Saga: missirisrit - 01.12.1927, Side 80

Signýjarfórnin.
i.
/ árdaga unaffs og gæsku,
í Asgarði Signý bjó,
í draumlundum eilífrar œsku,
scm elli til heljar sló.
há hlaut fyrst, í hcilögum ranni,
sinn heilan og jafnan rctt,
liver húsfrcyja mót sínutn manni,
því miskunn jófn þrótti var sett.
há leiftraffi’ um Asgarff sá Ijómi,
sem lýsti að hverri strónd,
Sá skœrasti skilningsblómi,
sem skein um Norðurlönd.
Meff cesitm og ásynjum björtum
og allri veraldar þjóff,
var frcendrækni í hugum og hjörtum
og hollustan sönn og góff.
II.
Sem log, er leika á hjarni,
var Loki hér og þar.
En Signý var eldur á arni,
sem aldrei slöktur var.
Viff allar hann fjalir sig feldi
og foruff og meinvœtti ól.
Hann sálina flögðunum seldi
uns seinasti neistinn kól.
hótt fláráffar gýgjar hann gisti,
þaff göfgi’ hennar aldrei brást,