Morgunblaðið - 19.12.2014, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 19.12.2014, Blaðsíða 34
Minningar MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. DESEMBER 2014 ✝ Halldór BjarniÞórhallsson fæddist í Hofsgerði á Höfðaströnd í Skagafirði 5. nóv- ember 1927. Hann lést á heimili sínu 9. desember 2014. Foreldrar hans voru Björn Þórhall- ur Ástvaldsson bóndi, f. 6.11. 1893 á Á í Unadal í Skagafirði, d. 30.9. 1962, og kona hans Helga Friðbjarnardóttir húsfreyja, f. 7.12. 1892 í Ytra- Brekkukoti í Blönduhlíð í Skaga- firði, d. 20.4. 1986. Þau bjuggu m.a. í Hofsgerði, Hvammkoti og Litlu-Brekku á Höfðastönd. Helga og Þórhallur bjuggu lengst í Litlu-Brekku á Höfð- aströnd. Halldór var 10. í röð 12 barna þeirra en þau misstu Guðrún Jóhannsdóttir frá Sveinatungu í Norðurárdal, f. 21. júní 1892, d. 29. september 1970. Börn þeirra eru: 1) Berg- sveinn, smiður, f. 29.9. 1949, kvæntur Eygló Aðalsteinsdóttur. Þau eiga þrjú börn og sex barna- börn. 2) Þórhallur verkfræð- ingur, f. 13.1. 1956, kvæntur Margréti Guðmundsdóttur. Þau eiga tvö börn. 3) Rúnar fé- lagsráðgjafi, f. 18.7. 1959, var kvæntur Ágústu Þorbergs- dóttur. Þau eiga þrjá syni og eitt barnabarn. Halldór fluttist til Reykjavík- ur árið 1946. Þar lagði hann stund á nám í húsasmíði við Iðn- skólann í Reykjavík og fékk meistarabréf í húsasmíði árið 1953. Halldór rak trésmíðaverk- stæði fram til ársins 1962 með Árna Gestssyni en eftir það fór hann að vinna við uppbyggingu á orlofshúsum í Ölfusborgum. Þegar því lauk vann hann við trésmíðar víða í Reykjavík. Útför Halldórs verður gerð frá Bústaðakirkju í dag, 19. des- ember 2014, og hefst athöfnin kl. 13. fyrsta barn sitt sem fætt var 1916. Látin eru Elísabet, f. 1917, d. 2003, Ósk, f. 1918, d. 2004, Friðbjörn, f. 1919, d. 2003, Guðbjörg, f. 1920, d. 2011, Ás- dís, f. 1922, d. 2001, Anna Guðrún, f. 1923, d. 2004, Krist- jana, f. 1925, d. 2011, Þorvaldur, f. 1926, d. 2011, og Guðveig, f. 1929, d. 2013. Eftirlifandi er Birna, f. 1938, búsett í Keflavík. Halldór kvæntist hinn 28. ágúst 1954 Guðbjörgu Berg- sveinsdóttur, f. 30. september 1928. Foreldrar hennar voru Bergsveinn Jónsson, f. 17. sept- ember 1893 á Vattarnesi í Múla- sveit, A-Barðastrandarsýslu, d. 18. október 1969, og kona hans Veturinn var mildur þegar fað- ir minn, Halldór Bjarni Þórhalls- son, kom í þennan heim í Hofgerði í Skagafirði 5. nóvember 1927. Tíðin endurspeglaðist í sinni hans og háttum. Hann var hæglátur og vandaði til verka. Öllum gjöfum heimsins og harmi var tekið með jafnaðargeði. Og hvert sem hann kom var eins og ský hefði dregið frá sólu, slík var hlýjan sem frá honum barst. Og nú hefur geislum sólarinnar fækkað. Eftir stendur hlýjan frá honum í minningunni. Halldór faðir minn upplifði miklar breytingar. Hann fæddist í torfbæ og endaði ævina í net- tengdu húsi. Þessi hægláti maður kvæntist móður minni sem var með lítinn dreng og gerði hann að syni sínum. Fyrir þetta vil ég þakka. Pabbi hugsaði vel um móð- ur mína, sérstaklega síðustu árin þar sem hann tók við heimilinu eftir að hún veiktist. Pabbi og mamma byrjuðu bú- skap í Hamarsgerði 4 í Reykjavík. Þetta var snemma á 6. áratug síð- ustu aldar og við á meðal frum- byggja í smáíbúðahverfinu. Haftastefnan batt hendur fólks í framkvæmdahug enda efni og gæðum skammtað. Byggingar- efnið í Hamarsgerðið var tak- markað og sagði pabbi oft frá því að hann hefði átt að fá járn á að- eins hálft húsþak en ekki heilt eins og þurfti. Þrátt fyrir þetta annríki, að koma sér upp fjölskyldu, byggja yfir