Morgunblaðið - 19.12.2014, Blaðsíða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. DESEMBER 2014
✝ Einar Guð-mundsson fædd-
ist í Reykjavík 11.
mars 1944. Hann lést
á krabbameinsdeild
Landspítalans 2. des-
ember 2014.
Foreldrar hans
voru Sigurlaug Arn-
dís Jóhannesdóttir, f.
í Miðfelli í Þingvalla-
sveit 30. ágúst 1916,
d. 2.6. 2009, og Guð-
mundur Einarsson, f. í Reykja-
vík 17. september 1913, d. 25.
nóvember 1996.
Systkini: Jóhanna Kristbjörg,
f. 16. febrúar 1937, Guðríður
Auður, f. 4. apríl 1941, Guð-
mundur Örn, f. 21. janúar
1947.
Einar giftist Maríu Ólöfu
Karlsdóttur eru Jónas Hrafn
og Elías Snær. 3) Kjartan, f.
11.3. 1973, í sambúð með Clau-
diu Spangol. Börn hans og
Martinu Sjaunja eru Tuva Am-
anda og Bjarki. Börn hans og
Claudiu eru Emil Tumi og Elín
Björk.
Einar fæddist í Reykjavík,
fluttist sjö ára í Kópavog og
bjó þar mestan hluta ævinnar.
Hann lærði pípulagnir við Iðn-
skólann í Reykjavík og hjá Ás-
geiri Eyjólfssyni pípulagn-
ingameistara, lauk sveinsprófi
árið 1966 og fékk meistararétt-
indi 1969. Einar var á tímabili í
stjórn Félags pípulagn-
ingameistara, hann var um-
svifamikill í stéttinni, hafði
marga menn í vinnu og útskrif-
aði um tuttugu sveina. Árið
1970 stofnuðu Einar og María
pípulagningafyrirtæki sem þau
hjónin ráku saman til dauða-
dags.
Útför Einars fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 19. des-
ember 2014, kl. 13.
Kjartansdóttur,
f. 18.12. 1946, d.
24. ágúst 2014,
hinn 4. sept-
ember 1965.
Börn þeirra: 1)
Elín, f. 12.10.
1964. Börn henn-
ar og Guðna
Kjartanssonar
eru Einar, í sam-
búð með Kristínu
Pétursdóttur,
dóttir þeirra er Elín Erla;
Stella, í sambúð með Rúnari
Snæ Jónssyni, dóttir hennar og
Jóns Þórs Magnússonar er
Guðrún María. 2) Guðmundur,
f. 7.10. 1971, kvæntur Önnu
Karlsdóttur. Börn hans og Mo-
nicu Roismann eru Pedro Þór
og Andri Þór. Synir Önnu
Ég ætlaði að skrifa minning-
argrein um ömmu þegar hún dó
en ég einhvern veginn hafði mig
ekki í það. Þess vegna er
kannski við hæfi að ég skrifi til
þeirra beggja núna þar sem svo
stutt var á milli þeirra og vegna
þess að þau voru samrýndustu
hjón sem ég hef nokkurn tím-
ann hitt.
Það eru fáir jafn heppnir að
fá að kynnast ömmu sinni og
afa jafn vel og ég. Alveg frá því
ég man eftir mér hef ég verið
inni á heimilinu þeirra eða með
þeim á verkstæðinu í pössun,
heimsókn eða vinnu. Ég fékk að
búa hjá þeim og vinna með
þeim í mörg ár. Sumrunum
mínum eyddi ég á Víkingsvell-
inum og á verkstæðinu þeirra
allt til ársins 2008 þegar verk-
stæðið vék fyrir meiri tíma á
vellinum. Afi og amma voru fyr-
irmyndarhjón, yfirveguð og
heiðarleg og sáu um sína. Það
var ótrúlega góður skóli að fá
að vinna með þeim hjá Plast-
lögnum. Afi fór yfir lífsreglurn-
ar með manni á milli þess sem
hann sagði manni fimmaura-
brandara og gamlar gamansög-
ur. Ég var kannski ekkert sér-
staklega móttækilegur fyrir
öllum þeim pípulagnafróðleik
sem hann reyndi að troða inn í
mig heldur var það allt hitt sem
situr eftir og mun gera um
ókomna tíð. Hvernig maður
bregst við óvæntri stöðu, hvern-
ig maður höndlar miskurteist
fólk, hvernig maður kemur
fram við annað fólk, hvernig
maður á að hugsa af skynsemi
og hvernig lífið virkar.
