Dagrenning - 01.10.1946, Síða 20

vér nú ætlum að finna, ef unnt er, hið rétta
sköpunarár Adams, þá liöldum vér áfrarn ná-
kvæmri sundurgreiningu á tímanum frá
Abraham til Adarns.
Meiri hluti hinna alkunnu fornu þjóð-
flokka, svo sem Egyptar (Mizraimítar), Kan-
aanítar, Babýloníumenn, Assyringar o.s.frv.,
er upp runnin í tímabilinu fyrir daga Abra-
harns, eins og frá er skýrt í fyrstu bók Móse
10. kap., og tímatal það, sem að því lýtur,
er fengið úr ættartölunum í fyrstu Móse-
bók.
Samkvæmt viðhorfi Biblíunnar, hefst
tímabil þetta er flóðinu lýkur og endar við
dauða T'ara, föður Abrahams, en hann dó í
ITaran, er hann var á ferð með Abraham frá
Úr í Kalden til Kanaanslands (Móse I n.
31—32)-
Biblían segir, að Abraham hafi verið 75
ára, er hann hélt för sinni áfrarn frá ITaran
til Kanaanslands (Móse I. 12. 4), eftir að
hann liafði búið í ITaran, unz faðir hans var
látinn (Post. 7. 4.). Abraham kom til Kan-
aanslands í marzmánuði 1923 f. K., og á
þeim dögurn hefir verið nokkurra vikna ferð
frá ITaran til Kanaanslands. Það hefir því
verið um veturinn 1924—1923 f. K., sem
Abraham fór frá Haran, að föður sínum
látnum.
í fyrstu bók Móse, 11. kap. er ættarskrá
eða ættföðurleg konungaskrá, sem nær yfir
tímabilið frá flóðinu til dauða Tara. Tvenns
konar skoðanir eru ríkjandi um þann háa
aldur, sem þar er talinn á ættfeðrunum.
Önnur er sú, að hver einstakur ættfaðir hafi
náð óvenjulega háum aldri vegna þeirra skil-
yrða, sem þeir áttu við að búa í óra fymd,
en hin skoðunin er, að þessi hái aldur eigi
við konungaættir, sem nefndar hafi verið
eftir þeim, er stofnaði ríkið, og aldur ættar-
innar talinn frá fæðingu hans. T. d. er ætt-
artalan nefnir Eber eða Heber, ættföður
Hebreanna (Móse I 11, 16—17) þá sé átt
við ætt Ebers og „aldur Ebers“, þegar Peleg
fæðist (16. vers), sé árafjöldinn trá því ætt-
faðirinn Eber fæddist og þangað til Peleg
fæddist, er svo var stofnandi Pelegs ættar-
ríkisins, en allur aldur Ébers, sem getið er
um í ] 7. versi, sé aldur Eberættarinnar, og
sérhver ný ætt hafi þannig verið „klofning-
ur frá fyrirrennaranum“ og hafi því venju-
lega verið nokkrir ættarhöfðingjar við völd
samtímis og hver um sig ráðið yfir ættflokki
sínum eða hóp af ættflokkum. Samkvæmt
þessarí síðarnefndu skoðun hefði þá Eber-
nafnið gengið í erfðir frá föður til sonar,
unz ættin hefði liðið undir lok, og á sama
hátt hefði Peleg-nafnið gengið frá föður til
sonar, þangað til ættina þraut og sá síðasti
Peleg dó; væri þetta þannig, þá virðist svo
sem Ijósari yrði þýðing orðanna í Móse I 6.
9: „Nói .... var fullkominn meðal kynslóða
sinna.“* ITins vegar myndi þessi konungs-
nöfn ekki á nokkurn hátt hafa verið því til
hindrunar, að hver einstaklingur hefði auk
þess sjálfstætt heiti. Það hefir engin áhrif
á tímatalið um þetta levti, hvort af þessum
tveimur sjónarmiðum til þessara löngu æfa
er talið réttara, vegna þess að hvora skoð-
unina sem menn aðhyllast, eru þeir sam-
mála um, að tímabilin, sem nefnd eru, séu
reiknuð frá fæðingu ættfeðranna, hvers um
sig.
í fyrstu bók Móse er sagt frá aldri ætt-
feðranna, og er ekki tilgreindur sami ára-
fjöldi í öllum þýðingunum þremur, (1.)
þeirri massaretisku, sem farið var eftir við
þýðingu viðurkenndu og endurskoðuðu
ensku Biblíunnar, (2.) Sjötíu manna þýðing-
unni og (3.) þeirri hebresku, samaritisku.
Nú er úrlausnarefnið að finna rétta aldur-
inn. Taflan á 19. bls. sýnir árafjöldann frá
fæðingu sérhvers ættföður til fæðingar þess
næsta, eins og hann er talinn í þessum þrem-
* Eftir ensku Biblíunni. (ísl. Biblian: „Nói var
. . . vandaður á sinni öld.“) — Þýð.
18 DAGRENNING