hana og stunda vinnu gaf pabbi sér ætíð tíma til að rétta öðrum hjálparhönd. Um svipað leyti reisti hann annað hús í Grundargerði 4 fyrir tengdafor- eldra sína. Hús sem þau pabbi og mamma fluttu síðar sjálf í. Eitt af hans síðustu verkum tengdum því var að skipta um þakjárn í sumar, taka það gamla af sem hann setti sjálfur og setja nýtt í staðinn. Hann kom að báðum verkum á öll- um stigum. Slík var gleði smiðsins að hann virtist sem þrítugur á ný en ekki næstum níræður þar sem hann fór upp og niður pallana utan á húsinu með hamar í hönd og sveigði og beygði þakjárnið. Við feðgarnir ferðuðumst tölu- vert saman. Nokkrar veiðiferðir fórum við og reyndum við laxinn í Norðurá. Við fórum líka nokkrum sinnum norður til Hofsóss að lag- færa Staðarbjargir, litla húsið sem foreldrar hans, afi og amma, keyptu og fluttu í eftir að þau hættu búskap árið 1953. Þar hitt- ust bræðurnir þrír úr tólf barna hópi: pabbi, Bjössi og Valdi og einnig mágur þeirra Axel. Ein eftirminnilegasta ferðin sem við fórum og ein af þeim síð- ustu var þegar við fórum tveir vestur á Strandir. Í ferðinni gist- um við í fellihýsi og lifðum eins og kóngar. Pabbi minntist oft á þessa ferð og það þegar við grilluðum stórsteikur á kvöldin og skáluðum í koníaki á eftir. Nú er erindi pabba hér lokið og hann farinn í aðra ferð, á vit for- eldra sinna og systkina sem geng- in eru. Ég vil þakka bræðum mínum fyrir alla aðstoðina og stuðninginn sem þeir hafa veitt foreldrum okk- ar. Með tár á hvarmi vil ég kveðja pabba með kvæði eftir ömmu minni í móðurlegg, tengdamóður hans. Hann gekk hér um að góðra drengja sið, gladdi mædda, veitti þreyttum lið. Þeir fundu best sem voru á vegi hans vinarþel hins drenglundaða manns. Þó ævikjörin yrðu máski tvenn, hann átti sættir við Guð og menn. (G.J. frá Brautarholti.) Bergsveinn Halldórsson. Elsku pabbi minn. Nú verða okkar samverustundir ekki fleiri um sinn. Þú ert horfinn í hvíldina löngu sem okkar allra bíður. Þú fæddist í torfbæ og ólst upp í stórum sytkinahópi. Af því sem þú sagðir af þínum uppvexti er mér ljóst að oft hefur verið þröngt í búi og lítið að bíta og brenna. Með handaflið, verklagni, útsjónarsemi og eljusemi að vopni var barist harðri lífsbaráttu. Ungur maður lagðir þú land undir fót, yfirgafst Skagafjörðinn sem var þér svo kær, fórst í höf- uðstaðinn á vit ævintýra og til að menntast. Útskrifaðist sem húsa- smíðameistari. Ég man að oft sat ég lítill hnokki og horfði hugfang- inn á hann pabba minn handleika hamarinn. Ég hef ekki tölu á hversu oft þú komst á heimili mitt, eftir að ég fluttist úr foreldrahús- um, með hamar og sög að vopni. Eyddir tugum klukkustunda við smíðar og lagfæringar. Og hvílík listasmíð. Margir hafa dáðst að handbragði þínu sem á heimili mitt hafa komið. Ég gat aldrei fullþakkað þér þetta. Og nú get ég ekki þakkað lengur – á bara minn- ingarnar um allar þessar stundir, vinnusemina, fórnfýsina þína og eftir stendur listasmíðin. Elsku pabbi minn. Ég veit að síðustu ár voru þér afar erfið þegar hugur mömmu Bubbu hvarf æ meir í dulúðuga þoku og handverk hennar brast. Þú barðist með verklagnina, út- sjónarsemina og eljuna að vopni. Þú fórst að elda mat, þvo þvotta og stundum lagði vöffluilm að vit- um þegar ég kom í heimsókn og þú hafðir þá verið að baka og vöffl- urnar runnu svo ljúflega niður með þeyttum rjóma og rabarbara- sultunni sem þú hafðir búið til. Þú sem aldrei hafðir að eldhúsverk- um komið áður. Svo sýndirðu mér eitthvað sem þú hafðir verið að skoða í tölvunni þinni. Þú sem ólst upp í