Ég vil líka meina að ég hafi
haft ágætis áhrif á þau. Vorið
1998 fórum við þrjú saman til
London á Arsenalleik. Við
gengum líka þvers og kruss um
borgina og skoðuðum allt sem
við komumst yfir. Í leiknum
sjálfum var það amma sem lét
mest í sér heyra og svoleiðis
rauk upp og fagnaði við öll
mörk Arsenal í leiknum, vel
merkt félaginu. Eftir þessa ferð
fylgdist amma mikið með fót-
bolta, þ.e.a.s. miðað við konu á
hennar aldri. Hún þekkti nöfnin
á þessum helstu og hringdi t.d. í
mig viku eftir að við komum
heim frá London til að segja
mér að hún hefði lesið það í
Mogganum að Bergkamp væri
meiddur og yrði lengi frá og
hvað það væri nú gott að við
værum búin að fara svo við
hefðum ekki misst af Bergkamp
spila.
Það var erfitt og sorglegt að
horfa upp á þau síðustu árin.
Amma varð ólíkari sjálfri sér
með hverjum deginum og afi
eltist um mörg ár á hverju ári.
En hann hefði ekki getað hugs-
að betur um hana, og þegar hún
lést tók krabbameinið við hjá
afa sem var ekki margar vikur
að sigra hann. Afi og amma áttu
virkilega góð ár og áorkuðu
mörgu. Þau byggðu sitt eigið
heimili oftar en einu sinni, voru
með eigin rekstur í um 40 ár,
voru hamingjusöm og rík í
þremur börnum, sjö barnabörn-
um og tveimur barnabarnabörn-
um. Fjölskyldan hefur meira að
segja stækkað síðan þau dóu
því áttunda barnabarnið bættist
við 8. desember.
Það er erfitt að kveðja og það
verða skrítin jól án þeirra en ég
er ótrúlega þakklátur fyrir
þann tíma sem ég fékk með
þeim.
Einar.
„Hittumst við í landinu
þangað sem fuglasöngurinn fer
þegar hann hljóðnar.“
(Jökull Jakobsson)
Það haustaði snemma hjá
fjölskyldunni þetta árið þegar
Lóan okkar kvaddi allt of
snemma. Síðan skall veturinn á
af hörku og Einar ákvað að
fylgja Lóunni sinni eftir til
landsins „þangað sem fugla-
söngurinn fer þegar hann
hljóðnar“. Fráfall hans kom
óvænt og okkur setti hljóð.
Margs er að minnast og
margs að þakka. Þegar ég lít til
baka og hugsa um Einar þá
ósjálfrátt kemur Lóa upp í hug-
ann, svo samrýnd voru þau hjón
og þannig vil ég muna þau. Ein-
ar kom ungur inn í fjölskylduna
þegar hann kynntist Lóu móð-
ursystur minni. Fyrsta minning
mín tengd Einari er þegar unga
parið fór með mig í bíltúr í gráa
Willysjeppanum sem hann hafði
gert upp og var mikið stoltur af
enda hagleiksmaður hinn mesti.
Listrænir hæfileikar hans fengu
útrás við að skapa fallega hluti,
hvort heldur sem það voru leik-
föng handa börnunum, nytja-
hlutir eins og bátar eða listmun-
ir. Hann hafði yndi af því að
skapa og efniviðurinn var fjöl-
breyttur. Það lék allt í höndum
hans. Einar var Kópavogsbúi en
þar ólst hann upp og þar reisti
hann fjölskyldu sinni fallegt
heimili, fyrst í Lundarbrekk-
unni, síðan í Grænatúninu og
síðast í Laufbrekkunni. Börnin
þrjú, Elín, Guðmundur og
Kjartan, uxu þar úr grasi. Fjöl-
skyldan stækkaði, barnabörnin
komu hvert af öðru, alls átta, og
tvö barnabarnabörn. Einar rak
pípulagningafyrirtæki sitt í
sinni heimabyggð og má segja
að það hafi verið sannkallað
fjölskyldufyrirtæki því margir
sem tengdust fjölskyldunni
fengu þar vinnu til lengri eða
skemmri tíma. Synirnir lærðu
listrænt handbragð af föður sín-
um og fylgdu í fótspor hans, sá
eldri í sömu grein við hlið hans
allt til loka, sá yngri einnig, en
síðar á öðru starfssviði. Dóttirin
fékk og hagleiknina í heiman-
mund á enn öðru sviði en þeir
feðgar.
