Dagrenning - 01.10.1946, Side 14

endurreisnin eða endurfæðingin fari fram.
Þess vegna er og talað um hann sem endur-
fæðiugarsalinn. í egypzkum helgisögnum er
máninn tengdur við upprunaheimili Egypta,
Paradís, sem kölluð er heilaga landið Khent.
í samræmi við þetta eru veggirnir í hinum
mikla forsal í Khent, í innganginum að
musteri ísis við Annu eða Denderah (á bökk-
um Nílar, hér um bil 400 mílum fyrir sunn-
an Kairo) þaktir með táknmyndum af fjórtán
daglegum ásýndum vaxandi rnána, allt frá
nýmána að fullu tungli. Þar eð Khent var
sú upprunalega Paradís, táknar tungls- eða
Klients-salurinn endurheimtingu og endur-
reisn Paradísar, en einmitt það er sérstakt
verkefni þúsund ára ríkisins. Guð lætur þús-
und ára ríkið koma einmitt í þeinr tilgangi.
Drottningarsalurinn táknar þúsund ára
tímabilið, þegar mannkynið verður frelsað
og kemst að takmarki sínu, og af því leiðir,
að langi, lárétti gangurinn, sem liggur að
drottningarsalnum, táknar þann langa feril,
sem mannkynið verður að feta, gegnum ald-
irnar, áður en það nær lokatakmarki sínu
— sannarlega löng leið frá Eden til þúsund-
ára ríkisins, frá hinni glötuðu paradís til
endurheimtrar paradísar. Niðurhallandi
ganga- og sala-kerfið táknar sögu görnlu
skipanarinnar niður að upplausn hennar, og
uppstígandi greinarnar sýna undirbúning
Guðs að nýskipaninni og vígslu hennar. Lá-
rétta greinin (lárétti gangurinn og drottn-
ingarsalurinn), sem er milli hinna kerfanna,
táknar allan feril nrannkynsins. Fyrst undir
stjórn gömlu skipanarinnar og að lokum, í
drottningarsalnum sjálfum, undir stjórn
Krists í þúsund ára ríkinu. Það er eins og
almættið hafi í öndverðu teiknað láréttu
greinina í gangakerfi Pýramidans, til þess að
sýna, í örsmárri mynd, allan hinn áætlaða
feril mannkynssögunnar, og markað síðan
alla gangana, bæði fyrir ofan það og neðan,
til þess að sýna þar, á stærri mælikvarða,
einstök tímabil, sem mynda þessa miklu
lieildaráætlun. Þetta er hin venjulega starfs-
aðferð Guðs í náttúrunni, — að vinna innan-
frá útávið. — Mennirnir reyna oft að álykta
og rannsaka að öndverðri leið. Það er því
engin furða, þótt stöðugt þurfi að hafna
hinum svo nefnda vísindalegu kennisetning-
um, er áfram nriðar í innri raunveruleika.
Þessi örsmáa mynd af gervöllum ferli
mannkynsins er í innsta kjarna Pýramidans
sjálfs og í hjartastað gangakerfanna, og er
hún dregin eftir sjónarmiði þess guðlega, en
eigi hins mannlega. 'Samkvæmt mannlegri
skynjan ætti Kristsfórnfæringin ekki að ske
fyrr en mannkynið hefði búið á jörðinni um
nokkur þúsund ár, en almættið hafði þegar
í upphafi gert ráð fyrir Kristsfórnfæringunni,
því að Biblían kallar Krist „lambið, sem
slátrað var frá grundvöllun veraldar“ (Op.
15. 8.). Fyrir því eru uppsprengdu brunn-
göngin; staðsett fast við upphaf lárétta
gangsins; líkjast þau austurlenzkum graf-
göngurn, sem brotnað hefðu upp innanfrá
við ógurlega sprengingu — og tákna þannig,
mjög kröftuglega, dauða Krists og upprisu.
— Frá þessu sjónarmiði táknar byrjun lá-
rétta gangsins upphaf mannkynssögunnar
við sköpun Adams; en þær dyr gangsins, sem
við drottningarsalinn eru, tákna að mann-
kyninu sé hleypt inn í dýrð þúsund ára ríkis-
ins, sem þá er framundan. En dyr fyrsta
uppgangsins (sem tákna lögmálið, sem Krist-
ur fullkomnaði á krossinum) og upphaf lá-
rétta gangsins eru nákvæmlega á sama stað.
Á táknmáli Pýramidans er Jesú því einmitt
á sama stað, er hann stendur á Golgata,.
eins og Adam var í upphafi, og hefur
þá tekið stöðu hans. Kristur var, svo sem
Biblían segir, annar Adam. Þótt hann væri
syndlaus, setti hann sig í syndarans stað.
Eins og allir rnenn deyja í Adarn, eins skulu
og allir látnir lifna í Kristi. (Sjá mynd á
bls. 4.)
12 DAGRENN I NG