torfbæ þar sem kolaeldavél var eina tækniundrið. Í lok síðasta dagsins stóðst þú einn með handaflið og skófluna að vopni. Að moka snjó og krap svo elsku Bubba þín, sem var þér svo ofur kær, gæti stigið sem örugg- ustum fótum gangstíginn þegar hún kæmi með bílnum heim úr Fríðuhúsi. Þá brast þig þrekið og nú er hvíldin þín. Elsku pabbi minn. Fyrir þína hönd vil ég þakka þeim vinum og ættingjum sem undanfarna mánuði og ár sýndu þér trygglyndi og voru þér stuðn- ingur og stoð með heimsóknum og símtölum. Þið eruð og verðið alltaf perlur í mínum huga því ég veit hversu mikils virði þetta var hon- um pabba mínum. Í tárvotum huga á ég nú bara eina ósk. Að sönn sé trúin um að þegar að hvíldinni löngu kemur hittum við á ný ástvini sem horfnir eru. Huggun mín og bæn er að þú sitjir nú með foreldrum þínum og systkinum sem til hvíldar eru gengin og með ykkur ríki sú ein- læga kátína og gleði sem ríkti er þið öll hittust á árum áður. Þinn sonur, Rúnar. Fráfall míns elskulega tengda- föður bar snöggt að, fyrirvarinn var enginn. Þannig hugsa ég að hann hefði viljað hafa það, það átti enginn og mátti enginn hafa neitt fyrir hon- um. Hins vegar var hann sjálfur boðinn og búinn að aðstoða við ýmis verk stór og smá. Í upphafi búskapar okkar Þór- halls keyptum við Reyðarkvíslina sem var þá langt frá því að vera íbúðarhæf. Þá var gott að eiga Halldór að. Þeir feðgar unnu í sameiningu að endurbótum og mér fannst þeir báðir alltaf njóta þess vel að vinna saman, spá og spekúlera. Halldór var mættur þar til vinnu á kvöldin og um helg- ar í langan tíma, oft á undan okk- ur yngra fólkinu. Ekki má heldur gleyma allri hjálpinni með sum- arbústaðinn en vinnuferðirnar norður voru ófáar og alltaf var Halldór tilbúinn að koma með okkur. Halldór hafði hlýlegt yfir- bragð, var glettinn til augnanna og vinalegt blikk var einkenni sem alltaf vermdi. Hann hafði stórar, vinnulúnar hendur og í þéttu handtakinu streymdi hlýja og kærleikur, hann hafði svo góða nærveru. Það er skrýtið að hugsa til þess að sætið hans verði autt um jólin en í yfir tuttugu ár höfum við notið samveru hans um jól og áramót. Þegar ég hugsa til baka, til allra samverustundanna, er mér þakklæti efst í huga. Margrét. Elsku afi. Það er ótrúlegt að hugsa til þess að þú sért farinn frá okkur svona skjótt og án nokkurs fyrirvara. Síðustu daga hafa allar góðu minningarnar um þig hrann- ast upp í huga okkar. Alltaf vorum við velkomin í Grundargerðið þar sem þið amma áttuð alltaf eitt- hvert góðgæti og að sjálfsögðu fórum við ekki heim nema fá að minnsta kosti eina fílakaramellu í nesti. Þar ræddum við um allt mögulegt enda varstu alltaf með nýjustu fréttirnar á hreinu og bú- inn að lesa nýjustu bækurnar. Ávallt vorum við kvödd með opnu faðmlagi og þéttingsföstu hand- taki, en í gegnum þykku sterku hendurnar streymdi hlýja og kærleikur. Ófáar og dýrmætar minningar eigum við um þig á sumrin þegar farið var í veiðitúra en þar naustu þín úti í náttúrunni með veiðistöngina. Við gleymum því aldrei þegar við sátum í mat- arboðum sem krakkar og okkur leiddust samræður fullorðna fólksins. Þá fengum við oft á tíð- um lítið blikk frá þér, þú brostir hlýlega og það brá fyrir glettni í augunum. Þú skildir hvernig okk- ur leið. Þú hafðir yndi af tónlist og söng og þegar við vorum yngri sátum við ósjaldan í kjöltunni þinni og sungum hátt og snjallt upp úr Vísnabókinni með þér. Mig vantar orð til að þakka þér, í þögninni geymi ég bestu ljóðin, gullinu betra gafstu mér, göfuga ást í tryggða sjóðinn og það sem huganum helgast er, hjartanu verður dýrasti gróðinn. (Guðrún Jóhannsdóttir) Guð geymi þig elsku afi. Takk fyrir allt og allt. Við söknum þín. Valdís og Halldór. Halldór Bjarni Þórhallsson HINSTA KVEÐJA Hann gekk hér um að góðra drengja sið, gladdi mædda, veitti þreyttum lið. Þeir fundu best sem urðu á vegi hans vinarþel hins drenglundaða manns. Þó ævikjörin yrðu máski tvenn, hann átti sættir jafnt við Guð og menn. (Guðrún Jóhannsdóttir) Ein fegursta setning á tungu feðranna er: „Hann var drengur góður.