Þótt tímafrekt væri að reka
fyrirtæki með mikið umfang
stóð rekstur þess ekki í vegi
fyrir því að Einar sinnti áhuga-
málum sínum. Þau hjón voru
dugleg að fara í golf og einnig
að ganga í gönguhópi með fé-
lögum sínum til margra ára. Þá
ferðuðust þau víða, og ekki eru
mörg ár síðan þau héldu í róm-
aða hjólaferð um Mið-Evrópu.
Elsku Ella, Gummi, Kjartan
og fjölskyldur, söknuðurinn er
sár og óumflýjanlegur en minn-
ing um góðan mann lifir.
Við tengdafjölskylda Einars
þökkum honum samfylgdina og
kveðjum hann með virðingu og
söknuði.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Halldóra Björnsdóttir
(Dóra).
Öðlingurinn Einar Guð-
mundsson, Einar pípari, er fall-
inn frá eftir skamma legu, en
harða baráttu við erfiðan sjúk-
dóm.
Hann hafði fyrir skömmu,
eða 29. ágúst 2014, misst eig-
inkonu sína, Maríu Ólöfu Kjart-
ansdóttur, Lóu, sem starfað
hafði dyggilega við rekstur fyr-
irtækis þeirra hjóna, Plastlagna
ehf.
Það mun hafa verið 1966 að
við hjónin og vinafjölskylda
okkar, Sigríður Kjartansdóttir
og Björn Kristmundsson, feng-
um úthlutaðar samliggjandi lóð-
ir í raðhúsalengju í Sundunum.
Til þess að leysa fyrir okkur all-
ar pípulagnir réðst til verksins
Einar pípari, þá ungur maður,
en þeir Björn og Einar voru
svilar.
Þetta var happafengur fyrir
okkur, því að vandaðri og
snyrtilegri pípari er vandfund-
inn. Var þetta upphaf að góðri
vináttu okkar. Einar var mjög
góður fagmaður, nýjungagjarn
og hugaður. Á uppgangsárum
fiskiræktar vann hann við upp-
byggingu margra slíkra stöðva.
Hann var leiðandi í vinnslu á
sverum plastpípum, sem þá
voru að ryðja sér til rúms í
vatnslögnum. Keypti hann full-
komnar skurðar- og suðuvélar
frá Ítalíu og um árabil stóð lík-
lega enginn kollega hans honum
á sporði við skurð og suðu á
sverum plastlögnum.
Síðar nýttust þessar vélar
vel, þegar fyrirtæki Einars hóf
framleiðslu á bátum úr sverum
plaströrum. Reyndust þeir vel.
Á mestu uppgangsárunum
unnu hjá Einari bróðir hans,
Örn, og tveir synir, Guðmund-
ur, sem nam iðnina hjá föður
sínum, og Kjartan, sem síðar
sneri sér að ljósmyndun.
Okkar götur lágu oft saman í
verkum og ætíð var með okkur
gagnkvæm virðing og vinátta.
Ógleymanlegt er gott og far-
sælt starf þeirra feðga við end-
urgerð mötuneytis Þjóðleik-
hússins og miklar
utanhússlagnir þar.
Nýungagirni hans og kapp
kom vel fram í skemmtilegu og
mjög óvenjulegu verkefni, sem
Einar var beðinn að leysa á
Grænlandi fyrir fáum árum. Af
mér ókunnum ástæðum var
hætt við verkefnið, en glíma
okkar við lausnina var skemmti-
leg.
Með Einari er fallinn frá einn
af bestu fulltrúum pípulagna-
stéttarinnar. Auk góðrar fag-
mennsku var hann drengur góð-
ur, heiðarlegur, jákvæður og
raungóður. Það var mjög nota-
legt að vinna með honum og
hann kom sér ætíð vel í sam-
vinnu við aðra.
Ég þakka fyrir að hafa átt
Einar að samstarfsmanni og
vini og vottum við hjónin börn-
um hans og fjölskyldum þeirra
og öðrum aðstandendum inni-
legustu samúð okkar.
