka afstöðu til hólfaopnana og -lok-
ana við landið og ég er mjög opinn fyrir
slíku. Það felast miklir hagsmunir í því
að ná sem mestu af ýsukvótanum; að
hann detti ekki dauður niður eins og
gerðist á nýliðnu fiskveiðiári. Það hefði
eigi að síður verið mjög furðulegt ef ég
hefði tekið ákvörðun um að lækka ýsu-
kvótann án tillits til veiðiráðgjafar. Það
eru áraskipti á því hve vel gengur að ná
einstaka tegundum. Það hefði beinlínis
verið hlálegt hefði ég fært ýsukvóta nið-
ur úr öllu valdi og komið í veg fyrir ýsu-
veiði sem ef til vill hefði verið möguleg.“
Niðurskurður breyti ekki samsetningu
Það er nokkuð ljóst að skerðing afla-
heimilda leiðir til þess að framundan er
þungur róður hjá útgerðar- og fisk-
vinnslufyrirtækjum um allt land. Vestfirð-
ir eru mjög háðir þorskveiðum og sama
á við um Snæfellsnes en talið er að áhrif
þorskaflaskerðingarinnar í Snæfellsbæ
Æ G I S V I Ð T A L I Ð
„Hefðum við farið langt fram úr ráðgjöf Hafró, er hættan sú að við hefðum einfaldlega glatað því góða orðspori sem Ísland hefur á alþjóðlegum fiskmörkuðum,“ segir
sjávarútvegsráðherra m.a. í viðtalinu. Hér er Viktor Jónsson í Grindavík með einn rígvænan. Mynd: Sigurður Bogi Sævarsson.
„...kalla­til­staðkunna­sjómenn­
víða­um­land.­Nú­þurfum­við­þó­sérstaklega­
að­kanna­grunnslóðina.“