Dagrenning - 01.10.1946, Side 11

ákvörðun um aldirnar — annað í orðum,
hitt í steini.
Gangar og salir niðurleiðarinnar eru
ímynd gömlu skipanarinnar undir stjórn
Satans og árásarveldanna babylonisku, sem
tekið hafa við livert af öðru, og sýna að lok-
um hnignun hennar, hrun og upprætingu;
en uppgangskerfið opinberar undirbúning
Guðs, að hinni nýju skipan og að lokum
vígzlu hennar og starfsháttu, þar sem Krist-
ur ræður vfir öllu, ásamt hinum heillögu,
upprisnu (hinni sönnu kirkju), sem sitja með
honum í hásætinu, sem framkvæmdarvald
hans, og hinum endurreista ísrael — heiðr-
aðri þjónandi þjóð, sem flutti blessunina
til allra þjóða á jörðu. Fyrir því er mjög á-
berandi táknmál síðustu salanna í kerfi
þessu. Þ. e.: Konungssalurinn lýtur að hinni
sönnu kirkju, sem fæst við fyrri upprisuna,
þegar hún er reist frá dauðum og sett til
mikilla valda, bæði vfir mönnum og engl-
um (1. Kor. 6. 2—3). Hin mikla þjóð, Isra-
el, sem þá er hreinsuð orðin og endurreist,
er táknuð svo sem hún glati vilja sínum og
gefi sig algeriega undir stjórn Krists, sem þá
er dýrðlegur orðinn, höfuð og líkami, sem
fús og hlýðinn þjónn í framkvæmd nýskip-
anarinnar, sem leiðrétta skal heiminn og
koma honum í samræmi við óendanleikann.
Er hin upprisna dýrðlega kirkja hefir verið
upp hafin, er fyrsta verkefni guðdómlegu
áætlunarinnar að dæma og skíra hlífðarlaust
Guðsríkið, ísrael, og hreinsa helgidóm lians.
„Þegar ísrael fór út úr Egyptalandi-------
var Júða helgidómur hans og ísrael ríki
hans“. (Sálm. 114 1—2). Sannlega segi eg
yður, að þér, sem hafið fylgt mér, munið í
endurfæðingunni, þá er manns-sonurinn sezt
í hásæti dýrðar sinnar, einnig sitja í tólf há-
sæturn og dærna þær tólf ættkvíslir ísraels."
(Matth. 19. 28). „Og eg vil gera þá að einni
þjóð í landinu á ísraelsfjöllum, og einn kon-
ungur skal vera konungur yfir þeim öllum,
og þeir skulu eigi frarnar vera tvær þjóðir, og
alls eigi frarnar skiptir í tvö konungsríki. Og
eigi skulu þeir framar saurga sig á skurðgoð-
um sínum og viðurstyggðum, eða með nokk-
urri af tn'ggðarofssyndum sínum; en eg vil
frelsa þá út úr dvalarstöðunr þeirra, þar sem
þeir hafa syndgað, og eg vil hreinsa þá, svo
þeir verði mín þjóð og eg guð þeirra.“ (Esek.
37. 22—23). Svo „Jerúsalem skal verða nefnd
borg sannleikans og fjall drottins hersveit-
anna fjallið helga.“ (Sak. 8, 3.)
í spádómum Daníels sjáunr vér að þessi
hreinsun á helgidómi Guðs og skýring á lýð
hans, ísrael, á að hefjast 2300 árum eftir að
Grikkland hefst til valda (Dan. 8. 14). Baby-
loninmenn, Medar, Persar, Grikkir o. s. frv.
voru allir þjóðir löngu áður en þcir gerðust
heimsveldi, en auðvitað eru það heimsveld-
in, sem táknuð eru með hinum ýmsu dýrum
í spádómum Daníels. Til þess að finna frá
hvaða tíma vér eigum að byrja að telja þessi
2300 ár, þurfum vér ekki annars en fá fulla
vissu um, hvenær Grikkir verða árásarþjóð,
og taka að vaxa sem heimsveldi. Vexti
Grikkja og Hellena er ljóslega lýst í Outline
History of the Woild eftir Sir J. A. Hamrn-
erton í kaflanum: Hellenska öldin. Þar segir á
bls. 129: Það sundraði gamla persneska keis-
aradæminu að fullu. Það flutti hellensku
stefnuna (grísku siðmenninguna) inn að
hjartastað austrænu menningarinnar. Það
myndaði nýtt keisaraveldi, sem var víðáttu-
rneira en nokkuð það, er áður hafði þekkzt..
Þessi furðulega framkvæmd var verk tveggja
manna: Filippusar Makedoniukonungs og
sonarins, sem skyggt hefir á frægð hans —
Alexanders mikla.“
Ilinar stórfenglegu árásir Filippusar Make-
doniukonungs hófust árið 348 f. K. Á því ári
vann liann Kaldeu, hernam Olynthys, eyddi
32 borgum, sigraði hafnarborgina Mecyh-
erna, og í ágústmánuði vann hann fullnaðar
sigur á hinni mikilvægu borg Torono. Cam-
DAGRENNING 9