Gunnar Torfason og
Svana Jörgensdóttir.
Einar
Guðmundsson
 Fleiri minningargreinar
um Einar Guðmundsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝ Einar Sig-björnsson
fæddist 1. maí 1922
í Rauðholti, Hjalta-
staðaþinghá í
Norður-Múlasýslu.
Hann lést 12. des-
ember 2014 á
hjúkrunarheim-
ilinu á Egilsstöðum.
Foreldrar hans
voru Sigbjörn Sig-
urðsson, bóndi í
Rauðholti, f. 1892, d. 1972, og
Jórunn Anna Guttormsdóttir
húsfreyja, f. 1888, d. 1970.
Systkini: Helga, f. 22. maí 1919,
d. 2011, Páll, f. 25. júní 1920, d.
1993, Sigurbjörg, f. 30. apríl
1924, Auður, f. 31. ágúst 1926, d.
2009, Guttormur, f. 23. júní
1928, Ásgerður, f. 6. desember
1929, og Sævar, f. 27. febrúar
1932. Fóstursystir Ingunn Guð-
mundsdóttir, f. 4. mars 1945.
Einar kvæntist Heiðrúnu
Ágústsdóttur 23. júlí 1951. Heið-
rún var fædd 1. október 1934, d.
2002. Börn: 1) Jórunn Anna,
þjónustufulltrúi félagsþjónustu,
f. 29. desember 1951. Maki Skúli
Magnússon, f. 5. október 1944,
d. 2003, smiður. Börn þeirra: a)
Eyjólfur, kranastjóri, f. 5. apríl
1972, b) Eyrún Heiða, starfs-
vélfræðingur, f. 3. janúar 1957.
Börn þeirra: a) Ágúst mat-
reiðslumaður, f. 24. maí 1978, b)
Hildigunnur nemi, f. 28. nóv-
ember 1992. Langafabörnin eru
orðin 15 talsins.
Einar gekk í farskóla í heima-
sveit sinni og svo í Héraðsskól-
ann á Eiðum. Hann var við nám
á Hvanneyri og tók þaðan próf í
búfræði. Síðan lá leiðin til Ak-
ureyrar en þar tók hann meira-
prófið. Hann starfaði tvö ár sem
kennari á Héraði en hóf síðan
búskap með tveimur systkinum
sínum, Helgu og Páli á Hjalta-
stað en frá 1951 bjó hann þar
með eiginkonu sinni Heiðrúnu
og stundaði bústörf en átti og
rak vörubíl meðfram bústörf-
unum. Þau hjón fluttu síðan suð-
ur á land og bjuggu í Hvera-
gerði í eitt ár og svo á Selfossi í
fimm ár þangað til þau fluttu til
Akureyrar árið 1969. Þar vann
hann við ýmis störf en lengst af
á vistheimilinu Sólborg þar sem
hann var umsjónarmaður fast-
eigna og sá einnig um akstur á
vistfólkinu. Frá 1984 bjuggu
þau Heiðrún á Egilsstöðum. Þar
vann Einar m.a. hjá Versl-
unarfélagi Austurlands og síð-
ustu árin var hann starfsmaður
Fljótsdalshéraðs. Einar bjó í
íbúð á hjúkrunarheimilinu í
Lagarási 17 á Egilsstöðum eftir
að hann varð ekkill.
Útför Einars fer fram frá Eg-
ilsstaðakirkju í dag, 19. desem-
ber 2014, og hefst athöfnin kl.
14.
maður á veit-
ingastofu Sjóminja-
safnsins, f. 16.
janúar 1974, c) Jód-
ís lögfræðingur, f.
6. nóvember 1977.
Núverandi sam-
býlismaður Önnu
er Jón Runólfur
Karlsson versl-
unarstjóri, f. 20.
nóvember 1946. 2)
Guðbjört Sigrún,
úr- og gullsmiður, f. 1. sept-
ember 1953. Maki Sævar Bene-
diktsson sjóntækjafræðingur, f.
28. október 1952, þau skildu.
Börn þeirra eru a) Einar, BS í
verkfræði, f. 20. nóvember 1977,
b) Oddný Ólafía viðskiptafræð-
ingur, f. 21. júní 1983, c) Sævar
Atli, starfsmaður félagsþjón-
ustu, f. 24. janúar 1991. Núver-
andi maki Guðbjartar er Þór-
arinn Baldursson læknir, f. 7.
