Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.03.2006, Side 74

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.03.2006, Side 74
„Um siðfar áa vorra ..." Mynd 2 Dæmi frá Reykjanesbæ um sköpun ímyndar og sögu (Ijósm. höfundar). Staða af jjessu tagi var til dæmis svo eftir- sótt í býsanska heimsveldinu að foreldrar buðu ffam sjni sína til geldingar (Gilchrist, 1999, bls. 58-60). Leiða má líkur að því að eitthvað álíka hafí átt sér stað með einstaklinginn sem grafinn var á Önd- verðamesi, þ.e. að hann hafí verið álitinn einstakur og af þeim sökum hlotið ríkulegt haugfé. Ekki er margt vitað um vönun á land- námsöld. Samkvæmt Grágás virðist slíkt ekki hafa verið litið jákvæðum augum. Gelding var leyfileg við ákveðnar kringumstæður en í Grágás segir: „Rétt er að gelda göngumenn, og varðar eigi við lög jtótt þeir fái örkumbl af eða bana” (Grágás, 1992, bls. 108). Fyrir utan þessar aðstæður var gelding refsiverð og flokkaðist undir „hin meiri sár". Fólk var dæmt til skóggangs ef það var fundið sekt um slíkt: „Um víg ... Ef maður vegur mann, og varðar það skóggang ... Svo er og ef maður geldir mann eða höggur klámhögg um þjó þver" (Grágás, 1992, bls. 211). Ekkert fiessara atriða hjálpar þó til við að varpa ljósi á tengslin milli einkenna beinagrindarinnar á Öndverðar- nesi og haugfjárhennar. Kyn og kyngervi Mike Parker Pearson segir í bók sinni The Archaeology of Death and Bnrial, að ítarlegar beinafræðilegar greiningar geti ýtt undir staðlaðar ímyndir kynjanna og að þær geti útilokað um leið aðrar mögulegarkvngerðir (Pearson, 1999, bls. 97). Vissulega hefur hann mikið til síns máls, því ef einblínt er um of á einhæfa flokkun eftir líffræðilegn tvískiptingu kvns er sú hætta fyrir hendi að farið sé á mis við mörg mikilvæg atriði. I einstaka tilvikum. líkt og á Öndverðamesi, gefúr beinafræðin mikla innsýn inn í þá óvenjulegu líffræðilegu eiginleika sem Jxssi manneskja bjó yfír og hvert líkamlegt útlit hennar var í augum samfélagsins. Haugféð getur hugsanlega gefið innsýn inn í hvaða stöðu manneskjan hafði í lifanda lífi. Sá möguleiki er jafnframt ætíð fvrir hendi að beinagrindur úr kumlum séu ranglega kyngreindar en þar hallar á hlut kvenna því staðreynd er að í grafreitum em karlmenn yfírleitt í meirihluta. Talið 72
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.
https://timarit.is/publication/1111

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.