“ Í 60 ára nánum kynnum varð aldrei vík á milli vina. Ingibjörg og Magnús.  Fleiri minningargreinar um Halldór Bjarni Þórhalls- son bíða birtingar og munu birtast í blaðinu næstu daga. Elskulegur faðir okkar, sonur, bróðir og mágur, JÓN ÁSBJÖRN GRÉTARSSON netagerðarmeistari, lést á Landspítalanum miðvikudaginn 17. desember. . Aron Gunnar Jónsson, Rebekka Lind Jónsdóttir, Grétar Þórðarson, Katrín B. Jónsdóttir, Hjörtur Grétarsson, Helga Jóhannesdóttir. Móðir okkar, SOFFÍA ZOPHONÍASDÓTTIR leikskólakennari, Sigtúni 37, Reykjavík, lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði miðvikudaginn 17. desember. Útför verður auglýst síðar. . Karl Friðjón Arnarson, Úlfar Snær Arnarson. Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur samúð og hlýhug við fráfall elskulegs eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa, EINARS ÓLAFSSONAR, Smáragötu 9, Vestmannaeyjum. Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar Landspítalans í Kópavogi fyrir góða umönnun og elskulegt viðmót. . Viktoría Ágústa Ágústsdóttir, Ólafur Ágúst Einarsson, Halla Svavarsdóttir, Agnes Einarsdóttir, Kári Þorleifsson, Viðar Einarsson, Dóra Björk Gunnarsdóttir, Hjalti Einarsson, Dagmar Skúladóttir, afa- og langafabörn. ✝ Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við fráfall og útför elskulegs eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa, ÞORKELS FJELDSTED í Ferjukoti. Heba Magnúsdóttir, Magnús Fjeldsted, Margrét Helgadóttir, Heiða Dís Fjeldsted, Þórður Sigurðsson, Elísabet Fjeldsted, Axel Eiríksson, Björgvin Fjeldsted og barnabörn. ✝ Elskulegur eiginmaður minn, fósturfaðir, faðir, tengdafaðir, afi og langafi, TÓMAS B. A. HÖGNASON, lést laugardaginn 6. desember á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna. Þökkum auðsýnda samúð. Berta Guðrún Björgvinsdóttir, Jón Pálsson, Jóna Rakel Ólafsdóttir, Guðný Tómasdóttir, Þórhallur Einarsson, Svanhvít Tómasdóttir, Ásta Tómasdóttir, Svanur Örn Tómasson, Sigríður Michelsen, Rúnar Tómasson, Mary Þorsteinsdóttir, Birkir Tómasson, Bóel Þórisdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi, BALDUR G. GUÐLAUGSSON sjómaður, Sólgarði, Borgarfirði eystri, lést á krabbameinsdeild Landspítalans þriðjudaginn 16. desember. Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði mánudaginn 29. desember kl. 13.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið. Sesselja Einarsdóttir, Guðlaugur Baldursson, Helga Kristín Gilsdóttir, Jóna Soffía Baldursdóttir, Bjarki Jóhannsson, Kristbjörg Baldursdóttir, Bernharð K. Ingimundarson, og barnabörn. ✝ Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma, GUÐRÚN Þ. JÓNSDÓTTIR KRATSCH, Dalbraut 14, Reykjavík, lést á Landspítala Fossvogi fimmtudaginn 11. desember. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hjartavernd. Ellý Kratsch, Þröstur Jónsson, Þorsteinn Óli Kratsch, Rósa Friðriksdóttir, Jón Aðalbjörn Kratsch, Unnur Óladóttir, ömmubörn, langömmubörn og langalangömmubörn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.