ágúst 1951. 3) Þórunn Inghildur
vinnuvistfræðingur, f. 6. októ-
ber 1958. Maki Guðbrandur
Þorkelsson læknir, f. 12. desem-
ber 1952. Börn þeirra: a) Rann-
veig Heiðrún landslagsarkitekt,
f. 20. apríl 1977. b) Sigríður
Stella kennari, f. 26. maí 1983.
4) Dagný Sif kennari, f. 22. maí
1960. Maki Sigvaldi Torfason
Tengdafaðir minn, Einar Sig-
björnsson, er látinn, 92 ára að
aldri. Mig langar með nokkurum
orðum að minnast hans nú að
ferðalokum. Fyrstu kynni mín af
honum voru á Akureyri þegar ég
kynntist dóttur hans og núver-
andi eiginkonu minni árið 1976.
Margs er að minnast í gegnum
árin. Oft fórum við til Akureyrar
að halda jólin með þeim tengda-
foreldrum mínum. Þar voru
ávallt hlýjar móttökur og höfð-
inglegar og lögðu þau hjónin mik-
inn metnað í að taka vel á móti
gestum.
Ég minnist skemmtilegra
ferðalaga sem farið var í. Sér-
staklega ferðarinnar til Ítalíu
með þeim tengdaforeldrum mín-
um sem var ógleymanleg og lifði
Einar í endurminningunum og
rifjaði oft upp allt það sem skoðað
var enda var hann mjög áhuga-
samur um landafræði og hafði
óþrjótandi áhuga á því sem hann
hafði séð og upplifað. Ferðin sem
hann fór í til Englands og Skot-
lands árið 2004 eftir að hann
missti konuna sína var honum
einnig til ómældrar skemmtunar
og ánægju.
Á heimilinu var mikið spilað
enda Einar einstakur áhugamað-
ur um brids og reyndar um öll
spil sem nöfnum tjáir að nefna og
átti hann og þau hjónin vænt safn
af verðlaunagripum fyrir bridsið
sem þau höfðu unnið til í gegnum
árin.
Barnabörnin áttu góðar stund-
ir hjá afa og ömmu og má segja
að árlega hafið verið haldin ætt-
armót á heimili þeirra, framan af
á Akureyri en síðar austur á Eg-
ilsstöðum á Tjarnarbrautinni en
einnig oft í tengslum við dvöl ætt-
ingjanna á Hjaltastað þar sem
þau tengdaforeldrar mínir hófu
búskap sinn eftir að þau giftu sig
árið 1951.
Einar hafði ávallt gaman af að
koma í sveitina, enda búfræðing-
ur og endalaust að spá og spek-
úlera í búrekstri og framförum á
þeim vettvangi.
En nú er komið að lokum. Vil
ég þakka tengdaföður mínum góð
og ánægjuleg kynni og samveru-
stundir í gegnum árin. Nú eru
þau hjónin sameinuð á ný á næsta
tilverustigi.
Hafðu þakkir fyrir allt, kæri
Einar. Dætrum og öðrum afkom-
endum sendi ég hugheilar sam-
úðarkveðjur.
Guðbrandur Þorkelsson.
Einar
Sigbjörnsson Móðir mín, tengdamóðir, amma oglangamma,
ÁSTA HJÁLMARSDÓTTIR
frá Kambi,
lést á Hrafnistu Hafnarfirði
mánudaginn 1. desember.
Útförin fer fram frá Víðistaðakirkju
mánudaginn 22. desember kl. 13.00.
.
Hafsteinn Kúld Pétursson, Malen Sveinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og bróðir,
TRAUSTI ÞÓRÐARSON,
fyrrverandi varðstjóri,
sem lést þriðjudaginn 16. desember, verður
jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju
30. desember kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Björgunarsveit Hafnarfjarðar.
.
Barbro Þórðarson,
Tryggvi V. Traustason, Kristín Þorvaldsdóttir,
Ásta María Traustadóttir, Óskar Sveinsson,
Íris Ósk Tryggvadóttir, Albert Guðjónsson,
Helena Rós Tryggvadóttir,
Hulda Þórðardóttir, Þórður Helgason.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Minningargreinar