Allt um íþróttir - 01.03.1952, Blaðsíða 21

urtók sig. Við grófum aðra gryfju.
Hún lenti undir vegi, sem lagður
var um þorpið. Við grófum tvær
gyrfjur í viðbót; sú fyrri fór á
sömu leið og hinar fyrri, en sú síð-
ari var langlífust og var hún not-
uð upp frá því.
Þetta eru aðeins nokkur atriði
af öllum þeim, sem við drengirnir
í Haukadal gerðum í sambandi við
æfingar okkar. Nokkrum árum síð-
ar kom íþróttakennari í byggðar-
lagið. Fengum við hann til þess að
segja okkur til eða hann bauð okk-
ur það. Uppihald hans kostuðum
við sjálfir. Fyrir tilstilli þessa
íþróttakennara var stofnað ung-
mennafélag Haukadals og ná-
grennis. Fór þá að koma skriður
á íþróttamálin. Fengum við kenn-
ara annað slagið upp frá því. At-
vinnu minni var þannig háttað, að
eg gat aðeins stundað íþróttir á
vorin og haustin, þar sem eg var
hinn hluta ársins til sjós. Varð eg
því oft að fara lítt eða ekkert æfð-
ur á mótin, sem árlega eru haldin
að Núpi. Aðeins eitt sumar hef ég
getað æft og kom þá í ljós, hversu
æfingin skapar meistarann. Það
sumar keppti ég á ísafirði á
Drengjamóti Vestfjarða. Vann ég
fimm greinar. Seinna um sumarið
keppti ég svo aftur á Meistaramóti
Vestfjarða, varð ég þá Vestf jarða-
meistari í hástökki og þrístökki,
en annar í kúluvarpi og kringlu-
kasti. Bezti árangur, sem ég hef
náð, eru þessir: 100 m. hlaup 11.5,
langst. 6.03, þríst. 12.89, hást. 1.65,
kringluk. 42.31, kúluvarp 13.16. í
öðrum íþróttagreinum hef ég ald-
rei keppt, en eigi að síður hef ég
æft þær. Ætla ég til gamans að
setja hér nokkra árangra, sem ég.
hef náð utan móts: 400 m. hl. 56.4,
1500 m. 4:58.3, spjótk. 40.80, stöng
2.60. Margt af þessu er sett við
slæmar aðstæður, en aftur sumt,
sem eg hefði ekki náð á móti.
Einnig er sumt orðið tveggja til
þriggja ára gamalt eða eldra. Af
þessu má sjá, að margt hefur ver-
ið reynt, þó að árangurinn sé ekki
eftir því. Það eru nú bráðum lið-
in tvö ár síðan ég hef keppt í þess-
um greinum, eða ekki síðan vorið
1950. í fyrra varð ég fyrir því
óláni að snúa mig úr liði um oln-
bogann á hægri hendi; varð það
til þess að ég keppti ekkert á síð-
asta ári, enda fór ég líka á sjóinn
á miðju sumri, eftir að mér var
batnað, og var þar fram á haust.
Mestu ástfóstri hef ég tekið við
kúluna. Frá því ég var sextán ára
hef ég kastað einum metra lengra
með hverju ári, sem leið. í fyrra-
vor, snemma, var ég því búinn að
kasta 14.70 metra. En það var á
æfingu og við ólöglegar ástæður.
Auk frjálsíþrótta hef ég stund-
að knattspyrnu, handknattleik og
leikfimi.
Ég læt nú þessu rabbi um sjálf-
an mig lokið, en eg ætla aðeins að
láta nokkur orð f jalla um íþróttir
almennt.
Iþróttir hafa sætt mikilli gagn-
rýni af ýmum mönnum. Þeir segja,
að íþróttir séu aðeins stundaðar
til þess að setja met og verða fræg-
ur. En hvaða mannlegt eðli er ekki
gætt þeim eiginleika að vilja sjá
1ÞRÓTTIR
57